Ostatnią, trzecią część cyklu "Kroniki nadwornego szpiega Elżbiety I" czyta się szybko, z zaciekawieniem i przyjemnością. Niestety tę pozycję Ch.W. Gortnera oceniam najsłabiej ze wszystkich dotychczas przeczytanych powieści tego pisarza. W owej "Trylogii" spełnia się zasada każdego serialu - pierwszy odcinek - najlepszy, drugi w miarę dobry a następne już naciągane. Sama postać głównego bohatera jest nadal w miarę dobra, jego przygody również. Niemniej "fakty", które wyimaginował autor...słabe. Chociaż tłumaczy, że to co napisał w TYM cyklu jest w dużej mierze fikcją, to i tak sądzę, że mocno przesadzoną. Warto jednak było dokończyć opowieść aby móc przeczytać i ocenić kolejną... Nadal uważam, że Gortner jest już moim ulubieńcem i będę czekała na kolejne tłumaczenia jego powieści.

Ostatnią, trzecią część cyklu "Kroniki nadwornego szpiega Elżbiety I" czyta się szybko, z zaciekawieniem i przyjemnością. Niestety tę pozycję Ch.W. Gortnera oceniam najsłabiej ze wszystkich dotychczas przeczytanych powieści tego pisarza. W owej "Trylogii" spełnia się zasada każdego serialu - pierwszy odcinek - najlepszy, drugi w miarę dobry a następne już naciągane. Sama...

Bohaterów z „Potomka Tudorów” praktycznie bez wyjątku znamy z wcześniejszych części cyklu. A kolejny tom, to kontynuacjach ich przygód już po wstąpieniu na tron młodej Elżbiety Tudor.
Z tym, że o ile wcześniejsze części mi się podobały, o tyle ten trzeci wydał mi się ciut zanadto przekombinowany, szczególnie jeśli chodzi o intrygę osnutą na sekrecie z przeszłości świeżo upieczonej królowej. Nie twierdzę, że to co autor wymyślił jest całkowicie niemożliwe, ale na miejscu Elżbiety jeśli wysyłałabym kogoś zaufanego z misją ratunkową na drugi koniec kraju, to raczej starałabym się go poinformować, o co toczy się gra. Tymczasem Brendan Prescott błądzi po omacku i trochę bez sensu traci czas na odkrycie istoty sekretu, zamiast zająć się ściganiem prawdziwego zagrożenia.
No i nagła chęć Elżbiety do skracania kogoś o głowę tylko na podstawie podejrzenia, że może być z nią spokrewniony (będąc przy okazji dzieckiem z nieprawego łoża, do tego z ojca niskiego stanu, z zerową możliwością udowodnienia swojego pochodzenia),a przez co może zagrażać jej panowaniu wydaje się mało przekonywująca. Szczególnie, że równolegle na jej dworze żyli przedstawiciele rodów bezsprzecznie powiązanych z Tudorami, czy Plantagenetami, których prawa do tronu i angielskiej korony były większe i nie podlegały żadnym wątpliwościom, a jednak mogli żyć w spokoju o ile tylko nie wypowiedzieli posłuszeństwa panującej monarchini. W być którymś tam w kolejce do tronu to jedna rzecz, a chcieć na nim faktycznie zasiąść, bądź zdobyć możnych popleczników, którzy by taki manewr umożliwili, to zupełnie inna sprawa… I choćby losy nieszczęsnej Jane Grey jasno wszystkim pokazały, że przynależność do rodu panującego to zdecydowanie za mało na objęcie rządów w kraju.
Obawiam się więc, że „Potomek Tudorów” to taka przygodowa historyjka typu „płaszcza i szpady” niż opowieść oparta na faktach historycznych, ale i tak stanowi przyjemną lekturę.
Jak zwykle u pana Gortnera dużym plusem są dokładne opisy strojów, zwyczajów, czy diety rodem z XVI wieku. Sam Londyn to miejsce mało przyjemne do spędzania w nim czasu, Tamiza cuchnie niczym ściek, a warunki życia czasem nawet dobrze urodzonych to nic, czego można by im zazdrościć (poziom higieny osłabiający, ziąb wciska się do każdego kąta nawet bardzo eleganckich lokali, grzyb na ścianach to żadna niespodzianka, a podróżowanie to wątpliwa przyjemność). W efekcie książkę szybko i miło się czyta, ale człowiek jest wdzięczny, że nie musi egzystować w tak podłych warunkach.

Bohaterów z „Potomka Tudorów” praktycznie bez wyjątku znamy z wcześniejszych części cyklu. A kolejny tom, to kontynuacjach ich przygód już po wstąpieniu na tron młodej Elżbiety Tudor.
Z tym, że o ile wcześniejsze części mi się podobały, o tyle ten trzeci wydał mi się ciut zanadto przekombinowany, szczególnie jeśli chodzi o intrygę osnutą na sekrecie z przeszłości świeżo...

Przyjemnie i szybko się czyta jak dobry kryminał, aczkolwiek osobiście uważam, że pan Gortner nieco przekombinował z fabułą.

Przyjemnie i szybko się czyta jak dobry kryminał, aczkolwiek osobiście uważam, że pan Gortner nieco przekombinował z fabułą.

Książka przenosi w świat epoki Tudorów już od początkowych stronic. Przez całą historię czułam się jak przy boku szpiega Jej Królewskiej Mości.
Cała historia, zbudowana na postaciach historycznych , zachęca wręcz do zainteresowania się tym okresem historii.

Książka przenosi w świat epoki Tudorów już od początkowych stronic. Przez całą historię czułam się jak przy boku szpiega Jej Królewskiej Mości.
Cała historia, zbudowana na postaciach historycznych , zachęca wręcz do zainteresowania się tym okresem historii.

"Smutek ma moc otwierania serc i uwalniania najgłębszych uczuć: nienawiści, lęku i żalu, które skrywamy nawet sami przed sobą" (str 193)
Ostatnia i najsłabsza część losów rzekomego potomka Tudorów, nieustannie pakującego się w kłopoty i obrywającego po głowie i nie tylko. Tym razem Anglia pod rządami młodziutkiej Elżbiety. Sięgnięcie po koronę okupione zdradami, kłamstwami i śmiercią wielu poddanych. Londyn jak i cały kraj zdominowany przez ubóstwo, strach, podejrzliwość, biedę i nieufność po terrorze poprzedniej władczyni. Tajemnice, kłamstwa, próby otrucia, niewyjaśnione zniknięcia czy też nagłe pojawienia się osób. Akcja toczy się szybko, lecz Autor trochę za dużo ponaginał,zniekształcając znany z historii obraz.
Wydarzenia z przeszłości odbijają się negatywnie na teraźniejszości, demony powracają. Poświęcenie własnego życia, miłości, pragnień i radości z codziennego życia w imię służby władzy królewskiej. Intrygi nakładają się na siebie i potęgują w skali. Konsekwencje błędów młodości na dalsze losy bohaterów.

"Smutek ma moc otwierania serc i uwalniania najgłębszych uczuć: nienawiści, lęku i żalu, które skrywamy nawet sami przed sobą" (str 193)
Ostatnia i najsłabsza część losów rzekomego potomka Tudorów, nieustannie pakującego się w kłopoty i obrywającego po głowie i nie tylko. Tym razem Anglia pod rządami młodziutkiej Elżbiety. Sięgnięcie po koronę okupione zdradami, kłamstwami...

Ostatnia część trylogii o nadwornym szpiegu Elżbiety I i muszę z ogromną przykrością stwierdzić, że niestety najsłabsza. Troszkę przekombinował tym razem Pan Gortner i wyszło tak sobie.
Czyta się w miarę szybko i z zainteresowaniem ale to już nie to.
Mimo wszystko nie zmieniam zdania o Autorze i za całokształt (przeczytałam już wszystkie jego książki) cenię go ogromnie!!!

Ostatnia część trylogii o nadwornym szpiegu Elżbiety I i muszę z ogromną przykrością stwierdzić, że niestety najsłabsza. Troszkę przekombinował tym razem Pan Gortner i wyszło tak sobie.
Czyta się w miarę szybko i z zainteresowaniem ale to już nie to.
Mimo wszystko nie zmieniam zdania o Autorze i za całokształt (przeczytałam już wszystkie jego książki) cenię go ogromnie!!!

Mimo że bardzo lubię XVI-wieczne angielskie klimaty i obejrzałam nieraz Dynastię Tudorów to jednak nigdy nie skusiłam się sięgnąć po książkę o tej tematyce, aż do tej pory. Autor odcisnął ślad na moim sercu i z całą pewnością mogę powiedzieć, że nie jest to ostatnia powieść jego autorstwa, którą przeczytam.

Młoda Elżbieta Tudor zdobywa pożądany tron, jednak musi być bardzo ostrożna, ponieważ za plecami czai się wielu wrogów zagrażających jej życiu oraz władzy. W niewyjaśnionych okolicznościach znika jedna z najwierniejszych dam dworu, lady Parry. Elżbieta sprowadza na dwór zaufanego szpiega i powierza mu zadanie odnalezienia zaginionej. Brendan Prescott, w trakcie wykonywania swojej sekretnej misji odkrywa zdumiewającą tajemnicę. Sekret, który mógłby zniszczyć potężną dynastię, gdyby wyszedł na jaw. Co kryje się za zagadkowym zniknięciem służki Elżbiety? Jaką tajemnicę skrywa królowa? Czy Brendon poradzi sobie z powierzonym mu zadaniem?

Wątek historyczno-przygodowy porwał mnie w wir wydarzeń. Czytając ją miałam wrażenie, że płynę razem z bohaterami przeżywając ich przygody. Fabuła i styl powieści jest prosty i lekki, a ciekawość poznania dalszych losów postaci jest tak silna, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Niezwykle utalentowany pisarz subtelnie łączy fikcję z autentycznymi wydarzeniami panowania królowej Elżbiety Tudor.

Z okładki dowiedziałam się również, że sam autor zamieszkał na pewien czas w hiszpańskim zamku, co myślę, że pomogło mu rewelacyjnie odzwierciedlić odpowiedni styl tamtejszych czasów. Emocje i napięcie narastają z każdą kolejną kartką. Dokładne opisy i dbałość o szczegóły wzbudzają podziw u czytelnika.

Mimo że bardzo lubię XVI-wieczne angielskie klimaty i obejrzałam nieraz Dynastię Tudorów to jednak nigdy nie skusiłam się sięgnąć po książkę o tej tematyce, aż do tej pory. Autor odcisnął ślad na moim sercu i z całą pewnością mogę powiedzieć, że nie jest to ostatnia powieść jego autorstwa, którą przeczytam.

Młoda Elżbieta Tudor zdobywa pożądany tron, jednak musi być bardzo...

Świetna kontynuacja Spisku Tudorów. Bardzo ciekawa akcja, bohaterowie i zakończenie. Polecam w 100%.

Świetna kontynuacja Spisku Tudorów. Bardzo ciekawa akcja, bohaterowie i zakończenie. Polecam w 100%.

Książki historyczne zawsze wydawały mi się nudne. Mało ich przeczytałam, a ,,Potomka Tudorów" kupiłam w internecie, bo był za 9zł i miał całkiem dobre opinie.Moja nie będzie inna.

Książka całkiem przyjemna, wciąga i można co nieco się nauczyć :) Bardzo podobała mi się postać narratora, młodego szpiega na usługach królowej. Opisana historia jest tak ciekawa, że do tej pory nie jestem pewna, czy jest prawdziwa. Jeśli tak, to trudno mi uwierzyć, że takie rzeczy działy się naprawdę.

Jak już mówiłam, moja opinia jest pozytywna i nie pozostaje Wam nic innego jak iść i czytać.

Książki historyczne zawsze wydawały mi się nudne. Mało ich przeczytałam, a ,,Potomka Tudorów" kupiłam w internecie, bo był za 9zł i miał całkiem dobre opinie.Moja nie będzie inna.

Książka całkiem przyjemna, wciąga i można co nieco się nauczyć :) Bardzo podobała mi się postać narratora, młodego szpiega na usługach królowej. Opisana historia jest tak ciekawa, że do tej pory...

Jak przystało na Gortnera, nie jest to powieść czysto historyczna. Autor pokazał już niejednokrotnie, iż potrafi widzieć oczami kobiety. Tym samym jego powieść to barwna historia kobiety osaczonej na tronie, która może ufać tylko garści najwierniejszych poddanych. Innym, bardzo ważnym wątkiem, jest niebezpieczna misja jej poddanego Brendana. To właśnie historyjka z tym młodym szpiegiem sprawia, że powieści bliżej do rasowego kryminału niż opowieści o znudzonej księżniczce na tronie.

Na największe zainteresowanie zasługuje postać Elżbiety I, którą to autor rozwija od początku serii. Jest to tym bardziej ciekawe, że to postać autentyczna, wzorowana na tekstach źródłowych i powszechnie znanych. Jednak królowa ta nie miała łatwego życia. W swoich młodzieńczych latach musiała walczyć o przetrwanie, za co była wdzięczna swojemu najbardziej oddanemu podanemu – Williamowi Cecilowi oraz jego sieci szpiegów.

Wartka i wciągająca akcja, mistrzowsko skonstruowane intrygi, dobrze napisane postacie i intrygujące opisy to atuty twórczości Gortnera. I tym razem jest bardzo dobrze. Jest to powieść przede wszystkim dla miłośników beletrystyki historycznej. Należy pamiętać, że w powieściach autora fikcja przeplata się z historią, dodatkowo okraszona dużą ilością akcji i przygody.

Jak przystało na Gortnera, nie jest to powieść czysto historyczna. Autor pokazał już niejednokrotnie, iż potrafi widzieć oczami kobiety. Tym samym jego powieść to barwna historia kobiety osaczonej na tronie, która może ufać tylko garści najwierniejszych poddanych. Innym, bardzo ważnym wątkiem, jest niebezpieczna misja jej poddanego Brendana. To właśnie historyjka z tym...