Jesteśmy społecznością, która kocha książki

https://www.instagram.com/p/C6Jjchst0Cq/?img_index=1

„Miasto gwiezdnego pyłu” to historia, która opowiada o klątwie, miłości i zemście. Jest to jedna z tych eterycznych, mistycznych, niemal zahaczająca o oniryzm (jednak nie ma bezpośrednich nawiązań do snów) — niemal idealny przykład realizmu magicznego.

Nie wiem do końca, co mam myśleć o tej powieści. Myślę, że nie wciągnęła mnie tak jak powinna, a może jak na to liczyłam. Zrzucam tutaj winę na siebie, ponieważ często podczas lektury rozpraszałam się i nie mogłam skupić na tym, co czytam.

W powieściach jednotomowych zazwyczaj mam wrażenie, że brakuje mi czegoś jeszcze — kilku rozdziałów, które pozwolą poznać lepiej głównych bohaterów, świat przedstawiony, wgryźć się w problematykę. Miałam tak w przypadku Violet, chociaż z drugiej strony wydaje mi się, że autorka podążyła drogą bez licznego wchodzenia w szczegóły, aby przedstawić historię "tu i teraz".

Zdecydowanie najbardziej urzekła mnie wizja podróżowania po świecie, odbywania spotkań głównej bohaterki z szemranymi osobistościami (za mało pociągnięty temat), motyw kawiarni oraz samo to, że bohaterowie odwiedzili Pragę (miód na moje bohemistyczne serce!). To oraz wizja wieloświatu, GWIAZDY — to było coś pięknego i urzekającego.

Czuję, że jest to raczej powieść na jesienno-zimowy czas, gdzie akcent dark academii miałby większe szanse przebicie i nadania odpowiedniego nastroju, więc pewnie w drugiej połowie roku sięgnę po nią raz jeszcze — myślę, że będzie wtedy idealna.

https://www.instagram.com/p/C6Jjchst0Cq/?img_index=1

„Miasto gwiezdnego pyłu” to historia, która opowiada o klątwie, miłości i zemście. Jest to jedna z tych eterycznych, mistycznych, niemal zahaczająca o oniryzm (jednak nie ma bezpośrednich nawiązań do snów) — niemal idealny przykład real...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C6B4nM2tDff/

Czasem bardzo chcemy przeczytać jakąś książkę, ale kiedy dostaniemy ją w ręce, okazuje się rozczarowaniem.

Świat przedstawiony,
który jest chyba największym minusem, ponieważ... w ogóle nie został on przedstawiony: ani historia, ani religia, ani system magiczny. Na początku myślałam, że to zabieg celowy i będziemy dowiadywać się wszystkiego z czasem, ale… chyba jednak nie. Uważam, że nowego świata nie da się opisać jednozdaniowo, czego akurat wymaga tego sytuacja.

Wiele podejmowanych wątków było niedopracowanych. Jednym z nich są aniołowie, o których niewiele się dowiadujemy, pomimo wielu wzmianek o przeszłości z ich udziałem. Nic, oprócz tego, co akurat pasowało autorce wspomnieć w jednym lub dwóch zdaniach. Wiele razy rzeczy działy się "ot, tak", co jest irytujące.

Bohaterowie.
Eliana to dla mnie była mocno teatralna, która w równym stopniu była żenująca, co śmieszna. Stereotypowa badass o sercu z kamienia, urodą dorównuje gwiazdom i językiem ostrym jak brzytwa... szkoda tylko, że w teorii.
Rielle jest nieco lepsza, jej historia wydaje się ciekawa. Miała potencjał, chociaż niewykorzystany, chociażby aspekt jej szkolenia i nauki.
Postaci drugoplanowe... wolałabym nawet o nich nie wspominać. Wszyscy papierowi, z jasno określonym celem i nic poza tym. Simon, który ogólnie mógłby nawet nie istnieć i efekt byłby dokładnie taki sam.

Relacje,
których de facto nie ma. Oczywiste są: to matka, ojciec, brat, przyjaciółka/przyjaciel — niczego głębszego nie znajdziecie. Romans? Poproszę lupę! To miało być slow burn, enemis to lovers czy co? Lekko się pogubiłam. Zero chemii, zero flirtu, zero ognia.

Gwoździem do trumny są dla mnie dialogi. Suche jak słoma, wymuszone, brak flow. Czasem miałam wrażenie, że rozmowa miała dotyczyć tej konkretnej sprawy i tyle. Brak cienia subtelności, finezji.

Podsumowanie.
Ta powieść nie była nawet przeciętna. Widzę jej potencjał, ale to nie wszystko, prawda? No dobra, czytało się dość szybko, ale to niewiele znaczy.

https://www.instagram.com/p/C6B4nM2tDff/

Czasem bardzo chcemy przeczytać jakąś książkę, ale kiedy dostaniemy ją w ręce, okazuje się rozczarowaniem.

Świat przedstawiony,
który jest chyba największym minusem, ponieważ... w ogóle nie został on przedstawiony: ani historia, ani religia, ani s...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C50gsGbtOj7/

Motywy obecne w powieści są totalnie moimi ulubionymi, więc nie będę ukrywać, że ta historia zrobiła na mnie duże wrażenie. Intrygi polityczne, które tworzy autorka są naprawdę wciągające i misterne. Jednak największym dla mnie plusem jest to, że sama historia jest niezwykle dojrzała.

Dramis bawi się poniekąd czytelnikiem używając licznych zagadek i aluzji. Tak jest w przypadku głównego bohatera (jednego z dwóch), Willa, który jest naprawdę dobrze skrojoną postacią, która bywa tajemnicza — nie znamy do końca jego motywacji. Za to Aya... moim zdaniem jest trochę sprzeczną postacią. Jest szpiegiem królowej, co zostało oddane w powieści, ale znowu czasami ponoszą ją emocję. Bardzo ją polubiłam, ale jednak była momentami zbyt papierowa, często stąpała na kruchej granicy autentyczności.

Nie jest to powieść młodzieżowa, zdecydowanie skierowana dla nieco starszego czytelnika. Mamy tutaj relację między bohaterami od wrogów do kochanków, slow burn, on poczuł TO pierwszy. Uważam, że jest to kolejna zaleta powieści, ponieważ nie jest to coś, co przytłacza i nie spycha głównych wątków na dalszy plan, ale nadal jest ważną częścią.

“Klątwa świętych” nie jest na siłę przedłużana, co jest kolejnym ogromnym plusem. Akcja płynie wartko, wszystko wydaje się mieć sens, a jak go do końca nie ma, to jest celowo skryte przed czytelnikiem i bohaterami.

Powieść czyta się szybko i przyjemnie. Z fascynacją łączyłam kropki. W powieści znajdziecie motyw religii politeistycznej, fanatyzmu, nowego świata i przepowiedni. Jak dla mnie to totalna bajka i cudownie było zagłębić się w ten świat. Sam system magiczny, czy też osób uzdolnionych przypomina trochę trylogię Grisha, ale w znacznie LEPSZYM wydaniu.

https://www.instagram.com/p/C50gsGbtOj7/

Motywy obecne w powieści są totalnie moimi ulubionymi, więc nie będę ukrywać, że ta historia zrobiła na mnie duże wrażenie. Intrygi polityczne, które tworzy autorka są naprawdę wciągające i misterne. Jednak największym dla mnie plusem jest to, że s...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C5qF0xxtrH4/?img_index=1

Po raz pierwszy styczność z tą serią miałam w 2013 roku, czyli 11 lat temu i możecie się domyślać, że niewiele pozostało w mojej pamięci. Przez te lata przypięłam negatywną łatkę tej historii, bo przecież nie mogła mi się spodobać, skoro ją porzuciłam, prawda? Otóż nie, po prostu seria nie została kontynuowana w Polsce po 2 tomie, a ja... w końcu sięgnęłam po coś innego.

Świat przedstawiony…
bazuje na "Śnie nocy letniej" Sheakspeare'a (polski przekł.K.I. Gałczyńskiego, 1954), więc mamy elfy, dwory, pradawną magię. Muszę przyznać, że autorka świetnie stworzyła ten świat (i wykorzystała w pełni potencjał — napisała jeszcze 2 serie), co mnie bardzo cieszy. Magiczna kraina zderza się z realnym światem, więc zderzają się również prawda z baśnią i snem. I chociaż minęło kilkanaście lat od premiery, to uważam, że jest to nadal jeden z lepiej wykreowanych światów.

Bohaterowie.
Meghan Chase jest osobliwą 16-latką, która wiedzie życie odludka. Bardzo jej współczułam, ale uważałam ją też za dość pomysłową i zaradną. Miała swoje momenty chwały i te nieco mniej... ale w końcu to nastolatka — o dziwo, nie irytowało mnie to tak bardzo, chociaż kilka razy przewróciłam oczami. Mamy też Puka, który jest jej przyjacielem (mam co do niego mieszane uczucia), Asha, który jest... no classic my love oraz Grimalkina, który swoją osobliwością i szczerością... był typowym kotem — no dream team!

Relacje.
Mamy poruszane wątki rodzicielstwa (kolejny raz przyprawiło mnie to o dreszcze), wątek romantyczny jak w niemal klasycznej wersji YA (jest też lekki trójkąt). Meghan zawiązuje również sojusze i umowy, ale również podpada władcom Nigdynigdy, co gwarantuje emocje.

Podsumowanie.
Seria ma dość mroczny i osobliwy klimat. Nawet po latach byłam zaniepokojona i czasami zaskoczona, co bardzo mi się to podobało. Nie uświadczycie tutaj słodyczy i cukierkowatości, ale rządzę krwi i władzy. Osobiście uważam, że ta historia dobrze się zestarzała i bardzo polecam fanom fantastyki, elfów i mrocznych tajemnic.

https://www.instagram.com/p/C5qF0xxtrH4/?img_index=1

Po raz pierwszy styczność z tą serią miałam w 2013 roku, czyli 11 lat temu i możecie się domyślać, że niewiele pozostało w mojej pamięci. Przez te lata przypięłam negatywną łatkę tej historii, bo przecież nie mogła mi się spodobać, skor...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C5qF0xxtrH4/?img_index=1

Po raz pierwszy styczność z tą serią miałam w 2013 roku, czyli 11 lat temu i możecie się domyślać, że niewiele pozostało w mojej pamięci. Przez te lata przypięłam negatywną łatkę tej historii, bo przecież nie mogła mi się spodobać, skoro ją porzuciłam, prawda? Otóż nie, po prostu seria nie została kontynuowana w Polsce po 2 tomie, a ja... w końcu sięgnęłam po coś innego.

Świat przedstawiony…
bazuje na "Śnie nocy letniej" Sheakspeare'a (polski przekł.K.I. Gałczyńskiego, 1954), więc mamy elfy, dwory, pradawną magię. Muszę przyznać, że autorka świetnie stworzyła ten świat (i wykorzystała w pełni potencjał — napisała jeszcze 2 serie), co mnie bardzo cieszy. Magiczna kraina zderza się z realnym światem, więc zderzają się również prawda z baśnią i snem. I chociaż minęło kilkanaście lat od premiery, to uważam, że jest to nadal jeden z lepiej wykreowanych światów.

Bohaterowie.
Meghan Chase jest osobliwą 16-latką, która wiedzie życie odludka. Bardzo jej współczułam, ale uważałam ją też za dość pomysłową i zaradną. Miała swoje momenty chwały i te nieco mniej... ale w końcu to nastolatka — o dziwo, nie irytowało mnie to tak bardzo, chociaż kilka razy przewróciłam oczami. Mamy też Puka, który jest jej przyjacielem (mam co do niego mieszane uczucia), Asha, który jest... no classic my love oraz Grimalkina, który swoją osobliwością i szczerością... był typowym kotem — no dream team!

Relacje.
Mamy poruszane wątki rodzicielstwa (kolejny raz przyprawiło mnie to o dreszcze), wątek romantyczny jak w niemal klasycznej wersji YA (jest też lekki trójkąt). Meghan zawiązuje również sojusze i umowy, ale również podpada władcom Nigdynigdy, co gwarantuje emocje.

Podsumowanie.
Seria ma dość mroczny i osobliwy klimat. Nawet po latach byłam zaniepokojona i czasami zaskoczona, co bardzo mi się to podobało. Nie uświadczycie tutaj słodyczy i cukierkowatości, ale rządzę krwi i władzy. Osobiście uważam, że ta historia dobrze się zestarzała i bardzo polecam fanom fantastyki, elfów i mrocznych tajemnic.

https://www.instagram.com/p/C5qF0xxtrH4/?img_index=1

Po raz pierwszy styczność z tą serią miałam w 2013 roku, czyli 11 lat temu i możecie się domyślać, że niewiele pozostało w mojej pamięci. Przez te lata przypięłam negatywną łatkę tej historii, bo przecież nie mogła mi się spodobać, skor...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C5IfN5rtXs2/

Jeśli boicie się klątwy drugiego tomu, to przy tej pozycji możecie odetchnąć z ulgą!

Drugi tom serii podobał mi się jeszcze bardziej, od pierwszych stron czułam przyciąganie. Historia zaskoczyła mnie sposobem jej prowadzenia. W pierwszej odsłonie dużo się dzieje, ale tym razem akcja jest bardziej jednostajna, chociaż Bren ciągle podróżuje.

Ale to jeszcze nie wszystko! Dostajemy zupełnie nową, totalnie nieprzewidywalną i przerażającą postać — Styksa. Tutaj od razu ostrzegam, że działalność tego… typa jest opisana (mord3rstwa i proces kształtowania). Nie mniej jednak, jest to bardzo ciekawa postać, która nadaje różnorodności i nie czyni książki cukierkowej.

Jeszcze kilka słów o Brenie: przechodzi on przemianę, co może nie jest niczym niezwykłym, ale za to szalenie ciekawym. Zwłaszcza, że w większości książek bohaterom takie cuda zajmują 1 tom, ale Bran jest nieco bardziej złożony. Przemiana tego bohatera od egoisty i złodzieja do człowieka gotowego się poświęcić… Uważam, że to majstersztyk, zwłaszcza, że nie dostajemy tą przemianą w twarz, a jest ona prowadzona subtelnie, na zasadzie małych niuansów.

Ważne, przynajmniej dla mnie, są słowa Brena: dlaczego on ma wszystkich uratować. Może to banalne, ale jest to stwierdzenie, które rzadko pada w tego typu powieściach, a bohaterowie przyjmują swój los (często absurdalny) za coś naturalnego, bo tak.

Relacje między bohaterami opierają się na przyjaźni lub towarzystwie podczas podróży. Jeśli chodzi o ten aspekt książki, to czuję lekki niedosyt, ale ostatnia część książki… no cóż, przeczytacie, to sami zrozumiecie.

Ze swojej strony mogę tylko gorąco polecić tę książkę (tak jak i poprzed tom). Nie jest u mnie czymś normalnym czytanie rodzimej literatury, a tym bardziej zachwyt nad nią, więc możecie uznać to za dostateczny argument, aby poznać ten magiczny świat.

https://www.instagram.com/p/C5IfN5rtXs2/

Jeśli boicie się klątwy drugiego tomu, to przy tej pozycji możecie odetchnąć z ulgą!

Drugi tom serii podobał mi się jeszcze bardziej, od pierwszych stron czułam przyciąganie. Historia zaskoczyła mnie sposobem jej prowadzenia. W pierwszej odsłonie...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C32qOB2N8zu/

Cóż to była za wspaniała przygoda! 🤩

💕 Po przeczytaniu "Krew i księżyc" (fabuła nie ma nic wspólnego z tą książką), potrzebowałam romansu z wątkiem kryminalnym. Jakąś tajemnicą, która nadałaby dreszczyku emocji, zaraz obok wielkiej miłości! I "Pomóż mi sobie przypomnieć" była wręcz idealną odpowiedzią na to pragnienie ❤️

💕 Ta historia... miałam autentyczne dreszcze z emocji i ściskało mnie w brzuchu. Nie jest to u mnie częsta reakcja, dlatego uważam, że książka jest tym bardziej wyjątkowa, że wzbudziła je we mnie tak silne, bo... miłość bohaterów to po prostu wszystko.

💕 Powieść jest trudna i zaczyna się bolesnym wstępem o stracie i śmierci, a dodatkowe emocje gwarantuje fakt, że Brielle (główna bohaterka) straciła pamięć i ostatnie 3 lata jej życia zostały wymazane. To co jednak się dzieje... to przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Emocje atakowały mnie z każdej strony.

💕 Wszyscy bohaterowie są cudowni, jedyni w swoim rodzaju. Brie i Spencer byli cudownymi postaciami, których miłość jest po prostu czymś więcej — obezwładniająca, piękna i silna.

💕 Dużo dały również rozdziały z obu perspektyw, a te ze strony Spencera, wierzcie mi, bez spoilerów, że to chyba były najbardziej łamiące serce myśli, jakie miałam okazję czytać.

💕 Ta powieść to jedna z cudowniejszych, piękniejszych i emocjonujących historii, na której śmiałam się w głos i totalnie się rozklejałam, a smaku dodaje wątek wątek kryminalny. Uwielbiam przyjaźń między Emmettem, Holdenem, Isaakiem i Spencerem, ale także rolę Brie w tym wszystkim. Cudowna, cudowna i jeszcze raz cudowna. Polecam wszystkim!

https://www.instagram.com/p/C32qOB2N8zu/

Cóż to była za wspaniała przygoda! 🤩

💕 Po przeczytaniu "Krew i księżyc" (fabuła nie ma nic wspólnego z tą książką), potrzebowałam romansu z wątkiem kryminalnym. Jakąś tajemnicą, która nadałaby dreszczyku emocji, zaraz obok wielkiej miłoś...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C3P5VfXN0Lr/

Muszę przyznać, że totalnie się tego nie spodziewałam. Myślałam, że będzie to kolejne szablonowe YA, które pokazuje młodzieńczą, trudną miłość między złodziejką a księciem. Nic bardziej mylnego!

🧞 Świat przedstawiony.
To naprawdę dojrzała historia inspirowana Księgą tysiąca i jednej nocy, mitologią perską i okraszona cudownym klimatem rodem z Aladyna: Króla złodziei. Świat jest bardzo ciekawy, system magiczny oparty na relikwiach po prostu porywa. Jest dużo legend, wnikania w kulturę, różne spojrzenia na świat — wszystko, co cenię. Mamy również motyw drogi/podróży, więc dla lubiących przygody będzie w sam raz!

🧞 Bohaterowie.
Są ciekawi i skrajnie różni, ale nieco szablonowi — jednak specjalnie mi to nie przeszkadzało, ponieważ stanowili bardzo emocjonujące zestawienie i łatwo było ich polubić. Luli przypominała mi nieco Nahri, a Mazen Ali'ego (z trylogii Dewabad), ale podoba mi się, że obie postaci dążą jednak do innych celów i mają nieco inne biografie (bardziej pasujące do ich zadań). Jest jeszcze Aisza, która pozytywnie mnie zaskoczyła, chociaż jest postacią, która ma tzw. “szarą moralność”. Jest jeszcze Qadir, który (mam nadzieję) jeszcze nico uchyli swojej historii w następnym tomie, ale polubiłam go za opiekuńczość i rodzicielską postawę.

🧞 Relacje.
Są oparte na kruchym sojuszu w podróży. Nie ma wątku romantycznego, co podkreślam. Ani między dżinem a którym z bohaterów, ani między ludźmi. Moim zdaniem wyróżnia to tę historię na tle innych, ponieważ liczyły się charaktery, zemsta, pojednanie, zdrada, a nie nastoletnie miłostki (chociaż główni bohaterowie mają po dwadzieścia kilka lat).

🧞 Podsumowanie.
"Złodzieja Gwiezdnego Pyłu" czytało się przyjemnie. Uwielbiam nawiązania do mitologii i legend, więc była to prawdziwa uczta. Akcja była wartka, bohaterowie dobrze przedstawieni (chociaż trochę schematyczni), zyskujący sympatię. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnego tomu, bo zakończenie... Powiem tylko, że miazga!

https://www.instagram.com/p/C3P5VfXN0Lr/

Muszę przyznać, że totalnie się tego nie spodziewałam. Myślałam, że będzie to kolejne szablonowe YA, które pokazuje młodzieńczą, trudną miłość między złodziejką a księciem. Nic bardziej mylnego!

🧞 Świat przedstawiony.
To naprawdę dojrzała historia...

Rozwiń

Zwiń

https://www.instagram.com/p/C37y6EHtmwg/

💛 Ta historia jest po prostu genialna — nic dodać, nic ująć 🤤

💛 Przez dłuższy czas myślałam, że nie ma lepszej historii niż seria "Piękny drań", ale okazuje się, że jednak może być! 🔥

💛 Humor.
Przede wszystkim. Totalnie rozbrajający, prawie płakałam ze śmiechu. Sytuacyjny, czarny, totalnie mój! Chyba dawno nie uśmiałam się tak na książce — szczerym, zachwyconym śmiechem. (I Simba — kto wie, ten wie 😂)

💛 Bohaterowie.
Totalnie przeuroczy, prawdziwi i zabawni. Olivie to moja bratnia dusza, przysięgam. Od samego początku zdobyła moje serce i cudownie było móc patrzeć na tę historię jej oczami. I Ethan — poproszę więcej takich bohaterów (jak się okazuje jest różnica między męskim bohaterem w romansach a fantastyce), który był totalnie uroczy i dojrzały. Uwielbiam takich mężczyzn, którzy nie boją się własnych uczuć (kiedy już dojdą do ładu z bohaterką), z sercem na dłoni.

💛 Relacje.
No cud-miód, malina! Mamy od wrogów do kochanków (w dobrych romansach to jest prawdziwy ogień), udawany związek... i to wszystko jeszcze na Hawajach? Poproszę też taką przygodę życia. I ta chemia między bohaterami, te złośliwe uśmieszki, te groźby... Nikt tak nie tworzy relacji między bohaterami jak duet Christina Lauren — i proszę, pisząc to nie umiem się nie szczerzyć, jak głupek 🤩😂

💛 Podsumowanie.
Jak już zaczęłam to nie mogłam jej odłożyć, dopóki nie skończyłam. Strasznie urocza opowieść o przewrotnym losie, szczęściu i pechu, ale również o rodzinie, relacjach i drugiej szansie. No polecam, z całego serca! 💕

https://www.instagram.com/p/C37y6EHtmwg/

💛 Ta historia jest po prostu genialna — nic dodać, nic ująć 🤤

💛 Przez dłuższy czas myślałam, że nie ma lepszej historii niż seria "Piękny drań", ale okazuje się, że jednak może być! 🔥

💛 Humor.
Przede wszystkim. Totalnie rozbrajający, pr...

Rozwiń

Zwiń