Książka jest w formie dziennika jednego z bohaterów - szóstoklasisty Tommy'ego, którego szkolny kolega zrobił pewnego razu papierową pacynkę Yody zakładaną na palec. Tommy próbuje dociec czy pacynka jest prawdziwym Yodą, czy to jednak ściema.
Bardzo podoba mi się jak książka została zrobiona - różne notatki i rysunki na marginesach dodają jej uroku i powodują, że jest ciekawsza. Tekst nie jest skomplikowany i książkę czyta się bardzo szybko.
Sama fabuła jest dosyć oryginalna i zabawna. Bardzo przyjemnie mi się czytało tę książkę mimo, że dzieciństwo już za mną. Niektóre z postaci były naprawdę oryginalne, a pomysły jakie miały tchnęły abstrakcją, co dodawało książce uroku. Na pewno sięgnę po pozostałe książki z serii.

Książka jest w formie dziennika jednego z bohaterów - szóstoklasisty Tommy'ego, którego szkolny kolega zrobił pewnego razu papierową pacynkę Yody zakładaną na palec. Tommy próbuje dociec czy pacynka jest prawdziwym Yodą, czy to jednak ściema.
Bardzo podoba mi się jak książka została zrobiona - różne notatki i rysunki na marginesach dodają jej uroku i powodują, że jest...

Książka jest bardzo ciekawa i miło się ją czyta. Także wygląd stron naprawdę przypomina notatki nastolatka, jest to naprawdę ładnie zrobione. Instrukcja składania papierowego Yody samemu jest naprawdę super bo można mieć uroczą figurkę origami też w swoim domu, naprawdę polecam! Bardzo się cieszę że Tommy mógł zatańczyć z Sarą❤️

Książka jest bardzo ciekawa i miło się ją czyta. Także wygląd stron naprawdę przypomina notatki nastolatka, jest to naprawdę ładnie zrobione. Instrukcja składania papierowego Yody samemu jest naprawdę super bo można mieć uroczą figurkę origami też w swoim domu, naprawdę polecam! Bardzo się cieszę że Tommy mógł zatańczyć z Sarą❤️

Yoda - mistrz Jedi Papierowy Yoda - ktoś, kogo można spytać o często dziwnie brzmiącą, ale przydatną radę (twista nauczyć się musisz) Pomaga on bohaterom w różnych trudnych sytuacjach nie ruszając się nawet z palca Dwighta (chłopca, który go stworzył). Ubaw po pachy!

Yoda - mistrz Jedi Papierowy Yoda - ktoś, kogo można spytać o często dziwnie brzmiącą, ale przydatną radę (twista nauczyć się musisz) Pomaga on bohaterom w różnych trudnych sytuacjach nie ruszając się nawet z palca Dwighta (chłopca, który go stworzył). Ubaw po pachy!

Gdy po raz pierwszy natknęłam się na tę pozycję podczas plątania się po bibliotece, wybuchłam śmiechem. Darth Paper? Ale żenada - pomyślałam i szukałam dalej.
Jakiś rok później, mój młodszy brat zafascynowany Gwiezdnymi Wojnami, przytargał tę książkę z biblioteki. Zaciekawiona, sięgnęłam. I nie żałuję :)
Książka opowiada o przygodach kilku chłopców. Zmagają się z typowi szkolnymi problemami, które pomaga im rozwiązać... Papierowa kukiełka ich dziwacznego kolegi. Mimo że na taką literaturę jestem chyba troszkę za stara, bardzo mi się podobało, polecam obie części "Papierowego Yody" :)

Gdy po raz pierwszy natknęłam się na tę pozycję podczas plątania się po bibliotece, wybuchłam śmiechem. Darth Paper? Ale żenada - pomyślałam i szukałam dalej.
Jakiś rok później, mój młodszy brat zafascynowany Gwiezdnymi Wojnami, przytargał tę książkę z biblioteki. Zaciekawiona, sięgnęłam. I nie żałuję :)
Książka opowiada o przygodach kilku chłopców. Zmagają się z typowi...

,,Zasadnicze pytanie brzmi: czy papierowy Yoda jest prawdziwy?” Tymi właśnie słowami rozpoczyna się małe śledztwo Tommy’ego. Chłopak chodzi do szóstej klasy gimnazjum McQuarriego. Ma swoją grupkę znajomych, z którymi między innymi jada lunch. Są nimi Harvey, Kellan i, niestety, Dwight – ekscentryczny rówieśnik Tommy’ego, uznawany za szkolnego dziwaka, który umie świetnie składać origami.
Pewnego dnia Dwight pojawia się w szkole z papierową figurką mistrza Yody. Niesamowite moce pacynki ujawnione zostają podczas szkolnej dyskoteki, gdy papierowy jedi ratuje Tommy’ego przed pewną kompromitacją. Właśnie wtedy chłopak postanawia rozpocząć śledztwo mające na celu odkrycie, czy papierowy Yoda jest prawdziwy. Razem z Harvey’em zakłada archiwum, w którym zapisują wszystkie sytuacje związane z mądrością Yody, a potem razem je komentują.
Książka nie jest długa, ale za to bardzo wciągająca. Przy większości opisanych sytuacji można się nieźle uśmiać. Polecam ją dosłownie każdemu!

Mąka

Recenzja dostępna na naszym blogu: http://library1gim.blogspot.com/

,,Zasadnicze pytanie brzmi: czy papierowy Yoda jest prawdziwy?” Tymi właśnie słowami rozpoczyna się małe śledztwo Tommy’ego. Chłopak chodzi do szóstej klasy gimnazjum McQuarriego. Ma swoją grupkę znajomych, z którymi między innymi jada lunch. Są nimi Harvey, Kellan i, niestety, Dwight – ekscentryczny rówieśnik Tommy’ego, uznawany za szkolnego dziwaka, który umie świetnie...

Historia papierowego Yody wiąże się z szóstą klasą pewnego gimnazjum.

Jeden z jej uczniów, Dwight, uważany za klasowego frajera, w jednym jest dobry – jest mistrzem orgiami. Pewnego razu stworzył pacynkę papierowego Yody z Gwiezdnych wojen.

Nie byłoby może w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że papierowy Yoda stał się klasową wyrocznią! W prawdziwie mądry sposób rozstrzyga najróżniejsze dylematy – od stosunkowo prostych związanych z tym, jak wejść do klasy w mokrych spodniach i nie ośmieszyć się, po zdecydowanie bardziej skomplikowane problemy damsko-męskie.

Całą klasę nurtuje pytanie, co się kryje za odpowiedziami Yody. Może prawdziwa Moc?
Tyle dowiadujemy się z okładki.

Dziwny Przypadek Papierowego Yody jest zapisem różnych zabawnych sytuacji związanych z tymże zabawnym Yodą-origami.
Jeśli jesteście ciekawi, w internecie jest mnóstwo stron które doradzą jak zrobić takiego yodę, a kto wie, może będzie także i Wam doradzał w każdej sprawie, jak naszym bohaterom.
Również w książce znalazło się miejsce na to jak stworzyć własnego Mądralę.
Urocza i śmieszna książeczka, polecam.
Dziękuję Media Rodzina za udostępnienie mi tej pozycji.

Historia papierowego Yody wiąże się z szóstą klasą pewnego gimnazjum.

Jeden z jej uczniów, Dwight, uważany za klasowego frajera, w jednym jest dobry – jest mistrzem orgiami. Pewnego razu stworzył pacynkę papierowego Yody z Gwiezdnych wojen.

Nie byłoby może w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że papierowy Yoda stał się klasową wyrocznią! W prawdziwie mądry sposób...

Książek, których akcja toczy się w uniwersum Gwiezdnych wojen jest mnóstwo. Kiedyś sama kupowałam niemal każdą nową pozycję zapychając niemiłosiernie półki, ale teraz starannie je selekcjonuję. Podobnie jest z albumami czy przewodnikami - fani mogą jedynie narzekać na brak pieniędzy, by kupić to wszystko. Co jednak z książkami o samych fanach? O byciu wielbicielem Star Wars i życiu z tym na co dzień? Delikatnie mówiąc, posucha.

Dziwny przypadek papierowego Yody to niejako książka o tym, jak to jest być fanem. Głównymi bohaterami są uczniowie, którzy korzystają z rad Yody zrobionego z papieru. Dzieciaki zastanawiają się, czy pacynka jest prawdziwa - przecież daje same dobre rady i niejednokrotnie uratowała ich z opresji! Pomaga jak nikt inny i wszystko wie. A może jednak nie? Może to oszustwo Dwighta, dziwnie zachowującego się chłopaka, który jest fanem origami i zrobił Yodę?

Książka jest swoistym archiwum opowieści zebranych przez chłopca o imieniu Tommy, które mają dowieść prawdziwości papierowego Yody lub go ostatecznie pogrążyć. Każda historia opowiedziana przez jednego z uczniów kończy się komentarzem sceptycznie nastawionego do "yodowatego wygniota" Harvey'a, a także zabawnymi rysunkami ilustrującymi daną sytuację.

Ciąg dalszy znajdziecie tutaj: http://geek-woman.blogspot.com/2014/06/dziwny-przypadek-papierowego-yody-tom.html

Książek, których akcja toczy się w uniwersum Gwiezdnych wojen jest mnóstwo. Kiedyś sama kupowałam niemal każdą nową pozycję zapychając niemiłosiernie półki, ale teraz starannie je selekcjonuję. Podobnie jest z albumami czy przewodnikami - fani mogą jedynie narzekać na brak pieniędzy, by kupić to wszystko. Co jednak z książkami o samych fanach? O byciu wielbicielem Star Wars...

Papierowy Yoda rozwiązuje problemy w szkole ... Nam też się przyda

Papierowy Yoda rozwiązuje problemy w szkole ... Nam też się przyda

Może jest dla dzieci, ale przeczytałam ja i nie żałuję. Dała mi świetną godzinę dobrze spędzonego czasu :P

Może jest dla dzieci, ale przeczytałam ja i nie żałuję. Dała mi świetną godzinę dobrze spędzonego czasu :P

Bardzo fajna książeczka nie tylko dla dzieci. Osobiście kojarzyła mi się nieco z "Mikołajkiem". Godna uwagi i polecenia.

Bardzo fajna książeczka nie tylko dla dzieci. Osobiście kojarzyła mi się nieco z "Mikołajkiem". Godna uwagi i polecenia.