Dziewczyna w lodzie

Całkiem przypadkiem przeczytana i bardzo pozytywnie zaskoczony jestem. Książka bardzo przyjemnie napisana, wiele wątków ukazanych, nie tylko oczami głównej bohaterki. Do samego końca trzyma w napięciu. Postacie w książce przedstawione bardzo ludzko.

Całkiem przypadkiem przeczytana i bardzo pozytywnie zaskoczony jestem. Książka bardzo przyjemnie napisana, wiele wątków ukazanych, nie tylko oczami głównej bohaterki. Do samego końca trzyma w napięciu. Postacie w książce przedstawione bardzo ludzko.

Pokaż mimo to

Bardzo dobry kryminał

Bardzo dobry kryminał

Pokaż mimo to

Książka całkiem niezła, niestety irytowało mnie nadmiernie używanie słowa "Szefowo"

Książka całkiem niezła, niestety irytowało mnie nadmiernie używanie słowa "Szefowo"

Pokaż mimo to

Książka jest wg mnie słaba albo co najwyżej przeciętna. Wprawdzie śledztwo jest prowadzone logicznie, ale jakoś tak beznamiętnie. Erika - policjantka skonfliktowana z szefem, który rzuca jej kłody pod nogi i utrudnia śledztwo, mimo swojego zaangażowania i walki z przeciwnościami, nie ma żadnych cech, za które można byłoby ją polubić lub chociaż które by ją jakoś wyróżniały. Czytałam tę relację z wydarzeń z chłodną obojętnością i dopiero w drugiej połowie akcja zaczęła mnie bardziej wciągać i wywoływać pewne emocje. Przy okazji pewnych incydentów stwierdziłam, że albo nie rozumiem angielskich zachowań, albo Bryndza ma coś nie tak z głową.

Książka jest wg mnie słaba albo co najwyżej przeciętna. Wprawdzie śledztwo jest prowadzone logicznie, ale jakoś tak beznamiętnie. Erika - policjantka skonfliktowana z szefem, który rzuca jej kłody pod nogi i utrudnia śledztwo, mimo swojego zaangażowania i walki z przeciwnościami, nie ma żadnych cech, za które można byłoby ją polubić lub chociaż które by ją jakoś wyróżniały....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka zmieniła moje podejście do czytania książek, które są wydawane w seriach. Zawsze wydawało mi się, że jeśli książka nie kończy się na jednej części nie może być dobra. Jak błędnie i zbyt młodo (?) wtedy myślałam!
To jeden z moich ulubionych autorów (mówię jeden z, bo nie potrafię się zdecydować na tego jedynego), dzięki którym zakochałam się z literaturze kryminalnej.
Robert stworzył wspaniałą kobietę-policjantkę-bohaterkę, po przejściach, trudnym dzieciństwie, która mimo przeciwności losu i trudach życia w dzisiejszych czasach brnie do przodu, z nieustępliwością, upartością, ogromną intuicją i inteligencją.
Kto przeczyta tę książkę sięgnie po następną, i następna i następną. I nikt mi nie powie, że nie chciałby być jak Erika Foster. Bo ja bym chciała!

Ta książka zmieniła moje podejście do czytania książek, które są wydawane w seriach. Zawsze wydawało mi się, że jeśli książka nie kończy się na jednej części nie może być dobra. Jak błędnie i zbyt młodo (?) wtedy myślałam!
To jeden z moich ulubionych autorów (mówię jeden z, bo nie potrafię się zdecydować na tego jedynego), dzięki którym zakochałam się z literaturze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mega wciągająca książka, czyta się ją z dużym zainteresowaniem i ciężko odłożyć z powrotem. Postaci bardzo wyraziste. Bardzo polecam :)

Mega wciągająca książka, czyta się ją z dużym zainteresowaniem i ciężko odłożyć z powrotem. Postaci bardzo wyraziste. Bardzo polecam :)

Pokaż mimo to

w parku znaloziono zwłoki młodej kobiety ,śledztwo prowadzi detektyw Erika która zmaga się z tragiczna śmiercią męża.akcja toczy się powoli, jest kilka wątków ale bez dreszczyku emocji choć zakończenie jak zwykle zaskakuje.

w parku znaloziono zwłoki młodej kobiety ,śledztwo prowadzi detektyw Erika która zmaga się z tragiczna śmiercią męża.akcja toczy się powoli, jest kilka wątków ale bez dreszczyku emocji choć zakończenie jak zwykle zaskakuje.

Pokaż mimo to

Tę książkę miałam w formie audiobooka. Na początku ciężko było mi się wciągnąć, ale w miarę rozwoju akcji zaciekawiła mnie ta historia.
Na plus: Silna postać głównej bohaterki. Chociaż uważam, że nieszczęśliwa i doświadczona przez los dowodząca dochodzeniem to już banał, jednak Erika Foster miała w sobie coś, co sprawia, że ją zapamiętam.
Co mnie zaskoczyło: Ciekawie pokazana relacja między rodzeństwem.
Najciekawsza postać: Brzydka i nielubiana siostra ofiary. Byłam zaskoczona tym, co skrywa ta postać. Autor nadał jej naprawdę oryginalne cechy i zainteresowania.
Mój komentarz do zakończenia: Autor wyprowadził mnie na manowce i tego się nie spodziewałam. I o to chodziło :)
Dlaczego taka ocena: Bo podsumowując to wszystko, to nie był jakiś mega porywający kryminał. Historia ciekawa, ale czuję, że można było mocniej wykorzystać jej potencjał.

Tę książkę miałam w formie audiobooka. Na początku ciężko było mi się wciągnąć, ale w miarę rozwoju akcji zaciekawiła mnie ta historia.
Na plus: Silna postać głównej bohaterki. Chociaż uważam, że nieszczęśliwa i doświadczona przez los dowodząca dochodzeniem to już banał, jednak Erika Foster miała w sobie coś, co sprawia, że ją zapamiętam.
Co mnie zaskoczyło: Ciekawie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zabrałam się za cały cykl i wysłuchałam tą książkę drugi raz, dla przypomnienia. I o dziwo słuchałam ją z przyjemnością pomimo, że wiedziałam jak się skończy. Teraz zabieram się za drugą część

Zabrałam się za cały cykl i wysłuchałam tą książkę drugi raz, dla przypomnienia. I o dziwo słuchałam ją z przyjemnością pomimo, że wiedziałam jak się skończy. Teraz zabieram się za drugą część

Pokaż mimo to

Pierwsze spotkanie z twórczością Roberta Bryndzy nie wypadło tak jak się spodziewałem. Większość opinii na temat „Dziewczyny w lodzie” była co najmniej bardzo pochlebna z tendencją wznoszącą. Zatem po odsłuchaniu audiobooka zadałem sobie pytanie czy to ta sama powieść która zbiera takie fajne głosy? Osobiście wahałem się ocenić książkę pomiędzy ‘przeciętna’ i ‘dobra’, ale biorąc pod uwagę że jako dobre oceniłem kilka (-naście?) innych, a zdecydowanie lepszych od tej – „Dziewczyna w lodzie” ma u mnie tylko pięć gwiazdek. Tak po prawdzie nie jest to całkiem zły kryminał, ale udany też raczej nie. Jedna rzecz mnie tu dość mocno raziła – tu wszystko jest takie czarno-białe, bez wyrazu. Nawet zakończenie nie wywołało u mnie jakiegoś efektu szoku; mało tego – od samego początku coś mi mówiło że to właśnie ta osoba stoi za wszystkimi zabójstwami… Uwielbiam zagmatwane kryminały, kiedy Autorzy wodzą czytelnika za nos, podsuwają fałszywe tropy żeby na końcu znokautować z szelmowskim uśmiechem na twarzy… Tutaj tego nie ma. Druga sprawa – Erika Foster… Najlepszy śledczy w Anglii? Świetna policjantka? To nie wiem, bo w „Dziewczynie…” występuje – cytując bohaterów „Kilera” – jakaś popierdółka (oczywiście ‘po przejściach’)?! Jej bezradność momentami irytowała dość mocno. Nie polubiłem tej bohaterki, oj nie. Jednak dostanie ona jeszcze przynajmniej jedną szansę w przyszłości ode mnie , i oby spisała się lepiej niż w rzeczonej części. Teraz zaznaczyła swoją obecność bardzo przeciętnie.

Pierwsze spotkanie z twórczością Roberta Bryndzy nie wypadło tak jak się spodziewałem. Większość opinii na temat „Dziewczyny w lodzie” była co najmniej bardzo pochlebna z tendencją wznoszącą. Zatem po odsłuchaniu audiobooka zadałem sobie pytanie czy to ta sama powieść która zbiera takie fajne głosy? Osobiście wahałem się ocenić książkę pomiędzy ‘przeciętna’ i ‘dobra’, ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to