Czytając przypomniał mi się film. Niewątpliwie oglądałam go. Opisy są tak dokładne, że i tak wszystko pojawia się przed oczami. Opisy miejsc, postaci, zdarzeń wszystkie są realistyczne. Podoba mi śledzenie losów bohaterów, tego przeplatania się dobrą ze złem. Tego czy dobro zostanie wynagrodzone, a zło ukarane. Generalnie śledzimy losy dwóch znajomych - nie przyjaciół - połączonych wspólnymi losami wojaków, Francuzów po I WŚ. I ich wroga, dowódcę, który staje się bogaty na powojennym biznesie, grzebaniu zmarłych żołnierzy. Nasi bohaterowie za to klepią biedę.
Czy w końcu sytuacja się odwróci? Czy zło zostanie ukarane?

Czytając przypomniał mi się film. Niewątpliwie oglądałam go. Opisy są tak dokładne, że i tak wszystko pojawia się przed oczami. Opisy miejsc, postaci, zdarzeń wszystkie są realistyczne. Podoba mi śledzenie losów bohaterów, tego przeplatania się dobrą ze złem. Tego czy dobro zostanie wynagrodzone, a zło ukarane. Generalnie śledzimy losy dwóch znajomych - nie przyjaciół -...

Niezwykle przedstawiona historia kombatantów we Francji po pierwszej wojnie światowej.
Bardzo dobrze się czyta, jakby było się w środku akcji. Nikt nie jest doskonale dobry ani zły

Niezwykle przedstawiona historia kombatantów we Francji po pierwszej wojnie światowej.
Bardzo dobrze się czyta, jakby było się w środku akcji. Nikt nie jest doskonale dobry ani zły

Zaskakująca, wybitna, odmienna od innych książek pisarza.

Zaskakująca, wybitna, odmienna od innych książek pisarza.

Kolejna z książek czytana w ramach wyzwania czytelniczego (w kategorii Nagroda Goncourtów).
Bałam się tej książki, gdyż wyobrażałam sobie, że będzie niezwykle przygnębiająca i trudna w czytaniu. Okazało się, ze moje obawy były nieuzasadnione, gdyż przeczytałam ją z zapartym tchem i dużym zainteresowaniem. Autor poruszył temat ocalonych z wojennej zawieruchy żołnierzy. I o ile same losy wojenne są w pełni zrozumiałe o tyle sytuacja po demobilizacji nie jest już taka jasna. Mamy tutaj akurat przykład odbudowy Francji po Wielkiej Wojnie (jednak inne kraje europejskie mierzyły się z podobnymi problemami). Dwaj główni bohaterowie są większym problemem dla rządu jako weterani, niż byliby jako zmarli.
Bardzo interesujące omówienie tematu z perspektywy weteranów, rodzin, które odzyskały swoich bliskich oraz tych, które ich utraciły, a także "rządu" i ludzi, którzy nie uczestniczyli bezpośrednio w działaniach wojennych.
Jestem pozytywnie zaskoczona lekturą, gdyż napisana jest uniwersalnym językiem o temacie, który może być przełożony na inny okres.

Kolejna z książek czytana w ramach wyzwania czytelniczego (w kategorii Nagroda Goncourtów).
Bałam się tej książki, gdyż wyobrażałam sobie, że będzie niezwykle przygnębiająca i trudna w czytaniu. Okazało się, ze moje obawy były nieuzasadnione, gdyż przeczytałam ją z zapartym tchem i dużym zainteresowaniem. Autor poruszył temat ocalonych z wojennej zawieruchy żołnierzy. I o...

Lektura trudna, ale przynosząca satysfakcje cierpliwemu czytelnikowi. Głęboka opowieść o relacjach międzyludzkich w powojennych realiach.

Lektura trudna, ale przynosząca satysfakcje cierpliwemu czytelnikowi. Głęboka opowieść o relacjach międzyludzkich w powojennych realiach.

Zmęczyła mnie narracja tej powieści, która przez większość utworu toczy się powolnym, choć miarowym rytmem, antycypacje są zawsze trafione, ale nawroty nie są wolne od pęknięć w spojności; drobnych, ale zgrzytały mi. Mimo wszystko rozumiem, czemu powieść otrzymała Nagrodę Goncourtów, rozumiem wagę tej powieści, która w bardzo ludzki, odarty z patosu sposób pokazuje cienie doświadczenia zbiorowego, jakim była pierwsza wojna światowa. Rzecz jasna jest to perspektywa francuska, ale o uniwersalnych rysach: okaleczeni na wiele sposobów żolnierze, liczne upokorzenia demobilizacji, zmiażdżone żałobą rodziny czy wreszcie - pod oficjalnym płaszczem wzniosłości - wojna, która okazuje się trampoliną do kariery lub fundamentem fortun ludzi wystraczająco bezwzględnych. Główni bohaterowie, Albert i Edouard to żolnierze i przyjaciele, jest to jednak przyjaźń dziwna i niekonwencjonalna, która w żadnych innych niż bitewne i pobitewne okolicznościach nie mogłaby się wdarzyć, bo tych bohaterów różni wszystko: pochodzenie, charaktery, zdolności, marzenia, nawet wojenne obrażenia. Oba te charaktery są zresztą świetnie wymyślone i napisane. Postać negatywna, kapitan Paradelle jest z kolei ekstremalną wojenną hieną, od początku nie da się go lubić i urasta on do symbolu wszystkiego, co w wojnie gorzkie i brudne, choć schowane pod pięknymi patriotycznymi frazesami. Wątek awanturniczy - szalone oszustwo "pomnikowe" - jest atrakcyjny i rzeczywiście w drugiej połowie utworu wciąga i mocno dynamizuje rozwój wydarzeń, choć nie rozbija tragizmu postaci Edouarda. Podoba mi się w ogóle cały wątek rodziny Pericourt (rodziny Edouarda) - w tym zwłaszcza postać Madeleine, kobiety wyrazistej, niebanalnej, osobnej i niezależnej emocjonalnie i intelektualnie względem wszystkich męskich bohaterów, warto dla niej przeczytać kolejne części tej trylogii (Dzieci katastrofy). Na drugim planie i w epizodach jest kilka ciekawych postaci z jak dla mnie niewykorzystanym potencjałem fabularnym (wyjątkiem jest paskudny, ale uczciwy urzędnik Merlin, który naprawdę zaskakuje i budzi sprzeczne emocje). W sumie.... gorzka, pełna smutku powieść z wiarygodnym i satysfakcjonującym, choć zupełnie niecukierkowym finałem.

Zmęczyła mnie narracja tej powieści, która przez większość utworu toczy się powolnym, choć miarowym rytmem, antycypacje są zawsze trafione, ale nawroty nie są wolne od pęknięć w spojności; drobnych, ale zgrzytały mi. Mimo wszystko rozumiem, czemu powieść otrzymała Nagrodę Goncourtów, rozumiem wagę tej powieści, która w bardzo ludzki, odarty z patosu sposób pokazuje cienie...

W rzadko której powieści bohaterowie byli dla mnie aż tak wysoko irytujący. I to bez wyjątku! Drażnili mnie i mężczyźni, i opisywane kobiety... Jednakże muszę przyznać, że fabuła jest wręcz genialna, a pisarstwo autora zasługuje na pochwałę. Zatem, choć nijak mi to bliska myślowo powieść, chyba poszukam następnej części:)

W rzadko której powieści bohaterowie byli dla mnie aż tak wysoko irytujący. I to bez wyjątku! Drażnili mnie i mężczyźni, i opisywane kobiety... Jednakże muszę przyznać, że fabuła jest wręcz genialna, a pisarstwo autora zasługuje na pochwałę. Zatem, choć nijak mi to bliska myślowo powieść, chyba poszukam następnej części:)

Epicka, znakomicie podana opowieść. Literatura z najwyższej półki.

Epicka, znakomicie podana opowieść. Literatura z najwyższej półki.

Wspaniale napisana historia, która zaczyna się w okopach I wojny światowej. Tragiczne losy dwóch głównych bohaterów przedstawiono na tle powojennej rzeczywistości. Książka porusza wiele istotnych spraw, przyjaźni, uczciwości, a także niepohamowanego dążenia do osiągnięcia sukcesu i gigantycznych pieniędzy dosłownie po trupach poległych żołnierzy.

Wspaniale napisana historia, która zaczyna się w okopach I wojny światowej. Tragiczne losy dwóch głównych bohaterów przedstawiono na tle powojennej rzeczywistości. Książka porusza wiele istotnych spraw, przyjaźni, uczciwości, a także niepohamowanego dążenia do osiągnięcia sukcesu i gigantycznych pieniędzy dosłownie po trupach poległych żołnierzy.

Rewelacyjnie opowiedziana historia pewnej przyjaźni, misternie spleciona intryga i jakże ciekawi bohaterowie. Książkę czytało mi się znakomicie i już nie umiem się doczekać drugiej części cyklu Dzieci katastrofy. Gorąco polecam.

Rewelacyjnie opowiedziana historia pewnej przyjaźni, misternie spleciona intryga i jakże ciekawi bohaterowie. Książkę czytało mi się znakomicie i już nie umiem się doczekać drugiej części cyklu Dzieci katastrofy. Gorąco polecam.