Świetnie napisana książka, pozwalająca przeżyć historię narratora. Zdecydowanie dla miłośników trochę lżejszej literatury latynoamerykańskiej. Poza akcją sporo psychologicznych pytań, ale podanych w nienachalny sposób. Ogólnie książka połknięta podczas dwóch lotem samolotem. Z przekonaniem polecam!

Świetnie napisana książka, pozwalająca przeżyć historię narratora. Zdecydowanie dla miłośników trochę lżejszej literatury latynoamerykańskiej. Poza akcją sporo psychologicznych pytań, ale podanych w nienachalny sposób. Ogólnie książka połknięta podczas dwóch lotem samolotem. Z przekonaniem polecam!

Jakoś mnie nie porwała ta historia. Początek ciekawszy, końcówka nudnawa.

Jakoś mnie nie porwała ta historia. Początek ciekawszy, końcówka nudnawa.

Sięgnąłem po tę książkę bo autor pochodzi z Wenezueli, a na mapie moich "literackich podróży" ten kraj był białą plamą. Z opisu dowiedziałem się, że autor był pilotem, przemytnikiem narkotyków, pracował dla CIA, a teraz odsiaduje wyrok dożywotniego więzienia za morderstwo. W powieści miało się znaleźć sporo wątków autobiograficznych.

Ale niestety, jak o bywa przy tego typu książkach z wątkami autobiograficznymi, widać tu przede wszystkim sporo autokreacji i idealizowania swojej przeszłości. Początek to wspomnienia z trudnego dzieciństwa, potem mamy zbiór krótkich historii o byciu najmłodszym pilotem w Ameryce i życiu przemytnika narkotyków, a kończy się to jakąś quasi powieścią szpiegowsko-polityczną w stylu Roberta Ludluma.

Mój pierwszy kontakt z pisarzem z Wenezueli wypadł więc przeciętnie.

Sięgnąłem po tę książkę bo autor pochodzi z Wenezueli, a na mapie moich "literackich podróży" ten kraj był białą plamą. Z opisu dowiedziałem się, że autor był pilotem, przemytnikiem narkotyków, pracował dla CIA, a teraz odsiaduje wyrok dożywotniego więzienia za morderstwo. W powieści miało się znaleźć sporo wątków autobiograficznych.

Ale niestety, jak o bywa przy tego...

Początek książki jak dla mnie rewelacja. Nie mogłam się od niej oderwać. Szkoda tylko, że później zaczęła się psuć. Opisy nudziły mnie, przez co bardzo ciężko mi się czytało i niestety szybko przestała mi się książka podobać.

Początek książki jak dla mnie rewelacja. Nie mogłam się od niej oderwać. Szkoda tylko, że później zaczęła się psuć. Opisy nudziły mnie, przez co bardzo ciężko mi się czytało i niestety szybko przestała mi się książka podobać.

Książkę posiadam w innej wersji okładkowej.

Książkę posiadam w innej wersji okładkowej.

Dostałam tą książkę na urodziny od męża i udało mu się trafić z prezentem. Przypadła mi bardzo do gustu, miło się ją czytało, jednak z tego, co udało mi się później wyczytać, większość historii jest mocno podkoloryzowana.

Dostałam tą książkę na urodziny od męża i udało mu się trafić z prezentem. Przypadła mi bardzo do gustu, miło się ją czytało, jednak z tego, co udało mi się później wyczytać, większość historii jest mocno podkoloryzowana.

Jorge Real Sierra zaczął przygodę z pisaniem w więzieniu, w którym znalazł się w 2006 roku. Zabił człowieka, teraz odsiaduje wyrok dożywocia w Hiszpanii. Swój życiorys postanowił opisać w Lotach w ciszy. Oczywiście, to nie jest cała prawda o jego życiu – jak to literatura, tak i tu mamy do czynienia z ubarwieniem pewnych faktów. Tak przynajmniej twierdzi wydawca…

David jest kilkuletnim chłopcem żyjącym w Wenezueli. Należy do tych szczęściarzy, którzy nie znają biedy. Do czasu. Nagle wszyscy go opuszczają: matka ucieka gdzieś poza miasto, ojciec pracuje na coraz dłuższych, nawet kilkumiesięcznych wyjazdach służbowych, a dziadek gdzieś sobie chodzi po świecie. Skutek tego taki, że opiekuje się nim służąca Maria, która staje się ojcem i matką. Bohater książki do aniołków nie należy, więc pewnego dnia, zrozpaczony idiotycznym zachowaniem swoich rodziców, także postanawia uciec z rodzinnego miasta. W ten sposób staje się dzieckiem ulicy…

Powieść ma ok. 509 stron (nie licząc podziękowań). Mniej lub bardziej, do połowy czyta się szybko i czytelnik doskonale się bawi. Tyle się dzieje w życiu młodego człowieka! A samo życie dziecka ulicy, w dodatku w zupełnie innym, bo wenezuelskim, świecie, jest po prostu interesujące. Bo odmienne od tego, co znamy. To sprawia, że niemal z zapartym tchem śledzimy poczynania Davida. Nie brakuje dramatów i… słów, które warte są cytowania.

(...)

Autor: Aleksandra Jursza
Całość w źródle: http://www.begoodart.com/2016/06/27/biografia-z-wiezienia-loty-w-ciszy/

Jorge Real Sierra zaczął przygodę z pisaniem w więzieniu, w którym znalazł się w 2006 roku. Zabił człowieka, teraz odsiaduje wyrok dożywocia w Hiszpanii. Swój życiorys postanowił opisać w Lotach w ciszy. Oczywiście, to nie jest cała prawda o jego życiu – jak to literatura, tak i tu mamy do czynienia z ubarwieniem pewnych faktów. Tak przynajmniej twierdzi wydawca…

David...

Bardzo dobrze napisana, wciągnęła mnie mocno.

Bardzo dobrze napisana, wciągnęła mnie mocno.

Książka trochę biograficzna Jorge Reala Sierry, aczkolwiek postać autora/bohatera musi być bardzo upiększona i wybielona sądząc po tym za co siedzi w więzieniu.
Pierwsze 160 stron pochłonęłam za jednym razem zarywając noc (prawie całą),później trochę się książka zepsuła, było sporo nazwisk, politycznych konotacji i chaosu. Miejscami nadal pojawiały się wciągające fabularne rozdziały. Mimo to i tak polecam, szczególnie dla pierwszej (prawie)połowy.

Książka trochę biograficzna Jorge Reala Sierry, aczkolwiek postać autora/bohatera musi być bardzo upiększona i wybielona sądząc po tym za co siedzi w więzieniu.
Pierwsze 160 stron pochłonęłam za jednym razem zarywając noc (prawie całą),później trochę się książka zepsuła, było sporo nazwisk, politycznych konotacji i chaosu. Miejscami nadal pojawiały się wciągające fabularne...

Naprawdę rewelacyjna książka. Mimowolnie porównywałam głównego bohatera do tego ze "Szczygła". Szkielet powieści podobny, poznajemy młodego bohatera, który traci rodzinę, odejście matki determinuje późniejsze wydarzenia, postrzeganie samego siebie, relacje z kobietami. Wieczna samotność, zagubienie i ciągła walka o własny los.
Nie wiem, ile z tego to prawdziwe wydarzenia, nawet jeśli większość to fikcja - mnie to nie przeszkadza. Książka jest naprawdę dobrze napisana.

Naprawdę rewelacyjna książka. Mimowolnie porównywałam głównego bohatera do tego ze "Szczygła". Szkielet powieści podobny, poznajemy młodego bohatera, który traci rodzinę, odejście matki determinuje późniejsze wydarzenia, postrzeganie samego siebie, relacje z kobietami. Wieczna samotność, zagubienie i ciągła walka o własny los.
Nie wiem, ile z tego to prawdziwe wydarzenia,...