Temat złożony i szeroki, opracowany dotąd w wielotomowych publikacjach.
Zaletą tej pozycji jest jej syntetyczność. Seria wydawnicza, w ramach której pojawiłoby się to wydawnictwo, mogłaby nosić nazwę "Krótko i na temat".

Potkowski w zwarty i przystępny sposób kreśli obraz obu tytułowych zjawisk.
I z której strony by do tej materii nie podejść - wniosek jest jeden: mariaż religii i władzy to związek iście diabelski.

Surowy, terrorystyczny wręcz, aparat kontrolno - represyjny bardzo szybko zaczął być z powodzeniem wykorzystywany do realizacji partykularnych a nierzadko wręcz prywatnych celów.
Rzekoma walka w obronie katolickiej doktryny częstokroć prowadziła do zwykłego rozliczania się z politycznymi rywalami, rozszerzania stref wpływów i bogacenia się na drodze majątkowych konfiskat.
Najsłynniejszym i najjaskrawszym przykładem tego procederu znamienna "rozprawa" Filipa Pięknego z zakonem Templariuszy.
A symbolicznym przykładem bezwzględności i bezwzględnego bestialstwa słynna komenda cystersa i legata papieskiego - Arnauda Amaury'ego. Podczas rzezi mieszkańców Beziers, w ramach krucjaty przeciw albigensom, zapytano go, jak wśród wyrzynanych obrońców żołdactwo ma rozróżnić heretyków od katolików. Arcybiskup Narbonne równie roztropnie, co beztrosko, zawyrokował: "Mordujcie wszystkich. Bóg rozpozna swoich".

Smutna to lektura. Ale książka o Inkwizycji nie może taką nie być.
No chyba że temat podejmuje Monty Python.

Temat złożony i szeroki, opracowany dotąd w wielotomowych publikacjach.
Zaletą tej pozycji jest jej syntetyczność. Seria wydawnicza, w ramach której pojawiłoby się to wydawnictwo, mogłaby nosić nazwę "Krótko i na temat".

Potkowski w zwarty i przystępny sposób kreśli obraz obu tytułowych zjawisk.
I z której strony by do tej materii nie podejść - wniosek jest jeden: mariaż...

Bardzo dobra książka, w sam raz dla osoby, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o heretykach, Inkwizycji, Templariuszach itp, a jednocześnie nie chce zatapiać się w ogromne wolumeny dotyczące tych tematów.
Bardzo dobrze skondensowana wiedza w pigułce na temat powyższych zagadnień.

Bardzo dobra książka, w sam raz dla osoby, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o heretykach, Inkwizycji, Templariuszach itp, a jednocześnie nie chce zatapiać się w ogromne wolumeny dotyczące tych tematów.
Bardzo dobrze skondensowana wiedza w pigułce na temat powyższych zagadnień.

Pozycja mocno skrótowa i momentami idąca w trochę zbyt duże uproszczenia. Ale dobra jako wstępna pigułka wiedzy na temat inkwizycji i jej działań przeciwko heretykom. Czyta się pioruńsko szybko i tylko przypisów przydałoby się więcej, chociażby dla przybliżenia niektórych postaci.

Pozycja mocno skrótowa i momentami idąca w trochę zbyt duże uproszczenia. Ale dobra jako wstępna pigułka wiedzy na temat inkwizycji i jej działań przeciwko heretykom. Czyta się pioruńsko szybko i tylko przypisów przydałoby się więcej, chociażby dla przybliżenia niektórych postaci.

Na tak obszerny temat 150 stron w formacie mniejszym niz A5 to troche malo... Opisana strukruta urzedu inkwyzycji jej powstanie, z grubsza opisane najwazniejsze historie zwiazane z inwkizyzcja. Ksiazka zostawia niedosyt.

Na tak obszerny temat 150 stron w formacie mniejszym niz A5 to troche malo... Opisana strukruta urzedu inkwyzycji jej powstanie, z grubsza opisane najwazniejsze historie zwiazane z inwkizyzcja. Ksiazka zostawia niedosyt.

Swoją opinię zacznę od wymownego cytatu z powyższej książki:
" -Co mamy robić, panie? Trudno nam bowiem odróżnić heretyków od katolików.
Na to odparł opat.
- Zabijajcie ich wszystkich. Bóg i tak rozpozna tych, którzy są jego wiernymi."
Żeby nic mi nie umknęło, muszę się nieco zdublować z zakończeniem "Heretyków i inkwizytorów", za co przepraszam, ale tak będzie najlepiej to ująć.
Dzieje ruchów heretyckich i działalności inkwizycji stanowią jeden z najważniejszych problemów historii społecznej średniowiecznej Europy. Herezje nie były tylko wyrazem pewnych tendencji w sferze świadomości społecznej, ujawnieniem przekonań religijnych odmiennych od reprezentowanych przez Kościół, alby były przede wszystkim wyrazem protestu społecznego, uzewnętrznianego w formie religijnej. Wspólną cechą owych ruchów był wrogi stosunek zarówno do bogatego Kościoła i duchowieństwa, jak i istniejącego ustroju społecznego.
Instytucją, która miała zwalczać ruchy heretyckie, była inkwizycja powołana przez papiestwo w XIII wieku do tropienia i sądzenia heretyków. Zwalczała ich przy pomocy władzy świeckiej, stosując środki terroru: surowe kary kościelne, więzienie, konfiskatę mienia i śmierć na stosie. Niejednokrotnie stawała się narzędziem polityki papieskiej lub monarszej.

Swoją opinię zacznę od wymownego cytatu z powyższej książki:
" -Co mamy robić, panie? Trudno nam bowiem odróżnić heretyków od katolików.
Na to odparł opat.
- Zabijajcie ich wszystkich. Bóg i tak rozpozna tych, którzy są jego wiernymi."
Żeby nic mi nie umknęło, muszę się nieco zdublować z zakończeniem "Heretyków i inkwizytorów", za co przepraszam, ale tak będzie...