Inteligencja Osho - czy warto?

Książka Osho obiecuje rewolucję w postrzeganiu inteligencji. Czy spełnia obietnice? Cóż...

**Plusy:**

* Zmusza do refleksji
* Inspirujące cytaty (choć często infantylne)
* Krótka i przyjemna lektura

**Minusy:**

* Błędy i nielogiczności w wywodach
* Brak konstruktywnych rozwiązań
* W koło powtarza to samo

**Ogólnie:**

Ciekawa, ale chaotyczna książka. Nie dla każdego.

**Moja ocena:** 3/10 ⭐️

**Polecane książki o inteligencji:**

* "Inteligencja emocjonalna" Daniela Golemana
* "Umysł ucieleśniony" V.S. Ramachandrana
* "Potęga nawyku" Charlesa Duhigga

**Uwaga:**

Książka może być trudna dla osób niezaznajomionych z filozofią Osho.

**Moja rada:**

Jeśli szukasz książki, która zmusi Cię do myślenia, "Inteligencja" Osho może być dobrym wyborem. Ale jeśli oczekujesz rzetelnej analizy, możesz się rozczarować.

**Pamiętaj:**

To tylko moja opinia. Przeczytaj inne recenzje i wyrób sobie własne zdanie.

Inteligencja Osho - czy warto?

Książka Osho obiecuje rewolucję w postrzeganiu inteligencji. Czy spełnia obietnice? Cóż...

**Plusy:**

* Zmusza do refleksji
* Inspirujące cytaty (choć często infantylne)
* Krótka i przyjemna lektura

**Minusy:**

* Błędy i nielogiczności w wywodach
* Brak konstruktywnych rozwiązań
* W koło powtarza to samo

**Ogólnie:**

Ciekawa, ale...

„...głupich ludzi jest wielu – większość, 99,9%.”
Tak twierdzi autor, hinduski guru, założyciel ruchu religijnego Neo-Sannyas. Pozostały ułamek procentu to ci, którzy odważyli się być inteligentni – Budda, Jezus, Sokrates, Laotsy, Zaratustra, Pitagoras i kilku innych przebudzonych. Jednak pod pojęciem „inteligencji” autor rozumie zupełnie inną definicję niż tę znaną ze słowników. Przez niego rozumianą jako intelekt posiadany przez intelektualistę. Człowieka-robota operującego rozumem i sprawnie powtarzającego to, co zapamięta, którego „inteligencja” oceniana jest na podstawie zdanych egzaminów, osiągniętych stopni naukowych, będących niczym innym niż tylko testami na zdolność zapamiętywania i pojemność pamięci. W pojęciu autora inteligencja to wewnętrzna świadomość lub inteligencja serca, z którą rodzimy się i którą tracimy w miarę dorastania. Zabija je wychowanie, edukacja, zasady, normy, uprzedzenia i uwarunkowania, które mają za zadanie wpasować jednostkę w społeczeństwo. Zrównać go z innymi ludźmi. Zabić w niej jej indywidualność, kreatywność, niezależność i samodzielność myślenia jako cech niebezpiecznych dla społeczeństwa, „ponieważ inteligencja jest niebezpieczna dla struktury politycznej, społecznej i religijnej.” To dlatego być inteligentnym jest bardzo trudno, bo skazuje na samotne życie wśród tłumu głupich, narażając na ostracyzm, nienawiść, agresję, przemoc, a nawet śmierć. Wystarczy przyjrzeć się życiorysom wcześniej wymienionym, znanym inteligentnym w historii świata. Wyszydzani, piętnowani, skazywani, truci i krzyżowani. Tym odmiennym spojrzeniem na pojęcie inteligencji autor przenicował rzeczywistość, zabraniając naśladować i powtarzać słowa przebudzonych, ale podążać tą samą drogą z własną inteligencją.
Można przyjąć, że to utopia.
Jednak przyglądając się poszczególnym myślom autora, wiele z nich poznałam już wcześniej. O przyzwoitości jako wierności własnej inteligencji mówił Władysław Bartoszewski w „Warto być przyzwoitym”, z powodu której ginęli do końca jej wierni. To o niej pisała Danuta Siedzikówna (Inka) w pożegnalnym liście, idąc na rozstrzelanie. Pozostawanie dzieckiem wolnym od ambicji podkreślał Jezus, który mówił –„Błogosławieni ci, którzy są ostatnimi na tym świecie, ponieważ oni będą pierwszymi w moim Królestwie Bożym”. O ego, jednym z elementów osobowości, mówi psychoanaliza, a które autor określił jako przeszkodę do bycia inteligentnym. Świadome wykonywanie jakiejkolwiek czynności tu i teraz promowane jest w japońskim stylu życia, o czym czytałam w publikacji „Ikigai”.
Tych znanych mi wcześniej elementów rozproszonych w powszechnie dostępnej wiedzy znalazłam w poglądach autora dużo więcej.
Hinduski guru zebrał je wszystkie, tworząc spójną filozofię życia, którą odpowiada słuchaczom na odwieczne pytania – kim jesteśmy i jak żyć. Wyjaśnia przyczyny i źródła problemów współczesnego człowieka i świata. Remedium na te bolączki widzi w stworzeniu nowego człowieka – Homo Novus, który łączyłby w sobie człowieka Zachodu z człowiekiem Wschodu. Odwieczną mądrość „Wschodu z najwyższym potencjałem nauki i technologii stworzonym przez Zachód”. Miałby być efektem nowej edukacji wspierającej rozwój inteligencji i wyostrzającej ją od urodzenia.
To bardzo rewolucyjna, ale i ciekawa myśl.
Niewielu jednak jest gotowych zostać inteligentnym człowiekiem, a przecież warunkiem powodzenia procesu przemiany jest jej powszechność. Ci nieliczni, którzy decydują się pielęgnować w sobie inteligencję zostają autsajderami, wyrzutkami. Ludźmi odstającymi od reszty, odludkami pozostającymi na marginesie społeczeństwa.
To nie wszystko!
Wykłady autora na temat inteligencji to tylko jedno zagadnienie z wachlarza wielu innych jak: bliskość, dojrzałość, kreatywność, świadomość czy radość wydanych w osobnych publikacjach, których nie zapisywał, głosząc i rozmawiając z ludźmi przez 35 lat. Zostały one nagrane na kasetach audio i video, a potem wydane w formie książek. Dlatego poszczególne rozdziały czyta się, jak wypowiedź osoby mówiącej, która często wplata anegdoty i historie z życia wzięte. Wydawca dodatkowo wyróżnił najważniejsze zdania z tekstu, umieszczając je w ramce, z których kilka ku pamięci tutaj dołączyłam.
Osho „został określony przez londyński Sunday Times jako jedna z 1000 osób, które wywarły największy wpływ na dwudziesty wiek”. W powstałym indyjskim Ośrodku Medytacji OSHO położonym 150 kilometrów od Bombaju można nauczyć się, „jak uczynić swoje życie świadomym”. Poznać zasady medytacji i prostoty czyli życia „w niepewności, w poczuciu braku bezpieczeństwa, bez ideałów, bez korzeni tkwiących w przeszłości i snucia nadziei na przyszłość”.
Wygląda na to, że bycie inteligentnym współcześnie, to bycie gotowym na śmierć.
Są odważni?
http://naostrzuksiazki.pl/

„...głupich ludzi jest wielu – większość, 99,9%.”
Tak twierdzi autor, hinduski guru, założyciel ruchu religijnego Neo-Sannyas. Pozostały ułamek procentu to ci, którzy odważyli się być inteligentni – Budda, Jezus, Sokrates, Laotsy, Zaratustra, Pitagoras i kilku innych przebudzonych. Jednak pod pojęciem „inteligencji” autor rozumie zupełnie inną definicję niż tę znaną ze...

Kolejna książka cudowna Osho. On już jest po prostu moim ulubionym pisarzem nr 1. (jest jedyną osobą, której przeczytałem taką ilość książek i mam w planach dalej czytać jego 'wypociny') :)
W książce jest trochę o medytacji, samoświadomości i głównie o różnicach pomiędzy intelektem a inteligencją.
Książka jak prawie każda książka Osho - daje nowe spojrzenie na życie, otwiera oczy na coś nowego, przez co nigdy nie spojrzysz na daną sytuację tak samo jak robiłeś to wcześniej, zmieni ci się myślenie.
Polecam! :)

Kolejna książka cudowna Osho. On już jest po prostu moim ulubionym pisarzem nr 1. (jest jedyną osobą, której przeczytałem taką ilość książek i mam w planach dalej czytać jego 'wypociny') :)
W książce jest trochę o medytacji, samoświadomości i głównie o różnicach pomiędzy intelektem a inteligencją.
Książka jak prawie każda książka Osho - daje nowe spojrzenie na życie,...

Jest w tej książce spojrzenie na świat, który znamy, z zupełnie innej, indywidualnej perspektywy. Mówiący (bo treść pochodzi z wykładów zarejestrowanych przez słuchaczy i spisanych w postaci książek) wygłasza swój światopogląd, perspektywę, która rozdziela elementy często postrzegane w europejskim kręgu jako jedno. Według niego inteligencja to działanie, tak różna od martwego odtwarzania wiedzy. Sami zaczęliśmy dostrzegać ten problem w polskiej edukacji, odkąd wzrosła ilość wiedzy do nauczenia – doświadczyliśmy większej opresyjności systemu na nas samych i młodszych pokoleniach. Lecz nie bardzo wiedzieliśmy, w którym kierunku zadziałać: Co zamiast wkuwania schematów?

Osho twierdzi, że zna sposób na uleczenie sytuacji. Prezentuje go, tłumacząc przy okazji wiele zawiłych kwestii, których niewłaściwość dostrzegałam tylko intuicyjnie. Tutaj jest to wyłożone jasno i racjonalnie. Wykładowca twierdzi także, że potrzeba nam wyjścia poza logikę, poza spójność i twardy sens. Dla mnie jednak – jak na osobę o takich postulatach – bardzo mocno na swojej logice się opiera. Dlatego czytałam go z lekkim przymrużeniem oka. Bo jak sam mówił: kto idzie za czyimś słowem bezkrytycznie, sam czyni się niewolnikiem. Przyjąć to nie inteligencja, bo inteligencja to znaczy adekwatnie reagować na tu i teraz – więc weryfikować to, czym bombarduje nas świat (w tym również tę publikację).

Książka sprawia wrażenie prezentującej doktrynę, filozofię życia – utwierdza nas w przekonaniu zgodnym ze wzorcem, że wszystko, co napisane, jest słuszne. Lecz słowa stawiane są w kontraście. Osho nigdy nie chciał tworzyć religii, bo religia jest dla nieinteligentnych. Dlatego sam podkłada sobie nie raz świnię, by wzbudzić wątpliwość słuchającego (czytającego) w odkrywany "autorytet".

Cała treść to nieustanna gimnastyka umysłowa: są błyskotliwe tezy, kontrowersyjne treści, rozpraszające anegdotki, paradoksy i ciśnięcie doktrynalnym, nawiedzonym "lekarstwem na wszystko". Osho ze słuchaczem pogrywa. Zdaje się mówić: uwierzysz mi?, uwierzysz we mnie? – okażesz się inteligentny, czy jednak nie...? Podaje nam na tacy ziarna i plewy, wiedząc, że ci, którzy nie zatracili inteligencji, odróżnią je od siebie.

Więc tak naprawdę tylko od czytającego zależy, ile z tej książki wyniesie dla siebie: nic, prawdę czy tylko pozór? Oto prawdziwy test na inteligencję.

Jest w tej książce spojrzenie na świat, który znamy, z zupełnie innej, indywidualnej perspektywy. Mówiący (bo treść pochodzi z wykładów zarejestrowanych przez słuchaczy i spisanych w postaci książek) wygłasza swój światopogląd, perspektywę, która rozdziela elementy często postrzegane w europejskim kręgu jako jedno. Według niego inteligencja to działanie, tak różna od...

W książce tej Osho rozprawia o inteligencji. Jest to temat przewodni gdyż podobnie jak w innych jego książkach także tutaj istnieje bardzo wiele tematów pobocznych, które jakoś wiążą się z głównym. Oczywiście liczne powtórzenia swoich poglądów, o których czytałem w innych pracach. Taki już jest autor i w niczym to nie przeszkadza. Osho samą inteligencję postrzega zupełnie inaczej niż przyjęło się na Zachodzie i przestrzega przed redukowaniem jej do intelektu, który właściwie - jako umysł - jest jej przeciwieństwem. Czym zatem dla autora jest inteligencja? Otóż inteligencja jest zdolnością świadomości do postrzegania wszystkiego jako zupełnie nowe, dzisiejsze, dziejące się "Tu i Teraz" i do odpowiedzi na te sytuacje. Odpowiedź świadoma jest zaprzeczeniem umysłowej reakcji, która zawsze pochodzi z przeszłości i jako taka często zawodzi gdyż przeszłość jest martwa. Wydaje mi się, że tak postrzegana inteligencja to także znana na Wschodzie zdolność do jednoczenia paradoksalnych aspektów rzeczywistości, czego tradycyjna logika nie potrafi. Z taką inteligencją wszystko jest nowe, świeże i nie może to prowadzić do znużenia. Inteligencja jest naszą naturą. Niestety zostaje uśpiona przez rodziców, nauczycieli, społeczeństwo - którym to nie zależy na jej rozwoju gdyż człowiek w ten sposób inteligentny nigdy nie pójdzie za księdzem czy politykiem, stanie się niezależnym buntownikiem.

W książce tej Osho rozprawia o inteligencji. Jest to temat przewodni gdyż podobnie jak w innych jego książkach także tutaj istnieje bardzo wiele tematów pobocznych, które jakoś wiążą się z głównym. Oczywiście liczne powtórzenia swoich poglądów, o których czytałem w innych pracach. Taki już jest autor i w niczym to nie przeszkadza. Osho samą inteligencję postrzega zupełnie...

Kiedyś Osho przemawiał do mnie bardziej. Cała idea książki opiera się na tym, że jeśli nie słuchamy siebie tylko bezrefleksyjnie powielamy wzorce kulturowe, to wcale nie jesteśmy inteligentni. Tylko żyjąc w chwili obecnej możemy być prawdziwi. Kilka ciekawych myśl (zresztą cała idea jest bardzo trafna)i, ale o wiele więcej lania wody, powtarzania się i zwykłych bredni. Jeśli czytać, to tylko z nadmiaru wolnego czasu albo jeśli nie czytało się wcześniej nic od Osho.

Kiedyś Osho przemawiał do mnie bardziej. Cała idea książki opiera się na tym, że jeśli nie słuchamy siebie tylko bezrefleksyjnie powielamy wzorce kulturowe, to wcale nie jesteśmy inteligentni. Tylko żyjąc w chwili obecnej możemy być prawdziwi. Kilka ciekawych myśl (zresztą cała idea jest bardzo trafna)i, ale o wiele więcej lania wody, powtarzania się i zwykłych bredni....

Trudno opiniować książkę, która jest spisanym zbiorem autorskich wykładów. Jednakże chcę zauważyć, że w gruncie rzeczy to o czym mówi nam Osho niesie w sobie wyraźne drogowskazy, dzięki którym powinniśmy się poruszać. To opowieść o zupełnie innym rodzaju inteligencji, w stosunku do definicji potocznie znanych. Pochłonąłem ją właściwie w kilka godzin. Każdy wyniesie z niej zupełnie inne wskazówki. Wg mnie właśnie możliwość wyniesienia z niej czegoś daje podstawę do wysokiej oceny.

Trudno opiniować książkę, która jest spisanym zbiorem autorskich wykładów. Jednakże chcę zauważyć, że w gruncie rzeczy to o czym mówi nam Osho niesie w sobie wyraźne drogowskazy, dzięki którym powinniśmy się poruszać. To opowieść o zupełnie innym rodzaju inteligencji, w stosunku do definicji potocznie znanych. Pochłonąłem ją właściwie w kilka godzin. Każdy wyniesie z niej...

"Pamiętajcie: wszystko o czym tu mówię, jest przeznaczone nie tylko dla Was... Mówię także dla przyszłych pokoleń". Brzmi to jak swoiste hasło wyborcze. Jednak nim nie jest. To tylko jedno z wielu tysięcy zdań wygłaszany podczas wykładów przez hinduskiego mistrza Osho. Jeździł on po świcie i wygłaszał przeróżne mowy, które nagrywane przez jego słuchaczy ukazują się teraz jako publikacje książkowe. O własnej pracy Osho powiedział, że przyczynia się ona do stworzenia warunków do narodzin nowego rodzaju człowieka. Często charakteryzował tego nowego człowieka jako "Zorbę Buddę", który zdolny jest do czerpania przyjemności z ziemskich uciech - jak Greg Zorba - jak i do zachowania cichego spokoju - jak Gautama Budda. Przez wszystkie wykłady i medytacje Osho przeplata się wizja, która łączy ponadczasową mądrość wszystkich minionych wieków i potencjał dzisiejszej i jutrzejszej technologii. Do tych życiowych mądrości, przesyconych dużą domieszką moralizatorstwa, trzeba oczywiście podchodzić bardzo sceptycznie i ostrożnie, gdyż krótka tu droga już do dyktatury. A takie guru duchowne ściąga wokół siebie tłumy zwolenników, jak i przeciwników. Dlatego dla niektórych będą to życiowe przesłania i olśnienia, a dla innych - splot bzdur.

Zatem przyjrzyjmy się tym mowom Osha. Przede wszystkim hinduski guru uważa, ze wszyscy ludzie rodzą się inteligentni, a w ciągu życia inteligencja ta została zakłócona, zdeprawowana, okaleczona. Medytacja natomiast to usuwanie tego zakłócenia. Tymi okaleczeniami są uniwersytety i cały system edukacji, wiara, posłuszeństwo, wszelaki lęki i chciwość. "Inteligencja jest częścią świadomości, pamięć jest częścią mózgu. Mózg można ćwiczyć – to właśnie robią uniwersytety. Wszystkie egzaminy to testy na pamięć, nie inteligencja". [str.42] "Wiara oznacza: nie myślcie, nie rozważajcie poglądów. Nie próbujcie niczego odkrywać na własną rękę. Jezus już to odkrył, Budda już to powiedział – po co macie się tym niepotrzebnie zajmować?" [str.59] "To, co odżywia, jest rzeczywiste, a to co daje pocieszenie, jest bardzo niebezpieczne. (…) Jeśli zaczniesz żyć marzeniami i nie będziesz jadł prawdziwego pokarmu, z czasem się wyczerpiesz, zmarniejesz, wyschniesz i umrzesz. A więc natychmiast zacznij działać: zawsze, gdy umysł próbuje dać ci substytut, nie słuchaj go". [str.102]

Wiele w tym prawdy, ale jeśli brać do zbyt dosłownie, to wniosek z tego wynika jeden – inteligenty człowiek jest niewierzący (a szczególnie nie katolik),dyskryminujący wiedzę i powraca do naturalizmu, do ‘czystej karty’ niezanieczyszczonej żadnymi ideologiami, formułkami czy rywalizacją.
No dobrze, może i jest to sposób, może i medytacja w rozumieniu Osho jest jakąś metodą na życie, a gdy przy okazji wyjdzie z tego mały biznes, to nic nie zaszkodzi. Nauki Osho –jak nie trudno się domyślić - zdobyły sobie szerokie uznanie odbiorców. Do tego stopnia, że powstał Międzynarodowy Ośrodek Medytacji Osho. Każdego roku ośrodek ten przyjmuje tysiące osób z 100 krajów. Dostępne są różnorodne i całoroczne programy, które stwarzają możliwość bezpośredniego, osobistego doświadczenia nowego sposobu życia – z większą świadomością, odprężeniem, kreatywnością i celebrowaniem. Ośrodek proponuje szeroki wybór medytacji – od aktywnych po pasywne, od tradycyjnych po rewolucyjne. Można się tym cieszyć w pięknie położonej posiadłości przy spektakularnych ogrodach z luksusowym Basho Spa. Pewnie też w spektakularnej i atrakcyjnej cenie.

"Pamiętajcie: wszystko o czym tu mówię, jest przeznaczone nie tylko dla Was... Mówię także dla przyszłych pokoleń". Brzmi to jak swoiste hasło wyborcze. Jednak nim nie jest. To tylko jedno z wielu tysięcy zdań wygłaszany podczas wykładów przez hinduskiego mistrza Osho. Jeździł on po świcie i wygłaszał przeróżne mowy, które nagrywane przez jego słuchaczy ukazują się teraz...

Zdarzają się w tej książce bzdury, czasami wydaje się, że autor zaprzecza samemu sobie, aczkolwiek może rzeczywiście przyczyną takiego wrażenia jest nasza perspektywa? Zdarza się, że dobór słów utrudnia innym zrozumienie naszego przekazu, czasem mądrość może być po prostu źle ubrana. Poza tym, nie wierzę w istnienie ludzi bezbłędnych, a w tym wypadku wartość genialnych wypowiedzi sprawia, że naprawdę warto przebrnąć przez te mniej zachwycające. Dodatkowo kwestionując czyjeś twierdzenia, bardzo rozwijamy nasz sposób myślenia i kreatywność. :) Ja do Osho często nawiązuję, wracają do mnie jego słowa, odnajduję je w rzeczywistości. Jeżeli ciekawi Was nieco inne spojrzenie na różne duchowe kwestie, chcecie otworzyć swoje myślenie w tym obszarze, to zdecydowanie polecam. Mi nieco niestandardowe podejście Osho pomogło rozwiązać mój problem z medytacją, jak i rozjaśnić kilka innych sytuacji w moim życiu, zwerbalizował pewne podszepty mojej intuicji, pomógł dojść do niektórych wniosków. Inteligencję ukazał w różnych kontekstach, szczególny nacisk kładąc na ukazanie jej 'prawdziwej istoty' oraz niszczącego wpływu współczesnych społeczeństw i systemów na nasz potencjał, przyznając słuszność mojemu zbuntowaniu przeciwko zasadom funkcjonowania dzisiejszego świata. Na pewno przeczytam więcej jego dzieł, a do tego jeszcze powrócę. Pozycja obowiązkowa dla ludzi, którzy cenią sobie swoją inteligencję.

Zdarzają się w tej książce bzdury, czasami wydaje się, że autor zaprzecza samemu sobie, aczkolwiek może rzeczywiście przyczyną takiego wrażenia jest nasza perspektywa? Zdarza się, że dobór słów utrudnia innym zrozumienie naszego przekazu, czasem mądrość może być po prostu źle ubrana. Poza tym, nie wierzę w istnienie ludzi bezbłędnych, a w tym wypadku wartość genialnych...

Rewelacyjna pozycja. Każda strona mega wartościowa.

Rewelacyjna pozycja. Każda strona mega wartościowa.