Na plus historia ze świata Sanktuarium. Na minus przerażająca ilość powtórzeń. Imię głównego bohatera pada chyba setki razy. Momentami czyta się ciężko.

Na plus historia ze świata Sanktuarium. Na minus przerażająca ilość powtórzeń. Imię głównego bohatera pada chyba setki razy. Momentami czyta się ciężko.

Jeśli ktoś lubi uniwersum "Diablo" i grał w gry, to chętnie polecę tą pozycję. Aczkolwiek w jakikolwiek sposób nie jest zaznajomiony ze światem Sanktuarium może być "niedoinformowany" ze względu na parę czynników np. Co to jest Kult Trójcy; gracze pewnie odgadną odrazu :). Książka nie jest ciężka, opis walk mógłby być bardziej obszerny. Bohaterowie są prości, system magii tak samo-prościutto. Można stwierdzić, że pierwsza część jest prologiem co ma się wydarzyć w późniejszych tomach, dosyć wolna (akcja przyspiesza nieco w drugim a w trzecim to aż nawet za szybko :P). Jeśli ktoś (tylko dla fabuły) grał w "Diablo 4" będzie mógł zakosztować smaczków, albowiem jest to nawiązanie do tego tytuły. Warto sięgnąć po drugi tom, bo jest ciut lepszy. Dla fanów Diablo bardzo na plus. Nie jest wymagające, jeśli ktoś zaczyna czytać fantastykę. Czytało się lekko i przyjemnie. Jak na książkę na podstawie gier, dla graczy będzie zadowalająca. Polecam ! Emma !

Jeśli ktoś lubi uniwersum "Diablo" i grał w gry, to chętnie polecę tą pozycję. Aczkolwiek w jakikolwiek sposób nie jest zaznajomiony ze światem Sanktuarium może być "niedoinformowany" ze względu na parę czynników np. Co to jest Kult Trójcy; gracze pewnie odgadną odrazu :). Książka nie jest ciężka, opis walk mógłby być bardziej obszerny. Bohaterowie są prości, system magii...

"Prawo krwi" dostarcza rozrywki, jednak próżno tu szukać czegoś odkrywczego. Możliwe, że odbiór książki jest uzależniony od posiadanej wiedzy o uniwersum. Dlatego im czytelnik mniej wie, tym większe prawdopodobieństwo, że ta pozycja dostarczy mu więcej frajdy.

Jeżeli ktoś kojarzy historię stworzenia świata oraz "drzewo genealogiczne" obu "frakcji", to, jak i dla mnie, tok wydarzeń oraz samo zakończenie wyda się bardzo przewidywalne. "Intrygę" można już dostrzec po pierwszych 30 stronach. Ekspozycja w swojej nierówności też pozostawia wiele do życzenia. Autor często rozpisuje się nad rzeczami nie mającymi większego znaczenia np.: wyglądy strojów, a milczy gdy mógłby uchylić rąbka tajemnicy z wiedzy o świecie.

Niektóre wydarzenia lub pomysły np.: kreacja potworów okazały się całkiem ciekawe. Niestety kreatywnych momentów jest niewiele, a przeważają raczej absurdy i głupie decyzje głównego herosa.

Konstrukcja bohaterów należy do tych prostych i bezpiecznych. Większość postaci ma do siebie przypiętą taką "łatkę". To czyni je prostolinijnymi, ale też logicznymi, gdyż starają się nie wychodzić poza ustalone ramy.
W mojej pamięci zapisali się dwaj drugoplanowi bohaterowie - sympatyczny Achilios i enigmatyczny Mendeln. Z pozostałymi raczej trudno było sympatyzować, a w szczególności z Uldyzjanem.

Wątek romantyczny jest tragiczny i raczej należy go traktować jako przeciwieństwo tworzenia relacji damsko-męskich.

Język nie wypada najgorzej. Jeśli ktoś miał okazję się już spotkać z Twórczością pana Knaaka to poruszanie się po świecie Diablo idzie mu dużo lepiej niż po uniwersum Warcrafta. Czyta się całkiem szybko, o ile nie trzeba przebijać się przez wymuszone opisy.

Podsumowując, przeczytałam, bawiłam się nieźle, ale mam świadomość występujących baboli. Równie niezobowiązująco sięgnę sobie po kolejne części licząc, że może w kolejnych tomach rozwinie się jakaś większa tajemnica.

"Prawo krwi" dostarcza rozrywki, jednak próżno tu szukać czegoś odkrywczego. Możliwe, że odbiór książki jest uzależniony od posiadanej wiedzy o uniwersum. Dlatego im czytelnik mniej wie, tym większe prawdopodobieństwo, że ta pozycja dostarczy mu więcej frajdy.

Jeżeli ktoś kojarzy historię stworzenia świata oraz "drzewo genealogiczne" obu "frakcji", to, jak i dla mnie, tok...

Lubię uniwersum zarówno Diablo jak i Warcrafta, ale wyczuwam kompletny niedosyt po lekturze pierwszego tomu. Najbardziej irytującą postacią przez całą książkę był główny bohater - przynajmniej według mojej opinii. Ciągle podkreślające swoje chłopskie pochodzenie, będąc jednocześnie na mentalnym smyczku kobiety, która okaże się... no tu nie chce dawać spoilerów. Co dalej? Brat głównego bohatera taką trochę pustą powłoką był, ale nie irytował aż tak. Z całej gromadki najfajniejszy był myśliwy-przyjaciel, bo nie był ciężką kluchą, z wyjątkiem uczuć do wspólnej znajomej. Chociaż i tak on zrobił większy progres, więc pozbycie się tej postaci przyjąłem z dozą smutku. Nie wiem jak akcja się rozwija w kolejnych częściach, ale liczę, że nie będzie to smęt jak w pierwszym tomie, gdzie poza wiedzą na temat świata, nie ma ciekawszych czy też porywających fragmentów. A szkoda

Lubię uniwersum zarówno Diablo jak i Warcrafta, ale wyczuwam kompletny niedosyt po lekturze pierwszego tomu. Najbardziej irytującą postacią przez całą książkę był główny bohater - przynajmniej według mojej opinii. Ciągle podkreślające swoje chłopskie pochodzenie, będąc jednocześnie na mentalnym smyczku kobiety, która okaże się... no tu nie chce dawać spoilerów. Co dalej?...

Wyjątkowo interesująca i wciągająca opowieść. Czytało się tak szybko i przyjemnie chcąc poznać dalsze losy bohaterów. Świetne zwroty akcji nie pozwalały się nudzić. Polecam!

Wyjątkowo interesująca i wciągająca opowieść. Czytało się tak szybko i przyjemnie chcąc poznać dalsze losy bohaterów. Świetne zwroty akcji nie pozwalały się nudzić. Polecam!

Naprawdę dobra! Mimo sporej objętości, udało mi się ją skończyć właściwe w dwa dni. Dawno żadna książka fantastyczna tak mnie nie wciągnęła, a Richardowi Knaakowi jakoś się to udało. Na minus trzeba jednak zaliczyć dość dużą przewidywalność zdarzeń - nawet ja, osoba nieznająca franczyzy "Diablo", właściwie od początku wiedziałem, kto kryje się pod maską jednego z przyjaciół głównego bohatera. Całkiem sprytna krytyka kościołów, dużo akcji, tajemnicze organizacje. Ogółem, jest bardzo dobrze, biorę się za kolejny tom.

Naprawdę dobra! Mimo sporej objętości, udało mi się ją skończyć właściwe w dwa dni. Dawno żadna książka fantastyczna tak mnie nie wciągnęła, a Richardowi Knaakowi jakoś się to udało. Na minus trzeba jednak zaliczyć dość dużą przewidywalność zdarzeń - nawet ja, osoba nieznająca franczyzy "Diablo", właściwie od początku wiedziałem, kto kryje się pod maską jednego z przyjaciół...

Diablo. Czy to było mroczne i porywające.

Fabuła - Uldyzjan zakochuje się w sekundę. Nie może znieść myśli, że coś stanie się jego ukochanej, którą widział dwa razy. Potem odkrywa moc i ganiają po lesie przez większość książki.

Absurdalne sytuacje:
1. Laska zemdlała - trzeba ją po kryjomu odnieść do pokoju, zapłacić za niego, no bo przecież nie ma wynajętego, bo po co.
2. Laska idzie sama lasem w środku nocy... jakieś trupy. Nie będę pytać po co, co tam robiła, przecież pewnie się zgubiła.
3. Szaleje burza z piorunami - lecimy do lasu. Las spoko, dużo drzew, będzie lepszy widok.
4. Najpierw ucieknę do lasu, a za 5 min wrócę...
5. Szuka brata, za chwile o nim zapomina i chce uciekać... żeby chronić bliskich.
6. W scenie gdzie wszystko się rozwiązuje dla bohatera, bo oczywiście my od początku wiemy co i jak. Czemu nie pomyślał, że została zmieniona jak mistrz, albo ten dzieciak, tylko od razu pyta czym jest...itd.

Bardzo przewidywalna.

Diablo. Czy to było mroczne i porywające.

Fabuła - Uldyzjan zakochuje się w sekundę. Nie może znieść myśli, że coś stanie się jego ukochanej, którą widział dwa razy. Potem odkrywa moc i ganiają po lesie przez większość książki.

Absurdalne sytuacje:
1. Laska zemdlała - trzeba ją po kryjomu odnieść do pokoju, zapłacić za niego, no bo przecież nie ma wynajętego, bo po co.
2....

To już drugie spotkanie z Diablo(w sumie to trzecie). Powszednio czytałem Archiwum-Księga pierwsza ,gdzie były dwa 300 stronicowe opowiadania. Te Knaak'a oceniłem zdecydowanie lepiej.

Tym razem mamy do czynienia z początkiem trylogii i zapowiada się bardzo ciekawie. Postaci jak i ich przygody ,bardzo ciekawie nabrały kształtów pod koniec i zachęciły czytelnika do kontynuacji .Mam wrażenie że książka była skierowana do trochę młodszego odbiorcy,choć nie brak tam DOŚĆ KRWAWYCH OPISÓW I.T.P. Być może to styl autora lub zamysł ,by była to lekka i niewymagająca rozrywka. Mimo wszystko podobało mi się i na pewno sięgnę po następne tomy.Oczywiście jeśli je odnajdę bo niestety ciężko z ich dostępnością.

Ogólnie fajne ,i naprawdę ciekawe uniwersum ,nie dziwi mnie już zachwyt co niektórych kolegów ,gdy zagrywani się bodajże drugą częścią.
Niestety nie było mi dane grać w grę z serii Diablo, Tak więc mam tylko ogólny zarys i historię poznaną za pomocą książki.

Polecam i tyle...

To już drugie spotkanie z Diablo(w sumie to trzecie). Powszednio czytałem Archiwum-Księga pierwsza ,gdzie były dwa 300 stronicowe opowiadania. Te Knaak'a oceniłem zdecydowanie lepiej.

Tym razem mamy do czynienia z początkiem trylogii i zapowiada się bardzo ciekawie. Postaci jak i ich przygody ,bardzo ciekawie nabrały kształtów pod koniec i zachęciły czytelnika do...

Jedna z najgorszych książek, o ile nie najgorsza, jaką miałem okazję czytać w ciągu ostatnich kilku miesięcy. O ile czasem lubię przekartkować coś słabego po prostu dla beki, tak tutaj lektura nie przysporzyła mi nawet grama przyjemności - nie wiem, może to kwestia tłumaczenia, choć bardziej prawdopodobne, jednak całość jest toporna i po kilku pierwszych rozdziałach po prostu nudzi. Sprawy nie ułatwia fakt, że całość to po prostu rozciągnięte do rozmiarów książki opowiadanie z papierowymi postaciami i powtarzającymi się w kółko tymi samymi motywami i zwrotami akcji, przyprawione nudnymi, bezsensownymi dialogami.

Jedna z najgorszych książek, o ile nie najgorsza, jaką miałem okazję czytać w ciągu ostatnich kilku miesięcy. O ile czasem lubię przekartkować coś słabego po prostu dla beki, tak tutaj lektura nie przysporzyła mi nawet grama przyjemności - nie wiem, może to kwestia tłumaczenia, choć bardziej prawdopodobne, jednak całość jest toporna i po kilku pierwszych rozdziałach po...

Kto by się spodziewał!
Jestem wielką fanką Diablo II i Diablo III, prędzej czy później zagram też w Diablo I, a po przeczytaniu tej książki zapewne przeczytam kolejne i już nie będę mogła po prostu nie zagrać.

To nie są wyżyny literackie, warto powiedzieć to od razu, ale dostarczyły mi niesamowitej rozrywki. Czyta się super szybko, zaczęłam jednego dnia późną nocą, dziabnęłam ponad połowę i drugiego rano dokończyłam. W zasadzie to była warta tego, żeby skończyć już za jednym razem, ale naprawdę zamykały mi się oczy, piątek, koniec tygodnia, zawsze wtedy dopada mnie zmęczenie. Niemniej zasypiałam z myślą, że piękna sobota zacznie się z końcem pierwszego tomu, po przebudzeniu też już tylko szukałam wzrokiem czytnika, żeby nie wychodząc z łóżka dokończyć lekturę. Rzadko tak mam, więc lektura zdecydowanie mnie ujęła.
Jest to zwyczajnie dobre fantasy, tak jak już powiedziałam, nic w stylu Tolkiena czy Sandersona (którego zresztą fanką nie jestem),ale przyjemne czytadełko z ciekawą historią, wątkami pobocznymi, wszystko ma sens, czytelnik bardzo chce się dowiedzieć co będzie później, zdecydowanie ciągnie mnie do kolejnych tomów. Magia, demony, anioły, wieśniacy, szlachcice, podróżowanie konno, lasy, dla mnie bomba. Fabuła bardzo przypominała mi wędrówkę Wiedźmina z Milvą, wampirem i sama już nie pamiętam kim, Wiedźmin podobał mi się bardziej, ale od razu mi się z tym skojarzyło, taka wesoła kompania.
Są minusy i to znaczne, wszyscy są w tej powieści mega naiwni, każden jeden łyka jak pelikan wszystko, wielka miłość się w tej książce rodzi od jednego spojrzenia i potem ludzie już do siebie mówią "ukochany/ukochana", osoby, które nigdy wcześniej nie widziały czarów, czegoś nadprzyrodzonego również od razu przechodzą z tym do porządku dziennego. Nie ma scen seksu, a erotyka jest koszmarnie niezdarna, nawet te jej szczątki. Ale to mniejsza o to, do przeżycia, to jest książka o potworach, nie o miłości. Jak ktoś liczy na rozbudowane relacje międzyludzkie, zawiedzie się.

Dla fanów Diablo to już w ogóle pozycja obowiązkowa, początkowo byłam trochę rozczarowana, że nie znam tych postaci, ale czasem gdzieś tam coś tam przemyka znanego z gier. Nie mogę się doczekać następnej części.

Kto by się spodziewał!
Jestem wielką fanką Diablo II i Diablo III, prędzej czy później zagram też w Diablo I, a po przeczytaniu tej książki zapewne przeczytam kolejne i już nie będę mogła po prostu nie zagrać.

To nie są wyżyny literackie, warto powiedzieć to od razu, ale dostarczyły mi niesamowitej rozrywki. Czyta się super szybko, zaczęłam jednego dnia późną nocą,...