Och, "Magic in the Wind" autorstwa Christine Feehan... Jakbym tylko mógł oderwać się od jej czarodziejskiej opowieści. Ale niestety, nie mogę. I nie dlatego, że mnie wciągnęła, ale raczej dlatego, że z trudem znalazłem w niej jakąkolwiek magię.

Ta książka to prawdziwa "burza w szklance wody". Zaczynając od fabuły, która wydaje się być tylko słabym powiewem wiatru, do postaci, które są tak płaskie, że mogłyby służyć jako stolik do herbaty. Próbuje znaleźć choćby odrobinę oryginalności, ale wszystko, co dostaję to znane schematy i wtórne wątki.

Feehan stara się wpleść magię w swoją historię, ale niestety, wydaje się to być tylko puste czary-mary. Magia w tej książce jest tak przewidywalna i niewiarygodna, że trudno w to uwierzyć. To jakby ktoś próbował przekonać mnie, że poduszka na kanapie ma nadnaturalne zdolności.

A postacie... o matko, postacie. Główna bohaterka to taka klisza romansowej heroiny, że aż mdli. Jest urocza, uparta i oczywiście przyciąga uwagę wszystkich mężczyzn wokół. Jej romans to tylko kolejna nudna miłostka, której brakuje prawdziwego uczucia i chemii.

Nie mogę ukryć, że "Magic in the Wind" to dla mnie kompletna rozczarowanie. Trudno znaleźć w niej jakiekolwiek walory, które mogłyby wyróżnić tę książkę spośród innych. Szkoda mi czasu, który straciłam na tę lekturę. Moja ocena to 1/10 - czarodziejski zamysł, ale wykonanie niestety pozostawia wiele do życzenia.

Och, "Magic in the Wind" autorstwa Christine Feehan... Jakbym tylko mógł oderwać się od jej czarodziejskiej opowieści. Ale niestety, nie mogę. I nie dlatego, że mnie wciągnęła, ale raczej dlatego, że z trudem znalazłem w niej jakąkolwiek magię.

Ta książka to prawdziwa "burza w szklance wody". Zaczynając od fabuły, która wydaje się być tylko słabym powiewem wiatru, do...

Damon Wilder, były pracownik rządu po niespodziewanym ataku i śmierci przyjaciela, postanawia rzucić pracę i zamieszkać w spokojnym małym mieście, które wydawać by się mogło, niczym go nie zaskoczy. Do czasu gdy zaczął wszędzie słyszeć szepty… łącznie z wiatrem które mówiło „Sarah wróciła, wróciła do domu”. Zirytowany faktem, że nie wie co się dzieje i kim jest „Sarah” podsłuchuje w sklepie plotkujące kobiety, które opowiadają jak co chwilę „ta” Sarah ratowała czyjeś życie i jakim jest bohaterem. Postanawia odwiedzić dom na klifie w którym ów tajemnicza kobieta mieszka. Brama stoi przed nim otworem a on zachwycony widokiem pięknego ogrodu czuje dziwne przyciąganie, pragnie jak najszybciej zbliżyć się to tego miejsca. Poznaje kobietę i zostaje nią całkowicie oczarowany, zawstydzony a zarazem wystraszony, ilość skrajnych uczuć, które przez niego przepływają, budzą jego niepokój. Może jest szalona, może to czarownica? Ale prawda jest zupełnie inna….
Bardzo ciekawa mieszanka w jednej książce. Naprawdę zaskakująca fabuła, choć autorka piszę trochę zawile i ciężko się połapać w faktach to polecam. Jest inna, nie ma w niej szalonych scen seksu … ale jest pasja między bohaterami. Książka pokazuje jak człowiek zawsze obojętny i znudzony życiem może się zmienić na lepsze jedynie dzięki miłości.

Damon Wilder, były pracownik rządu po niespodziewanym ataku i śmierci przyjaciela, postanawia rzucić pracę i zamieszkać w spokojnym małym mieście, które wydawać by się mogło, niczym go nie zaskoczy. Do czasu gdy zaczął wszędzie słyszeć szepty… łącznie z wiatrem które mówiło „Sarah wróciła, wróciła do domu”. Zirytowany faktem, że nie wie co się dzieje i kim jest „Sarah”...