Głównym bohaterem, a zarazem autorem książki jest Piotr Wojasz, katowiczanin, który urodził się w latach 60-tych, a jego młodość przypadła na okres peerelowski. Absurdy rzeczywistości, marna egzystencja, brak pieniędzy, puste półki sklepowe i kilometrowe kolejki po bony żywnościowe, oraz wszechobecna korupcja.
Początek jest dobry, później też nie jest źle. Im dalej czytamy tym ciekawsza staje się publikacja. Jest też i zabawnie. Wspomnienia cinkciarza pisane są barwnym i dowcipnym językiem, autor nie oszczędza nikogo ani niczego, często poruszając tematy tabu. Piotr Wojasz w charakterystyczny sposób opisuje swoją przeszłość i zajęcia, którymi się zajmował, nie stroniąc od opisów przygód zawodowych i towarzyskich: ostro zakrapianych alkoholem imprez, kończących się obowiązkowo seksem. Często z naszego bohatera wychodziła męska szowinistyczna świnia!
"Niebieski ptak" ma formę biografii opowiedzianej w pierwszej osobie. Dobrze się czyta. Przybliża nam trochę czasy PRL-u , ciemny światek, układy, środowisko cinkciarzy, oszustów, złodziei, alfonsów i prostytutek. To zdecydowanie książka dla dorosłych, gdyż niektóre sceny opisane są bardzo dosadnie.
Ze względu na kreacje głównego bohatera w połączeniu z barwnymi opisami czynią pozycję lekturą nader ciekawą i godną uwagi.

Głównym bohaterem, a zarazem autorem książki jest Piotr Wojasz, katowiczanin, który urodził się w latach 60-tych, a jego młodość przypadła na okres peerelowski. Absurdy rzeczywistości, marna egzystencja, brak pieniędzy, puste półki sklepowe i kilometrowe kolejki po bony żywnościowe, oraz wszechobecna korupcja.
Początek jest dobry, później też nie jest źle. Im dalej czytamy...

Jak to się czasem człowiek przejedzie na książce. .. opis, że lata 70- te, czyli moje lata, że ciekawa, że wesoła, że pełna wspomnień o tamtych czasach. .. no to kupiłam , czytam i się załamuję :( wspomnień o tym co bym chciała ociupinka, za to ile razy, z kim i jak i kiedy bohater seksił prawie wszystkie strony. Nie, nie żebym nie lubiła seksu i książek o tym, ale kurde, autor zrobił z siebie normalnie boga seksu. Normalnie przed nim chyba nikt nigdy seksu nie uprawiał i wszystkich dotychczas przynosił bocian, a dopiero on pokazał co i do czego służy. Omijajcie ten tytuł z daleka! !!

Jak to się czasem człowiek przejedzie na książce. .. opis, że lata 70- te, czyli moje lata, że ciekawa, że wesoła, że pełna wspomnień o tamtych czasach. .. no to kupiłam , czytam i się załamuję :( wspomnień o tym co bym chciała ociupinka, za to ile razy, z kim i jak i kiedy bohater seksił prawie wszystkie strony. Nie, nie żebym nie lubiła seksu i książek o tym, ale kurde,...

Najlepsza książka

Najlepsza książka

Początkowo książka kojarzy się z Kochankiem Wielkiej Niedźwiedzicy Piaseckiego. Oto osoba bez większego wykształcenia, prostym językiem opowiada o swoim przestępczym życiu. Owszem, zarówno język jak i obyczajowość przez te 50 lat się zmieniły, więc więcej jest wulgaryzmów i erotyki, ale najkrótsze streszczenie książki to właśnie "przestępca opowiada, jak za młodu zdobywał pieniądze i jak je przepuszczał (na wódkę i dziewczyny)". Niespecjalnie powiedziałbym, że książka opisuje absurdy PRLu, są one tylko tłem, niezbędnym do zrozumienia opowieści (handel dolarami nie jest rzeczą powszechnie już znaną).

Od "Kochanka..." odróżnia postać bohatera. O ile u Piaseckiego na drogę przestępczą wkracza młody człowiek będący (z powodu kryzysu ekonomicznego) w rozpaczliwej sytuacji, a przestępstwem jest przemyt, o tyle tutaj mamy chłopaka, który uczciwie nie przepracował chyba ani dnia, a pazerność na pieniądze od początku stawia go na drodze....

W czasie służby wojskowej zostaje stręczycielem i sutenerem (o złodziejstwie i łamaniu regulaminów wojskowych nie wspominając),później cinkciarzem, paserem, naciągaczem, w międzyczasie i męską prostytutką. Bez wyrzutów sumienia czy zastanowienia się.

Cóż, nie od dzisiaj wiadomo, że, mimo moralizatorów, przestępstwo popłaca. Może ten koloryt PRLu w tym, że mimo oficjalnych deklaracji, przestępstwa te prawie nie były ścigane.

Z biegiem książki wzrasta wulgarność. Na początku "przelecenie w krzakach", pod koniec dość szczegółowe opisy nietradycyjnych technik seksualnych, że tak powiem. Może jeszcze nie pornografia, ale może powodować zniesmaczenie u niektórych.

Początkowo książka kojarzy się z Kochankiem Wielkiej Niedźwiedzicy Piaseckiego. Oto osoba bez większego wykształcenia, prostym językiem opowiada o swoim przestępczym życiu. Owszem, zarówno język jak i obyczajowość przez te 50 lat się zmieniły, więc więcej jest wulgaryzmów i erotyki, ale najkrótsze streszczenie książki to właśnie "przestępca opowiada, jak za młodu zdobywał...

Pozycja mierna.
Spodziewałem się czegoś w rodzaju "Sztosu", jak zresztą wydawnictwo próbowało tę pozycję reklamować, zamiast "Sztosu" otrzymałem gówno w ładnej okładce (najlepszy element książki).
Książka napisana językiem prostym, czasami wręcz prostackim. Najczęściej poruszanym tematem są konfabulacje seksualne autora, napisane knajackim językiem. Ilości "towaru", którą rzekomo obrobił autor, nie podołałby Rocco Siffredi z kompanami po zażyciu europalety Viagry. Po przeczytaniu trzydziestej strony powieści zrobiło się to nudne, tym bardziej że zdolnościom literackim Wojasza raczej daleko do kunsztu opisu "momentów" Nienackiego w "Skiroławkach" czy "Dagome Iudex".
Parę momentów wywołujących uśmiech było, autor opisał kilka numerów jakie wywinął frajerom, ale zdecydowanie zbyt mało było ciekawych wątków w zalewie erotycznej grafomanii.
Wytrwałem do końca, miedzy innymi powodowany ciekawością poznania zakończenia powieści...którego nie ma. Książka się urywa jak u Kafki. Widocznie autor odgarował swoje (pisał pod celą) i wrócił do społeczeństwa, zajmując się zamiast pisarstwem ruchaniem towarków i robieniem frajerów.
Polecić nie mogę.

Pozycja mierna.
Spodziewałem się czegoś w rodzaju "Sztosu", jak zresztą wydawnictwo próbowało tę pozycję reklamować, zamiast "Sztosu" otrzymałem gówno w ładnej okładce (najlepszy element książki).
Książka napisana językiem prostym, czasami wręcz prostackim. Najczęściej poruszanym tematem są konfabulacje seksualne autora, napisane knajackim językiem. Ilości "towaru", którą...

Pozytywną ocenę książce mogłabym dać tylko wówczas, jeśli zatrzymałabym się na 20-tej stronie. W pewnym momencie czułam przesyt historiami erotycznymi i opisami "panienek". Cycki i seks pojawiają się na niemalże każdej stronie i nie ma żadnej historii, która mogłaby być opowiedziana bez nawiązywania do zbajerowania kolejnego "świeżaczka" przez super-samca.
Bardzo niesmaczna pozycja.

Pozytywną ocenę książce mogłabym dać tylko wówczas, jeśli zatrzymałabym się na 20-tej stronie. W pewnym momencie czułam przesyt historiami erotycznymi i opisami "panienek". Cycki i seks pojawiają się na niemalże każdej stronie i nie ma żadnej historii, która mogłaby być opowiedziana bez nawiązywania do zbajerowania kolejnego "świeżaczka" przez super-samca.
Bardzo niesmaczna...

Wysoka opinia ze względu na to iż autora pochodzi z mojego miasta i znam o nim opowieści od starszej ekipy. Książka jest dobra i wciągająca. Życie cinkciarza w PRLu to nie był łatwy chleb. ;))))

Wysoka opinia ze względu na to iż autora pochodzi z mojego miasta i znam o nim opowieści od starszej ekipy. Książka jest dobra i wciągająca. Życie cinkciarza w PRLu to nie był łatwy chleb. ;))))

Spodziewałem się całkiem czegoś innego... Owszem, czyta się szybko i całkiem sympatycznie. Tyle tylko, że jakby usunąć z książki historie z seksem to zostałoby niewiele stron do przeczytania. No i książka właściwie nie ma zakończenia. Urywa się nagle...

Spodziewałem się całkiem czegoś innego... Owszem, czyta się szybko i całkiem sympatycznie. Tyle tylko, że jakby usunąć z książki historie z seksem to zostałoby niewiele stron do przeczytania. No i książka właściwie nie ma zakończenia. Urywa się nagle...

Gdyby nie opisy prowadzonych przez bohatera biznesów świadczące o jakiejś inteligencji, można by było sądzić, że powieść napisał Trybson...

Gdyby nie opisy prowadzonych przez bohatera biznesów świadczące o jakiejś inteligencji, można by było sądzić, że powieść napisał Trybson...

Klimat Wielkiego Szu, Sztosu i O7 zgłoś się - to z pewnościa się potwierdza, dla rocznika '79 klimaty bardzo interesujące. Rozumiem, że osoba pokroju autora w pełni żyła chwilą, ale jak dla mnie za dużo tu siermiężnych, prostych opisów erotycznych podbojów autora - prawdziwych, bądź lekko podkolorowanych nieistotne. Mnie to na kolana nie rzuca.

Klimat Wielkiego Szu, Sztosu i O7 zgłoś się - to z pewnościa się potwierdza, dla rocznika '79 klimaty bardzo interesujące. Rozumiem, że osoba pokroju autora w pełni żyła chwilą, ale jak dla mnie za dużo tu siermiężnych, prostych opisów erotycznych podbojów autora - prawdziwych, bądź lekko podkolorowanych nieistotne. Mnie to na kolana nie rzuca.