Publicystyka
14
Najnowsze artykuły
ArtykułyGwiazda Hollywood czyta Tokarczuk, a „Quo vadis” i „Heartstopper” wracają na ekrany
3
Artykuły„Piszę takie powieści, jakie sama chciałabym czytać”: rozmawiamy z Agnieszką Peszek
1
ArtykułyPrzyszłość należy do czytających. Weź udział w konferencji Literacy for Democracy & Business
1
Artykuły„Lata beztroski” – początek sagi o rodzinie Cazaletów, która wciągnie was jak serial „Downton Abbey”
2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2022
2013
2005
2005
2001
2000
1993
1993
1991
1991
1991
1991
1990
1990
1984
1981
1979
1979
1978
1978
Powiązane treści
Widma nad Innsmouth H.P. Lovecraft 
„Może lepiej przebywać w niekończącym się śnie, niż żyć w prawdziwym koszmarze.”
Fantastycznie bawię się w klimatach mitologii Cthulhu, zawierają elementy niesamowicie podkręcające wyobraźnię, dotykające pierwotnego lęku, otaczające zatrważającą tajemnicą coś na wskroś obcego i nadprzyrodzonego. Nie tylko satysfakcjonujący wymiar literackiego odbioru, ale również źródło i dowody kreatywności różnych autorów. Howard Philips Lovecraft dostarczył szalenie plastycznej materii do tworzenia obrazów przenikających zmysły, powiązanych ze strachem, osobliwą podejrzliwością, zderzeniem wiary i faktów. Nic dziwnego, że wielu autorów czuje potrzebę sprawdzenia się w lovecraftowych widmach, pradawnych upiorach, istotach nie z tego świata wraz z ich mrocznym podejściem do człowieka. Jednym pisarzom wychodzi to lepiej, innym gorzej, ale niewątpliwie każde z zaprezentowanych opowiadań intrygująco dopowiada to, co dzieje się u ujścia rzeki Manuxet, rozbudowuje historię Innsmoth w Massachusetts, podsuwa nowe pomysły na spotkania z oficjalnymi mieszkańcami, Istotami z Głębi, przypadkowymi odwiedzającymi. Ichtioidalna rasa, płazie hybrydy i zwykły człowiek, taka mieszanka musi owocować potwornymi legendami.
„Widmo nad Innsmouth” nie ma sobie równych, imponuje bogactwem podszytych niepewnością zdarzeń, podejściem do prezentowania przedziwnej, zdeprawowanej, obrzydliwej i przerażającej rzeczywistości upadłego nadmorskiego miasta, tchnącego bluźnierczą zwyrodniałością, złem i śmiercią, prastarego portu otoczonego szerokimi połaciami słonych, jałowych i bezludnych bagien. Lovecraft oprowadza po miasteczku, nieobecnym na mapach, pomijanym milczeniem w przewodnikach, z nieczynną rafinerią złota i makabrycznie osobliwą historią. Wszechobecny smród rozkładających się ryb tworzy instynktowne bariery przed wkroczeniem na ulice, jednakże czytelnik i tak tam zagląda, penetruje przestrzenie, czuje nieodparte przyciąganie. Nikczemna, zdegenerowana i zatrważająca siła pozbawia mieszkańców władz umysłowych i wciąga w nienazywalną otchłań, najczarniejszą nieludzkość i upiorną aurę sennego koszmaru. Kumulacja osobliwych zdarzeń, wielka epidemia, kulturowy upadek, rządowe wyludnienie. Ezoteryczna sekta, łańcuch pogłosek, mnożące się plotki i przewrotne zakończenie, ściągają uwagę.
Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2023/02/widma-nad-innsmouth.html
Imperium lęku Brian Stableford 
Na którejś z wyprzedaży garażowych wpadło mi w łapska "Imperium Lęku". Patrząc po okładce spodziewałem się hektolitrów posoki, flaków, płaskich do bólu postaci i niewiarygodnej , infantylnej fabuły. Tymczasem spotkała mnie niezła niespodzianka...
Fabuła rozgrywa się na przestrzeni wielu lat i łączy fakty historyczne z wątkami nadprzyrodzonymi. Oto Wampiry rządzą światem, strzegąc zazdrośnie tajemnicy swej potęgi, jednak na swój sposób koegzystując z rodzajem ludzkim. Tu pojawia się Noell Cordery, który kontynuuje badania swego ojca, pragnącego posiąść tajemnicę nieśmiertelności, by móc wreszcie stawić czoło wampirzej potędze. W wyniku niesprzyjających okoliczności ląduje on w Afryce, gdzie po namowie swojego mentora Quintusa i pirata Langoisse'a postanawia ruszyć wgłąb czarnego lądu, by odnaleźć kolebkę wampiryzmu.
W zasadzie od pierwszych stron okazuje się że okładka to tylko zmyłka. Książce bliżej do powieści przygodowej, bowiem blisko połowę jej objętości stanowi opis wędrówki przez czarny ląd i towarzyszących temu tajemniczych rytuałów plemiennych. Swoją drogą trzeba się nieźle skupić, by nie pogubić się w skomplikowanym nazewnictwie. Autor wyraźnie chciał spłodzić coś ambitniejszego, niż tylko kolejny horror o wampirach. I moim zdaniem mu się to udało. Może to kwestia wieku, może upodobania, ale rozległe opisy i dłużyzny aż tak mi nie przeszkadzały i nie zniechęcały do porzucenia lektury w trakcie czytania. Ta książka okazała się być tak inna od tego co oczekiwałem, że z każdą stroną moja ciekawość rosła i nie mogłem się doczekać co dalej Brian Stableford wymyśli.
Przyznaję bez bicia, nie jest to lektura dla wszystkich. Wiele osób się od niej odbije, znudzi i nie dotrwa do końca. Mi się jednak udało i nie żałuję. Bardzo mi się podobało przedstawienie głównego bohatera, który jest prawdziwym człowiekiem z krwi i kości. Nie ma na wszystko gotowych odpowiedzi, świadom jest swoich ułomności i słabości, nie wszystko zawsze idzie zgodnie z jego planem. Mimo iż jego działaniom przyświeca szczytna idea, to on sam nie jest przekonany co do prawości swoich poczynań i dręczą go potworne wyrzuty sumienia. Dość zaskakujące, jak na tani horror.
Reasumując:
Określiłbym książkę jako "historyczny horror przygodowy", niestety momentami nazbyt rozwleczony, ale w ogólnym rozrachunku przyzwoity.
