Proces

Chyba nie dojrzałam do Kafki aczkolwiek mocno wpływa na nastrój i daje do myślenia.

Chyba nie dojrzałam do Kafki aczkolwiek mocno wpływa na nastrój i daje do myślenia.

Pokaż mimo to

Ciekawa, ale mogłaby być o połowę kruszą i nie byłoby to ujmą dla całości. Miejscami zbyt rozwleczona.

Ciekawa, ale mogłaby być o połowę kruszą i nie byłoby to ujmą dla całości. Miejscami zbyt rozwleczona.

Pokaż mimo to

„Proces” Franz Kafka
Muszę przyznać, że sama lektura nie należy do lekkich, z czym oczywiście liczyłam się zaczynając utwór Kafki. Autor wprowadza nas do świata, w którym bohater- Józef K. staje się wręcz przedmiotem w rękach wszechwładnego sądu. Zostaje on bowiem uwikłany w proces, jednakże sam nie wie, co jest jego winą. Z biegiem czasu przekonuje się, że praktycznie każda napotkana osoba wie, o jego procesie, bądź sama jest związana z sądem. Atmosfera miasta, wszelkich budynków, kancelarii jest okropnie przytłaczająca. Wydaje się jakby klaustrofobiczne, duszne wnętrza otaczały czytelnika z każdej strony.
Choć utwór jest stosunkowo krótki (posiada bowiem niespełna 150 stron) czytałam go dość długo. Rozdział po rozdziale próbowałam rozszyfrować uwikłane przesłanie powieści Kafki, razem z bohaterem poszukując sensu procesu, a także całego jego życia. Mimo że znałam zakończenie wcześniej (ponieważ zaspoilerowałam sobie oglądając filmik o samym autorze) to i tak wprawiło mnie w nastrój melancholii i smutku. Bohater umiera sam jak palec, a sam dodaje że skończył „jak pies”.

„Proces” Franz Kafka
Muszę przyznać, że sama lektura nie należy do lekkich, z czym oczywiście liczyłam się zaczynając utwór Kafki. Autor wprowadza nas do świata, w którym bohater- Józef K. staje się wręcz przedmiotem w rękach wszechwładnego sądu. Zostaje on bowiem uwikłany w proces, jednakże sam nie wie, co jest jego winą. Z biegiem czasu przekonuje się, że praktycznie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To, że „Proces” Kafki jest książką genialną nie podlega dyskusji. To co mnie po lekturze zastanawia ale i przeraża to to, że np. George Orwell czy Aldous Huxley opisywali w swoich książkach utopijne światy jako ich wizje przyszłości. Kafka w „Procesie” opisał świat i sytuacje tak irracjonalne, że nawet w najczarniejszym koszmarze sennym, nie dałoby się tego uznać za wizję świata przyszłości. A jednak…. Po lekturze nie trudno o skojarzenie, że irracjonalny świat Kafki istnieje w rzeczywistości…. W aktualnej Polsce….. Absurdy i sytuacje z naszego aktualnego, codziennego życia - jestem pewien, że zawstydziłyby Kafkę, że jego wielka wyobraźnia nie była w stanie stworzyć TAKIEJ ABSTRAKCJI jaką codziennie serwują nam teraz w Polsce. Wydanie „Procesu” z ilustracjami Bruno Schulza to istna perełka. Polecam

To, że „Proces” Kafki jest książką genialną nie podlega dyskusji. To co mnie po lekturze zastanawia ale i przeraża to to, że np. George Orwell czy Aldous Huxley opisywali w swoich książkach utopijne światy jako ich wizje przyszłości. Kafka w „Procesie” opisał świat i sytuacje tak irracjonalne, że nawet w najczarniejszym koszmarze sennym, nie dałoby się tego uznać za wizję...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trudna, na pozór niezrozumiała, męcząca książka. Jako lektura wydaje mi się jest niepotrzebna, ponieważ nawet jako osoba dorosła, która dawno skończyła szkołę miałem problem z jej interpretacją. Zresztą dość powierzchowną.

Jednakże uważam, że książka powinna być must-read.
Książka pozwala na zinterpretowanie jej na swój sposób, więc każdy wyciągnie z niej coś innego.

Trudna, na pozór niezrozumiała, męcząca książka. Jako lektura wydaje mi się jest niepotrzebna, ponieważ nawet jako osoba dorosła, która dawno skończyła szkołę miałem problem z jej interpretacją. Zresztą dość powierzchowną.

Jednakże uważam, że książka powinna być must-read.
Książka pozwala na zinterpretowanie jej na swój sposób, więc każdy wyciągnie z niej coś innego.

Pokaż mimo to

Nigdy nie czytałem tego w szkole, nie miałem jako lektury, a zawsze byłem tego ciekaw. Trudna książka, ale świat bardzo ciekawy. Przydałoby się o tym z kimś podyskutować, żeby zrozumieć do końca

Nigdy nie czytałem tego w szkole, nie miałem jako lektury, a zawsze byłem tego ciekaw. Trudna książka, ale świat bardzo ciekawy. Przydałoby się o tym z kimś podyskutować, żeby zrozumieć do końca

Pokaż mimo to

Rozumiem (pewnie mniej niż bym chciał), doceniam (pewnie mniej niż na to zasługuje), ale to nie jest książka dla mnie.

Rozumiem (pewnie mniej niż bym chciał), doceniam (pewnie mniej niż na to zasługuje), ale to nie jest książka dla mnie.

Pokaż mimo to

Początek książki Franza Kafki jest intrygujący, ciekawy, wzbudza i zachwyt, zainteresowanie jednocześnie łączy się z lękiem, trwogą, obawą która wynika ze świata przedstawionego w tym utworze. Proces przypomina mi trochę inną książkę mianowicie rok 1984 czyli Wielki Brat patrzy Orwella. Prawdę powiedziawszy liczyłem na coś więcej, liczyłem na arcydzieło. Nie mogę powiedzieć, że w ,,procesie '' nie ma ważnych rzeczy, bo było by to nieprawdą. Mamy absurd który wykracza poza wszelkie normy normalności , mamy groteskę której szczyt wyzwala w człowieku wściekłość połączoną z bezsilnością i pozostaje rwanie włosów z głowy. Jest cała masa interpretacji, różnie możemy je pojmować. Zabranie wolności. Utopijne państwo prawa. Bezwzględność. Bezradność wobec systemu. Bunt. Agresja. Dezorientacja.
Kafka w swoim dziele podejmuje wiele ważnych spraw- na swojej drodze spotykamy człowieka inteligentnego, kulturalnego, znającego swoją wartość zostaje oskarżony, nie wiadomo co co. Jest postawiony w stan oskarżenia. Nikt nie chce mu powiedzieć niczego w jego sprawie. Następuje odmiana w społeczeństwie wśród ludzi w których się obraca nikt nie chce mieć z nim nic wspólnego. Odosobniony, mamiony obietnicami popada w marazm i zniechęcenie. Początkowo walczy, potem poddaje się biegowi losu. Możemy tutaj przyrównać co co spotka naszego bohatera do czasów totalitaryzmu, bezprawia/ to znaczy prawo jest, ale te które obowiązuje jest niezwykle nieludzkie/ , pełno paradoksów - od ław pełnych ławników i oskarżonych w zwykłych domach po strychy które zamieszkuje i sądzą tam sędziowie. Rechot. Niedowierzanie. Kiedy następują czasy bandyckie, czasy bezprawia wszystko to co kiedyś było patologią staje się normą, mało tego staje się chlubą, powodem do dumy. Wszechogarniający strach, nieufność. Fałszywi doradcy i przyjaciele. Na wiele sposobów można rozumieć ,,Proces '' Kafki. Alienacja , odosobnienie z różnych powodów. Niezrozumienie. Problemy z kobietami, otaczanie się kobietami fałszywymi, kobietami które za nic mają swoją i naszą godność. Kobiety łatwe dla każdego posiadające wymagania niczym księżniczki damy. Wszystko to fałszywe, zakłamane, obłudne i niezwykle wyrachowane. Samotność. Wszechogarniająca jaskrawość na którą to musimy patrzeć swoimi oczami i z początku się dziwimy, walczymy, potem nie mając zbyt dużej woli walki, siły wewnętrznej, zbyt łatwowierni , nie mający, nie posiadający własnego zdania poddajemy się woli innych. Chcemy żeby wszyscy nas lubili, cenili, ale jesteśmy miałcy, jesteśmy jak ta chorągiewka na wietrze, nie mamy mocnego kręgosłupa zatem za co nas ludzie maja szanować. Lubić ....może nas każdy a to wynika z tego, że nikt nas nie lubi i co najważniejsze nie szanuje.....dlatego też jest tak jak jest.
Otoczony chamstwem. Otoczony fałszywymi zakłamanymi ludźmi. Otoczony kobietami łatwymi ,powiedział bym wręcz prostytutkami patrzy i dziwi się światu na początku pewny siebie, czuje się i postrzegany jest jako dziwak. Walczy. I musi walczyć, czuć się ponad nimi wszystkimi, musi czuć się lepszy, ponieważ jest wyjątkowy, inny........walczyć i wygrać. Inaczej skończy tak jak Józef K.

Ile jest Józefa K w autorze ? Liczyłem na coś lepszego. Mimo kilku mocnych argumentów i tez jakie autor wysnuł to mimo to zakończenie i całość jako taka jest po prostu nijaka. Zbyt autobiograficzna. Czuję, że ,,Proces '' jest w pewnym stopniu niedokończony.....przez to taka a nie inna ocena. Dodatkowo mogła by być pełniejsza , pełno w niej niepotrzebnych, przegadanych i nic nie wnoszących do fabuły rozmów....

Początek książki Franza Kafki jest intrygujący, ciekawy, wzbudza i zachwyt, zainteresowanie jednocześnie łączy się z lękiem, trwogą, obawą która wynika ze świata przedstawionego w tym utworze. Proces przypomina mi trochę inną książkę mianowicie rok 1984 czyli Wielki Brat patrzy Orwella. Prawdę powiedziawszy liczyłem na coś więcej, liczyłem na arcydzieło. Nie mogę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jakbym czytał opis przypadku hejtu z mediów społecznościowych. Prorocza książka.

Jakbym czytał opis przypadku hejtu z mediów społecznościowych. Prorocza książka.

Pokaż mimo to

Ta książka totalnie do mnie nie trafiła. Być może dla znawców literatury i "Kafkologów" to niezmierzona skarbnica interpretacji i myśli filozoficznych.
Czuję się umęczony przebrnięciem przez Proces. Każde zdanie ważyłem w głowie i starałem się z tego skleić logiczną całość. Otóż moje wysiłki były skazane na porażkę, ponieważ ta książka stanowi zlepek myśli bohatera, groteskowych sytuacji i nieodgadnionych decyzji.

Ta książka totalnie do mnie nie trafiła. Być może dla znawców literatury i "Kafkologów" to niezmierzona skarbnica interpretacji i myśli filozoficznych.
Czuję się umęczony przebrnięciem przez Proces. Każde zdanie ważyłem w głowie i starałem się z tego skleić logiczną całość. Otóż moje wysiłki były skazane na porażkę, ponieważ ta książka stanowi zlepek myśli bohatera,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to