Ostatecznie dałam 8, choć wahałam się nad ta oceną. Powodów jest kilka. Bałam się o tę powieść, bo to jedna z pierwszych autorstwa Camden, a w tych nowszych były fragmenty, które irytowały mnie literacko. Okazuje się jednak, że to musiała być wina redakcji w Dreamsie, bo tam w każdej książce irytowały mnie te same rzeczy, a tu nagle ich nie było. No chyba że Autorka spadła literacko...

Fabularnie ta książka wciągnęła mnie chyba najbardziej. Mówiłam ostatnio, że Lucy i Colin z Niedostępnego spadku mają najlepszą chemię z bohaterów Camden, ale Libby i Michael zdecydowanie ich przebijają, ich relacja jest piękna i bardzo sensualna. Ogromnie też podobało mi się, jak Camden opisuje zapachy, bez trudu można uwierzyć w to, że Michael robi perfumy. Te zapachy jakby wylatują z kart książki... Nie od dziś mam też słabość do starych domów, zamczysk i klimatu Rumunii (w końcu bycie fanką Drakuli z Lugosim zobowiązuje),a choć tu nie był on bardzo wyraźny, to te smaczki bardzo mi się podobały.

Naprawdę byłabym skłonna napisać, że to najlepsza powieść Camden, ale nie mogę. Bo końcówka wydaje mi się z deczka rozwleczona, zupełnie niepotrzebnie, a wątek z zakonnicami mnie irytował. Niby nie był długi, ale mimo wszystko... Książka według mnie przez niego straciła. Ale poza tym to naprawdę piękna, urzekająca historia, w sam raz na wieczór pod kocem i z herbatą.

Ostatecznie dałam 8, choć wahałam się nad ta oceną. Powodów jest kilka. Bałam się o tę powieść, bo to jedna z pierwszych autorstwa Camden, a w tych nowszych były fragmenty, które irytowały mnie literacko. Okazuje się jednak, że to musiała być wina redakcji w Dreamsie, bo tam w każdej książce irytowały mnie te same rzeczy, a tu nagle ich nie było. No chyba że Autorka spadła...

Bardzo miło spędziłem czas podczas czytania. Z chwilą gdy zacząłem czytać poczułem , że znajduję się w dawnych czasach. Kiedy ta książka mnie zaciekawiła , to podczas czytania na każdej stronie czułem zapach róż mając wrażenie , że jestem jednym z tych bohaterów. Książka warta polecenia. Bardzo miło mi się ją czytało. Ciepło i przyjemnie wspominam powyższą książkę.

Bardzo miło spędziłem czas podczas czytania. Z chwilą gdy zacząłem czytać poczułem , że znajduję się w dawnych czasach. Kiedy ta książka mnie zaciekawiła , to podczas czytania na każdej stronie czułem zapach róż mając wrażenie , że jestem jednym z tych bohaterów. Książka warta polecenia. Bardzo miło mi się ją czytało. Ciepło i przyjemnie wspominam powyższą książkę.

Romans historyczny, dokładnie, choć po pierwszych rozdziałach spodziewałam się czegoś więcej. Jakiejś wielkiej tajemnicy skrywanej przez lata np. A tutaj po prostu lekka, przyjemna opowieść.

Romans historyczny, dokładnie, choć po pierwszych rozdziałach spodziewałam się czegoś więcej. Jakiejś wielkiej tajemnicy skrywanej przez lata np. A tutaj po prostu lekka, przyjemna opowieść.

Zaczyna się cudnie nietypowo. I niemal od pierwszej linijki bardzo przyjemnie językowo.
Ojciec, dwóch synów, przyrodnia siostra i dwóch tajemniczych mężczyzn z jeszcze bardziej tajemniczą szkatułką po jedenastu miesiącach podróży przejmują dom w Ameryce. Zgodnie ze spisanym bardzo, bardzo dawno temu testamentem. Dom, w którym co najmniej jeden z pokoi był używany. Potem poznajemy ją. Akurat odpoczywa na wyspie, w malarskim uniesieniu i brakiem umiejętności czytania i pisania. Zamiast tego z delikatna ręką i niewiarygodnym darem oddawania natury za pomocą farb.
Intrygująca para.
On jest odpychający i arogancki. Pewny siebie, w obronie rodziny gotowy na wszystko. Bezwzględny, ale całkowicie oddany słabej i chorej siostrze.
Ona delikatna, ale i ciekawa, zainteresowana obcymi ludźmi, sprawiedliwa i wyrozumiała. Swoim uporem, spokojem i miłością bez problemu burzy rumuńskie mury.
Miłe zestawienie. Może bez specjalnych achów i ochów, ale coraz bardziej widoczną fascynacją i zaciekawieniem.
Bohaterowie drugoplanowi też zasługują na zainteresowanie. Zarówno rodzina i przyjaciele Michaela jak i rodzina Libby. Przejmująca jest historia Mireli, a jego synowie bardzo chłopięcy z zachowaniem i potrzebami dopasowanymi do wieku.
Ulubione sceny?
Oświadczyny. Tak szalenie naturalne. Jego przyziemność i trzeźwe spojrzenie na świat, jej niespełnione oczekiwania. Nieoczekiwane, choć wymarzone, choć zupełnie z innych powodów niż te, które wymienił Michael.
Spotkanie na dachu. I to, że wszedł, i że się zezłościł na nią, za spodnie i siedzenie na dachu. A potem pokochał jeszcze bardziej za zapach jaki roztaczała wokół siebie.
Bardzo delikatna jest ta książka w uczuciach. Więcej tam emocji niż fizyczności. Głównie dotyk. Jest chyba jeden pocałunek. Ale to literatura typu, mniej znaczy więcej. Nie potrzeba było tutaj niczego innego. Ich uczucie broniło się bez dodatkowych wzmacniaczy.
Cała książka jest bardzo urokliwa. Bardzo spokojna, niekiedy melancholijna, ciepła. A oswajanie zadziornego Rumuna to czysta poezja. To książka o rodzinie, więzach, przynależności i odpowiedzialności. Ale i również o ludzkim okrucieństwie, zawiści, złości, okrucieństwie, oszustwie i kłamstwie. O tym co może zrobić człowiek w obronie „swoich” i co może zrobić kiedy „obcy” stają się „swoimi”. Całkiem sporo jak na książkę wrzuconą w przegródkę „romans historyczny”.
Bardzo mi się podobało. Dawno nie czytałam czegoś tak niewielkiego, co niosło by ze sobą tak wiele.
Pozostanie na długo we mnie to ciepło, uśmiech Libby i stanowczość Michaela. I miłość, którą widać było w gestach a nie w słowach.

Zaczyna się cudnie nietypowo. I niemal od pierwszej linijki bardzo przyjemnie językowo.
Ojciec, dwóch synów, przyrodnia siostra i dwóch tajemniczych mężczyzn z jeszcze bardziej tajemniczą szkatułką po jedenastu miesiącach podróży przejmują dom w Ameryce. Zgodnie ze spisanym bardzo, bardzo dawno temu testamentem. Dom, w którym co najmniej jeden z pokoi był używany. Potem...

Bardzo przyjemna lektura, zaczynając ją czytać nie myślałam, że aż tak mnie wciągnie.

Bardzo przyjemna lektura, zaczynając ją czytać nie myślałam, że aż tak mnie wciągnie.

Piękna i klimatyczna okładka przykuwająca wzrok, intrygujący opis oraz pozytywne komentarze o tej książce czytelników na LC spowodowały, że czym prędzej zapragnęłam zapoznać się z jej zawartością. Potrzebowałam właśnie takiej książki. Lekkiej, odprężającej, z którą można przyjemnie spędzić wieczór, może dwa. Fabuła wciągnęła mnie od samego początku, ponieważ jest pełna sekretów a autorka odkrywa je powoli, co sprawiło, że nie mogłam oderwać się od czytania. Delikatna jak płatki róż, aczkolwiek momentami w tych płatkach dostrzec można kolce, ale tak to już z różami bywa. Aromatyczna i zmysłowa jak luksusowe perfumy, które produkuje główny bohater a wszystko opowiedziane pięknym językiem dostosowanym do czasów, lecz nie banalnym. To nie zwykły romans, jakich wiele, to magiczna opowieść o ludziach bogatych w miłość, która wszystko zniesie i przetrzyma. Dwie rodziny, które się wcześniej nie znały, łączy a raczej dzieli spór o dom. Powieść jest tak skonstruowana, że nie sposób opowiedzieć się za którąś ze stron. Pewnie też bym doznała szoku tak jak Libby i jej ojciec gdyby po powrocie z wakacji do domu okazało się, że mieszka w nim ktoś inny i rości sobie do niego prawo, chociaż nie czynił tego przez 27 lat. Natomiast poznając motywy działania Michaela Dobrescu nie sposób potępić go i mało tego zaczynamy czuć do niego sympatię podobnie jak główna bohaterka. Jak rozstrzygnął się konflikt może trochę przewidywalnie, ale nie szkodzi, bo to i tak cudownie opowiedziana historia. Dzięki pani Camden zostałam przeniesiona w zupełnie inny wymiar. Piękna historia o kwiatach, miłości, przywiązaniu a także przebaczeniu. Polecam gorąco, książka warta poświęcenia czasu na czytanie.

" Jakie to niesamowite, że przedmioty stają się piękniejsze, kiedy doświadczą burz i trudów "

Piękna i klimatyczna okładka przykuwająca wzrok, intrygujący opis oraz pozytywne komentarze o tej książce czytelników na LC spowodowały, że czym prędzej zapragnęłam zapoznać się z jej zawartością. Potrzebowałam właśnie takiej książki. Lekkiej, odprężającej, z którą można przyjemnie spędzić wieczór, może dwa. Fabuła wciągnęła mnie od samego początku, ponieważ jest pełna...

Dwie zupełnie obce sobie rodziny,dwie osobne historie i ten sam przedmiot sporu...Tajemnica goni tajemnicę...W miarę odkrywania kolejnych stron odkrywa czytelnik nowe sekrety.Rodzą się pytania.Kim jest Michael?Jaką tajemnicę kryje jego siostra?I czy to w ogóle siostra?Dlaczego rodzina rumuńska nienawidzi zapachu róż?Kto naprawdę jest właścicielem domu?I co zdecyduje sąd?Czy Libby ma rację próbując ignorować zakazy ojca?
Bohaterowie są bardzo dobrze przedstawieni.Właściwie wszyscy,poza Reginą, budzą sympatię.Trudno jest się opowiedzieć jednoznacznie kto ma rację w tym sporze.Pokazana jest w tej książce miłość do rodziny,determinajcję i upór w dążeniu do jej bezpieczeństwa i ochrony,miłość między mężczyzną i kobietą.
Michael Dobrescu zrobi wszystko,by tylko uchronić swoja rodzinę.Nie tylko przed tym ,co było kiedyś,ale i przed tym co ją czeka u kresu podróży.Ojciec,jego synowie i przyrodnia siostra muszą się chronić przed dezaprobatą całego miasteczka,ich oporem przed zaakceptowaniem kogoś kto jest inny.Nietolerancja wobec "Cyganów" prowadzi nie tylko do tego,że ci obcy nie są obsługiwani w sklepach,nikt ich nie odwiedza,a chłopcy są prześladowani przez rówieśników przy cichej aprobacie ich rodziców.Drwiny i śmiechy budzi ich sposób mowy ,pochodzenie czy nawet ubiór.
Libby Sawyer to z kolei stara panna,która zajmuje się malarstwem ,ale też pomaga ojcu w jego wynalazkach.Ona tez skrywa swoją tajemnicę.Jest dyslektyczką,a więc według swego ojca(i znajomych) zwykłą idiotką,która nie potrafi czytać ani pisać,zwykłym odmieńcem.Nikt nie dostrzega jej zalet i nie traktuje poważnie malarskiego talentu , nikt nie próbuje zrozumieć Libby, z wyjątkiem dzieci, które uwielbiają w niej prostotę, dobroć, wrażliwość, cierpliwość i nieskrępowaną wyobraźnię... To osoba,która nie potrafi przejść obojętnie wobec ludzkiej krzywdy,a chęć niesienia pomocy jest u niej silniejsza niż osobiste uprzedzenia i względy praktyczne.
Sama powieść to opowieść o małym miasteczku,ze wszystkimi jego wadami i zaletami.To miejsce,w którym wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich.Książka pokazuje wady i zalety takiej społeczności.Jest to też książka o stereotypach i podziałach,które wkraczają w życie wtedy gdy spotykają się ze sobą dwie odmienne kultury.
Urzekły mnie w tej książce zapachy.Jest ich mnóstwo.Dominującym jest zapach róż i jaśminu,ale nie brak tu również innych zapachów.Pomarańcza,cytryna,bergamotka,,lilia czy lawenda pachną tu równie urokliwie,co sosnowe szyszki... Zapach jest nie tylko przyjemnością,ale również źródłem koszmarów;nośnikiem traumatycznych wspomnień.
Książka Elizabeth Camden to nie tylko historia rozwijającego się stopniowo uczucia. To również piękna opowieść o tolerancji, akceptacji, poświęceniu, odpowiedzialności i odwadze, które w dziewiętnastowiecznej rzeczywistości częściej przysparzały wrogów niż przyjaciół. Całość jest napisana lekko ale niebanalnie.Od pierwszego zdania wiedziałam,że mi się spodoba.
To kolejna książka z tych,które miałam na swojej liście do przeczytania,ale której czytanie odkładałam w nieskończoność.

Dwie zupełnie obce sobie rodziny,dwie osobne historie i ten sam przedmiot sporu...Tajemnica goni tajemnicę...W miarę odkrywania kolejnych stron odkrywa czytelnik nowe sekrety.Rodzą się pytania.Kim jest Michael?Jaką tajemnicę kryje jego siostra?I czy to w ogóle siostra?Dlaczego rodzina rumuńska nienawidzi zapachu róż?Kto naprawdę jest właścicielem domu?I co zdecyduje sąd?Czy...

Książkę przeczytałam bardzo szybko, nie będę przeciez opisywać o czym jest bo każdy napewno chciałby sam zobaczyć jak się skończy. Mogę napisać jednak , że jest warta przeczytania . Ja się przy niej śmiałam i płakałam. Bardzo mnie wzruszyła. Polecam

Książkę przeczytałam bardzo szybko, nie będę przeciez opisywać o czym jest bo każdy napewno chciałby sam zobaczyć jak się skończy. Mogę napisać jednak , że jest warta przeczytania . Ja się przy niej śmiałam i płakałam. Bardzo mnie wzruszyła. Polecam

Skończyłam właśnie czytać tę książkę i jestem pod takim wrażeniem, że nie wiem, co napisać;) Może zacznę od tego, że jest to powieść przepiękna i ... pachnąca. Pachnąca jak pola różane i kwiaty jaśminu.
Przenosimy się do dziewiętnastowiecznego amerykańskiego miasta Colden.
Tutaj w pięknej willi mieszka profesor Sawyer razem z córką Libby. W czasie wakacji, kiedy bohaterowie tymczasowo zatrzymują się w posiadłości syna profesora, do ich domu wprowadza się rumuńska rodzina Dobrescau, której głową jest mężczyzna o imieniu Michael. Twierdzi on, że zgodnie z prawem dom należy do niego, co staje się powodem dla zaistnienia procesu sądowego.
W międzyczasie Michael i Libby coraz lepiej się poznają i rozwija się między nimi uczucie.
W książce urzekło mnie ukazanie świata barw i zapachów przez autorkę. Również postacie, które stworzyła,są bardzo realistyczne, a czytelnik bardzo się z nimi "zżywa" w trakcie lektury.
Jak najbardziej aktualna wydaje się też być tematyk powieści. E. Camden dotyka takich spraw jak tolerancja, akceptacja, poświęcenie.
Czyni to jednak w sposób nienachalny i niemoralizatorski.
Bardzo przypadła mi też do gustu główna bohaterka powieści, Libby. Jest to kobieta inteligentna i odważna, a jednak w głębi ukrywająca swoją delikatność i poczucie niższości spowodowane swoim analfabetyzmem.
Książkę bardzo polecam, Po prostu nie można się od niej "oderwać";)

Skończyłam właśnie czytać tę książkę i jestem pod takim wrażeniem, że nie wiem, co napisać;) Może zacznę od tego, że jest to powieść przepiękna i ... pachnąca. Pachnąca jak pola różane i kwiaty jaśminu.
Przenosimy się do dziewiętnastowiecznego amerykańskiego miasta Colden.
Tutaj w pięknej willi mieszka profesor Sawyer razem z córką Libby. W czasie wakacji, kiedy bohaterowie...

"Sekrety róż" Elizbeth Camden jest to romans historyczny, oparty na realistycznie przedstawionym precedensie z zakresu prawa własności. Autorka poruszyła tak wiele ciekawych wątków, z zakresu prawa i obyczajowości XIX - wiecznej, że powieść trudno potraktować jedynie jako romans. Przedstawione opisy stymulują wyobraźnię nie pozwalając zapomnieć o pięknie krajobrazów, roślinności a także charakterystycznych postaciach. Główna bohaterka Libby Sawyer chwyta za serce kruchością, dobrocią i mądrością. Autorka, opisując postać Libby stara się ukazać, że świat ludzi odmiennych nie jest gorszy, tylko po prostu inny. Moim zdaniem warto przeczytać.

"Sekrety róż" Elizbeth Camden jest to romans historyczny, oparty na realistycznie przedstawionym precedensie z zakresu prawa własności. Autorka poruszyła tak wiele ciekawych wątków, z zakresu prawa i obyczajowości XIX - wiecznej, że powieść trudno potraktować jedynie jako romans. Przedstawione opisy stymulują wyobraźnię nie pozwalając zapomnieć o pięknie krajobrazów,...