Bardziej martwa być nie może

Fajna, choć jakoś mocno nie zachwyca.

Fajna, choć jakoś mocno nie zachwyca.

Trzecia część serii i moim zdaniem najlepsza, jakby bardziej dojrzalsza. Horror to oczywiście marny, choć tym razem główna bohaterka faktycznie ma się czegoś bać. Fabuła jednak czytelnika raczej nie przerazi. Są duchy, są rodzinne zawikłania, jest wątek romantyczny. Przyjemna młodzieżówka, z elementami paranormalnymi.

Trzecia część serii i moim zdaniem najlepsza, jakby bardziej dojrzalsza. Horror to oczywiście marny, choć tym razem główna bohaterka faktycznie ma się czegoś bać. Fabuła jednak czytelnika raczej nie przerazi. Są duchy, są rodzinne zawikłania, jest wątek romantyczny. Przyjemna młodzieżówka, z elementami paranormalnymi.

Ostatni dzień serii Złe dziewczyny nie umierają. I cóż to była za część...
Wow!!!
Czytając nie mogłam się od niej oderwać. Jeszcze raz wow!!!
Była wciągająca od samego początku do końca. I trzymała w napięciu.
Bardzo żałuję, że to ostatnia część. Ta seria jest świetna.
I pomimo tego, a może właśnie dlatego, że główna bohaterka nie jest tylko dobrą osobą, ale i też zbuntowaną, z twardym charakterem i pomimo tego, że próbuje pomóc ładuje się w wielkie kłopoty. I cieszę się, z tego, co spotkało Jared'a, chociaż do końca miałam nadzieję, że skończy w szpitalu psychiatrycznym...
Gorąco polecam!!!

Ostatni dzień serii Złe dziewczyny nie umierają. I cóż to była za część...
Wow!!!
Czytając nie mogłam się od niej oderwać. Jeszcze raz wow!!!
Była wciągająca od samego początku do końca. I trzymała w napięciu.
Bardzo żałuję, że to ostatnia część. Ta seria jest świetna.
I pomimo tego, a może właśnie dlatego, że główna bohaterka nie jest tylko dobrą osobą, ale i też...

Tak jak 2 poprzednie części, tak i "Bardziej martwa być nie może" przeczytałam po raz drugi. I jestem pozytywnie zaskoczona.
Kiedyś myślałam, że wszystkie książki są dobre tylko na jeden raz. Przecież i tak wiadomo, co się stanie i nie będzie zaskoczenia.
A jednak zaczęłam to robić.
Tym razem trochę inaczej postrzegałam zakończenie.
Za pierwszym razem wydawało mi się smutne. Nie mogłam się pogodzić z tym, że Alexis znalazła się w takiej sytuacji, w jakiej się znalazła.
A teraz dostrzegłam pozytywne strony zakończenia.
Język przez całą serię był prosty i zrozumiały. W dodatku narracja była pierwszoosobowa, a ja taką właśnie wolę.
Tekst na trzeciej stronie jest nie tylko częścią wspaniałej opowieści, ale sam w sobie jest piękny.

"I tak się stanie. Nawet jeśli zabierze to rok, pięć albo i dziesięć lat - poradzę sobie.
Tak mówiła mi intuicja."

Tak jak 2 poprzednie części, tak i "Bardziej martwa być nie może" przeczytałam po raz drugi. I jestem pozytywnie zaskoczona.
Kiedyś myślałam, że wszystkie książki są dobre tylko na jeden raz. Przecież i tak wiadomo, co się stanie i nie będzie zaskoczenia.
A jednak zaczęłam to robić.
Tym razem trochę inaczej postrzegałam zakończenie.
Za pierwszym razem wydawało mi się...

Zwieńczenie trylogii udane w pełni. Książka pełna akcji, wyjaśnień i cudownego zakończenia. Opisy z dreszczykiem, szpital psychiatryczny, cudowna siostra, duch przyjaciel. Wszystko składa sie na bardzo porywającą książkę z pięknym zakończeniem całości. Polecam!!

Zwieńczenie trylogii udane w pełni. Książka pełna akcji, wyjaśnień i cudownego zakończenia. Opisy z dreszczykiem, szpital psychiatryczny, cudowna siostra, duch przyjaciel. Wszystko składa sie na bardzo porywającą książkę z pięknym zakończeniem całości. Polecam!!

"Bardziej martwa być nie może" to najbardziej zaskakujący i dziwaczny tom trylogii Katie Alender. Tym razem autorka prawie całkowicie skupia się na Alexis. Jej siostra, rodzice oraz większość przyjaciół schodzi na dalszy plan. Jest też Lydia. Tyle, że ona jest duchem, więc mimo jej nieustannej obecności Lex czuje się bardzo samotna. I już sam fakt, że czytelnik od samego początku wie z jakim duchem ma do czynienia sprawia, że finałowy tom trylogii wyróżnia się na tle poprzednich. Wręcz zdaje się nie do końca pasować. Zaryzykowałabym teorię, że każda z części trylogii charakteryzuje się własnym klimatem, a różnice zachodzące pomiędzy częściami cyklu są bardzo wyraziste. Zdecydowanie bardziej niż w przypadku wielu innych trylogii, w których opowiadana jest jedna przygoda. Tutaj każdy tom to inny duch, inny problem, inne przedstawienie motywu. A także inne nastawienie na ukazanie bohaterów i relacji pomiędzy nimi.

Więcej: morderczynimarzen.blogspot.com/2017/09/bardziej-martwa-byc-nie-moze-katie.html

"Bardziej martwa być nie może" to najbardziej zaskakujący i dziwaczny tom trylogii Katie Alender. Tym razem autorka prawie całkowicie skupia się na Alexis. Jej siostra, rodzice oraz większość przyjaciół schodzi na dalszy plan. Jest też Lydia. Tyle, że ona jest duchem, więc mimo jej nieustannej obecności Lex czuje się bardzo samotna. I już sam fakt, że czytelnik od samego...

Nie przepadam za imieniem "Alexis", ale bohaterka tej serii budzi u mnie raczej pozytywne skojarzenia :) Owszem, bywa uparta i tzw. klapki na oczach nie są jej obce. Jednak mimo to można uznać ją za dziewczynę sympatyczną, kochającą swoją rodzinę i przyjaciół, może tylko z nie dla każdego zrozumiałym poczuciem humoru. Skopana w poprzednich tomach przez rozmaite objawy życia pozagrobowego (czasem dosłownie) tym razem stawia czoła największemu wyzwaniu. Swoje podejrzenia mogłam mieć, ale mimo wszystko szwarc-charakter tego tomu był dla mnie zaskoczeniem.
Chyba najlepsza z wszystkich trzech części, polecam.

Nie przepadam za imieniem "Alexis", ale bohaterka tej serii budzi u mnie raczej pozytywne skojarzenia :) Owszem, bywa uparta i tzw. klapki na oczach nie są jej obce. Jednak mimo to można uznać ją za dziewczynę sympatyczną, kochającą swoją rodzinę i przyjaciół, może tylko z nie dla każdego zrozumiałym poczuciem humoru. Skopana w poprzednich tomach przez rozmaite objawy życia...

Bardzo mocna siódemeczka! Świetna seria, nie tylko dla młodzieży. Jest wszystko: duchy, nawiedzone domy, mrożące krew w żyłach lalki, groza, a do tego wszystkiego dziewczyna, która musi się z tym wszystkim zmierzyć!
Czytając takie książki od razu mam przed oczyma ekranizacje - byłyby rewelacyjne!

Polecam - czyta się lekko i przyjemnie, choć nie brakuje dreszczyku na ramionach w pewnych momentach:)

Bardzo mocna siódemeczka! Świetna seria, nie tylko dla młodzieży. Jest wszystko: duchy, nawiedzone domy, mrożące krew w żyłach lalki, groza, a do tego wszystkiego dziewczyna, która musi się z tym wszystkim zmierzyć!
Czytając takie książki od razu mam przed oczyma ekranizacje - byłyby rewelacyjne!

Polecam - czyta się lekko i przyjemnie, choć nie brakuje dreszczyku na...

Najlepsza !! Co chwile miałam zaskoczoną mine dobrze napisana wciąga smutna i trochę straszna

Najlepsza !! Co chwile miałam zaskoczoną mine dobrze napisana wciąga smutna i trochę straszna

To już ostatnia część Złych dziewczyn, które podbiły serca wielu czytelników. Niestety, po niezbyt udanym drugim tomie tej serii, nie miałam ochoty na czytanie. Bałam się, że zawiodę się po raz kolejny. Dlatego książka musiała odleżeć pewien czas na półce. Gdyby nie to, że moim postanowieniem noworocznym, było nadrobienie zaległości, które powstały w zeszłym roku, do tej pory bym po nią nie sięgnęła. Czy faktycznie miałam się czego obawiać? A może to były moje wydumane fantazje i pretekst, aby omijać tę pozycję z daleka?

Lydia nie żyje, ale to nie znaczy, że opuściła Alexis. Jej duch pojawi się w najmniej oczekiwanych momentach. A jedynym marzeniem Alexis jest powrót do normalnego życia. Ale to nie jest możliwe…
Gnijące trupy na zdjęciach widywane przez dziewczynę, nie są niczym normalnym. A wściekły duch Lydii postawił sobie na cel ukaranie Alexis, przez co posuwa się do przerażających czynów. Dopóki ataki ducha dotyczyły tylko niej, zaciskała zęby i to znosiła. Dopóki nie odkryła, że jej przyjaciele również są w niebezpieczeństwie i tylko ona może spróbować ich uratować, dzięki swojemu przekleństwu.
Wróg jest potężniejszy, niż na początku jej się wydawało. Ich losy są połączone w sposób, którego nie mogła się w życiu spodziewać. To jest, jak koszmar, z którego nie może się obudzić…
Koszmar, który okazuje się jawą, a nie snem.



„ - Rozważałaś kiedyś spisanie wszystkich swoich złych pomysłów i stworzenie z nich książki? Mogłaby mieć tytuł w rodzaju: „Niezawodne sposoby Alexis Warren na śmierć w młodym wieku”. Hej, mogłabym zostać twoją rzeczniczką.”


Nie spodziewałam się po tej książce niczego, podchodziłam do niej obojętnie, z takim nastawieniem, co ma być, to będzie. I dlatego zostałam miło zaskoczona. Pierwsze rozdziały były przerażające, a mój strach był spotęgowany przez to, że zaraz miałam iść spać. Z trudem się oderwałam od czytania, ale nie mogłam o niej przestać myśleć. A to już był wielki sukces. Byłam całkowicie pochłonięta tą historią, nic dla mnie się nie liczyło, oprócz tego, że chciałam jak najszybciej dowiedzieć się, jakie będzie zakończenie. Strony pochłaniałam w niesamowitym tempie, a rzeczywistość przestała dla mnie istnieć. A moje oczekiwania zaczęły rosnąć…


„Byłam kiedyś zła.
Byłam dobra.
Słaba i silna.
Odważna i wystraszona.
Byłam bohaterką i morderczynią.
Ale jednej rzeczy nigdy nie zrobiłam. Nigdy nie uciekałam przed problemami.”


Alexis kochająca fotografię, teraz przestała robić zdjęcia. Aparat jest tylko jej ozdobą. Boi się tego, co może ujrzeć, tego, czego normalni ludzie, nie dostrzegają. Przysięga złożona Arlatowi, stała się jej przekleństwem. I nic nie może z tym zrobić. Jest sama ze swoim problemem i nie zamierza się z nikim nim dzielić, bo chce chronić swoich przyjaciół, chce, żeby byli po prostu normalni. Wydaje się jej, że postępuje słusznie, ale z tym, co ją czeka, nie jest w stanie sama sobie poradzić, a tylko może sobie i innym zaszkodzić.


„W ostatecznym rozrachunku musisz wybrać to, co dobre dla ciebie. Nie możesz żyć dla kogoś innego. Nie możesz pozwolić poczuciu winy przesądzać o kształcie swojego życia.”


Nie byłabym sobą, gdyby nie zaczęła narzekać. O ile książka jest idealnym zakończeniem serii, to ma kilka minusów. Czym dalej brnęłam, tym moje uczucie grozy było mniejsze, wszystko zaczęło się robić zbyt płytkie. No i samo zakończenie nie zrobiło na mnie najmniejszego wrażenia, bo było wiadomo, że i tak to się czymś takim skończy. Nie zrozumcie mnie źle, nie mówię o tym, że było to przewidywalne od pierwszych rozdziałów tej książki, bo w żaden sposób nie mogłam tego przewidzieć. Tylko ostatnie strony wskazują na to, że będzie takie, a nie inne rozwiązanie. Tak jakby czytelnik został na to przygotowany, co niestety nie było zbyt dobrym posunięciem ze strony autorki.

Bardziej martwa być nie może, nie jest złą książką. Brakuje jej tylko efektu, w którym czytelnik bałby się przewrócić stronę. Nie mniej jednak z wielką ochotą obejrzałabym ekranizację tej serii, bo wiem, że w kinie byłaby niesamowita. Wszystkie emocje, których zabrakło, na dużym ekranie byłyby wręcz spotęgowane i taki tchórz jak ja, krzyczałby z przerażenia. Dlatego nie przepadam za horrorami. Ani tymi w książkach, ani za tymi na ekranie. Powód tego jest bardzo prosty. O ile lektura horrorów mnie śmieszy, o tyle film przeraża. Jeszcze nie spotkałam pozycji, która byłaby równie straszna, co obraz w telewizorze, czy kinie. I nad tym najbardziej ubolewam.


Moja ocena: 7/10

To już ostatnia część Złych dziewczyn, które podbiły serca wielu czytelników. Niestety, po niezbyt udanym drugim tomie tej serii, nie miałam ochoty na czytanie. Bałam się, że zawiodę się po raz kolejny. Dlatego książka musiała odleżeć pewien czas na półce. Gdyby nie to, że moim postanowieniem noworocznym, było nadrobienie zaległości, które powstały w zeszłym roku, do tej...