Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Finał trylogii cudowny! Książka różni się od poprzednich części - ma inny, niezwykły klimat i o wiele częściej zaskakuje czytelnika. Oczywiście Amy i Starszy znów wkroczyli do akcji, by porozwiązywać kilka zagadek. A ja miałam wielką frajdę, robiąc to razem z nimi.
POLECAM!

Finał trylogii cudowny! Książka różni się od poprzednich części - ma inny, niezwykły klimat i o wiele częściej zaskakuje czytelnika. Oczywiście Amy i Starszy znów wkroczyli do akcji, by porozwiązywać kilka zagadek. A ja miałam wielką frajdę, robiąc to razem z nimi.
POLECAM!

Po tylu wysokich ocenach spodziewałam się czegoś rewelacyjnego. Niestety nudziłam się niemiłosiernie podczas czytania. Może raz czy dwa zaciekawił mnie dalszy los bohaterów, ale w główniej mierze po prostu zmuszałam się do kontynuowania lektury. "Byle do końca..." - mówiłam sobie.
Koniec nadszedł. A moje zdanie o książce nie zmieniło się ani trochę.

Po tylu wysokich ocenach spodziewałam się czegoś rewelacyjnego. Niestety nudziłam się niemiłosiernie podczas czytania. Może raz czy dwa zaciekawił mnie dalszy los bohaterów, ale w główniej mierze po prostu zmuszałam się do kontynuowania lektury. "Byle do końca..." - mówiłam sobie.
Koniec nadszedł. A moje zdanie o książce nie zmieniło się ani trochę.

Dan Krokos przez dziewięć lat pracował na stacji paliw, żeby opłacić studia. Dopiero po tym czasie został pisarzem. Wiecie co wam powiem? Ja to chyba też zacznę nalewać benzynę, skoro wtedy mogą wskoczyć do głowy takie pomysły.
Okej! Przechodząc do sedna...
Na początku za Chiny ludowe nie potrafiłam się przyzwyczaić do stylu Krokosa. Oczywiście działo się tak dlatego, że w głównej mierze czytam książki pisane przez kobiety, a "Obca pamięć" jest jedną z moich pierwszych czytanych powieści, w których to mężczyzna dzierżył pióro (albo klawiaturę). Mniemam, że to na płci polegała różnica. W każdym razie w książce wszystko działo się bardzo szybko i, prawdę powiedziawszy, po pięćdziesięciu stronach zraziło mnie to do poznania ciągu dalszego. Sądziłam, że autor w ogóle nie skupia się na relacjach między bohaterami. Że chodzi tylko o akcję i przedstawienie zdarzeń, które "przyśpieszą mój puls" - jak twierdzi wpis na okładce. Jednak zmusiłam się do dalszego czytania, a to odpychające wrażenie po jakimś czasie minęło samo. Być może po prostu przywyknęłam do tempa fabuły, bo facet opisuje uczucia w kilku zdaniach, a kobieta jest w stanie wypełnić całą stronę.
Pomysł na książkę świetny. Mój puls rzeczywiście przyśpieszył kilka razy, a oczy niejednokrotnie rozwarły się ze zdziwienia. Aż trudno uwierzyć, że to pierwsza książka Krokosa - fabuła jest zawiła, ale świetnie opracowana. Nawet pojawił się motyw trójkąta miłosnego, którym nigdy nie gardzę.
POLECAM!

Dan Krokos przez dziewięć lat pracował na stacji paliw, żeby opłacić studia. Dopiero po tym czasie został pisarzem. Wiecie co wam powiem? Ja to chyba też zacznę nalewać benzynę, skoro wtedy mogą wskoczyć do głowy takie pomysły.
Okej! Przechodząc do sedna...
Na początku za Chiny ludowe nie potrafiłam się przyzwyczaić do stylu Krokosa. Oczywiście działo się tak dlatego, że w...