Jestem zachwycona tą książką. Są to ciekawe, błyskotliwe uwagi na temat malarzy z okresu baroku. Piszę specjalnie - okresu baroku, zamiast barokowych bowiem jak udowadnia autorka nie każdy malarz XVII wieczny był malarzem barokowym.
Przyznam się, że jak odpaliłam audiobooka to mnie zmroziło - lektorką była autorka, a z doświadczenia wiem, że to źle wróży. Jednak okazało się, że to rzadki wypadek kiedy nie-aktor sprawił się wyśmienicie. Dzięki temu książka wydawała się bardziej autentyczna, zwłaszcza że wiele uwag dotyczących malarzy miało wybitnie osobisty charakter. Ale była też wada - żeby przypomnieć sobie poszczególne obrazy musiałam nie raz sięgać do wujka google.
Nie będę analizowała, czy wnioski autorki są prawidłowe, bo jak zauważyłam wyżej jest to bardzo subiektywna pozycja. Ale słuchało się jej zacnie i wciągnęła jak odkurzacz.
Zdecydowanie polecam.

Jestem zachwycona tą książką. Są to ciekawe, błyskotliwe uwagi na temat malarzy z okresu baroku. Piszę specjalnie - okresu baroku, zamiast barokowych bowiem jak udowadnia autorka nie każdy malarz XVII wieczny był malarzem barokowym.
Przyznam się, że jak odpaliłam audiobooka to mnie zmroziło - lektorką była autorka, a z doświadczenia wiem, że to źle wróży. Jednak okazało...

Tylko "może być". Minus za lektorkę, która czytała audiobook. Nie mogłem skupić się na zawartości książki gdy słyszałem słowo "miszcz" zamiast mistrz i "czydzieści" zamiast trzydzieści. Pewnie to regionalizm, ale nie powinno się tak czytać audiobooków.
Na plus końcówka książki, która mówi o polskiej twórczości

Tylko "może być". Minus za lektorkę, która czytała audiobook. Nie mogłem skupić się na zawartości książki gdy słyszałem słowo "miszcz" zamiast mistrz i "czydzieści" zamiast trzydzieści. Pewnie to regionalizm, ale nie powinno się tak czytać audiobooków.
Na plus końcówka książki, która mówi o polskiej twórczości

Na Lubimyczytac powinien być specjalny dział pt. "Książki, które czytaliby mi w piekle, gdybym po śmierci tam trafiła"/ "książki, które mimo starań i chęci mam raczej ochotę wyrzucić przez okno, niż dokończyć".
Na mojej osobistej "piekielnej" liście na pewno znalazłaby się ta książka.
Każdego zainteresowanego historią sztuki jest w stanie przekonać, że lepiej poczytać dane o wydobyciu węgla w Związku Radzieckim w '76 albo połowach dorsza w Atlantyku w '98- z ciekawych biografii zostają nudne rozważania o tym ile kto miał dzieci i czy ładna żonę - do tego okraszone wyrażeniami typu: "dziewczątko", "pierworodny", "rubaszny", "tchnie pobożnością", "przysparza strapień", od których idzie dostać raka mózgu z przerzutami gdzieś po 90 stronie. A tyle można by było ciekawych rzeczy napisać o tych twórcach!

Na Lubimyczytac powinien być specjalny dział pt. "Książki, które czytaliby mi w piekle, gdybym po śmierci tam trafiła"/ "książki, które mimo starań i chęci mam raczej ochotę wyrzucić przez okno, niż dokończyć".
Na mojej osobistej "piekielnej" liście na pewno znalazłaby się ta książka.
Każdego zainteresowanego historią sztuki jest w stanie przekonać, że lepiej poczytać dane...

Autorka licznych publikacji popularnonaukowych o sztuce. Od wielu lat prowadzi bardzo ciekawy program "W stronę sztuki" na antenie II Polskiego Radia.
W tej jednej z kilku części Gawęd o sztuce (Gawędy o sztuce XVII w) zaprasza nas w pasjonującą i wciągająca podróż po Europie.

Zapoznaje nas z tajemnicami wielkich artystów ówczesnych czasów, takich jak np. tajemniczy Vermeer, zabijaka Caravaggio, nieokrzesany Gentileschi, czarodziej światła Rembrand czy "święty" Rubens, a opowiada o nich tak, jakby to byli jej dobrzy znajomi.
Ukazuje wielkich mistrzów opowiadając o ich życiu oraz omawiając twórczość i najważniejsze dzieła frasobliwie i gawędziarsko.

Forma językowa wciąga, nie nudzi, jest wartka i autorka cały czas pogłębia napięcie.
Ogromna bogactwo materiałów historycznych, anegdot i choć to tylko wybrani i ulubieni artyści autorki to wartka akcja i ciekawostki bez reszty wciągają czytelnika w opowieść.

Autorka licznych publikacji popularnonaukowych o sztuce. Od wielu lat prowadzi bardzo ciekawy program "W stronę sztuki" na antenie II Polskiego Radia.
W tej jednej z kilku części Gawęd o sztuce (Gawędy o sztuce XVII w) zaprasza nas w pasjonującą i wciągająca podróż po Europie.

Zapoznaje nas z tajemnicami wielkich artystów ówczesnych czasów, takich jak np. tajemniczy...

Książki Pani Fabiani? Uwielbiam!

Książki Pani Fabiani? Uwielbiam!

Bardzo mi się podobała. To już moja trzecia książka pani Bożeny Fabiani i ciągle jestem zachwycona. Polecam wyszukiwanie tych dzieł, o których jest mowa w książce, w internecie.

Dzięki tej książce dowiedziałam się o istnieniu trzech malarek barokowych, o których nie miałam pojęcia: Artemizji Gentileschi, Elisabetcie Sirani i Judith Leyster.

Dzięki tej książce wreszcie odkryłam Georgesa de La Tour i poznałam lepiej twórczość Vermeera.

Bardzo mi się podobała. To już moja trzecia książka pani Bożeny Fabiani i ciągle jestem zachwycona. Polecam wyszukiwanie tych dzieł, o których jest mowa w książce, w internecie.

Dzięki tej książce dowiedziałam się o istnieniu trzech malarek barokowych, o których nie miałam pojęcia: Artemizji Gentileschi, Elisabetcie Sirani i Judith Leyster.

Dzięki tej książce wreszcie...

Gawędy o sztuce Bożeny Fabiani to coś, co na pewno Wam się spodoba, jeśli tak jak ja jesteście wrażliwi na sztukę i moglibyście oglądać obrazy godzinami. Baa a jeszcze o nich słuchać! Bożena Fabiani opowiada lekko i bardzo zajmująco, zupełnie jakby zwykła popijać herbatkę w niedzielne popołudnia z Caravaggiem czy Rubensem. Chwilę poświęca na życie prywatne malarzy, sporo opowiada na temat ich najważniejszych obrazów, wszystko to w naprawdę przyjemny sposób. Polecam Wam zwłaszcza audiobooki, bo autorka ma dobry głos.

Ja zaczęłam swoją przygodę z jej twórczością od środka, bo od "Dalszych gawęd o sztuce. XVII wiek". I powiem Wam, jestem naprawdę zadowolona, że sięgnęłam po tę książkę. Każdy artysta ma poświęcony sobie rozdział, który w audiobooku trwa około pół godziny (idealnie dla nie mających czasu). W tej części poznajemy bliżej m.in. Vermeera i Rembrandta, wspomnianych wcześniej Rubensa i Caravaggia, a także pierwszą znaną kobietę - malarkę Artemisię Gentileschi. "Poznajemy" to dobre słowo, bo gawędy nie zawierają suchych i bezpłciowych faktów, a prawdziwe ciekawostki z życia tych wybitnych twórców. Dziś w erze mass mediów, facebooka i ekshibicjonizmu z własnej nieprzymuszonej woli nie stanowi problemu, żeby dowiedzieć się dowolnych i czasami bardzo osobistych rzeczy o kimkolwiek. Ale w XVII wieku? Dlatego ilość pracy jaka została włożona, aby wyciągnąć z mroków przeszłości biografie artystów budzi podziw.

Więc jeszcze raz polecam Wam z całego serca "Dalsze gawędy o sztuce. Wiek XVII" oraz całą serię. Jeśli martwicie się, że przytłoczą Was trudne nazwy lub zawiłe historie - spokojnie - gawędy są dla każdego, a zwłaszcza dla początkujących.

adres-wyobraznia.blogspot.com

Gawędy o sztuce Bożeny Fabiani to coś, co na pewno Wam się spodoba, jeśli tak jak ja jesteście wrażliwi na sztukę i moglibyście oglądać obrazy godzinami. Baa a jeszcze o nich słuchać! Bożena Fabiani opowiada lekko i bardzo zajmująco, zupełnie jakby zwykła popijać herbatkę w niedzielne popołudnia z Caravaggiem czy Rubensem. Chwilę poświęca na życie prywatne malarzy, sporo...

Fajnie się to czyta jednocześnie oglądając dziela

Fajnie się to czyta jednocześnie oglądając dziela