Warto przeczytać,

Warto przeczytać,

Znakomite dzieło wybitnego historyka - tak mogę najkrócej ocenić tę książkę. Dla osób zainteresowanych historią II wojny światowej, a w szczególności III Rzeszy jest to pozycja po którą jak najbardziej warto sięgnąć. Tytuł może być nieco mylący - książka nie skupia się bowiem na postaci Adolfa Hitlera, lecz poddaje dogłębnej analizie proces upadku niemieckiego mocarstwa. Szeroka panorama wydarzeń oparta wieloma przykładami i starannie opracowana pod względem źródeł pozwala lepiej zrozumieć na czym polegał fenomen ostatnich miesięcy nazistowskich Niemiec.

Znakomite dzieło wybitnego historyka - tak mogę najkrócej ocenić tę książkę. Dla osób zainteresowanych historią II wojny światowej, a w szczególności III Rzeszy jest to pozycja po którą jak najbardziej warto sięgnąć. Tytuł może być nieco mylący - książka nie skupia się bowiem na postaci Adolfa Hitlera, lecz poddaje dogłębnej analizie proces upadku niemieckiego mocarstwa....

Na wstępie zacząłem się zastanawiać o czym była ta książka. Odpowiedź na to pytanie nie jest wcale taka łatwa. Zagłębiamy się w bardziej zdemilitaryzowaną warstwę III Rzeszy. Brnąc przez kolejne rozdziały często chciałem głośno zapytać - a jaka była teza? Za to minus gwiazdka.
Druga leci za przydługie zdania. Na samym początku sprawiało mi to ogromny kłopot. Nie wiedziałem, czy czytam tą samą myśl, czy już jest nowe zdanie. Potem mój mózg nauczył się tą trudność ignorować - tak jak widok własnego nosa - i poszło z górki. Trzecią gwiazdkę zabieram za brak podsumowań pod kolejnymi rozdziałami. Pisząc taką pracę - aż się prosi o jakieś zbiorcze wyłuszczenie trzonu rozdziału. Skomentowanie go... dla mnie tego nie ma. Kolejną zabieram za to, że książka nie wnosi nic nowego - wszystko o czym czytałem było mi znane. Ktoś może zapytać więc po co czytać? Bo nie każdy wie tyle co ja. Bo nie samymi działaniami taktycznymi człowiek żyje. Bo wojna z innej strony jest bardziej przerażająca, niż ta widziana z okopu. Tu tkwi siła książki. Jak zwykła decyzja urzędnicza może skazać na śmierć wielu ludzi. Administracja III Rzeszy działała niezwykle sprawnie w tych końcowych dniach. Decyzje o likwidacji dezerterów na oczach wkraczających wojsk alianckich zdumiewają -na początku. Potem - przynajmniej u mnie - budziły przerażenie. Zabito ileś tam osób - bo nie wiadomo co z nimi zrobić. Bo był rozkaz, decyzja, a przecież decyzje i rozkazy się wykonuje. I o tym jest ta książka dla mnie. O absurdach końca wojny i niewyjaśnionej tragedii - bezsensownej moim zdaniem walce w przegranej sprawie. Mimo swoich wad warta była przeczytania. Patrząc na bilans gwiazdek - jest dodatni.

Na wstępie zacząłem się zastanawiać o czym była ta książka. Odpowiedź na to pytanie nie jest wcale taka łatwa. Zagłębiamy się w bardziej zdemilitaryzowaną warstwę III Rzeszy. Brnąc przez kolejne rozdziały często chciałem głośno zapytać - a jaka była teza? Za to minus gwiazdka.
Druga leci za przydługie zdania. Na samym początku sprawiało mi to ogromny kłopot. Nie...

Kolejne znakomite dzieło brytyjskiego historyka, zaliczanego do uczonych tej rangi co Norman Davies, czy Antony Beevor. Warto pamiętać, że prof. Kershaw jest autorem wybitnej, bardzo obszernej i dobrze udokumentowanej biografii Hitlera (w Polsce wydanej przez Rebis). Tym razem napisał książkę o agonii III Rzeszy, o ostatnich miesiącach II wojny światowej poczynając od zamachu w Wilczym Szańcu w lipcu 1944, aż po podpisanie aktu końcowej kapitulacji. W książce tej nie ma szczegółowych opisów kampanii wojennej. W tej materii autor poprzestaje na wzmiankach bardzo ogólnych, a zebrane mapy obrazują tylko zasięg frontów na poszczególnych etapach militarnych zmagań. Przede wszystkim jest to historia niemieckiego społeczeństwa tamtych lat, będąca zarazem próbą udzielenia odpowiedzi na pytanie o to, dlaczego Niemcy stoczyli batalię do samego końca, dlaczego nie ulegli wcześniej, dzięki czemu mogliby uniknąć wielu niepotrzebnych ofiar (znakomita większość żołnierzy Wehrmachtu zginęła właśnie w ostatniej fazie wojny). Z jednej strony odpowiedzią okazuje się niebywała wręcz charyzma przywódcy III Rzeszy. Choć postać tytułowa nie jest głównym bohaterem książki, to jednak jej złowrogi duch stale unosi się nad jej mrocznymi stronicami. Nie licząc nieśmiałych prób podejmowanych przez Himmlera z węgierskimi Żydami jako kartą przetargową, żaden z paladynów Hitlera nie podjął odważnej i zdeterminowanej próby zerwania z nim i przeorientowania niemieckiej polityki w kierunku osiągnięcia pokoju na froncie zachodnim, co było wszak celem Stauffenberga i wielu innych trzeźwiej myślących niemieckich oficerów. Podobną szansę otworzyła dopiero śmierć Hitlera, jednak nawet i wówczas nazistowski pogląd na świat wciąż jeszcze zachowywał swoją zadziwiającą żywotność (świadczą o tym cytowane przez Kershawa odezwy admirała Donitza). Warto też odnotować, że wspomniany już kętrzyński zamach silnie wstrząsnął niemiecką opinią publiczną. Wielu Niemców nie ukrywało wówczas swego oburzenia. Nawet jeśli niektórzy czynili to ze względów koniunkturalnych, to i tak zbyt wielu było takich, dla których zamach zbyt mocno uderzał w niemieckie poczucie honoru. Ostatecznie przecież Stauffenberg i inni przysięgali swojemu Fuhrerowi wierność. Z drugiej strony Niemcy musieli walczyć, gdyż nie mieli innego wyjścia. Sprawcy masowych zbrodni nie mogli zachowywać złudzeń co do ich losu w przypadku przegranej, musieli zatem zmobilizować resztki sił tylko po to, by nieuchronną karę odwlec nieco w czasie. Dla tego celu uruchomiono zakrojone na szeroką skalę działania propagandowe takie jak dystrybucja filmu "Kolberg", czy nadanie rozgłosu masakrze Niemców dokonanej przez Sowietów w miejscowości Nemmersdorf w Prusach Wschodnich. Także tzw. szarzy ludzie musieli obawiać się dyskutowanej przez niektórych aliantów perspektywy przeobrażenia Niemiec w kraj rolniczy, nie mówiąc już o strachu przed brutalnością Armii Czerwonej. Niektórzy nie widzieli też dla siebie miejsca w rzeczywistości, w której - nawiązując do cytowanej przez Kershawa pewnej myśli Martina Bormanna - "Zmierzch bogów" Wagnera zostanie zastąpiony przez jazz. Szokująca jest także skala rozpraw z wrogami reżimu w czasie, gdy reżim ten dogorywał. W ten sposób nie chciano dać satysfakcji tym, którzy sprzeciwiali się nazizmowi trafiając przez to do więzień i do obozów koncentracyjnych.

Kolejne znakomite dzieło brytyjskiego historyka, zaliczanego do uczonych tej rangi co Norman Davies, czy Antony Beevor. Warto pamiętać, że prof. Kershaw jest autorem wybitnej, bardzo obszernej i dobrze udokumentowanej biografii Hitlera (w Polsce wydanej przez Rebis). Tym razem napisał książkę o agonii III Rzeszy, o ostatnich miesiącach II wojny światowej poczynając od...

Dwie gwiazdki ode mnie, ale to za ładną okładkę!
Ian Kershaw dla mnie to nie jest historyk tylko businessman! Pełno błędów historycznych, a już o jego błędach politologicznych to już pisać nie będę, bo mógłbym na ten temat napisać kilka tomów ksiąg. Kershaw, wydaje mi się że książki pisze tylko i wyłącznie dla pieniędzy, wydaje całe masy ton papieru (czytaj: Książek) z humbugami, wartymi dopłacić czytelnikowi za jego zmarnowany czas nad jego książkami, bo płacić za takie oszustwo to grzech! Sama errata do jego jednej książki, liczyła by z parę ładnych tomów :D . Po za tym pisze on na ilość, a nie jakość.
Czekam jeszcze na jego książkę pt: "Hitler był kosmitą" lub "Hitler był Polakiem!" , a to już by była "wisienka na czubku lodów" w jego pracy jako historyka biznesmena, raczej biznesmena :D

Dwie gwiazdki ode mnie, ale to za ładną okładkę!
Ian Kershaw dla mnie to nie jest historyk tylko businessman! Pełno błędów historycznych, a już o jego błędach politologicznych to już pisać nie będę, bo mógłbym na ten temat napisać kilka tomów ksiąg. Kershaw, wydaje mi się że książki pisze tylko i wyłącznie dla pieniędzy, wydaje całe masy ton papieru (czytaj: Książek) z...

Ciekawe wyjaśnienie, dlaczego Niemcy do ostatniej chwili pozostali z Hitlerem. Czy ta książka to zawierała? Nie.
Charyzma to nie jedyna znacząca cecha u przywódcy. Z samą charyzmą nikt za daleko by nie zaszedł.
Nie mniej jednak książkę warto przeczytać.

Ciekawe wyjaśnienie, dlaczego Niemcy do ostatniej chwili pozostali z Hitlerem. Czy ta książka to zawierała? Nie.
Charyzma to nie jedyna znacząca cecha u przywódcy. Z samą charyzmą nikt za daleko by nie zaszedł.
Nie mniej jednak książkę warto przeczytać.

Kershaw to papież historyków piszących o Hitlerze . Przestępstwem nie znać jego trzytomowej biografii fuhrera . Teraz pisze o ostatnich miesiącach reżimu . Odpowiadając na pytanie - dlaczego III Rzesza broniła sie tak długo i tak skutecznie . Jego odpowiedź jest tak banalna , że aż rozczarowująca. Niemcy się broniły bo rządził tam charyzmatyczny przywódca, gdyby jego nie było, nie byłoby walki do ostatniej kropli krwi . Nawet jeśli Cię rozczaruje ta odpowiedź Sir Kershawa, to warto do książki zajrzeć z kilku powodów.
Dowiesz się jak wielką traumą dla Niemców były ostatnie miesiące wojny i jak wpłynęły na postrzeganie przez nich samych swojej roli ofiar w konflikcie. Prześledzisz ostatni tydzień funkcjonowania Rzeszy, już po śmierci Hitlera, zrozumiesz jak bardzo na motywy postępowania ówczesnych decydentów wpływała I wojna światowa, jaka była rola Donitza, Speera, Bormanna i Goebelsa, jakie błędy popełnili także radzieccy dowódcy w końcówce wojny .
Tylko jedna uwaga, nie licz że to opowieść o militarnej stronie historii,co wcale nie powoduje że książka będzie nudna . Niestety przygotuj się na akademicki,ciężki styl lektury .

Kershaw to papież historyków piszących o Hitlerze . Przestępstwem nie znać jego trzytomowej biografii fuhrera . Teraz pisze o ostatnich miesiącach reżimu . Odpowiadając na pytanie - dlaczego III Rzesza broniła sie tak długo i tak skutecznie . Jego odpowiedź jest tak banalna , że aż rozczarowująca. Niemcy się broniły bo rządził tam charyzmatyczny przywódca, gdyby jego nie...

Na pólkach księgarń leżą niezliczone ilości publikacji na temat II wojny światowej. Przeanalizowano już niemal każdy szczegół tego okresu i sporządzono publikacje, o prawie każdej sferze życia w tym okresie. Jednak książka Iana Kershawa prezentuje dotąd niespotykane ujęcie historii. Chociaż na okładce widnieje wielki napis FUHRER nie jest to kolejna biografia Adolfa Hitlera, książka skoncentrowana jest wokół całego społeczeństwa niemieckiego pod koniec wojny. Autor za punkt wyjścia obiera pytanie: Dlaczego Niemcy nie poddali się w obliczu nieuchronnej porażki, dlaczego walczyli do ostatniej kropli krwi? Odpowiedz na nie zajmuje kilkaset stron, ale naprawdę warto jest ją poznać. Kershaw swoje rozważania opatrza dużą ilością realnych przykładów, dokumentów, map. Wnioski płynące z jego refleksji mogą zadziwiać, szokować, jednak pozwalają czytelnikowi na wyobrażenie sobie mentalnego obrazu społeczeństwa niemieckiego, jego pragnień, potrzeb i lęków, sposobu pojmowania zbrodni, której byli świadkami, i której w większości sprzyjali. Bardzo polecam!

Na pólkach księgarń leżą niezliczone ilości publikacji na temat II wojny światowej. Przeanalizowano już niemal każdy szczegół tego okresu i sporządzono publikacje, o prawie każdej sferze życia w tym okresie. Jednak książka Iana Kershawa prezentuje dotąd niespotykane ujęcie historii. Chociaż na okładce widnieje wielki napis FUHRER nie jest to kolejna biografia Adolfa...

Dobra, fachowo napisana i interesująca książka.

Dobra, fachowo napisana i interesująca książka.

Znakomicie udokumentowana i napisana książka w stylu najlepszej szkoły brytyjskiej historiografii. Dla osób interesujących się historią III Rzeszy - lektura obowiązkowa!

Znakomicie udokumentowana i napisana książka w stylu najlepszej szkoły brytyjskiej historiografii. Dla osób interesujących się historią III Rzeszy - lektura obowiązkowa!