Mądre przemyślenia na temat jakości życia, tego, co dla każdego z nas fundamentalne: sens życia, miłość, cierpienie, umieranie... Prof. Tadeusz Gadacz pisze o tym zwięzłym, zrozumiałym językiem, odwołując się do starożytnych filozofów, ale także do literatury i własnych doświadczeń. Dobra do snucia własnych refleksji. Powinno się mieć ją tuż przy łóżku i sięgać po nią ciągle.

Mądre przemyślenia na temat jakości życia, tego, co dla każdego z nas fundamentalne: sens życia, miłość, cierpienie, umieranie... Prof. Tadeusz Gadacz pisze o tym zwięzłym, zrozumiałym językiem, odwołując się do starożytnych filozofów, ale także do literatury i własnych doświadczeń. Dobra do snucia własnych refleksji. Powinno się mieć ją tuż przy łóżku i sięgać po nią ciągle.

Kiedy blisko 20 lat temu przeczytałem ją po raz pierwszy, nie sądziłem, że będę do niej wracał tak często. Najpierw w wersji papierowej podkreślałem najważniejsze dla mnie fragmenty. Potem w formie elektronicznej, aby mieć "ją" zawsze przy sobie.
Owe fragmenty przeczytałem pewnie kilkadziesiąt razy. Przez wiele lat wracałem do nich regularnie, zwłaszcza przed snem. Były one tak mocne i tak dla mnie ważne. Dawały nadzieję. Pozwalały uporządkować myśli, czasem odetchnąć i uwolnić się od przytłaczającej codzienności.

Dziś po dłuższej przerwie zacząłem czytać "O umiejętności życia", ale już nie fragmenty, a całość.

Mimo że jestem zupełnie innym człowiekiem, niż ten "dzieciak" wchodzący w dorosłe życie na początku XXI wieku, to czuję tę samą siłę i moc słów, które cytując najwybitniejszych myślicieli w historii, przekazuje mi profesor Gadacz.

Przejrzałem notatki z tamtego okresu. Byłem na spotkaniu z profesorem Gadaczem, które promowało jego kolejną książkę "O ulotności życia". Mówił rzeczowo i prosto. Odpowiadał na pytania czytelników. Jedno zdanie utkwiło mi w pamięci. Pytanie nie ma znaczenia, bo całe sedno jest w odpowiedzi.
Profesor Gadacz powiedział wtedy po krótkim namyśle: siostrą myślenia jest milczenie i samotność.

To zdanie towarzyszy mi przez całe życie. Pamiętam, że po spotkaniu prosząc profesora o wpis do książki powiedziałem łamiącym się głosem "dziękuję, Pana książki sprawiły, że zacząłem myśleć". Był bardzo zaskoczony. Ja szybko odszedłem, bo i biorąc pod uwagę silne emocje i obawę przed oceną, wykazałem się w moim poczuciu dużą odwagą.

Książki profesora Gadacza dają nie tylko nadzieję, ale pomagają zrozumieć otaczający nasz świat. Dają też często ulgę, poczucie przynależności, wspólnoty.

Profesor szuka odpowiedzi, ale mówi otwarcie i pokazuje najwybitniejszych myślicieli, którym także towarzyszyły życiowe rozterki. Na niektóre pytania nigdy nie znajdziemy odpowiedzi, bo życie ludzkie pełne jest chaosu i niepoukładania.

Profesor Gadacz jest jedną z osób, którym chciałbym powiedzieć "dziękuję, jestem Panu bardzo wdzięczny".

Kiedy blisko 20 lat temu przeczytałem ją po raz pierwszy, nie sądziłem, że będę do niej wracał tak często. Najpierw w wersji papierowej podkreślałem najważniejsze dla mnie fragmenty. Potem w formie elektronicznej, aby mieć "ją" zawsze przy sobie.
Owe fragmenty przeczytałem pewnie kilkadziesiąt razy. Przez wiele lat wracałem do nich regularnie, zwłaszcza przed snem. Były one...

Napisana przystępnie bez trudnego słownictwa. Im "głębiej" się ją czyta tym więcej może nas ona zainteresować. Sądzę jednak, iż użyto w niej zbyt dużo cytatów co skutkuje niedostatkiem własnych rozmyślań autora, które wydają się być może nawet bardziej interesujące.

Napisana przystępnie bez trudnego słownictwa. Im "głębiej" się ją czyta tym więcej może nas ona zainteresować. Sądzę jednak, iż użyto w niej zbyt dużo cytatów co skutkuje niedostatkiem własnych rozmyślań autora, które wydają się być może nawet bardziej interesujące.

Książka profesora Gadacza jest jednym z dowodów na jałowość i ciasnotę intelektualną jaka zapanowała w polskiej literaturze filozoficznej. Książka idealnie nadawałaby się na szkic do przeciętnej rozprawy doktorskiej, a nie poważną dyskusję w temacie umiejętności życia. Pewien model pisania zaprezentowany także w tej pozycji tj. teraz przedstawię 5 poglądów na temat samotności prezentowanych przez ... - można już chyba uznać za trend wśród polskich filozofów i manierę zaczerpniętą z uniwersyteckiej indoktrynacji. Pan Profesor wybrał sobie myślicieli bliskich jego sercu, napisał co sądzili na dany temat, po czy stwierdził, że się z nimi zgadza i dodał kilka zdań od siebie (no bo coś trzeba dodać od siebie...) Żadnego świeżego spojrzenia, żadnych kontrowersyjnych tez, miałka polemika i nic co zmuszałoby czytelnika do jakiejkolwiek refleksji. Dawno nie czytałem książki od której biłaby taka niemoc intelektualna.

Książka profesora Gadacza jest jednym z dowodów na jałowość i ciasnotę intelektualną jaka zapanowała w polskiej literaturze filozoficznej. Książka idealnie nadawałaby się na szkic do przeciętnej rozprawy doktorskiej, a nie poważną dyskusję w temacie umiejętności życia. Pewien model pisania zaprezentowany także w tej pozycji tj. teraz przedstawię 5 poglądów na temat...

Good stuff:) Polecam wszystkim, którym obmierzła powierzchowność mainstreamowego gadania i płytkiego zadowolenia z powtarzania tych samych formułek dla utrzymania jakiegoś swojego poważnego "światopoglądu".

Przekornie też można napisać: chcesz poczuć, co to życie - przeczytaj Gadacza!

Nie musisz od razu kalkulować i oceniać, że za dużo rozkminy. Nie jest to dysertacja filozoficzna, którą ze słownikiem trzeba czytać.

Zresztą, jak ktoś mądrze powiedział, wszystko jest trudne, zanim stanie się proste:)

Good stuff:) Polecam wszystkim, którym obmierzła powierzchowność mainstreamowego gadania i płytkiego zadowolenia z powtarzania tych samych formułek dla utrzymania jakiegoś swojego poważnego "światopoglądu".

Przekornie też można napisać: chcesz poczuć, co to życie - przeczytaj Gadacza!

Nie musisz od razu kalkulować i oceniać, że za dużo rozkminy. Nie jest to dysertacja...

Dla osób, które podchodzą obiektywnie oraz świadomie do siebie i świata, będzie to pouczająca i niosąca mądrość o sobie samym lektura. Pozwoli ona spojrzeć na ważkie tematy z różnych perspektyw.

Warto się zatrzymać i poświęcić trochę czasu na kontemplację z książką w ręku.

Dla osób, które podchodzą obiektywnie oraz świadomie do siebie i świata, będzie to pouczająca i niosąca mądrość o sobie samym lektura. Pozwoli ona spojrzeć na ważkie tematy z różnych perspektyw.

Warto się zatrzymać i poświęcić trochę czasu na kontemplację z książką w ręku.

Książka pełna filozoficznych rozważań. Autor odwołuje się do poglądów wielu filozofów, ale w książce nie brakuje również jego własnych, wewnętrznych przemysleń. Zdecydowanym i ogromnym plusem dla mnie jest odwołanie się autora do filozofii S. Kierkegaarda, którego bardzo sobie cenię. Jeśli chodzi o samą konstrukcję książki - autor "przeprowadza" nas przez całe życie człowieka, nawiązując po drodze do kluczowych wartości mających znaczenie w jego egzystencji. Wyjaśnia m.in. pojęcia losu człowieka, wolności, miłości, odpowiedzialności, samotności, na chorobie i śmierci kończąc. Nakreśla również, jakie sytuacje i problemy mogą wyniknąć, w chwili, kiedy któraś z powyższych wartości zaczyna grać w naszym życiu pierwszorzędną rolę. Podczas lektury czytelnik zada sobie mnóstwo pytań dotyczących 'umiejętności życia'. Książka jednak nie udziela na nie jednoznacznej odpowiedzi - nie jest to poradnik psychologiczny. Każdy czytelnik poprzez refleksję sam musi sobie ukształtować pogląd dotyczący swoich problemów egzystencjalnych (jeśli takowe posiada). W każdym razie myślę, że lektura omawianego utworu pomaga pozbyć się pewnych niejasności i wątpliwości, które dopadają każdego z nas, a my, zajęci i zabiegani w codziennym życiu nie mamy wystarczająco dużo czasu na dogłębne zastanowienie się nad naszym bytem.

Książka pełna filozoficznych rozważań. Autor odwołuje się do poglądów wielu filozofów, ale w książce nie brakuje również jego własnych, wewnętrznych przemysleń. Zdecydowanym i ogromnym plusem dla mnie jest odwołanie się autora do filozofii S. Kierkegaarda, którego bardzo sobie cenię. Jeśli chodzi o samą konstrukcję książki - autor "przeprowadza" nas przez całe życie...

Spora dawka teorii filozofii. Przy wyborze tej książki miałem nadzieję na trochę bardziej luźną formę tych rozważań.

Spora dawka teorii filozofii. Przy wyborze tej książki miałem nadzieję na trochę bardziej luźną formę tych rozważań.

Napisana w sposób faktycznie skłaniający do refleksji.

Napisana w sposób faktycznie skłaniający do refleksji.

Zbiór esejów, który pokazuje, że filozofia "dotyka" nas na każdym etapie naszego życia. Nie jest to "wydumana" nauka dla starszych panów. To próba odpowiedzi na pytania, które zadaje sobie każdy nas, choć czasem tylko po cichu.

Zbiór esejów, który pokazuje, że filozofia "dotyka" nas na każdym etapie naszego życia. Nie jest to "wydumana" nauka dla starszych panów. To próba odpowiedzi na pytania, które zadaje sobie każdy nas, choć czasem tylko po cichu.