-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik239
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński41
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Cytaty z tagiem "dusze" [33]
[ + Dodaj cytat]Tu, na ziemi, jest więcej tajemnic, niż myślą uczeni. Na przykład Internet... Internet może być sumą ludzkich dusz.
Śmierć jest dziwna [...] To jedna z rzeczy, których dowiedziałem się jako grabarz. Śmierć uczy nas, żeby pozwolić zmarłym odejść, ale też przypomina, że zmarli zawsze nam towarzyszą, nie tylko żyją w naszej pamięci, ale są też obecni w naszym codziennym życiu.
Dziwnie, nad miarę serdecznie dusze te dwie w jedno spłynęły. Zasunęły się jedna za drugą jak dwa przezrocza, przeglądając się wzajem.
Zmartwychwstanie to forma recyklingu. W kosmosie jest jakaś efektywność. Dusz nie wyrzuca się na śmietnik. Są używane ponownie. Wszechświat nie uznaje odpadków, jak bez wątpienia zauważyłeś, obserwując gwiazdy i sposób, w jaki zawsze wracają na to samo miejsce, noc za nocą, w swojej gwiezdnej robocie.
W owych czasach śmierć żyła w pełnej jawności; wszędzie można było poczuć jej woń i zobaczyć, jak pożera dusze, które nawet nie zdążyły zgrzeszyć.
Niektóra marzenia i uczucia musza dojrzeć wewnątrz naszych dusz, zanim zostaną wypowiedziane.
-Spójrzcie w górę, widzicie dusze? Nie uciekają do nieba, porywane przez niewidzialne podmuchy wiatru. Wychodzą przez okno, unoszą się przez chwilę, to tu, to tam, trochę niepewne, trochę wiotkie, jeszcze tłuste od całego swego poprzedniego życia. Potem nagle zlatują do ziemi, bezcielesne i majestatyczne,przenikają przez dachy karetek, przechodzą przez napiętą skórę rodzących kobiet i tam, w cieple brzucha ściskanego skurczami życia, napotykają ciało niemowlęcia i stapiają się z nim, od ciemiączka po palce u stóp.
Kochałam go. Zawsze tak było. Zawsze będę go kochała. (...) był dla mnie czymś znacznie więcej niż najlepszym przyjacielem... Był całym moim światem.
Mhe verujta. - Zaufaj mi, jakby moja dusza była twoją duszą.