zdecydowanie była to dla mnie zaskakująca lektura.
hürrem jest królową, której nikt nie powinien kochać, ale oto tutaj jestem!

zdecydowanie była to dla mnie zaskakująca lektura.
hürrem jest królową, której nikt nie powinien kochać, ale oto tutaj jestem!

To książka o bohaterach serialu Wspaniałe Stulecie. To opowieść o
Hürrem, ognistowłosej niewolnicy z kresów Rzeczpospolitej, która nie zamierzała stracić swojej szansy i obudziła samego diabła, by zdobyć Sulejmana, mężczyznę, który mógł mieć wszystkie kobiety świata.
Dla władcy świata była wybranką, doradcą, pociechą, obrońcą, wytchnieniem, przyjacielem. Była haremem, wezyrem, tysiącem kobiet w jednej oraz balsamem na dusze i ciała. To bardzo emocjonująca i zmysłowa powieść o tajemnicach haremu, miłości, zdradzie najbliższych, śmierci i wojnach. To książka o zmysłowej, frywolnej i roześmianej kobiecie, która wbrew wszystkiemu zawładnęła sercem Sulejman Wspaniałego. Uczyniła ostatecznie to co zaplanowała. Polecam, bo to wciągając i interesująca pozycja o złotej epoce Imperium Osmańskiego.

To książka o bohaterach serialu Wspaniałe Stulecie. To opowieść o
Hürrem, ognistowłosej niewolnicy z kresów Rzeczpospolitej, która nie zamierzała stracić swojej szansy i obudziła samego diabła, by zdobyć Sulejmana, mężczyznę, który mógł mieć wszystkie kobiety świata.
Dla władcy świata była wybranką, doradcą, pociechą, obrońcą, wytchnieniem, przyjacielem. Była haremem,...

"Harem Sulejmana" opowiada historię bohaterów popularnego serialu "Wspaniałe Stulecie". I choć w serial nie dałam się wciągnąć to książka pochłonęła mnie bez reszty.

Rok 1520. Imperium Osmańskie. Sułtan Sulejman Wspaniały przejmuje władze po zmarłym ojcu. Opanowany i światły prowadzi liczne wojny, dzięki czemu Imperium osiąga szczyt swojej potęgi. W wyniku wielu powodzeń zostaje okrzyknięty największym zdobywcą osmańskim.

Życie w pałacu wydaje się być ułożone, zarówno w przypadku politycznym jak i rodzinnym, dopóki do haremu nie przybywa Hurrem. Ognistowłosa, odważna niewolnica burzy spokój nie tylko samemu sułtanowi, ale każdemu kto stanie jej na drodze bycia tą jedyną..

"Harem Sulejmana" opowiada historię bohaterów popularnego serialu "Wspaniałe Stulecie". I choć w serial nie dałam się wciągnąć to książka pochłonęła mnie bez reszty.

Rok 1520. Imperium Osmańskie. Sułtan Sulejman Wspaniały przejmuje władze po zmarłym ojcu. Opanowany i światły prowadzi liczne wojny, dzięki czemu Imperium osiąga szczyt swojej potęgi. W wyniku wielu powodzeń...

Gdy człowiek jest samotny w raju, z łatwością może zamienić go w piekło.

Powiedziano jej, że pierwszym prawem haremu jest cisza. Ale Hurrem nie zamierzała stracić swojej szansy. Ognistowłosa niewolnica z kresów Rzeczpospolitej obudziła samego diabła, by zdobyć Sulejmana- mężczyznę, który mógł mieć wszystkie kobiety świata.
Władca trzech kontynentów nazywał ją Księżycem, wybranką, doradcą. Ale ona miała tylko jedną namiętność- zemstę. Wrogów pokonywała ich własnymi słabościami. Miłość zamieniała w truciznę. Snuła pajęczynę z podszeptów i intryg, by stać się najpotężniejszą kobietą imperium.

Zmysłowa, emocjonująca powieść o tajemnicach haremu Sulejmana II Wspaniałego i złotej epoce imperium osmańskiego.

Korzenie haremu sięgały czasów, gdy Turkowie osmańscy byli tylko koczowniczymi handlarzami zamieszkującymi dzikie równiny Anatolii i Azerbejdżanu. Ideę haremu zapożyczyli od Persów jako udogodnienie dla wojowników, którzy na długie miesiące musieli opuszczać plemię. Gdy Osmanowie zrezygnowali z koczowniczego trybu życia i stworzyli swoją stolicę najpierw w Bursie, a potem w Stambule, harem stał się instytucją samą w sobie. Ewoluowała w nim sztywna hierarchia, własne protokoły i rządy.
Haremem rządził nie sułtan, lecz sułtanka matka- valide sultan. Sułtan był ograniczany prawami haremu tak jak każda z jego mieszkanek. To sułtanka matka zarządzała odosobnioną społecznością eunuchów i dziewic z pomocą naczelnego białego eunucha będącego zarazem kapitanem straży i pośrednikiem pomiędzy sułtanką matką a samym sułtanem.
Dziewczyna, która przybywała do haremu, dostawała posadę w jednym z wielu działów- przy mistrzyni szat lub przy głównej zarządczyni kuchni. Mogła się piąć, by osiągnąć jakieś znaczenie w administracji haremu przez własne zasługi, lecz jedynym sposobem na uzyskanie prawdziwej władzy było stanowisko "w oku sułtana", jeśli przykuła jego uwagę.
Jeśli sułtan faktycznie zapraszał ją do swojego łoża, stawała się ikbal- otrzymywała własne apartamenty i środki finansowe. Mogła przeżyć z panem Życia jedną albo sto nocy. Wszystko to jednak traciło znaczenie, jeśli nie urodziła mu syna- tylko wtedy mogła zostać jedną z jego żon, czyli kadin. Żony mogły być tylko cztery, na tym koniec. Po nich zawsze już wzywano aborcjonistę. Cztery żony od prawdziwej władzy dzielił zaledwie włos- tylko jedna z nich mogła pewnego dnia zostać matką następnego sułtana Osmanów.

Gdy człowiek jest samotny w raju, z łatwością może zamienić go w piekło.

Powiedziano jej, że pierwszym prawem haremu jest cisza. Ale Hurrem nie zamierzała stracić swojej szansy. Ognistowłosa niewolnica z kresów Rzeczpospolitej obudziła samego diabła, by zdobyć Sulejmana- mężczyznę, który mógł mieć wszystkie kobiety świata.
Władca trzech kontynentów nazywał ją Księżycem,...

Przeczytałem książke za namową żony, która zachwalała ją jak tylko mogła, a że lubię czytać książki z różnych okresów historii, łątwo dałem się namówić. Mnie jednak powieść nie wciągnęła aż tak bardzo. Żona jednak zachwycona.

Przeczytałem książke za namową żony, która zachwalała ją jak tylko mogła, a że lubię czytać książki z różnych okresów historii, łątwo dałem się namówić. Mnie jednak powieść nie wciągnęła aż tak bardzo. Żona jednak zachwycona.

Książkę przeczytałam po wcześniejszym obejrzeniu serialu.
Czytało się ją dość dobrze.
Życie Sulejmana i jego haremu, to ciągłe intrygi, zdrady i wojny.
Wyrok śmierći na własnych synach, którzy tak na prawdę nie zrobili nic złego. Bohaterzy żyli w ciągłym strachu, a jeśli kochali to nie mogli robić tego otwarcie.

Książkę przeczytałam po wcześniejszym obejrzeniu serialu.
Czytało się ją dość dobrze.
Życie Sulejmana i jego haremu, to ciągłe intrygi, zdrady i wojny.
Wyrok śmierći na własnych synach, którzy tak na prawdę nie zrobili nic złego. Bohaterzy żyli w ciągłym strachu, a jeśli kochali to nie mogli robić tego otwarcie.

Jeśli ktoś siedzi w klimacie serialu wspaniałe stulecie, ewentualnie bardzo lubi kulturę Turków, książka zainteresuje . Inaczej nie polecam. Mi osobiście się podobała. Hurrem jest bardziej podstępna w tej książce niż w serialu.

Jeśli ktoś siedzi w klimacie serialu wspaniałe stulecie, ewentualnie bardzo lubi kulturę Turków, książka zainteresuje . Inaczej nie polecam. Mi osobiście się podobała. Hurrem jest bardziej podstępna w tej książce niż w serialu.

Świetna książka :)

Świetna książka :)

Podobała mi się ta książka, przewrotnie, dlatego, że Hurrem nie kocha Sulejmana, tylko chce zemsty. Dzięki temu nie ma kolejnej ckliwej love story, a Hurrem jest niezłą biczą i nawet nie zamierza tego ukrywać. I bardzo dobrze.

Podobała mi się ta książka, przewrotnie, dlatego, że Hurrem nie kocha Sulejmana, tylko chce zemsty. Dzięki temu nie ma kolejnej ckliwej love story, a Hurrem jest niezłą biczą i nawet nie zamierza tego ukrywać. I bardzo dobrze.

Wszystko zaczyna się do bitwy Sulejmana na Rodos i według książki Sulejman wtedy jeszcze nie znał Hurrem, a to nie prawda, bowiem, gdy Sulejman był na Rodos Hurrem była już matką jego trójki dzieci.
A skoro już jesteśmy przy tejże sułtance to wspomnę o jej charakterze w książce. Otóż nasza Hurrem sultan została przedstawiona tak jak widział ją lud w tamtych czasach; okrutna kobieta, która okręciła sobie sułtana tylko po to by zdobyć władzę i zemścić się za porwanie. Hurrem nie kocha Sulejmana, nienawidzi całej osmańskiej rodziny. Chciała posadzić Selima na tronie tylko dlatego, że był najgorszy spośród innych kandydatów do tronu i do tego nie był synem Sulejmana...
Colin Falconer pominął sporo istotnych postaci: Nurbanu, Mehmed, Mihrimah, siostry sułtana. Co prawda Hatice, Mehmed i Mihrimah zostają wspomnieni, ale to zbyt istotne postacie, by je tylko wspomnieć lub w ogóle nie pokazać. A najstarszym dzieckiem Hurrem jest Selim! Mehmed jest któryś z kolei. Kolejnym błędem jest to, że według autora powieści Ayse Hafsa była niewolnicą!
Nie wiem czy to błędy tłumaczy czy samego autora, ale Gulbahar jest pisana Gulbehar, Bajazyd jest pisany Bajezyd.
Książka ma też zalety. Ciekawy wątek Julii Gonzagi, dobrze odzwierciedlony osmański harem (z wątkiem lesbijskimi) i dobrze przedstawione okoliczności śmierci Mustafy, w pewnym momencie to nawet miałem wrażenie, że może Mustafa przeżyje.
Krótko mówiąc, książka nie jest zła, ale ma sporo wad.

Wszystko zaczyna się do bitwy Sulejmana na Rodos i według książki Sulejman wtedy jeszcze nie znał Hurrem, a to nie prawda, bowiem, gdy Sulejman był na Rodos Hurrem była już matką jego trójki dzieci.
A skoro już jesteśmy przy tejże sułtance to wspomnę o jej charakterze w książce. Otóż nasza Hurrem sultan została przedstawiona tak jak widział ją lud w tamtych czasach; okrutna...