Rosja, połowa XIX wieku, majątek obywatelki Gurmyskiej, wdowy. Główna bohaterka, dama już leciwa, ma swoje słabostki, których wyzbyć się z wiekiem nie umie. Czasem trochę to kosztuje, ale ma co sprzedać w razie potrzeby. Dobrze, majątek, wdowa, ale dlaczego "Las"? Nie, nie chodzi o to, że akcja drugiego aktu toczy się na leśnym rozdrożu; nie o to też, że kawałek lasu jest obiektem sprzedaży. Tajemnicę tytułu wyjaśnia szczegółowo bratanek pani Gurmyskiej kilka stron przed końcem utworu. Ale zanim do tego dojdzie, przedzieramy się przez gąszcz małych intryg budowanych na fundamencie bezduszności, egoizmu, hipokryzji, materialnych pożądań i innych ludzkich wad i słabości, co to i XIX-wiecznej Rosji, i we współczesnym świecie zadziwiająco podobne. Ach, dla uczulonych na formę, jaką jest dramat: czyta się jak powieść. Warto poszperać po antykwariatach i bibliotekach, by dopaść tę książeczkę. W Poznaniu jest na Lodowej.

Rosja, połowa XIX wieku, majątek obywatelki Gurmyskiej, wdowy. Główna bohaterka, dama już leciwa, ma swoje słabostki, których wyzbyć się z wiekiem nie umie. Czasem trochę to kosztuje, ale ma co sprzedać w razie potrzeby. Dobrze, majątek, wdowa, ale dlaczego "Las"? Nie, nie chodzi o to, że akcja drugiego aktu toczy się na leśnym rozdrożu; nie o to też, że kawałek lasu jest...