-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik235
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Cytaty z tagiem "mądrość życiowa" [14]
[ + Dodaj cytat]Zamiast tego pomyślał o czymś, co w szpitalu powiedziała kiedyś matka: że tylko jedno jest bardziej puste od życia bez miłości, a mianowicie życie bez bólu.
Ty to jesteś szczęśliwy człowiek - mówił mi z życzliwym uznaniem - wybierasz sobie książki jak starych mędrców, żeby z nimi pod drzewami, w cieniu, porozmawiać o wszystkim, co człowieka ciekawi. Nawet ci powiem, że z książkami masz wiekszą wygodę. Stary człowiek gromadzi, co prawda, latami mądrość, ale w tym samym czasie gromadzi też złość. Nie lubi, żeby brać od niego więcej, niż sam chce dać. (...) U ciebie jest inaczej. Nic ci nie przeszkadza wygarniać z książek tyle słodyczy, ile tylko zapragniesz.
Podobały mi się ich twarze, pełne mądrości i spokoju. Takie twarze mogą mieć tylko stare kobiety. Żaden mężczyzna nigdy nie posiądzie takiego skarbu doświadczenia, jakie zdobywają kobiety. Mężczyźni nie potrafią szukać z równym mozołem.
Człowiek musi wiązać koniec z końcem – potwierdził
rzeczowo Audrius – bo w przeciwnym razie to jego czeka koniec.
Żeby się nauczyć, że człowiek rzadko kiedy otrzymuje to, na co zasługuje, nie trzeba żyć bardzo długo.
Głupcy chwalą się tym, czego zamierzają dokonać. Bohaterowie biorą się do dzieła.
Doświadczenie raka nauczyło mnie też doceniać mądrość ukrytą w pokornych codziennych działaniach ludzi na całym świecie. Po tylu latach, które przeżyłem jako „człowiek z żelaza”, skoncentrowany na osiągnięciach zawodowych, musiałem spojrzeć w oczy śmierci, by docenić to, co mają do zaoferowania tak zwani gorzej sobie radzący ludzie.
Nie zawsze możemy sami wybrać swoją ścieżkę życiową. Czasami jakieś zadanie spada nam na barki… Lecz to może być ta dobra sposobność i wtedy albo dorastamy do tego, albo zbieramy ciosy życia”.
Wszelka wiedza nie daje żadnej odpowiedzi. Poważny ton nauki nic nie mówi. Wiedza jest wielką i doskonałą, ale nie w stosunku do życia...
W ciągu ostatnich kilku lat wiele rozmyślam nad tym, dlaczego młodo źle się czują w towarzystwie starych; przecież tyle ważnych rzeczy mogliby się od nas nauczyć. Doszłam do wniosku, że powodem ich dyskomfortu jest nasza krucha fizyczność, którą uświadamiamy im, co czeka ich w przyszłości. W pełnej chwale swojej sile i piękna widzą tylko to, że i oni pewnego dnia się skurczą. Nie wiedzą, jak wiele zyskają w zamian.