Wymęczyła mnie ta książka. Fabuła chaotyczna, wątki pourywane, zakończenie niejasne, bohaterowie mało wyraziści. Trudno się z nimi identyfikować. Może i pomysł na powieść byłby dobry, jednak wykonanie beznadziejne.

Wymęczyła mnie ta książka. Fabuła chaotyczna, wątki pourywane, zakończenie niejasne, bohaterowie mało wyraziści. Trudno się z nimi identyfikować. Może i pomysł na powieść byłby dobry, jednak wykonanie beznadziejne.

Książkę w formie elektronicznej otrzymałam od samego Autora, Dariusza Pawłowskiego, za co serdecznie dziękuję. Za jednym zamachem przeczytałam i pierwszy tom, również w ebook'u, żeby być na bieżąco, ponieważ "po tamtej stronie świadomości" to tom drugi.


Ogólnie powieść zaklasyfikowana jako kryminał, sensacja, thriller, a więc zupełnie moje klimaty? Tylko czy była warta uwagi? Poczytajcie dalej moje wywody żeby się dowiedzieć co ja, jako wielbicielka wielka kryminałów o niej myślę.

Było mi bardzo miło, gdy otrzymałam wiadomość od Autora z plikiem, w którym znalazła się powieść o tajemniczym tytule "Czarna Samica Kruka: Po tamtej stronie świadomości". Niewiele myśląc, od razu wrzuciłam ją w kolejkę do zrecenzowania, ale musiała poczekać jeszcze około miesiąca na swoją kolej. Zobowiązania się wydłużały i wydłużały, a ja sobie dłubałam po kilka stron w tramwaju obie części Samicy Kruka.


Pierwszego tomu znajdziemy opis od wydawcy:


"Zamknij oczy i wyobraź sobie las. Delikatną miękkość mchu pod Twoimi stopami, szum liści nieśmiało głaskanych wiatrem, unoszący się w powietrzu zapach zielonych świerków… Spójrz w górę. Widzisz korony drzew pochylone brzemieniem wieku? Czujesz pierwsze krople deszczu, które osiadają na Twoich policzkach? Słyszysz to? Słyszysz ten dochodzący z oddali złowieszczy dźwięk? To szum czarnych kruczych skrzydeł. Ona nadlatuje. A za nią mrok. Mrok umysłu szarpanego obłędem. Śmierć księdza jest tylko początkiem…"


Natomiast drugi tom to już opis tylko od samego Autora, pochodzący z jego strony internetowej:



"Zanim rozpoczniesz lekturę książki Czarna Samica Kruka: Po Tamtej Stronie Świadomości, czuję się w obowiązku ostrzec Cię, że świat opisany w książce jest dość mroczny, brutalny i... rzeczywisty.

Jakkolwiek trudno w to uwierzyć, pomijając fragmenty, które możesz rozpatrywać z punktu widzenia czysto metafizycznego, przy konstrukcji niektórych wątków fabuły, opierałem się na wydarzeniach, które naprawdę miały miejsce w świecie, w którym żyjemy."



Oba opisy są jak najbardziej trafne. Powieści są mroczne, dość ciężkie, choć osobiście nie wpadają w mój gust absolutnie. Nie jest to tylko kwestia opisów i całej akcji, ale przede wszystkim nie ten styl, który ja lubię. Bardziej pasuje mi on do lekkich komedii kryminalnych niż do mocnego, brutalnego kryminału.



Myślę, że obie te książki są przeznaczone dla ludzi, którzy lubią się trochę bać, ale nie mają wielkich wymagań względem warsztatu pisarza. Czyta się dość szybko, zwłaszcza pierwszą część. W drugie problemem są błędy. Niestety, czuć, że brak korekty w tekście, aczkolwiek historia jest na prawdę dobra i uważam, że wystarczyłoby rzucić ją wydawnictwu do opracowania. Niech się pochylą specjaliści, Autor dopracuje i będzie kolejna dobra książka.


Dlaczego jedna opinia, a nie dwie oddzielne do dwóch różnych książek? A no, ponieważ moje zdanie jest takie, że można było zamknąć całość w jednym tomie. Ciężko się rozwodzić nad nimi oddzielnie bo są też dość krótkie.


Tak czy siak, jeśli nie gryzą Was jakoś specjalnie błędy, to bierzcie się za te książki. Opowieść zmrozi Wam krew w żyłach, wystraszy na całego i będziecie czuć pot spływający wzdłuż kręgosłupa wchodząc w jakieś ciemne miejsca, np. w ciemny las. Podczas grzybobrania wyobraźnia będzie płatać Wam figle.


Autorowi dziękuję jeszcze raz bardzo, bardzo serdecznie za możliwość przeczytania powieści i życzę sukcesów i wydania jeszcze wielu powieści. Praktyka czyni mistrza, każda kolejna książka będzie lepsza 😊



Ostatecznie obie ode mnie dostają po 6/10 gwiazdek. Ale nie skreślam Autora. Myślę, że sięgnę po jego kolejne pozycje.

Książkę w formie elektronicznej otrzymałam od samego Autora, Dariusza Pawłowskiego, za co serdecznie dziękuję. Za jednym zamachem przeczytałam i pierwszy tom, również w ebook'u, żeby być na bieżąco, ponieważ "po tamtej stronie świadomości" to tom drugi.


Ogólnie powieść zaklasyfikowana jako kryminał, sensacja, thriller, a więc zupełnie moje klimaty? Tylko czy była...

Co tu dużo pisać , bardzo wiele szczegółów , można się mocno zdenerwowac, czytelnika nie interesuje czy na sniadanie zjadł płatki sniadanie czy kanapkę ? Jakie ma to znaczenie dla przebiegu wydarzeń ?
Jednakże to niezwykłe , co może dziać się w umyśle dotkniete szaleństwem. Zawsze interesowały mnie książki, w których autor stara się wczuć w psychikę seryjnego mordercy. Co uczyniło go tym kim jest? Co sprawiło, że zaczął zabijać? Autor wprost wytyka palcem winnych ukształtowania się tego konkretnego psychopaty, nie zdradza jednak jaką konkretnie rolę odegrali w życiu sprawcy. No i jeszcze dochodzi ten motyw nadprzyrodzony…

Co tu dużo pisać , bardzo wiele szczegółów , można się mocno zdenerwowac, czytelnika nie interesuje czy na sniadanie zjadł płatki sniadanie czy kanapkę ? Jakie ma to znaczenie dla przebiegu wydarzeń ?
Jednakże to niezwykłe , co może dziać się w umyśle dotkniete szaleństwem. Zawsze interesowały mnie książki, w których autor stara się wczuć w psychikę seryjnego mordercy. Co...

Jeśli wybierzesz się do lasu i samica kruka dotknie twej głowy, możesz być pewien, że spotka cię za chwilę coś bardzo niemiłego. Zwłaszcza, gdy grzmot zapowie nadchodzącą burzę z ulewą. To budzi się demon, by zebrać bolesne żniwo wśród żyjących.
Kryminał dzieje się w Warszawie. Dochodzenie w sprawie zabójstwa wydaje się na pozór proste i szybko udaje się rozwiązać zagadkę. Morderca zostaje namierzony. Jednak jak to w kryminałach, jest jeszcze coś. Trzeba zdać sobie sprawę, że nie wszystko jest takie proste, jakby mogło się wydawać. Seria brutalnych morderstw doprowadza policję na ślad prowadzący zielonym Volkswagenem Transporterem T3 wprost do leśnej chatki. Co się tam stanie? Czy bohaterowie przeżyją? Przeczytajcie o demonicznej sile psychopaty.

Książkę otrzymałam za pośrednictwem book tour. Dziękuję!

Jeśli wybierzesz się do lasu i samica kruka dotknie twej głowy, możesz być pewien, że spotka cię za chwilę coś bardzo niemiłego. Zwłaszcza, gdy grzmot zapowie nadchodzącą burzę z ulewą. To budzi się demon, by zebrać bolesne żniwo wśród żyjących.
Kryminał dzieje się w Warszawie. Dochodzenie w sprawie zabójstwa wydaje się na pozór proste i szybko udaje się rozwiązać...

Rudolfina "Przeczytałam na okładce, że jedną z największych pasji autora są podróże, kolarstwo górskie i biegi przełajowe. Drogi panie autorze – a więc ma pan jakiś cel w życiu. Proszę się na tym skupić i nie pisać więcej. Czytelnicy będą panu wdzięczni." :)
Książki nie znam i wątpię, czy zechcę poznać (stąd brak oceny)
jako że autor przysłał do mnie cześć drugą sprawdzam czy czymś różni się od pierwszej
miete "raziło mnie naprzemienne wykorzystanie sztywnego słownictwa oficjalnego z bardzo prostackimi kolokwializmami"
mam podobne wrażenie

Rudolfina "Przeczytałam na okładce, że jedną z największych pasji autora są podróże, kolarstwo górskie i biegi przełajowe. Drogi panie autorze – a więc ma pan jakiś cel w życiu. Proszę się na tym skupić i nie pisać więcej. Czytelnicy będą panu wdzięczni." :)
Książki nie znam i wątpię, czy zechcę poznać (stąd brak oceny)
jako że autor przysłał do mnie cześć drugą sprawdzam...

„Czarna samica kruka” to powieść, która łączy w sobie kilka gatunków: mamy tu głównie kryminał, thriller, ale również elementy horroru i fantastyki. Główną postacią jest Eryk Osowski, ambitny policjant, który pragnie wyjaśnić serię morderstw nawiedzających jego rewir w ostatnim czasie. Morderstw absurdalnie brutalnych, niewyjaśnionych i przygotowanych z niezwykłą starannością przez jakiegoś szaleńca. Nieuchwytny morderca bawi się z policjantami w kotka i myszkę, zostawia przy swoich ofiarach niewyjaśnione symbole, enigmatyczne napisy. Śledztwo dość opornie posuwa się naprzód, by przy końcu powieści znacznie się rozpędzić. Główny wątek poprzetykany jest elementami paranormalnymi. Mamy tu wizje, sny, retrospekcje i co jakiś czas pojawiającą się tajemniczą zakapturzoną postać. Nie ma jednak jednoznacznej odpowiedzi kim jest czarny zakonnik i po co pojawia się w powieści. A nad wszystkim, niby cień, krąży wszechobecna czarna samica kruka. I przyznam szczerze, że nie wiem co mam myśleć o jej obecności. Ton książki raz sugerował, ze to po prostu zwykły ptak, świadek wydarzeń, innym razem, że to demoniczny posłaniec nieszczęść, a jeszcze innym razem miałam wrażenie, że to dusza mordercy przypatruje się policjantom, by wyprzedzić ich o krok. I dlaczego akurat samica, a nie po prostu kruk?
Cóż, pomysł na historię niewątpliwie był. Podczas czytania czuć ten wodospad wątków, jakby autor chciał nam wszystko pokazać na raz. Autor odważnie podszedł do tematu seryjnych zbrodni z zemsty, ukazując nam bardzo drastyczne opisy masakrowania ofiar. Dał nam również podręcznikowo szczegółowy opis sekcji zwłok, z czym do tej pory się nie spotkałam.
Niestety, mimo całego potencjału historii, ta książka jest po prostu słaba. Absolutnie mnie nie porwała. Głównie razi w oczy warstwa językowa tekstu. Całość nie ma ujednoliconego stylu, więc raz mamy do czynienia z przydługimi sztywnymi opisami, niczym z encyklopedii, by po chwili narrator atakował nas kolokwializmami i mową potoczną. Ale najsłabszym punktem są raczej dialogi. Według mnie rozmowy bohaterów są tak sztuczne, że aż boli. Zwłaszcza rozmowy telefoniczne. Cała książka sprawia wrażenie niedokończonej, niedopracowanej, wymagającej intensywnej redakcji. Bo póki co, bohaterowie są puści, nie mają zarysowanych charakterów, wcale nam na nich nie zależy. A sam główny złoczyńca to jakieś nieporozumienie. Stereotypowy do znudzenia czarny charakter, który morduje, bo ma traumę z dzieciństwa. Wiele wątków rozpoczyna się i nie kończy, albo pojawia się i zupełnie nie ma wpływu na fabułę, więc czujemy, że to zwykły zapychacz czasu. A końcówka, w zamyśle pewnie wielki finał z niespodziewanym zwrotem akcji, jest w rzeczywistości brakiem zakończenia, bo za dużo spraw zostaje pozostawionych. Czujemy się oszukani… Gdzie wyjaśnienie? Gdzie wielkie: wow, co za opowieść? Kryminały nie mogą pozostawiać po sobie takiej nudy…

„Czarna samica kruka” to powieść, która łączy w sobie kilka gatunków: mamy tu głównie kryminał, thriller, ale również elementy horroru i fantastyki. Główną postacią jest Eryk Osowski, ambitny policjant, który pragnie wyjaśnić serię morderstw nawiedzających jego rewir w ostatnim czasie. Morderstw absurdalnie brutalnych, niewyjaśnionych i przygotowanych z niezwykłą...

Książka bardzo nierówna. Wystudiowane słówka słabo współgrają z serią przaśnych zwrotów rodem z rynsztoka. Obok ciekawych pomysłów przewijają się bezbarwne postaci... . Pomysł niewątpliwie był zacny, wykonanie słabsze.

Książka bardzo nierówna. Wystudiowane słówka słabo współgrają z serią przaśnych zwrotów rodem z rynsztoka. Obok ciekawych pomysłów przewijają się bezbarwne postaci... . Pomysł niewątpliwie był zacny, wykonanie słabsze.

Cała recenzja: http://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2017/12/czarna-samica-kruka-dariusz-pawowski.html

Opis z tyłu sugeruje, że powieść ta to mieszanka kryminału z nadprzyrodzonymi, mrocznymi elementami. Czym są owe elementy oczywiście nie zdradzę. Dość powiedzieć, że sama historia jest nieco niepokojąca i myślę, że w zamyśle autora własnie taka miała być. Ja zaczynając lekturę nie byłam do końca pewna, co tak naprawdę czytam. Początek bowiem jest dosyć niezrozumiały, wręcz dziwny. Spokojnie, mając już w głowie obraz całości nabiera sensu i staje się zrozumiały.

Im dalej w las, tym bardziej wciągała mnie pogoń za sprawcą, co przyznam, było naprawdę fajną przygodą. Miejscami niebezpieczną i obrzydliwą (fragmentów nie zacytuję, ale skoro mnie ruszyło, a do przesadnych wrażliwców nie należę, to naprawdę jest przed czym przestrzec),ale też i fascynującą.

Nie mogę nie wspomnieć o głównych protagonistach, czyli Eryku i Kazimierzu. Razem tworzą świetny duet. Niektóre fragmenty z nimi były nawet zabawne. Widać, że ta dwójka zna się jak łyse konie. Mam wrażenie, że nie można nie czuć do nich sympatii. Jak na stosunkowo cienką książkę, pan Dariusz świetnie poradził sobie z kreacją swoich bohaterów. Są bardzo wyraziści i dobrze zarysowani.

Cała recenzja: http://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2017/12/czarna-samica-kruka-dariusz-pawowski.html

Opis z tyłu sugeruje, że powieść ta to mieszanka kryminału z nadprzyrodzonymi, mrocznymi elementami. Czym są owe elementy oczywiście nie zdradzę. Dość powiedzieć, że sama historia jest nieco niepokojąca i myślę, że w zamyśle autora własnie taka miała być. Ja...

Pogmatwana i bardzo dziwna historia... Nie przypadła mi do gustu, to raczej bajka dla dorosłych. Nie lubię takich dziwacznych i niezrozumiałych książek.
Na szczęście opowieść jest dosyć krótka - jedyny plus.

Pogmatwana i bardzo dziwna historia... Nie przypadła mi do gustu, to raczej bajka dla dorosłych. Nie lubię takich dziwacznych i niezrozumiałych książek.
Na szczęście opowieść jest dosyć krótka - jedyny plus.

Mocna, na tyle dziwna, że niszowa, świetnie przemyślana fabuła. Punkt odejmuję za wydanie - momentami kuleje korekta, na kilku stronach różne typy czcionki... niby nic, ale płacąc za książkę chcę ją mieć porządnie wydaną. Niemniej jednak, warto zapoznać się z lekturą!

Mocna, na tyle dziwna, że niszowa, świetnie przemyślana fabuła. Punkt odejmuję za wydanie - momentami kuleje korekta, na kilku stronach różne typy czcionki... niby nic, ale płacąc za książkę chcę ją mieć porządnie wydaną. Niemniej jednak, warto zapoznać się z lekturą!