Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy wyzwalając się z okowów tradycji bitnicy nie wpadali głębiej w patriarchalny system? Czy bliżej im do sensownego umiłowania wolności, czy dekadenckiego rozkładu, które doprowadziło (?) do śmierci kilku osób? Kim był owiany największą legendą Jack Kerouac - wrażliwą duszą będącą wiecznie 'w drodze' czy konserwatywnym maminsynkiem bez prawa jazdy? "Bitnicy" pod red. Marka Paryża absolutnie nie celują w tanią sensację i podważanie kultowych postaci, ale dają nam ich pełniejszy obraz, pozwalając czytelnikowi samodzielnie ocenić wagę i szczerość słów spłodzonych w Pokoleniu Beatu. To dobra antologia literaturoznawców, która w płynny sposób oprowadza nas po najważniejszym zjawisku kulturowym lat 50. i 60. Pierwszych kilka rozdziałów jest rozjaśniającym wprowadzeniem do zrozumienia całego ruchu, jak i dalszych prac autorów. A ci odwalili kawał dobrej roboty przybliżając nam twórczość nie tylko czołowych bitników, ale także tych mniej znanych i często nieprzetłumaczonych na nasz język, więc też niedostępnych polskiemu czytelnikowi (m.in. "black beat" Amiri Baraki, poezja Ferlinghettiego, sylwetka di Primy). Przez cały zbiór przewija się refleksja co z tego beatu zostało (i w bohaterach, i w społeczeństwie),żeby dotrzeć do mocnego zakończenia "Kalifornia w supermarkecie" Tomasza Sawczuka - zgadnijcie ile dolców trzeba było zapłacić, żeby dostać przemysłowo wyprodukowany zestaw gadżetów, pozwalających przebrać się za bitnika na imprezę. Mniej, niż za książkę Marcela Prousta. Mniej, niż za wiersz Walta Whitmana. Najwyraźniej też mniej, niż za akapit Burroughsa i wers Ginsberga.