Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka i zwiewna niczym powiew letniego wiaterku, zatopiona w morzu serduszek i obsypana brokatem. Młodzieńcza miłość jest często idealizowania i infantylizowana przez mass media. I chociaż może zdarzyć się, że wraz z nią przybędą motyle i ulokują się w brzuchu, a wszystko wokół nabierze jaśniejszych barw i zewsząd będą docierały do uszu miłosne melodie, lecz miłosna rzeczywistość często okazuje się nieco bardziej brutalna... Przyspieszone bicie serca, myśli zaprzątnięte tylko jedną osobą i to ciągle poczucie niezdecydowania - co zrobić, jak się zachować, co on/ona sobie pomyśli... Nieustanna gonitwa myśli i niepewność, podsycane przez wstyd i zakłopotanie. Zetknięcie mrzonek wyssanych z mediów z realnym życiem, w którym miłość to coś więcej niż motylki w brzuchu, czułe słówka i "żyli długo i szczęśliwie". Gdy samo bycie nastolatkiem już trudne samo w sobie, gdy wpasowanie się w oczekiwania rówieśników to droga przez mękę, gdy myśli nie nadążają za tym, co dzieje się z ciałem i emocjami, wówczas pojawia się jeszcze ona - pierwsza miłość. Bez instrukcji obsługi i gotowe scenariusza. I nie jest taka jak w romantycznych filmach... "Sztorm w sercu/W sercu Sztorm" autorstwa Annette Herzog z ilustracjami Katherine Clante i Rasmusa Bregnhøi to bardzo prawdziwa opowieść graficzna o pierwszej miłości. Opowiedziana z perspektywy dwóch osób - Violi i Storma. Do bólu autentyczna, nie stroniąca od trudnych tematów i nie tworząca tabu. Z silnym wątkiem edukacyjnym, bez typowej dla polskiej edukacji sek*ualnej pruderii i wybiórczości tematycznej. Pozwala lepiej poznać emocje, sposób myślenia i postępowania dziewcząt i chłopców, dając przestrzeń do lepszego zrozumienia drugiej strony i otwarcia na szczere rozmowy. Wplecione w narrację wątki przyrodnicze i kulturowe pozwalają spojrzeć na miłość z szerszej perspektywy, stanowiąc ciekawe tło do toczącej się opowieści. Wiele w tej opowieści niepewności, domysłów, marzeń i wyobrażeń, nieporozumień wynikających ze strachu i niewiedzy. Przeplatają się w niej chwile szczęścia z chwilami rozpaczy, wstydu i zażenowania samym sobą. Zewsząd uderza w czytelnika prawdziwością. I to jej największa siła i atut.