Rozmowa z Marie-Louise coś mi zrobiła, trudno właściwie nazwać w jaki sposób zmieniał się mój senny świat pod wpływem dialogu z tą książką, ewoluował. Nie chciałam się z nią żegnać, choć dostać na choć na chwilę jej egzemplarz było wyczynem, tak jeszcze większym było rozstanie! Obyśmy jeszcze się kiedyś spotkały!

Rozmowa z Marie-Louise coś mi zrobiła, trudno właściwie nazwać w jaki sposób zmieniał się mój senny świat pod wpływem dialogu z tą książką, ewoluował. Nie chciałam się z nią żegnać, choć dostać na choć na chwilę jej egzemplarz było wyczynem, tak jeszcze większym było rozstanie! Obyśmy jeszcze się kiedyś spotkały!

Książka ma formę wywiadu, luźnej rozmowy z Marie-Louise von Franz, analityczką jungowską, która sama była analizowana przez Carla Gustawa Junga, a później współpracowała z nim przez wiele lat. Rozmowa przeplatana jest wstawkami z relacjami różnych osób, które opisują swoje sny, do których później von Franz się odnosi.

Szukający czegoś na kształt sennika lub nawet podręcznika do analizy snów, mogą być mocno zawiedzeni, choć niewątpliwie po przeczytaniu tej książki uzyskają dostęp do jakiegoś fragmentu niełatwej i skomplikowanej wiedzy. Wiedza ta jednak ma niewiele wspólnego z jednoznacznością haseł w sennikach czy z określonymi i jasnymi zasadami interpretacji, które czasami można odnaleźć w literaturze psychologicznej.

Analiza snów według szkoły jungowskiej nie jest bowiem czymś, co na podstawie jakiegoś podręcznika, możemy łatwo opanować i zastosować w życiu. Analiza snów jawi się tu bardziej jako sztuka, i to będąca elementem o wiele szerszej całości (sztuki życia?),gdzie jeden sen może odnosić się nie tylko po prostu do warstwy psychologicznej, ale i do bogatej symboliki „nieświadomości zbiorowej”, określonego etapu w życiu, relacji z bliskimi czy nawet toczącej organizm choroby i perspektywy śmierci. Co więcej, określony wgląd dotyczący snów ma się pojawić nie tylko wtedy, gdy człowiek jest zdolny do odczytania przekazu w sensie poznawczym, ale także na to gotowy (czyli np. znajdujący się na odpowiednim etapie życia, po „przerobieniu” charakterystycznych dla danego etapu życia doświadczeń). I jakby tego jeszcze było mało, aby właściwie (czyli trafnie w kontekście własnego rozwoju) odczytać dany sen, nie wystarczy nam wiedza, ale niezbędna jest też intuicja i jakiegoś rodzaju „metafizyczne” prowadzenie przez coś, co jungiści nazywają Jaźnią. Podobno wystarczy ją o to poprosić… 😊

W książce przy okazji omawiania pewnych sposobów analizy snów nieuchronnie pojawia się cały zestaw pojęć związanych z analizą jungowską, czyli np. słynne archetypy: cień, Anima, Animus czy Jaźń. I choć takie pojęcia związane z systemami i szkołami analitycznymi mogą być zniechęcające, tak samo jak konieczność wgryzania się w ten system, to jednak tu są podane bardzo przystępnie i odnoszą się do konkretnych sytuacji.

Zatem o czym jest ta książka? 😊 Chyba po prostu o sztuce życia i rozwoju, i to raczej w jej niewielkim wycinku, zaś uważnie prześniony, zapamiętany i uświadomiony sen może być istotnym, ale wciąż tylko jednym z wielu kluczy na tej trudnej drodze.

Książka ma formę wywiadu, luźnej rozmowy z Marie-Louise von Franz, analityczką jungowską, która sama była analizowana przez Carla Gustawa Junga, a później współpracowała z nim przez wiele lat. Rozmowa przeplatana jest wstawkami z relacjami różnych osób, które opisują swoje sny, do których później von Franz się odnosi.

Szukający czegoś na kształt sennika lub nawet...

W mojej ocenie - dobra.
Dobra, bo autorką, jest "szwajcarska psychoanalityczka, uczennica, sekretarka i współpracownica Carla Gustava Junga". Pracowała z Nim ponad 30 lat;
Dobra, ze względu na podejście do tematu - symbolika w analizowanych snach, nie ma dla wszystkich jednakowych znaczeń.
Dobra, bo przykładami przypisuje, znaczenie snu, który nam się objawia - determinowanego kulturą społeczną, psychologią płci, przeżywanymi problemami.
Encyklopedyczna definicja snu dedukuje go, jako "stan funkcjonalny układu nerwowego, przeciwny do stanu czuwania, którego istotą jest czasowy zanik świadomości"(*)
Wiedza z powyższej definicji neguje wszelką podstawę do analizowania marzeń sennych. Jawi się wówczas, jako niestabilna matryca, która pojawia się, w odbiciu przeżywanych emocji, wywoływanych determinującymi zdarzeniami, w życiu człowieka.
Książka jednak,argumentuje nam inne oblicze snów. Autorka, badająca "psychologię głębi", próbuje udowodnić przykładami, że zapamiętane i te wyraziste sny, przynoszą nawet podpowiedź na rozwiązanie naszych realnie przeżywanych problemów. I, taki ma cel ten skromny traktat o snach.
Z psychologicznego punktu widzenia, sny są nieodłączną i zdrową reakcją, "aby się w głowie poukładało to, co w dzień się narobiło". Pojawiają się każdej nocy, niejako na przyswojenie przeżytego dnia, nawet jak sobie tego nie uświadamiamy.
A może: „Śnimy, bo nie możemy wytrzymać prawdy”_Erich Maria Remarque_Łuk triumfalny.
(*) NEP-PWN, tom 5, str. 801

W mojej ocenie - dobra.

Dobra, bo autorką, jest "szwajcarska psychoanalityczka, uczennica, sekretarka i współpracownica Carla Gustava Junga". Pracowała z Nim ponad 30 lat;

Dobra, ze względu na podejście do tematu - symbolika w analizowanych snach, nie ma dla wszystkich jednakowych znaczeń.

Dobra, bo przykładami przypisuje, znaczenie snu, który nam się objawia -...