Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński26
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Grundkowski
11
5,6/10
Urodzony: 29.11.1953Zmarły: 12.12.2016
Polski pisarz i autor słuchowisk radiowych.
Przyszedł na świat w Bydgoszczy.
Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (historia).
W 1977 r. jego słuchowisko zatytułowane "Żółta cysterna" zostało wyemitowane na antenie Polskiego Radia.
Zajmował się pisaniem fantastyki, powieści obyczajowych i historycznych.
Jego opowiadania ukazywały się m.in. na łamach: "Tygodnika Kulturalnego", "Twórczości" i "Literatury".
Laureat Nagrody im. Klemensa Janickiego.
Wybrane dzieła: "Labirynt wyobraźni" (Iskry, 1986),"Śmierć w kosmolocie" (Wydawnictwo Pomorze, 1988),"Lancelot znad Renu" (Agencja "Solaris", 2001),"Prawdziwa historia smoków, Franków oraz rycerzy Hilderyka przez Jerzego Grundkowskiego odkryta i opisana" (Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001).
Przyszedł na świat w Bydgoszczy.
Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (historia).
W 1977 r. jego słuchowisko zatytułowane "Żółta cysterna" zostało wyemitowane na antenie Polskiego Radia.
Zajmował się pisaniem fantastyki, powieści obyczajowych i historycznych.
Jego opowiadania ukazywały się m.in. na łamach: "Tygodnika Kulturalnego", "Twórczości" i "Literatury".
Laureat Nagrody im. Klemensa Janickiego.
Wybrane dzieła: "Labirynt wyobraźni" (Iskry, 1986),"Śmierć w kosmolocie" (Wydawnictwo Pomorze, 1988),"Lancelot znad Renu" (Agencja "Solaris", 2001),"Prawdziwa historia smoków, Franków oraz rycerzy Hilderyka przez Jerzego Grundkowskiego odkryta i opisana" (Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001).
5,6/10średnia ocena książek autora
217 przeczytało książki autora
222 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zagadki i tajemnice. Historia odkrywania na nowo
Jerzy Grundkowski
5,7 z 20 ocen
28 czytelników 5 opinii
2021
Prawdziwa historia smoków, Franków oraz rycerzy Hilderyka przez Jerzego Grundkowskiego odkryta i opisana.
Jerzy Grundkowski
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2001
Najnowsze opinie o książkach autora
Labirynt wyobraźni Jerzy Grundkowski
4,7
Książka przeczytana w okresie nastoletnim. Już wtedy nie zrobiła dobrego wrażenia i swego czasu próba powrotu po latach tego nie zmieniła. Tragedii nie ma, ale od szału jest równie daleko.
Tom kilku opowiadań – w tym dwóch dłuższych – w zasadzie ze sobą nie powiązanych. Może przez postać głównego bohatera czy czasem narratora, a raczej jego osobowość i charakter. Ale żadne z nich nie było na tyle wciągające, by skłonić się do zapoznania z jakimikolwiek innymi utworami autora.
Jest to przeważnie fantastyka naukowa socjologiczna, jednak na znacznie niższym poziomie niż u Zajdla czy Lema. Technicznych elementów sci-fi jest niewiele, głównie w postaci lotów międzyplanetarnych, a raczej ich konsekwencji, bo one same nie są opisywane. W jednym autor zastosował grę słów pisząc o Aimeizańczykach, co jest wariacją anagramu nazwy naszej planety, aczkolwiek trudno stwierdzić, że pełni jakąkolwiek rolę.
Bardzo przeciętna, ledwie poprawna fantastyka naukowa.
Annopolis Jerzy Grundkowski
6,3
Opowiadania Grundkowskiego z cyklu „Annopolis” to, jak na lata 80-te, fantastyka specyficzna. Nie można jej opisać poprzez proste porównania do twórczości innych autorów – chyba tylko Teodor Parnicki podejmował w jego powieściach historyczno-fantastycznych podobne tematy.
Rafał A. Ziemkiewicz pisał o obu książkach o Annopolis: „Grundkowski w swojej «fantastyce historycznej» znalazł drogę własną, odmienną. Prochu może nie wymyślił, zaimportował go tylko na naszą prowincję. Ale potrafił nabić nim działo i dobrze je wycelować. Mnie to wystarczy.”
Owszem, zgadzam się. Jedynym zarzutem z mojej strony jest brak spójności powiędzy poszczególnymi opowiadaniami tego zbioru. Niby można prześledzić rozwój Annopolis od czasów antycznych po fikcyjny ekwiwalent Wiosny Ludów – jednak tak naprawdę łączy te teksty jedynie kilka wspólnych miejsc i osób. Tematyka poszczególnych opowiadań jest bardzo różnorodna i zmusza czytelnika za każdym razem do męczącego i żmudnego zaakceptowania innych zagadnień, które w danym tekście autor postanowił rozpatrywać. Ziemkiewicz trafnie pisze: „Że Grundkowski nie stara się przyciągnąć czytelnika, to prawda. Nie wysila się na dobrze brzmiące tytuły, używa polszczyzny bardzo literackiej, lecz monotonnej, wszyscy jego bohaterowie posługują się dokładnie takim samym językiem. Ale ma dar konstruowania pełnokrwistych bohaterów i ciekawych fabuł.”
Wszystko to się zgadza. Czasami aż żal było czytać tę książkę, bo z perspektywy naszych czasów wiem, że „Annopolis” nie zdołało przebić się (mimo kilku nagród fandomu) do świadomości szerszego grona czytelników. Grundkowski pozostał autorem hermetycznym, jego opowiadania z alternatywnej historii Europy (?),chociaż w moim mniemaniu najlepsze teksty fantastyczne autora, nigdy nie zdobyły takiej poczytności, na jaką by zasługiwały.
Szkoda to. Tym bardziej, że dołączona do zbioru „Bitwa nad rzeką Icinus” dobitnie pokazuje, jak ciekawie potrafił Grundkowski łączyć wiedzę historyczną z fantastycznymi konfabulacjami – tym tekstem stał się on dla mnie prekursorem Feliksa W. Kresa.
Zbiór „Annopolis” to późna próba przybliżenia tego aspektu twórczości Grundkowskiego. Podejrzewam, że ze względu na specyficzność tekstów będzie to zamiar szczytny, ale mało skuteczny.