Odkładając na bok kwestie ideowe: Pruszyński to zdecydowanie dobry, powiedziałbym nawet, że utalentowany pisarz, świetnie posługujący się językiem, co sprawia, że czyta się go z prawdziwą przyjemnością. Potrafi poruszyć nasze emocje i wzbudzić w czytelniku przeżycia. Dla mnie, to bardzo dużo, nawet jeśli tematyka czy ideowy punkt widzenia nie są mi bliskie...
To sztuka, według mnie - sztuka, czyli prawdziwa literacka twórczość.

Odkładając na bok kwestie ideowe: Pruszyński to zdecydowanie dobry, powiedziałbym nawet, że utalentowany pisarz, świetnie posługujący się językiem, co sprawia, że czyta się go z prawdziwą przyjemnością. Potrafi poruszyć nasze emocje i wzbudzić w czytelniku przeżycia. Dla mnie, to bardzo dużo, nawet jeśli tematyka czy ideowy punkt widzenia nie są mi bliskie...
To sztuka,...

jedna z magiczno-realistycznych nowel Pruszyńskiego. Odzwierciedla ideowe fascynacje polskiego intelektualisty przełomu lat 30/40.

Pruszyński był krótko w Hiszpanii okresu wojny domowej, tyle że tylko w strefie republikańskiej i w początkowym okresie wojny. Swoim lewicowym sympatiom dał wyraz w książce "W czerwonej Hiszpanii" (1937). Tu mamy rzecz przepuszczoną przez literacki filtr. Polski proletariusz który walczył o wolność i demokrację w Brygadach Międzynarodowych trafia do Polskich Sił Zbrojnych na zachodzie, gdzie spotyka się z klasową postawą dowództwa i reakcyjną nacjonalistyczną propagandą w ogóle. Zresztą nowelę Pruszyński napisał, gdy już był w służbie Polski Ludowej.

Sporo propagandy (stalinowska ekipa mołojców przedstawiona jako bojownicy o demokrację, polski korpus oficerski w PZS to zgniła reakcja, a ksiądz katolicki jest oczywiście ociekającym tłuszczem hipokrytą). Trochę bredni (np. że jak już trafił do niewoli, to uratowali go irlandzcy requetes; w rzeczywistości nie było takich, ale chwała Pruszyńskiemu że w ogóle słyszał o requetes). Łzawo-wzmożona narracja. Ogólnie rzecz ilustracyjna do tematu jak w literaturze działał ketman (z poprawką na samego Miłosza, oczywiście). W sumie Pruszyński, gdyby wtedy nie przywalił po nocy na niemieckiej autostradzie w ciężarówkę, byłby świetnym modelem do galerii panów alfa, beta, delta.

Aha, i żeby nie było zmyły. Dopóki nie przeczytałem to sądziłem, że tytułowe "granaty" oznaczają element uzbrojenia, rzucasz i wybucha. Nie, chodzi o owoce, rosnące w Hiszpanii; jak je zasusysz, to można z nich zrobić różaniec.

jedna z magiczno-realistycznych nowel Pruszyńskiego. Odzwierciedla ideowe fascynacje polskiego intelektualisty przełomu lat 30/40.

Pruszyński był krótko w Hiszpanii okresu wojny domowej, tyle że tylko w strefie republikańskiej i w początkowym okresie wojny. Swoim lewicowym sympatiom dał wyraz w książce "W czerwonej Hiszpanii" (1937). Tu mamy rzecz przepuszczoną przez...