All You Need Is Kill

Przebrnięcie przez tą pozycję było dla mnie nie lada wyzwaniem. Może było to spowodowane tym, że wcześniej oglądałam film i wszystko co czytałam nie pasowało mi do "nakładki filmowej", którą podświadomie nakładałam na czytany tekst? Keiji to postać wyjątkowo szablonowa. Odkrywa, że utknął w pętli czasu i postanawia spożytkować ten czas na zniszczenie jak największej ilości Mimów. Przez pół roku życia w pętli nabiera wprawy w walce i zostaje swoistym weteranem. Młody szaraczek i żółtodziób staje się na polu bitwy zabójczą maszyną wprawiającą innych żołnierzy w osłupienie. W między czasie krzyżują się drogi jego i Rity Vrataski.

To historia zdecydowanie wciągająca jednak jej odbiór utrudnia kilka mankamentów. Tym, który najbardziej wyprowadzał mnie z równowagi i irytował były dialogi. Często czytelnik musiał się domyślać, która postać zabiera w danej chwili głos albo milczy - było to przedstawione w dość nietypowy sposób. Pojawiają się również nagminnie kulawe wymiany zdań niewpływające w żaden sposób na historię, a kojarzące się przede wszystkim z operą mydlaną. Ciężko było wyzbyć się wrażenia "papierowego bohatera" co bardzo przeszkadzało w odbiorze. Książka jest podzielona na cztery części, w każdej poznajemy bliżej historię innego bohatera. Sam zamysł jest naprawdę ciekawy i kojarzy się z "Bad Mommy" Tarryn Fisher, ale w tym konkretnym przypadku zabieg podzielenia książki zamiast wciągnąć bardziej w bieg historii - rozpraszał.

Motyw pętli czasu jest tematem z każdej strony nadgryzionym, ale ciągle dobrze przyjmuje się w literaturze jak i kinematografii. Filmowy odpowiednik powieści Sakurazaki dostarczał niesamowitą rozrywkę i emocje, efekty wprawiały w oniemienie - szczególnie animacje Mimów, co dla fanów tego typu kina musiało być całkiem przyjemnym doświadczeniem. Pierwowzór produkcji kinowej wydany w Polsce przez Galerię Książki był stonowaną i skupioną na emocjonalnej stronie bohatera publikacją. Jeśli do książki podchodziło się z podobnymi oczekiwaniami jak do filmu czytelnika czekało srogie rozczarowanie formą jak i rozbieżnością historii. 

Największym minusem było zakończenie. Liczyłam, że będzie to finał zbiegający się mniej więcej z zakończeniem przedstawionym w filmie, ale książka i film zupełnie się od siebie różnią - na plus dla filmu. Książka pozostawia po sobie słodko-gorzki posmak, szczególnie jeśli, tak jak w moim przypadku, najpierw widziało się film i dość mocno wpływał on na odbiór powieści. 

Przebrnięcie przez tą pozycję było dla mnie nie lada wyzwaniem. Może było to spowodowane tym, że wcześniej oglądałam film i wszystko co czytałam nie pasowało mi do "nakładki filmowej", którą podświadomie nakładałam na czytany tekst? Keiji to postać wyjątkowo szablonowa. Odkrywa, że utknął w pętli czasu i postanawia spożytkować ten czas na zniszczenie jak największej ilości...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na wstępie należy podkreślić, że w książce wydarzenia są przedstawione inaczej niż w filmie, co skutkuje zwiększeniem napięcia w końcowej fazie historii i małym plot-twistem. Czy jest lepsza niż film? Dla mnie nie, bo film, co prawda będący akcyjniakiem z Hollywood, to kawał dobrego sci-fi. Książka przedstawia natomiast więcej rozterek bohaterów oraz wątek miłosny, przez co robi się bardziej obyczajowa. Nie jest przez to nudna, ale powoduje to zepchnięcie "części sci-fi" i walki z obcymi na drugi plan.
Książka napisana lekkim stylem "mangowym", co delikatnie ujmuje powadze tematu jaki przedstawia. Niemniej czyta się ją szybko i jako lektura do poduszki na 2-3 dni zdecydowanie się sprawdza.

Na wstępie należy podkreślić, że w książce wydarzenia są przedstawione inaczej niż w filmie, co skutkuje zwiększeniem napięcia w końcowej fazie historii i małym plot-twistem. Czy jest lepsza niż film? Dla mnie nie, bo film, co prawda będący akcyjniakiem z Hollywood, to kawał dobrego sci-fi. Książka przedstawia natomiast więcej rozterek bohaterów oraz wątek miłosny, przez co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Film tak - książka, no cóż, nie bardzo.

Film tak - książka, no cóż, nie bardzo.

Pokaż mimo to

Czytając tę książkę miałem wrażenie jakbym czytał jakąś mangę, tylko bez obrazków. Styl i bohaterowie nasunęły mi takie skojarzenie. Bohaterowie to nastolatkowie, prywatnie wrażliwi, trochę dziecinni, a na polu bitwy zmieniają się w maszyny do zabijania. To takie typowe właśnie dla mangi. Sama książka jest po prostu przeciętna. Styl jest lekki, ale nieco dziwny, taki na wskroś japoński. Film z Tomem Cruisem podobał mi się o wiele bardziej. Natomiast to co podobało mi się w książce to zakończenie, w którym pojawia się nieoczekiwany zwrot akcji.

Czytając tę książkę miałem wrażenie jakbym czytał jakąś mangę, tylko bez obrazków. Styl i bohaterowie nasunęły mi takie skojarzenie. Bohaterowie to nastolatkowie, prywatnie wrażliwi, trochę dziecinni, a na polu bitwy zmieniają się w maszyny do zabijania. To takie typowe właśnie dla mangi. Sama książka jest po prostu przeciętna. Styl jest lekki, ale nieco dziwny, taki na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po książkę sięgnąłem jakiś czas po obejrzeniu filmu i stwierdzam, że jest niestety bardzo przeciętna by nie powiedzieć że słaba. Do końca doczytałem tylko dlatego, by móc porównać różnice pomiędzy nią a filmem, który jest naprawdę rewelacyjny.

Po książkę sięgnąłem jakiś czas po obejrzeniu filmu i stwierdzam, że jest niestety bardzo przeciętna by nie powiedzieć że słaba. Do końca doczytałem tylko dlatego, by móc porównać różnice pomiędzy nią a filmem, który jest naprawdę rewelacyjny.

Pokaż mimo to

Dzień świstaka w wydaniu sci-fi.

Główny bohater Na skraju jutra tak jak reporter Phil staje się ofiarą pętli czasu i próbuje się z niej wydostać. Temat może i ograny, ale walka ludzi z Mimami wciąga i nie pozwala się oderwać od książki.

Wielka szkoda, że język powieści nie powala. Pojawia się też sporo niedorzeczności i płycizn fabularnych. Psuje to ogólne dobre wrażenie.

Mimo wszystko - polecam (choć wolę film).

Dzień świstaka w wydaniu sci-fi.

Główny bohater Na skraju jutra tak jak reporter Phil staje się ofiarą pętli czasu i próbuje się z niej wydostać. Temat może i ograny, ale walka ludzi z Mimami wciąga i nie pozwala się oderwać od książki.

Wielka szkoda, że język powieści nie powala. Pojawia się też sporo niedorzeczności i płycizn fabularnych. Psuje to ogólne dobre...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka zainteresowalem się jakiś czas po obejrzeniu filmu sf z T. Cruise'm. Byłem w sumie zaskoczony że to jest ekranizacja książki. Lektura była przyjemna. Lubię motyw pętli czasowej. Akcja jest wartka, opisy walk trzymają się kupy. Jest delikatny wątek uczuciowy między dwojgiem bohaterów.

Książka zainteresowalem się jakiś czas po obejrzeniu filmu sf z T. Cruise'm. Byłem w sumie zaskoczony że to jest ekranizacja książki. Lektura była przyjemna. Lubię motyw pętli czasowej. Akcja jest wartka, opisy walk trzymają się kupy. Jest delikatny wątek uczuciowy między dwojgiem bohaterów.

Pokaż mimo to

Jestem srogo zawiedziony tą pozycją. Dobrze że nabyłem ją za 5 zł a nie za cenę okładkową, bo wtedy czułbym się oszukany. Sama koncepcja jest dość ciekawa ale wykonanie na poziomie szkoły podstawowej. Nie wiem czy jest to adaptacja mangi zrobiona aby zarobić na fali zainteresowania filmem, i nie zamierzam tego sprawdzać. W pewnym wieku wyrasta się z tych chińskich bajek, a jaranie się Japonią to ciota i ch.. Nie polecam, jeśli macie więcej niż 7 lat.

Jestem srogo zawiedziony tą pozycją. Dobrze że nabyłem ją za 5 zł a nie za cenę okładkową, bo wtedy czułbym się oszukany. Sama koncepcja jest dość ciekawa ale wykonanie na poziomie szkoły podstawowej. Nie wiem czy jest to adaptacja mangi zrobiona aby zarobić na fali zainteresowania filmem, i nie zamierzam tego sprawdzać. W pewnym wieku wyrasta się z tych chińskich bajek, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Film pt. Na skraju jutra z Tomem Cruisem był super. Książka All You Need is Kill, na której podstawie powstał film jest zupełnie inna, ale też jest dobra. Minus jest taki, że ten, kto obejrzał film zna już najważniejszy zwrot akcji. Na szczęście pozostałe różnice rekompensują brak zaskoczenia. [Uwaga, małe spoilery w tekście]

ŻYJ. ZGIŃ. POWTÓRZ.

Jedyną wspólną rzeczą pomiędzy ekranizacją a oryginałem jest główna idea – Ziemię atakują obcy i ludzkość się broni, acz dość nieudolnie. Jednak przypadkiem, jednego z szeregowych żołnierzy spotyka coś nieoczekiwanego, co przeważa szalę wygranej na stronę ludzi. Okazuje się, że coś sprawiło, że za każdym razem gdy zginie podczas bitwy, cofa się w czasie – budzi się w dniu ją poprzedzającym i ma szansę naprawić swoje błędy. Jednak jak długo może to trwać? Ile razy jeszcze musi zginąć? Jak przerwać tę szaloną pętlę?

Pozostałe elementy fabuły są zupełnie różne. Inny jest główny bohater, inaczej wygląda jego trening i poznawanie swoich nadnaturalnych możliwości. Inna była jego partnerka “od pętli”, inaczej wygląda ich relacja, inni są obcy, inna jest cała rzeczywistość. W końcu zupełnie, ale to zupełnie inne jest zakończenie. Zdradzę tylko tyle, że nie ma happy endu, czyli kompletnie nie tak, jak jest w filmie.

ALL YOU NEED IS KILL

Fajne jest to, że w książce jest kilka wyjaśnień, których nie było w filmie np. powód, dla których nas obcy atakują. Autor stawia niewypowiedziane pytanie, czy gdyby wiedzieli, że na wybranej planecie jest inteligentne życie, to też by „zaatakowali”?

Ciekawiej niż w filmie jest też pokazany główny bohater i jego przemiana ze zwykłego żółtodzioba, w doświadczonego weterana. Autor ładnie opisuje jego wewnętrzne motywacje i rozważania.

JAPONIA, NIE USA

Aa… I zapomniałam wspomnieć, że autorem jest Japończyk Hiroshi Sakurazaka i osadza wszystkie wydarzenia w Japonii, główny bohater jest Japończykiem i armia też w większości jest japońska. To też dodaje kolejnych punktów do “inności” od ekranizacji.

All you need is kill, to nie jest jakoś specjalnie wybitna książka, szczególnie dla tych, którzy widzieli film i rozumieją główny pomysł, na którym fabuła się opiera. Jest jednak wystarczająco przyjemna, żeby poświęcić kilka godzin (dosłownie) na jej przeczytanie.

Film pt. Na skraju jutra z Tomem Cruisem był super. Książka All You Need is Kill, na której podstawie powstał film jest zupełnie inna, ale też jest dobra. Minus jest taki, że ten, kto obejrzał film zna już najważniejszy zwrot akcji. Na szczęście pozostałe różnice rekompensują brak zaskoczenia. [Uwaga, małe spoilery w tekście]

ŻYJ. ZGIŃ. POWTÓRZ.

Jedyną wspólną rzeczą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podziwiam scenarzystów filmowych, którzy na podstawie przeciętnej ksiązki potrafią zrobić dobry film. Tak - film bardzo mi się podobał. Książka w sumie też, ale jest jednak słabsza od filmu. Ale mimo to i atk dobrze mi się ją czytało. W sumie walki tu nie dużo, bardziej przedstawienia wszystkiego juz po fakcie, ale ogólnie książka na plus.

Podziwiam scenarzystów filmowych, którzy na podstawie przeciętnej ksiązki potrafią zrobić dobry film. Tak - film bardzo mi się podobał. Książka w sumie też, ale jest jednak słabsza od filmu. Ale mimo to i atk dobrze mi się ją czytało. W sumie walki tu nie dużo, bardziej przedstawienia wszystkiego juz po fakcie, ale ogólnie książka na plus.

Pokaż mimo to