Króciutka ksiazeczka w ktorej dziecko na podstawie słów na kazda litere alfabetu przedstawia swoje negatywne ,niepokojace emocje towarzyszace porzucieniu a zarazem nadzieje na znalezienie nowej rodziny w przyszlosci .

Króciutka ksiazeczka w ktorej dziecko na podstawie słów na kazda litere alfabetu przedstawia swoje negatywne ,niepokojace emocje towarzyszace porzucieniu a zarazem nadzieje na znalezienie nowej rodziny w przyszlosci .

25 stron - 23 hasła przepełnione cierpieniem dziecka porzuconego, samotnego, przesyconego nienawiścią do otaczającej rzeczywistości. Jednak mającego odrobinę nadziei na miłość bezwarunkową i wieczną, a nie tylko chwilową kolejnej zawiedzionej nieposłusznym dzieckiem rodziny zastępczej.

Oryginalne przedstawienie autentyczności bólu dzieci bez rodzin, wciąż czekających na lepsze jutro.

25 stron - 23 hasła przepełnione cierpieniem dziecka porzuconego, samotnego, przesyconego nienawiścią do otaczającej rzeczywistości. Jednak mającego odrobinę nadziei na miłość bezwarunkową i wieczną, a nie tylko chwilową kolejnej zawiedzionej nieposłusznym dzieckiem rodziny zastępczej.

Oryginalne przedstawienie autentyczności bólu dzieci bez rodzin, wciąż czekających na...

Kiedy przeglądałam ofertę Warszawskiej Firmy Wydawniczej w oczy rzucił mi się pewien tytuł a mianowicie był to „Alfabet dziecka poszukującego”. Postanowiłam zapoznać się z opisem książki i byłam bardzo zaintrygowana. Ze względu na mój kierunek studiów tematyka książki bardzo mnie zaciekawiła i postanowiłam że muszę ją przeczytać. Uwielbiam książki o tematyce psychologicznej, a tematy dotyczące dzieci zawsze wywierają na mnie duże wrażenie i nie pozostaje na nie obojętna. Książka ma jednego bohatera jest nim „dziecko poszukujące”, a dokładnej chłopiec który wraz z bratem mieszka w rodzinie zastępczej. Z książki dowiadujemy się w jakiej sytuacji znajduję się chłopiec. Jest zagubiony, smutny, przerażony, niepewny swojej sytuacji. Chłopcy mieszkają już w trzeciej rodzinie zastępczej, w swoim życiu nie zaznali prawdziwej miłości matczynej ich mama nie żyje. Ojciec chłopców twierdzi, że nie może się nimi zająć. Dzieci nie wierzą w miłość sądzą, że żadna z rodzin nie obdarzy ich prawdziwą rodzicielską miłością. Jedyne czego chłopcy chcą to prawdziwego ciepła rodzinnego. Czytając książkę czujemy autentyczny ból, chłopiec nazywa sam siebie nic nie znaczącym zerem, czuję się nic nie wart, sądzi, że jest nikomu nie potrzebny. Twierdzi, że w życiu nie ma prawa spotkać go nic dobrego bo sobie na to nie zasłużył. Koniec książki jest prośbą skierowaną do każdego z nas abyśmy teraz lub w przyszłości stali się dobrymi rodzicami zastępczymi, abyśmy umieli pokazać tym dzieciom, że ktoś je kocha i że wżyciu może je spotkać coś dobrego.


Książkę czyta się bardzo dobrze i szybko nie tylko ze względu na bardzo małą liczbę stron ale też na to jak treść została nam przedstawiona. Na każdej stronie znajduję się jedna litera alfabetu do której zostaje wybrane jedno słowo które ma znaczenie w życiu „dziecka poszukującego”.

25 stron. Można by stwierdzić jak na takiej ilości stron można przekazać coś wartościowego? Można ta książka jest tego przykładem. 25 stron bólu, cierpienia, samotności, poszukiwania i odrobiny nadziei na to, że może gdzieś jest ktoś kto może pokochać na zawsze i bezwarunkowo, a nie tylko na moment przez chwilę.

Recenzja pochodzi z mojego bloga: http://kulturalna-rzeczywistosc.blogspot.com/

Kiedy przeglądałam ofertę Warszawskiej Firmy Wydawniczej w oczy rzucił mi się pewien tytuł a mianowicie był to „Alfabet dziecka poszukującego”. Postanowiłam zapoznać się z opisem książki i byłam bardzo zaintrygowana. Ze względu na mój kierunek studiów tematyka książki bardzo mnie zaciekawiła i postanowiłam że muszę ją przeczytać. Uwielbiam książki o tematyce...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2012/05/d-gasiorek-drzymaa-alfabet-dziecka.html

Przeglądając ofertę Warszawskiej Firmy Wydawniczej natknęłam się na intrygujący mnie tytuł: „Alfabet dziecka poszukującego”. Postanowiłam przeczytać opis tej książki, dzięki któremu moje zainteresowanie jeszcze wzrosło. Ze względu na swoje upodobania oraz kierunek, który studiuję, doszłam do wniosku, że ta książeczka licząca zaledwie tyle stron spodoba mi się. Uwielbiam wszelkie książki, które poruszają problematykę dzieci opuszczonych, zaniedbywanych, chorych bądź osieroconych, dlatego od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać, gdyż ta tematyka jest bliska mojemu sercu.
Bohaterem jest „dziecko poszukujące” - chłopiec, który wraz z bratem znajduje się już w trzeciej rodzinie zastępczej, a szansa na ustabilizowanie się ich sytuacji życiowej jest wielką niewiadomą. Chłopiec jest zagubiony, smutny i niepewny siebie, ale zarazem nad wiek dojrzały i świadomy swoich zachowań. Bracia nie za bardzo wiedzą czym jest matczyna miłość, gdyż ich rodzicielka nie żyje. Natomiast ojciec obu chłopców twierdzi, iż nie może zająć się nimi, ponieważ nie jest w stanie tego zrobić.
Dzieci nie potrafią uwierzyć, iż jakaś rodzina może ich szczerze pokochać, ponieważ dotychczasowe doświadczenia utwierdzają ich w przekonaniu, że jest to niemożliwe. Ich pragnieniem jest odnalezienie ciepła i prawdziwej miłości, niestawiającej jakichkolwiek warunków.
Przedstawiony ból i smutek jest wręcz namacalny. Chłopiec nazywa siebie zerem, kimś kto jest zły i zepsuty. Nienawidzi siebie i twierdzi, że nic dobrego już go nie spotka, ponieważ nie zasługuje na to. Jednak z drugiej strony tli się w nim iskierka nadziei, szepcząca, iż być może gdzieś na ziemi istnieją ludzie, którzy zechcą pokazać takim dzieciom jak on i jego brat, że wcale nie są okropni i zasługują na miłość.
Książkę czyta się niezwykle szybko – nie tylko ze względu na ilość stron, ale również formę w jakiej została napisana. Każda strona to litera alfabetu, do której dopasowane jest jedno słowo, które ma większe lub mniejsze znaczenie w życiu dziecka poszukującego.
25 stron przepełnionych bólem, samotnością, cierpieniem, brakiem wiary w siebie. Z drugiej strony między przewracanymi kartkami można wyczuć odrobinę nadziei na to, że jednak gdzieś znajdują się ludzie, którzy są w stanie pokochać szczerze, bezwarunkowo i na zawsze.

---------------------------------------------------------------------------------------
opinia pochodzi z mojego bloga: http://sylwuch.blogspot.com

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2012/05/d-gasiorek-drzymaa-alfabet-dziecka.html

Przeglądając ofertę Warszawskiej Firmy Wydawniczej natknęłam się na intrygujący mnie tytuł: „Alfabet dziecka poszukującego”. Postanowiłam przeczytać opis tej książki, dzięki któremu moje zainteresowanie jeszcze wzrosło. Ze względu na swoje upodobania oraz kierunek, który studiuję, doszłam do...