Historia sama w sobie nie jest zbyt oryginalna, jednak galeria dziwacznych postaci stworzona przez pisarza mocno ubarwia opowieść. Każdy bowiem z bohaterów jest w jakiejś dziedzinie odmieńcem i nie ważne po której stronie prawa się opowiada. Bo zarówno sędzia, który gardzi innymi i traktuje przedmiotowo kobiety jak i nadęty i "wszechwiedzący" przestępca mogliby swobodnie zamienić się rolami. Jeszcze dziwniejszy jest doktor-narkoman, jego homolkowaty przyjaciel oraz małżeństwo kłusowników. I nie można zapomnieć też o żonie sędziego, przez którą przemawia "12-letnia kolorowa dziewczynka-niewolnica, która zmarła ponad 100 lat temu." Wydaje się, że w tym cyrku osobliwości tylko główna bohaterka - kuratorka jest normalna i niewinna, choć po czasie i to nie jest już takie pewne.
Mamy tu również wiele aspektów życia zawodowego stróżów prawa - zarówno tych którzy je orzekają jak i tych którzy je wykonują. Autor zastosował też specyficzny slangowy język, stosowany zwłaszcza przez kryminalistów. A w nim określenie "rozkoszniaczek" powtarzane do bólu przez Elvina.

Historia sama w sobie nie jest zbyt oryginalna, jednak galeria dziwacznych postaci stworzona przez pisarza mocno ubarwia opowieść. Każdy bowiem z bohaterów jest w jakiejś dziedzinie odmieńcem i nie ważne po której stronie prawa się opowiada. Bo zarówno sędzia, który gardzi innymi i traktuje przedmiotowo kobiety jak i nadęty i "wszechwiedzący" przestępca mogliby swobodnie...

Wróciłam do książki po wielu latach po raz drugi i czytało się ja tak samo świetnie jak za pierwszym rzem.

Wróciłam do książki po wielu latach po raz drugi i czytało się ja tak samo świetnie jak za pierwszym rzem.