Mankell dobrze jest znany ze swoich kryminałów o komisarze Wallanderze. Stopniowo na język polski tłumaczone są jego inne powieści, również te które poświęcone są życiu i sytuacji w Afryce, na przykład „Wspomnienia Brudnego Aninoła”. „Daniel” to kolejna książka Mankella napisana już kilkanaście lat temu, wydana w 2000 roku, należąca właśnie do tych książek które poświęcone są problematyce afrykańskiej.

Przesłuchałem niemieckie wydanie, pod tytułem „Die rote Antilope”. Wiedziałem również że istnieje anglojęzyczna książka Mankella pt. „Daniel”, którą również chciałem przeczytać. Wstępnie nie przypuszczałęm, że „Die rote Antilope” to ta sama książka co „Daniel”. Dopiero kiedzy sprawdziłem jak brzmi oryginalny szwedzki tytuł (Vindens son) obu książek zrozumiałem, że chodzi o tą samą książkę. Czasem po prostu można się trochę pogubić kiedy słucha się książek w różnych języka, gdyż tytuły w zależości od języka różnią się. W przypadku Mankella nadal spotykam się z tym, że niektóre jego książki zostały przetłumaczone tylko na język angielski lub tylko na język niemiecki. Tłumaczenia na język polski pojawiają się zazwyczaj później. Spośród kilkudziesięciu książek napisanych przez Mankella jest sporo pozycji które w ogóle nie ukazały się jeszcze w języku polskim. Są też pozycje nie przetłumaczone na język angielski lub niemiecki, ale jest ich mniej. Ponieważ na maksa próbuję poznać twórczość Mankella śledzę na bieżąco dostępność niemieckich i angielskich publikacji Mankella.

„Czerwona Antylopa”, „Daniel” „Syn wiatru” to wyjątkowa powieść. Ma w sobie jednak sporo smutku, pokazuje jak świat jest okrutny i brutalny. Śledzimy losy małego chłopca pochodzącego z pustyni Kalahari, który cudem przeżywa masakrę przeprowadzoną na ludności lokalnej przez Europejczyków. Zostaje przygarnięty przez szwedzkiego naukowca badającego afrykańskie owady. Jakiś czas temu słuchałem „Wytępić całe to bydło” Svena Lindqvista, Mankell właśnie opisuje coś takiego w tej książce. Idzie jednak krok dalej i opisuje również to jak Europejczycy, Szwedzi traktują adopdowane afrykańskie dziecko w swoim kraju. Dodam że akcja książki toczy się w drugiej połowie XIX wieku, w czasie gdzie rasizm mocno był dość zakorzeniony w kulturze Europejskiej, również szwedzkiej.

Mankell jest realistą, czasem aż do bólu. Postacie opisane przez niego mają mocno skomplikowaną pszchologiczną strukturę osobowości. Książka ma sporą głębię. W szarej, ponurej rzeczywistość opisanej w książce pojawiają się również pewne pozytywne przebłyski. Bardzo lubię twórczość Mankella. Polecam. Mam nadzieję, że wkrótce również w języku polskim ukarze się ta pozycja.

Mankell dobrze jest znany ze swoich kryminałów o komisarze Wallanderze. Stopniowo na język polski tłumaczone są jego inne powieści, również te które poświęcone są życiu i sytuacji w Afryce, na przykład „Wspomnienia Brudnego Aninoła”. „Daniel” to kolejna książka Mankella napisana już kilkanaście lat temu, wydana w 2000 roku, należąca właśnie do tych książek które poświęcone...