Kresowa opowieść. Michał

O ile jestem w stanie zrozumieć dążenia Ukraińców do niepodległości, to wyjątkowe okrucieństwo jakim chcieli te swoje dążenia zrealizować już nie mieści się w mojej głowie. W definicji człowieczeństwa nie ma miejsca na tak brutalne i bestialskie mordy. Książka Edwarda Łysiaka mogłaby być w zasadzie dokumentem tamtych czasów, opisuje wydarzenia historyczne, zwyczaje, relacje między ludźmi różnych narodowości. Z opowieści wyłania się postać Michała, który swoją odwagą, mądrością, determinacją staje się prawdziwym bohaterem tamtych czasów. Pomijając kiepski wątek miłosny, książka jest bardzo dobra i bardzo ją polecam, chociaż na początku zanim wydarzenia nabiorą rozpędu bardzo ciężko się ją czyta.

O ile jestem w stanie zrozumieć dążenia Ukraińców do niepodległości, to wyjątkowe okrucieństwo jakim chcieli te swoje dążenia zrealizować już nie mieści się w mojej głowie. W definicji człowieczeństwa nie ma miejsca na tak brutalne i bestialskie mordy. Książka Edwarda Łysiaka mogłaby być w zasadzie dokumentem tamtych czasów, opisuje wydarzenia historyczne, zwyczaje, relacje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Kresowa opowieść” Tom I „Michał” . Autor w swojej książce oddalił od nas zapomnienia i przybliżył nam - na podstawie wspomnień kilku osób autentycznych zdarzeń - to, co miało miejsce na terenach polskich Kresów, na przełomie lat 1930-1946. To powieść w której zostały przedstawione tragiczne wydarzenia z naszej historii, o których powszechna wiedza jest prawie żadna, a ludzie, którzy je pamiętają, szybko od nas odchodzą.
To lekcja historii wzruszająca, tragiczna, okrutna i przerażająca, która porusza, wstrząsa i zmusza do refleksji.
Gorąco zachęcam do lektury.
Historia, która rzadko kiedy jest przywoływana na lekcjach. Opowieść, którą każdy powinien przeczytać.

„Kresowa opowieść” Tom I „Michał” . Autor w swojej książce oddalił od nas zapomnienia i przybliżył nam - na podstawie wspomnień kilku osób autentycznych zdarzeń - to, co miało miejsce na terenach polskich Kresów, na przełomie lat 1930-1946. To powieść w której zostały przedstawione tragiczne wydarzenia z naszej historii, o których powszechna wiedza jest prawie żadna, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna choć bolesna historia nienawiści, przeżywającej kolejne pokolenia. Biegnie czas, odchodzą ludzie, a ona trwa, dziedziczna z ojca na syna jak wyjątkowo cenny rodzinny skarb. Nienawiści, która nieustannie pcha ludzi do swarów
, wojen, samozniszczenia. Wszędzie ma jednakową twarz. W Europie, Azji, Afryce. Tu mamy zarys nazizmu ukraińskiego. Tego sprzed 80 lat i całkowicie dzisiejszego. Większość Polaków o tym nie wie. Zbrodnie hitlerowskie, stalinowskie to tematy znane każdemu z nas od kołyski. Zbrodnie Ukraińców, współpracujących z hitlerowskimi Niemcami, przywdziewających esesmańskie mundury, dążących czynnie do eksterminacji znienawidzonego polskiego narodu to temat marginalny. Rzadko poruszany, zapomniany. I chwała autorowi za ożywienie tej dalekiej, bolesnej historii o której nie powinniśmy zapominać, także dlatego, że ukraiński nazizm nie zmarł śmiercią naturalną 50 czy 60 lat temu. Wciąż jest żywy i drapieżny, a nawoływania do walki o "rdzennie ukraińską" lubelszczyznę czy rzeszowszczyznę słychać dziś i często i głośno. Ambasador Izraela w rozmowie z bohaterem powieści wyraża głębokie zdziwienie sprzyjaniem przez kolejne rządy RP opozycji ukraińskiej, gloryfikującej Banderę i podległe mu UPA, a co za tym idzie głoszoną przez niego głęboko antypolską ideologię. I to oczywista prawda. Prócz opowieści z lat wojennych i tuż powojennych, pełnej trudnych i bolesnych relacji polsko-ukraińskich mamy współczesną historię kryminalną. Średnio udaną. Największym walorem tej powieści poza ukazaniem prawdy historycznej jest ocalenie przed zapomnieniem skrawka dawno minionego świata. Świata żyjących na rubieżach przedwojennej wielonarodowej i wielokulturowej Rzeczypospolitej Łemków ludu ruskiego, unickiego,nie do końca ukraińskiego. Ukraińskość to zresztą pojęcie przed I wojną światową i nieznane i zupełnie obce większości Rusinów żyjących na terytorium RP, unitów siłą przywróconych przez Rosję carską na łono prawosławia po upadku Powstania styczniowego. Unickość była zbyt polska dla zaborców.

Piękna choć bolesna historia nienawiści, przeżywającej kolejne pokolenia. Biegnie czas, odchodzą ludzie, a ona trwa, dziedziczna z ojca na syna jak wyjątkowo cenny rodzinny skarb. Nienawiści, która nieustannie pcha ludzi do swarów
, wojen, samozniszczenia. Wszędzie ma jednakową twarz. W Europie, Azji, Afryce. Tu mamy zarys nazizmu ukraińskiego. Tego sprzed 80 lat i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po pierwsze cudownie opisana przyroda I krajobrazy. Po drugie rewelacyjnie przedstawiony przekrój społeczny i sytuacja polityczna. Kolejny atut fantastyczna fabuła. Przeczytałam jednym tchem. Poza tym doskonała lekcja historii, a szczególnie skomplikowanych losów Polaków na ziemi ukraińskiej.

Po pierwsze cudownie opisana przyroda I krajobrazy. Po drugie rewelacyjnie przedstawiony przekrój społeczny i sytuacja polityczna. Kolejny atut fantastyczna fabuła. Przeczytałam jednym tchem. Poza tym doskonała lekcja historii, a szczególnie skomplikowanych losów Polaków na ziemi ukraińskiej.

Pokaż mimo to

Powoli ,powoli,powoli.Zbliżała się ciemność,szykowali noże i siekiery.
Nie oszczędzali dzieci,starców,kobiet.Każdy,kto nie był Ukraińcem.Był dla nich elementem wrogim ,klasowo.
Kresowa Opowieść./Michał to książka,tak naznaczona bólem i cierpieniem.Że,jej czytanie jest koszmarnie trudne i ciężkie.
Mimo,że zdania budowane są łatwo i tylko mało bystry człowiek nie wie o co chodzi.
Powoli,przechodzimy od lat 30 do lat 40 po wojnie.
Ale,nawet gdy była armia czerwona.UPA nadal robiła to co robiła.
Sierp i Młot,nie bardzo ich potrzymał.
Ciekawe są tu ludzkie postaci,takie prawdziwe.
Zakochują się,mają swe prywatne życie usiłują przeżyć.
Choćby ten Żyd Izzak Wise.Może,ja widzę w nim człowieka.
Który starał się przeżyć.Fakt ,poleciał za Armią Czerwoną.
Ale zobaczmy może ,dla nich był człowiekiem ?
Może,oni widzieli w nim towarzysza ? A nie tylko Żydka ?
OUN,to bandyci.I to bardzo okrutni,mordowali naszych rodaków ,w sposób straszny.
Czasem,ludzi prosili by ich zastrzelić.I życzenie było spełnione.W końcu,to szybka śmierć.Pif i bo strachu.
A jak Łysiak,ładnie opisuję przyrodę ?
Już odpowiadam,pięknie. Lasy łąki,pola .
No,może mało zwierząt dzikich.Jakieś sarny czy żurawie by się nadały.
Teraz kończę,powoli tom drugi.Ale to już potem.
Z biblioteki mam.

Powoli ,powoli,powoli.Zbliżała się ciemność,szykowali noże i siekiery.
Nie oszczędzali dzieci,starców,kobiet.Każdy,kto nie był Ukraińcem.Był dla nich elementem wrogim ,klasowo.
Kresowa Opowieść./Michał to książka,tak naznaczona bólem i cierpieniem.Że,jej czytanie jest koszmarnie trudne i ciężkie.
Mimo,że zdania budowane są łatwo i tylko mało bystry człowiek nie wie o co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Wojna przyniosła tyle nieszczęścia, że wiarę stracić łatwo" (str. 332)

To powieść częściowo oparta na faktach,opowiadająca o ludzkim okrucieństwie i bestialstwie, rzeczach niewyobrażalnych, jakie człowiek jest w stanie zrobić drugiemu, czy to wrogowi , czy przyjacielowi.
Akcja obejmuje lata przedwojenne, stanowiące opis miejsca zamieszkania naszych bohaterów, codziennego życia, zwyczajów, zabobonów, współistnienia z przyrodą, przesądów, tekstów piosenek, wyglądu chat mieszkalnych, przez pożogę wojenną i niestabilną rzeczywistość powojenną.
Poznajemy Pokucie -zachodnią Ukrainę, zamieszkałą przez Polaków, Ukraińców, Żydów i Ormian, ich wzajemne relacje, stosunki, przyjaźnie i antypatie.
Wojna zbliża się szybkimi krokami. Wśród Ukraińców narasta coraz większa niechęć do Polaków, za odebranie im ojczyzny. Formuje się OUN Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów, której celem jest walka o odzyskanie niezależnej Ukrainy.Później w czasie wojny staje się militarną organizacją UPA -Ukraińskiej Powstańczej Armii.
W czasie wojny tereny te okupowane były przez żołnierzy radzieckich,później Niemców i ponownie Sowietów. Tragiczny los ludności żydowskiej w pierwszej kolejności wysiedlanej, czy mordowanej. Brak polskiej władzy potęguje nienawiść i daje pole do popisu Ukraińcom, którzy już nie kryją się ze swoimi dążeniami.Ich okrucieństwo jest niewyobrażalne. Swoich krajanów zmuszali do współpracy, a kto im się opierał niszczyli.Lektura książki Dmytro Doncowa "Nacjonalizm" była pożywką dla ich działań i rozpoczęcia na szeroką skalę pozbycia się Polaków z Ukrainy. Niewyobrażalne było,że do ludobójstwa namawiał sam ksiądz, podsycając nienawiść do wrogich narodów, błogosławiąc morderców i poświęcając ich narzędzia zbrodni.
Po wojnie Polacy zostają przesiedleni z tamtych terenów i rozpoczynają nowe życie na ziemiach odzyskanych, a walka z oddziałami UPA przenosi się w Bieszczady.
W tych trudnych warunkach wiodą życie nasi bohaterowie różnej narodowości. Doznają wiele bólu, przykrości, widoku okrutnego losu najbliższych. Zmuszeni są do podejmowania trudnych decyzji nie znając konsekwencji do jakich ich doprowadzą. Przyjaźnie trwające długo, lub przerwane nagle w wyniku śmierci. Narażanie życia by chronić bliskich. Miłości, które nie powinny się wydarzyć, bo czasy im nie sprzyjały. Smutna i bolesna lektura.

"Wojna przyniosła tyle nieszczęścia, że wiarę stracić łatwo" (str. 332)

To powieść częściowo oparta na faktach,opowiadająca o ludzkim okrucieństwie i bestialstwie, rzeczach niewyobrażalnych, jakie człowiek jest w stanie zrobić drugiemu, czy to wrogowi , czy przyjacielowi.
Akcja obejmuje lata przedwojenne, stanowiące opis miejsca zamieszkania naszych bohaterów, codziennego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku trochę mnie nudziło i nie mogłam się połapać kto jest kim.Jednak z każdą stroną robiło się ciekawiej. To duża dawka historii a okrucieństwo jakie przedstawia autor jest tak obrazowe że aż ciarki przechodzą.Wiele już czytałam o okrucieństwach wojny ale bestializm tu pokazany jest wręcz nie wiarygodny a najgorsze jest to że to prawda a nie fikcja literacka.

Na początku trochę mnie nudziło i nie mogłam się połapać kto jest kim.Jednak z każdą stroną robiło się ciekawiej. To duża dawka historii a okrucieństwo jakie przedstawia autor jest tak obrazowe że aż ciarki przechodzą.Wiele już czytałam o okrucieństwach wojny ale bestializm tu pokazany jest wręcz nie wiarygodny a najgorsze jest to że to prawda a nie fikcja literacka.

Pokaż mimo to

Nie potrafię ocenić tej książki. Po prostu nie umiem. Jest cholernie wstrząsająca, przykra, smutna i okrutna. Trudno mi przestać o niej myśleć, moja rozbudowana wyobraźnia podsuwa mi obrazy opisanych wydarzeń i jest mi najzwyczajniej w świecie przykro. Najgorsze w tym horrorze jest to, że to zdarzyło się naprawdę. Historia nie jest prosta, jest skomplikowana. Szanujmy się nawzajem i nie dopuśćmy do tego, żeby nienawiść nami kierowała. Ona prowadzi tylko i wyłącznie to zniszczenia, cierpienia, śmierci.

Nie potrafię ocenić tej książki. Po prostu nie umiem. Jest cholernie wstrząsająca, przykra, smutna i okrutna. Trudno mi przestać o niej myśleć, moja rozbudowana wyobraźnia podsuwa mi obrazy opisanych wydarzeń i jest mi najzwyczajniej w świecie przykro. Najgorsze w tym horrorze jest to, że to zdarzyło się naprawdę. Historia nie jest prosta, jest skomplikowana. Szanujmy się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lubię tematykę wojenną i kresową, ale przed sięgnięciem po ,,Kresową opowieść” miałam mieszane uczucia, gdyż wydało ją wydawnictwo Novae Res o którym nie mam dobrego zdania(przeczytałam kilka ich książek i zazwyczaj towarzyszyło mi uczucie, że dana książka nigdy nie powinna zostać wydana). Jednak po pozytywnych recenzjach skusiłam się i z zadowoleniem stwierdzam, że w końcu trafiłam na udaną książkę od tego wydawnictwa.

,,Michał” to pierwsza z dwóch ,,Kresowych Opowieści”. Akcja rozgrywa się na zachodniej Ukrainie, gdzie obok siebie żyją Polacy, Ukraińcy i Żydzi. Jednak nadejście wojny niszczy spokój niegdyś zaprzyjaźnionych rodzin. Dawni sąsiedzi odwracają się od siebie, powstają nacjonalistyczne bandy UPA mordujące Polaków, a zwalczane przez komunistów. Tytułowy Michał, zaniepokojony o los swojej rodziny i świeżo poślubionej żony Julii, podejmuje najtrudniejszą decyzję w życiu i przystępuje do NKWD, by walczyć z nacjonalistami. Jego przełożonym zostaje dawny przyjaciel, Żyd Izaak, który żyje zemstą na Ukraińcach, którzy zamordowali jego młodzieńczą miłość Miriam. Izaak jest prześladowany przez wspomnienie zamordowanej, dopóki nie poznaje bardzo podobnej do niej Julii…

Widać, że autor solidnie przygotował się do napisania powieści(o czym świadczy chociażby bibliografia) – dokładnie opisał zwyczaje mieszkańców Kresów, wzbogacił tekst piosenkami i wierszami oraz stworzył wyśmienite tło historyczne. Powstanie UPA czy akcja ,,Wisła” zostały opisane tak, że nawet kompletny laik nie będzie miał problemu ze zrozumieniem ciągu przyczynowo – skutkowego, a zarazem w taki sposób, jakby wpisane w nie losy fikcyjnych bohaterów wydarzyły się naprawdę. Opisy mordów i tortur nie są opisane przesadnie brutalnie, ale mimo to szokują – tym do jakiego okrucieństwa człowiek jest w stanie posunąć się wobec drugiego człowieka. Z drugiej strony, Łysiak zwraca też uwagę na to, że nie wszyscy dopuszczający się zbrodni robili to z przyczyn ideowych, część osób była po prostu zastraszana. Nie umniejsza to jednak krzywdy ich ofiar. Dlatego całość jest bardzo przygnębiająca i ponura, chociaż czasem widać promyk nadziei – w drobnych gestach dobroci i miłości.

Początkowo główny wątek obyczajowy(małżeństwo Michała i Julii) śledziłam na sucho, bez żadnych emocji. Jednak gdy między tą dwójkę wchodzi Izaak wszystko się zmieniło. Uważam, że Izaak jest najciekawszą postacią w tej książce, właśnie dlatego, że jest bardzo niejednoznaczny. Mężczyzna angażuje się w komunizm i jako dowódca potrafi być okrutny i bezwzględny. Jednak nie potrafiłam odczuwać do niego antypatii, gdyż Izaak w przeciwieństwie do innych przedstawionych w powieści komunistów nie kierował się jakimiś psychopatycznymi skłonnościami czy chęcią zysku, a szczerą wiarą w tą ideologię oraz chęcią zemsty za ukochaną Miriam. Owszem, zemsta nie jest czymś godnym pochwały, ale właśnie dzięki temu Izaak jest tak prawdziwy i czysto ludzki. Równie dobrze można by mieć pretensje do Michała, który chce się mścić na UPA, czy rodziców Galiny, którzy postanawiają odrzucić swojego wnuka jeszcze przed jego narodzinami(to był drugi interesujący mnie wątek, mam nadzieję, że w drugim tomie Łysiak coś jeszcze o Galinie i jej rodzinie napisze). I ile podczas opisów miłości Michała i Julii miałam wrażenie, że to jest jakieś sztuczne, to przy fragmentach z nią i Izaakiem wręcz przeciwnie. Czułam te wszystkie emocje – tęsknotę, pożądanie, niepewność, nadzieję, wyrzuty sumienia. Wątek trójkąta małżeńskiego, podobnie jak historyczny, porusza i budzi wiele uczuć, głównie przygnębienie.


Mimo wielu zalet ,,Kresowej Opowieści” muszę też wspomnieć o minusach – przede wszystkim autor zbyt pobieżnie potraktował wątki poboczne, zainteresował mnie właściwie tylko wątek Galiny, a potem Katryny. Na początku zostaliśmy wciągnięci w życie mieszkańców Pokucia, jednak nie zostali oni w żaden sposób przedstawieni, więc początkowo trudno było mi się połapać w nawale bohaterów. Nie podobał mi się też wątek Olgi. Była to typowa, stereotypowa historia o tym jak młoda dziewczyna zostaje rozdzielona z ukochanym i wydana za innego, po czym idealizuje swoją pierwszą miłość kosztem męża. Takich historii było już pełno i zanim po raz któryś poruszy się podobny temat, należałoby się zastanowić, czy ma się coś nowego i ciekawego do opisania. Jednak mimo tych wad powieść Łysiaka wywarła na mnie duże wrażenie.

Polecam ,,Kresową Opowieść” miłośnikom powieści wojennych i Kresów Wschodnich oraz tym, którzy lubią czytać o skomplikowanych relacjach międzyludzkich.

,, (…) miłość odchodzi jak jesień i wraca jak wiosna. Odchodzi i wraca. Każda miłość jest inna, ale każda jest najpiękniejsza.”

Ps. Ale wydawnictwo znów strzeliło gafę – w opisie zdradziło ponad połowę fabuły. Lepiej go nie czytać.

Lubię tematykę wojenną i kresową, ale przed sięgnięciem po ,,Kresową opowieść” miałam mieszane uczucia, gdyż wydało ją wydawnictwo Novae Res o którym nie mam dobrego zdania(przeczytałam kilka ich książek i zazwyczaj towarzyszyło mi uczucie, że dana książka nigdy nie powinna zostać wydana). Jednak po pozytywnych recenzjach skusiłam się i z zadowoleniem stwierdzam, że w końcu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Akcja powieści rozpoczyna się w 1941 roku na Zachodniej Ukrainie Kresach wschodnich na terenie niebezpiecznym.Za sprawą organizacji nacjonalistycznych odżywają nadzieje Ukraińców na niepodległe państwo.Wybuch wojny zrywa dotychczasowe więzy szkolnej przyjaźni Fedora, Romana, Stiepana,Grzegorza, Michała oraz również Izaaka.Przyjaciele Fedor,Roman i Stiepan razem wstępują do OUN. Bracia Michał i Grzegorz pozostają na Pokuciu, a coraz to już większy terror UPA, w którym czynny udział biorą Fedor i Roman, doprowadza do śmierci Stiepana, Grzegorza i Miriam - młodzieńczej ukochanej jego miłości.Izaak ma nadzieję jeszcze że Michał nie po kolejnej akcji, a on zakochuje się w jego żonie Julii. Julia ma malutką córeczkę z Michałem, musi sama ją wychowywać znosić samotność samotnie, odpychać wstrętnych, aroganckich natrętów od siebie. Tymczasem jej mąż Michał jest poważnie ranny trafia pod opiekę młodziutkiej sanitariuszki,która się nim zajmuje, opatruje jego rany.

Wstrząsająca, przerażająca to historia o niewinnych ludziach,którzy musieli za niewinność zginąć, ukrywali się w lesie, opuszczali domu,atakowani byli przez banderowców pełna smutku,bólu, strachu i wojny książka. Prawdziwe, straszne wydarzenia działy się w tej opowieści. Kobiety były gwałcone, dzieci nabijano na pal,podrzynali gardła ofiar, byli w okrutnie torturowani, stosowali tortury i męki nad Polakami i Ukraińcami to się w głowie nie mieści, ile musieli cierpieć ci ludzie, zła wyrządzili bardzo dużo.

Bardzo prawdziwa powieść, poruszająca za serce i wzruszająca, czytałam z zapartym tchem przeżyłam to emocjonalnie co działo się w książce.

Akcja powieści rozpoczyna się w 1941 roku na Zachodniej Ukrainie Kresach wschodnich na terenie niebezpiecznym.Za sprawą organizacji nacjonalistycznych odżywają nadzieje Ukraińców na niepodległe państwo.Wybuch wojny zrywa dotychczasowe więzy szkolnej przyjaźni Fedora, Romana, Stiepana,Grzegorza, Michała oraz również Izaaka.Przyjaciele Fedor,Roman i Stiepan razem wstępują do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to