Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak to się dzieje, że dobrzy ludzie robią świństwa? Gdzie zaczyna się ten ciąg kompromisów, który prowadzi do złamania kręgosłupa moralnego? Czy w ogóle go mamy? Trifonow, jak zazwyczaj, genialnie opisuje długotrwały upadek morale, którego nawet zainteresowani nie dostrzegają. Historia kilkorga młodych ludzi mieszkających w luksusowym bloku nad rzeką Moskwą oraz w jego okolicy. Dwóch narratorów, miłość, zawiść. Tak naprawdę opowieść o tym, jak kształtuje się konformizm. W mojej ocenie absolutnie wciągająca narracja, wyraziste postacie i te chwile... momenty prawdy o człowieku, także o mnie, chwile małostkowego rozliczania życiowych ryzyk, kiedy moralność wcale nie jest główną wartością. Kiedy gotowi jesteśmy ją poświęcić w imię małych korzyści, jeśli tylko uda nam się o tym zapomnieć albo to ukryć przed światem. Nie całym światem, ale tę częścią świata, która jest aktualnie dla nas ważna. Wstydliwe chwile spojrzenia sobie w oczy. Wszystko to osadzone w realiach radzieckich aparatczyków partyjnych w latach trzydziestych i czterdziestych XX w., tych na szczycie i tych w drodze na szczyt, i tych ze szczytu spadających. Czy ci ludzie naprawdę wierzyli w tę ideologię? Nieważne. W jakimkolwiek systemie wartości nie osadzimy ludzi, będą tak samo kombinować. Wrażliwi ucierpią, wyraziści się stoczą, zawsze wygra Glebow.