Obok tej ksiązki nie da się przejść obojętnie i nie da się jej ocenić w taki sposob, aby ocena oddała zawartą w niej treść.
Egzystencja ludności na Kresach, zawsze wywoływała emocje. Bo w zwyczaje życie dwoch narodow wplotla się wojna, a co za nią idzie walka o polityczne wpływy.
Nie mnie rozstrząsać kto i gdzie powinien mieć swoje terytorium, ale jedno wiem po lekturze tej książki i kilku innych, że w walce o o władzę cierpią ci, którzy są niewinni niczemu.
I tu jest podobnie, bo historia kilkorga młodych ludzi o różnych wyzaniach i z różnymi poglądami pokazuje, że ktoś odgórnie decyduje co jest dobrei kto jest dobry.
Ale jak można się domyśleć obok przerażających opisów zarowno scen wojennych i powojennych zaserwowanych i przez armię niemiecką , a potem przez rosyjską i oddziały banderowców, mamy piękno tych ziem, ich tradycje, zwyczaje, obrzędy, szumiący Czeremosz, milość młodych i wielką nadzieję, że jeszcze będzie normalnie i spokojnie.

Obok tej ksiązki nie da się przejść obojętnie i nie da się jej ocenić w taki sposob, aby ocena oddała zawartą w niej treść.
Egzystencja ludności na Kresach, zawsze wywoływała emocje. Bo w zwyczaje życie dwoch narodow wplotla się wojna, a co za nią idzie walka o polityczne wpływy.
Nie mnie rozstrząsać kto i gdzie powinien mieć swoje terytorium, ale jedno wiem po lekturze...

Takiej historii nie da się ocenić. Przeczytać warto. Polecam

Takiej historii nie da się ocenić. Przeczytać warto. Polecam

Dobrze napisana powieść i dużą znajomość tematu. Z opowieści o Zbrodniach Wołyńskich,cykl Kresowa Opowieść ,uważam ,oprócz książek Stanisława Srokowskiego,za najbardziej bliski prawdy. Polecam wszystkie cztery tomy.

Dobrze napisana powieść i dużą znajomość tematu. Z opowieści o Zbrodniach Wołyńskich,cykl Kresowa Opowieść ,uważam ,oprócz książek Stanisława Srokowskiego,za najbardziej bliski prawdy. Polecam wszystkie cztery tomy.

"Jesteśmy sługami narodu ukraińskiego, jego próśb..." czy aby na pewno panie Łukaszu Jasina? Czy politycy znają naszą historię, a jeśli tak to o co chodzi?
Książka pełna faktów historycznych, często brutalnych i krwawych. Lektura obowiązkowa przede wszystkim dla polityków...

"Jesteśmy sługami narodu ukraińskiego, jego próśb..." czy aby na pewno panie Łukaszu Jasina? Czy politycy znają naszą historię, a jeśli tak to o co chodzi?
Książka pełna faktów historycznych, często brutalnych i krwawych. Lektura obowiązkowa przede wszystkim dla polityków...

Daję tylko 6 ponieważ nie przypadł mi do gustu styl w jakim napisana jest książka, choć tematyka bardzo ciekawa a zarazem przerażająca. Mocno mną wstrząsnęły opisane w niej akcje, choć wiem, że to tylko kropla w morzu prawdy i historii. Zwykłemu, przeciętnemu człowiekowi wydawać by się mogło, iż takie sytuacje nie mają - nie miały prawa się wydarzyć, jednak rzeczywistość pokazuje jak na prawdę społeczeństwo potrafi być bierne wobec krzywdy innych. Ta sytuacja ma też miejsce teraz w rzeczywistości, w momencie gdzie mamy XXI wiek, internet, nieograniczoną przestrzeń informacyjną a jednak - na naszych oczach dzieją się rzeczy niewyobrażalne, rzeczy, które nigdy już nie powinny się powtórzyć. Giną niewinni ludzie, dzieci, kobiety i starcy a to wszystko przez objętego chorą ambicją jednego małego i głupiego nieczłowieka. A my na to patrzymy...

Daję tylko 6 ponieważ nie przypadł mi do gustu styl w jakim napisana jest książka, choć tematyka bardzo ciekawa a zarazem przerażająca. Mocno mną wstrząsnęły opisane w niej akcje, choć wiem, że to tylko kropla w morzu prawdy i historii. Zwykłemu, przeciętnemu człowiekowi wydawać by się mogło, iż takie sytuacje nie mają - nie miały prawa się wydarzyć, jednak rzeczywistość...

O ile jestem w stanie zrozumieć dążenia Ukraińców do niepodległości, to wyjątkowe okrucieństwo jakim chcieli te swoje dążenia zrealizować już nie mieści się w mojej głowie. W definicji człowieczeństwa nie ma miejsca na tak brutalne i bestialskie mordy. Książka Edwarda Łysiaka mogłaby być w zasadzie dokumentem tamtych czasów, opisuje wydarzenia historyczne, zwyczaje, relacje między ludźmi różnych narodowości. Z opowieści wyłania się postać Michała, który swoją odwagą, mądrością, determinacją staje się prawdziwym bohaterem tamtych czasów. Pomijając kiepski wątek miłosny, książka jest bardzo dobra i bardzo ją polecam, chociaż na początku zanim wydarzenia nabiorą rozpędu bardzo ciężko się ją czyta.

O ile jestem w stanie zrozumieć dążenia Ukraińców do niepodległości, to wyjątkowe okrucieństwo jakim chcieli te swoje dążenia zrealizować już nie mieści się w mojej głowie. W definicji człowieczeństwa nie ma miejsca na tak brutalne i bestialskie mordy. Książka Edwarda Łysiaka mogłaby być w zasadzie dokumentem tamtych czasów, opisuje wydarzenia historyczne, zwyczaje, relacje...

„Kresowa opowieść” Tom I „Michał” . Autor w swojej książce oddalił od nas zapomnienia i przybliżył nam - na podstawie wspomnień kilku osób autentycznych zdarzeń - to, co miało miejsce na terenach polskich Kresów, na przełomie lat 1930-1946. To powieść w której zostały przedstawione tragiczne wydarzenia z naszej historii, o których powszechna wiedza jest prawie żadna, a ludzie, którzy je pamiętają, szybko od nas odchodzą.
To lekcja historii wzruszająca, tragiczna, okrutna i przerażająca, która porusza, wstrząsa i zmusza do refleksji.
Gorąco zachęcam do lektury.
Historia, która rzadko kiedy jest przywoływana na lekcjach. Opowieść, którą każdy powinien przeczytać.

„Kresowa opowieść” Tom I „Michał” . Autor w swojej książce oddalił od nas zapomnienia i przybliżył nam - na podstawie wspomnień kilku osób autentycznych zdarzeń - to, co miało miejsce na terenach polskich Kresów, na przełomie lat 1930-1946. To powieść w której zostały przedstawione tragiczne wydarzenia z naszej historii, o których powszechna wiedza jest prawie żadna, a...

Piękna choć bolesna historia nienawiści, przeżywającej kolejne pokolenia. Biegnie czas, odchodzą ludzie, a ona trwa, dziedziczna z ojca na syna jak wyjątkowo cenny rodzinny skarb. Nienawiści, która nieustannie pcha ludzi do swarów
, wojen, samozniszczenia. Wszędzie ma jednakową twarz. W Europie, Azji, Afryce. Tu mamy zarys nazizmu ukraińskiego. Tego sprzed 80 lat i całkowicie dzisiejszego. Większość Polaków o tym nie wie. Zbrodnie hitlerowskie, stalinowskie to tematy znane każdemu z nas od kołyski. Zbrodnie Ukraińców, współpracujących z hitlerowskimi Niemcami, przywdziewających esesmańskie mundury, dążących czynnie do eksterminacji znienawidzonego polskiego narodu to temat marginalny. Rzadko poruszany, zapomniany. I chwała autorowi za ożywienie tej dalekiej, bolesnej historii o której nie powinniśmy zapominać, także dlatego, że ukraiński nazizm nie zmarł śmiercią naturalną 50 czy 60 lat temu. Wciąż jest żywy i drapieżny, a nawoływania do walki o "rdzennie ukraińską" lubelszczyznę czy rzeszowszczyznę słychać dziś i często i głośno. Ambasador Izraela w rozmowie z bohaterem powieści wyraża głębokie zdziwienie sprzyjaniem przez kolejne rządy RP opozycji ukraińskiej, gloryfikującej Banderę i podległe mu UPA, a co za tym idzie głoszoną przez niego głęboko antypolską ideologię. I to oczywista prawda. Prócz opowieści z lat wojennych i tuż powojennych, pełnej trudnych i bolesnych relacji polsko-ukraińskich mamy współczesną historię kryminalną. Średnio udaną. Największym walorem tej powieści poza ukazaniem prawdy historycznej jest ocalenie przed zapomnieniem skrawka dawno minionego świata. Świata żyjących na rubieżach przedwojennej wielonarodowej i wielokulturowej Rzeczypospolitej Łemków ludu ruskiego, unickiego,nie do końca ukraińskiego. Ukraińskość to zresztą pojęcie przed I wojną światową i nieznane i zupełnie obce większości Rusinów żyjących na terytorium RP, unitów siłą przywróconych przez Rosję carską na łono prawosławia po upadku Powstania styczniowego. Unickość była zbyt polska dla zaborców.

Piękna choć bolesna historia nienawiści, przeżywającej kolejne pokolenia. Biegnie czas, odchodzą ludzie, a ona trwa, dziedziczna z ojca na syna jak wyjątkowo cenny rodzinny skarb. Nienawiści, która nieustannie pcha ludzi do swarów
, wojen, samozniszczenia. Wszędzie ma jednakową twarz. W Europie, Azji, Afryce. Tu mamy zarys nazizmu ukraińskiego. Tego sprzed 80 lat i...

Po pierwsze cudownie opisana przyroda I krajobrazy. Po drugie rewelacyjnie przedstawiony przekrój społeczny i sytuacja polityczna. Kolejny atut fantastyczna fabuła. Przeczytałam jednym tchem. Poza tym doskonała lekcja historii, a szczególnie skomplikowanych losów Polaków na ziemi ukraińskiej.

Po pierwsze cudownie opisana przyroda I krajobrazy. Po drugie rewelacyjnie przedstawiony przekrój społeczny i sytuacja polityczna. Kolejny atut fantastyczna fabuła. Przeczytałam jednym tchem. Poza tym doskonała lekcja historii, a szczególnie skomplikowanych losów Polaków na ziemi ukraińskiej.

Powoli ,powoli,powoli.Zbliżała się ciemność,szykowali noże i siekiery.
Nie oszczędzali dzieci,starców,kobiet.Każdy,kto nie był Ukraińcem.Był dla nich elementem wrogim ,klasowo.
Kresowa Opowieść./Michał to książka,tak naznaczona bólem i cierpieniem.Że,jej czytanie jest koszmarnie trudne i ciężkie.
Mimo,że zdania budowane są łatwo i tylko mało bystry człowiek nie wie o co chodzi.
Powoli,przechodzimy od lat 30 do lat 40 po wojnie.
Ale,nawet gdy była armia czerwona.UPA nadal robiła to co robiła.
Sierp i Młot,nie bardzo ich potrzymał.
Ciekawe są tu ludzkie postaci,takie prawdziwe.
Zakochują się,mają swe prywatne życie usiłują przeżyć.
Choćby ten Żyd Izzak Wise.Może,ja widzę w nim człowieka.
Który starał się przeżyć.Fakt ,poleciał za Armią Czerwoną.
Ale zobaczmy może ,dla nich był człowiekiem ?
Może,oni widzieli w nim towarzysza ? A nie tylko Żydka ?
OUN,to bandyci.I to bardzo okrutni,mordowali naszych rodaków ,w sposób straszny.
Czasem,ludzi prosili by ich zastrzelić.I życzenie było spełnione.W końcu,to szybka śmierć.Pif i bo strachu.
A jak Łysiak,ładnie opisuję przyrodę ?
Już odpowiadam,pięknie. Lasy łąki,pola .
No,może mało zwierząt dzikich.Jakieś sarny czy żurawie by się nadały.
Teraz kończę,powoli tom drugi.Ale to już potem.
Z biblioteki mam.

Powoli ,powoli,powoli.Zbliżała się ciemność,szykowali noże i siekiery.
Nie oszczędzali dzieci,starców,kobiet.Każdy,kto nie był Ukraińcem.Był dla nich elementem wrogim ,klasowo.
Kresowa Opowieść./Michał to książka,tak naznaczona bólem i cierpieniem.Że,jej czytanie jest koszmarnie trudne i ciężkie.
Mimo,że zdania budowane są łatwo i tylko mało bystry człowiek nie wie o co...