Jesteśmy społecznością, która kocha książki

#agegap #forrbidenlove #sportromance #emocionalrollercoaster

Anie i Kovie nie może być za lekko. Nieuleczalna choroba, zbliżające się mistrzostwa i mnożące się sekrety. Wszystko to nie tylko przytłacza ich oboje, ale też dramatycznie odbija się na ich życiu. Jednak Ana jest zdeterminowana, żeby osiągnąć sukces, a dla ukochanego sportu jest w stanie oddać wszystko. Dosłownie. Walcząc o życie pokonuje kolejne przeciwności, a w tym czasie Kova robi wszystko, żeby zapewnić jej bezpieczeństwo nawet kosztem siebie. Czy ich relacja przetrwa? Czy mroczne pożądanie, które spala ich ze sobą w końcu osiągnie szczyt?

Czwarty tom serii Balance to kolejna perełka. Wciągająca i rzucająca na kolana. Pełna akcji, namiętności i szaleństwa. Jedna z tych, które zaczynacie i nie potraficie odłożyć, bo tak mocno trzyma was w swoich sidłach. Ja przysięgam, że nie wiem jak ona to robi, ale przez prawie sześciuset stronicowe książki Franco dosłownie się płynie. I owszem mamy tam wzburzone morze i nawałnice, ale tych jej książek nie da się odłożyć. Po pierwszych zdaniach wiecie, że przepadliście. Że nie oderwiecie się od tej książki, a powroty do rzeczywistości będą trudne. Emocjonalny rollercoaster, który dostajemy powala na kolana i poniewiera.

To, co dzieje się między Aną i Kovą to… ciężko to opisać. Ta dwója niszczy się nawzajem, ale jednocześnie żyć bez siebie nie może. Ciągnie ich do siebie, jednak zdają sobie sprawę, że ich związek to zbyt wielka kontrowersja. Gdyby cokolwiek wyszło na jaw jego czeka więzienie, a ją nagłe zakończenie kariery. Prawda jest jednak taka, że nie potrafią bez siebie żyć. Nienawidzą się i kochają. Pożądają i odpychają od siebie. Napięcie między nimi tylko się gdy zwiększa, a gdy w końcu wybucha, to zmiata z powierzchni wszystko. Podobnie jak Ana na każdych zawodach, zdobywając złoto za złotem. Jej potencjał i umiejętności jest niemal tak wysokie jak pożądanie między nimi. Prowadzona ręką Kovy, darząc go ogromnym pokładem zaufania, rozwija siebie i ufnie wpada w jego ramiona. Momentami zapominamy, że Ana jest chora. Ale mogę Wam obiecać, że Kova o tym nie zapomina. Ani na moment. Gwarantuje Wam też, że po takim zakończeniu będziecie chcieli tylko więcej. Bo ja chcę. I to bardzo.

Ja już wiem, że ostatniego tomu będę tęsknie wyczekiwała. Będzie dopiero w lipcu. Ja nie wiem jak to wytrzymam. Ale chcę wiedzieć co dalej. I trzymam kciuki za szczęśliwe zakończenie.

#agegap #forrbidenlove #sportromance #emocionalrollercoaster

Anie i Kovie nie może być za lekko. Nieuleczalna choroba, zbliżające się mistrzostwa i mnożące się sekrety. Wszystko to nie tylko przytłacza ich oboje, ale też dramatycznie odbija się na ich życiu. Jednak Ana jest zdeterminowana...

Rozwiń

Zwiń

W tym miejscu czuć magię. Ona jest. Prawdziwa. Żywa. Namacalna.

#darkacademia #agegap #vampires #witch #enemiestolovers #romantasy #newadult

Willow ma w życiu sprecyzowane zadanie. Pomszczenie ciotki, a przy okazji zemszczenie się na Zgromadzeniu. Jednak sama dokłada sobie jeszcze jeden cel. Ochronić brata po śmierci matki. Ochronić przed wszystkim. A już na pewno ochronić przed Nimi. Idąc jednak na ugodę postanawia iść na Uniwersytet Hollow’s Grove, gdzie młodzi adepci magii i Naczynia uczą się razem. Nie zdaje sobie sprawy, że ta z pozoru spokojna uczelnia skrywa mroczne tajemnice, a magia w niej jest mocno zachwiana. Mimo to, Willow czuje się tak dobrze. Paradoksalnie, wreszcie ma poczucie, że gdzieś pasuje. Całość pogarsza tylko dyrektor, który oficjalnie gardzi wszystkim, co młoda wiedźma reprezentuje. Willow nie ma jednak pojęcia, że Alaric nie jest tym za kogo go uważa, a każde jego działanie nastawione jest na pewien konkretny cel. Którym jest ona. A jednocześnie, że to on jest kluczem do jej celu.

Biorąc tę książkę do ręki czułam, że będzie dobra. Ale nie, że przepadnę po kilku stronach. O mamuniu! Ja nie mogłam się od niej oderwać. Jak raz zaczęłam czytać, to praktycznie pochłonęłam ją na raz. To był świetnie napisany dark romance z dużą ilością manipulacji, dobrze wykreowanym światem i ciekawą główną bohaterką. Taką charakterną i pewną siebie. O panu dyrektorze nie wspomnę, bo od razu wpadł mi w oko :P A zakończenie… O mamo. Ostatnie pięćdziesiąt stron przeczytałam siedząc jak na szpilkach i nie odrywając wzroku od tekstu. Natomiast ostatnie zdania mnie rzuciły na kolana i sprawiły, że przebieram nogami w oczekiwaniu na kolejny tom. Bo po takiej końcówce ja muszę widzieć co dalej. Więc dobrze, że to dopiero pierwszy tom. I ciąg dalszy nastąpi!

Jedyne co jest dla mnie ciut dziwne, to fakt, że książka została oznaczona jako HOT, bo aż tak wielu hot momentów tam nie ma. A przynajmniej nie tyle co zakładałam, że będzie. Bo sądząc po opiniach to powinno być ich całkiem sporo. Niestety (stety) jest ich zaledwie kilka i część z nich jest mało eortyczna. Albo raczej - mogłaby być bardziej. Ale i tak jest dobrze! Jest mrocznie. I wciągająco. I gorąco. Bo choć fabuła w dużej mierze opiera się na sensualno-erotycznej relacji między nimi, to świat poza nimi, historia magii, akademii, to wszystko co ich otacza, jest tak świetnie napisane i skonstruowane, że zdecydowanie chciałam więcej. Więc świata, więcej obrzędów, rytuałów i historii.

Plus również za to, że sam język autorki (i fantastyczne tłumaczenie) jest idealny do wniknięcia w treść. Jest płynny, lekki i, co tu dużo mówić, po prostu dobry. Owszem znalazłam parę niedociągnięć i są fragmenty, które można by lepiej przetłumaczyć, ale generalnie nie jest źle. Czytało mi się super i nawet nie zauważyłam jak większość książki miałam za sobą!

Ja jak najbardziej polecam i czekam na kolejny tom :D Po takim zakończeniu to obowiązkowo!

W tym miejscu czuć magię. Ona jest. Prawdziwa. Żywa. Namacalna.

#darkacademia #agegap #vampires #witch #enemiestolovers #romantasy #newadult

Willow ma w życiu sprecyzowane zadanie. Pomszczenie ciotki, a przy okazji zemszczenie się na Zgromadzeniu. Jednak sama dokłada sobie jeszcze jeden ...

Rozwiń

Zwiń

Który fan Harrego Pottera nie marzył o prawdziwej księdze zaklęć, z której może uczyć się przydanej (lub złośliwej) magii? W której znajdziemy tajemne zaklęcia i dopasujemy różdżkę do naszych potrzeb i oczekiwań? No chyba nie ma takiej osoby! Ja jako dziecko oddałabym duszę za taką, a ostatnio właśnie taka Księga Zaklęć wpadła w moje ręce! I jestem zachwycona.

Książka jest nie tylko pięknie wydana i ilustrowana, ale też stanowi bogactwo wiedzy i ciekawostek dla prawdziwego adepta magii. Znajdziemy w niej nie tylko masę informacji o tworzeniu różdżek i prawidłowym dopasowaniu jej do czarodzieja. W końcu jest to niezwykle istotne podczas nauki magii. Poza tym mamy gigantyczny przegląd zaklęć użytych zarówno w książkach, jak i w filmach. Dla mnie osobiście, dla fana smaczków i ciekawostek to niezwykle cenne i wartościowe. Bo czytając szybko możemy się zorientować, że zaklęcia w świecie Harrego Pottera, to nie tylko zbitki przypadkowych liter, ale pochodzą z różnych języków i finalnie coś znaczą!

Moim zdaniem Księga Zaklęć to świetny pomysł jako prezent dla młodszego i starszego czarodzieja! Jest prześlicznie wydana i z pewnością wywoła uśmiech na twarzy. A jeśli kupujecie książkę dla siebie to gwarantuje Wam, że to strzał w dziesiątkę! Dowiecie się masę rzeczy i z dumą będziecie się mogli nazywać wykształconym czarodziejem!

Który fan Harrego Pottera nie marzył o prawdziwej księdze zaklęć, z której może uczyć się przydanej (lub złośliwej) magii? W której znajdziemy tajemne zaklęcia i dopasujemy różdżkę do naszych potrzeb i oczekiwań? No chyba nie ma takiej osoby! Ja jako dziecko oddałabym duszę za taką, a osta...

Rozwiń

Zwiń

Słowem wstępu - Priest to powieść o młodym księdzu i dziewczynie, która pragnie się nawrócić. I on jej pomaga. Oj jak pomaga! Usilnie i dogłębnie. Pokazuje jej kościół, pianino i kaplicę. Uczy formuły spowiedzi w konfesjonale, pokazuje różaniec i zapoznaje z przedmiotami do sakramentów. Jednocześnie opowiada jej historię o swojej siostrze (która jest naprawdę przykra) i przekonuje, że jest ukochanym dzieckiem Boga. Nie powiem, jest w tym coś uroczego, przyjemnego i zabawnego. Ja wybuchałam śmiechem przynajmniej kilka razy na rozdział, więc to chyba dobrze, co?

Ciężko mi jednoznacznie powiedzieć, czy ta książka jest dobra czy nie. Ja bawiłam się na niej dobrze, trochę się pośmiałam, momentami wzruszyłam, a czasem skrzywiłam się z poziomu żenady, ale to nie oznacza, że nie mam do niej uwag/przemyśleń. Więc może od nich zacznijmy.

Coś co dla mnie było całkiem nowe, to przede wszystkim fakt, że książka pisana jest z perspektywy mężczyzny (nie miałam jeszcze okazji takiego erotyku czytać) oraz, że mało tam opisów męskiego ciała. Nie słyszymy pochwał na temat jego mięśni, czy pewnych znaczących dla fabuły części ciała. Ksiądz Tyler poświęca za to dużo czasu na opis ciała Poppy. Wychwala ją. Poświęca uwagę jej ubiorowi i swoim wyobrażeniem o niej. Jak to ona go podnieca. Skupia się przy tym bardzo mocno na sferze fizycznej. I to ona, mam wrażenie, interesuje go najbardziej. Chodź stara się pokazać, że nie. Ale jednak…

Jednocześnie, o dziwo, zdaje sobie sprawę, że łamie śluby i popełnia grzech, a sama wiara jest dla niego ważna. Widzi w niej wartość i nie jest dla niego pustym frazesem. Jest księdzem z powołania i usiłuje walczyć z własną pokusą. Przynajmniej początkowo. Choć potem troszkę też. Troszkę. Niemniej, nie jest księdzem dla bycia księdzem, ale zdaje sobie sprawę ze swojej misji. Ma wiele przemyśleń natury moralnej i zastanawia się nad sensem swoich działań. Z nią. I z Bogiem jednocześnie. Więc chce zjeść ciastko i mieć ciastko.

Z racji, że lubię się czepiać nie mogę wspomnieć o tłumaczeniu. Bo dalej mam wrażenie, że przetłumaczenie książki na polski graniczy obecnie z cudem. Mniejszym lub większym. Tutaj nie jest tragicznie, ale są momenty, gdzie wartoby przemyśleć użycie innego słowa lub wyrażenia. Ja rozumiem, że w angielskim pewne sofrmułowania brzmią mocniej lub dosadniej, ale po polsku one zwyczajnie nie pasowały (czy to do sceny, czy to do bohatera) i drażniły moje oczy. A może tylko moje?

Mam takie przemyślenie na temat tej książki - bez kontrowersyjnego tematu ,,księdza” bez używania konfesjonału, świętych olejów czy sznura, nie wyróżniałaby się niczym szczególnym. Nie zapadałaby w pamięć i pewnie nie wzbudzałaby takich emocji. Byłaby po prostu przeciętnym erotykiem. Lekkim i przyjemnym, ale z pewnością nie oryginalnym. Dlatego mam takie poczucie, że to właśnie ten ,,boski” temat sprawia, że jest ona na ustach wszystkich na książkowych social media. Ta kontrowersja, te złamanie naszego polskiego, zaściankowego sposobu myślenia o księdzu jako kimś świętym. Wręcz mistycznym. Oderwanym od przeciętnego życia i zanurzonym w nieskończonej wiedzy i świętości. W książce pada fajne zdanie, że - parafrazując - duchowny nie przestaje być mężczyzną. Bo nie przestaje. Może śmiesznie, może górnolotnie, ale mam poczucie, że ta książka (i wiele jej podobnych) może być dobrym punktem wyjścia dla dyskusji i idei celibatu i jego zasadności w Kościele Katolickim.

Więc podsumujmy. Czy polecam Priesta? Pewnie od niektórych zbiorę baty, ale tak.Liczyłam na coś lekkiego, mało ambitnego (i nie mówię tego złośliwie), co będzie się szybko i sprawnie czytało. Co da mi dobrą zabawę i pozwoli oderwać się na chwilę od rzeczywistości. Nie oczekiwałam wiele, a już na pewno nie wzniosłych scen erotycznych. Ani duchowych przeżyć. I dokładnie to dostałam. Więc cóż no cóż… Nie oczekiwałam wielkiej literatury i byłam gotowa na momenty żenady. Było lekko, mało ambitnie, czasem śmiesznie, czasem nie. Ale na pewno nie mogę powiedzieć, że to źle spędzony czas.

Słowem wstępu - Priest to powieść o młodym księdzu i dziewczynie, która pragnie się nawrócić. I on jej pomaga. Oj jak pomaga! Usilnie i dogłębnie. Pokazuje jej kościół, pianino i kaplicę. Uczy formuły spowiedzi w konfesjonale, pokazuje różaniec i zapoznaje z przedmiotami do sakramentów. Je...

Rozwiń

Zwiń

,,Znałam cię kiedyś, ale to było dawno temu. Chłopak, którego wtedy znałam,nigdy nie potraktowałby kogoś tak, jak ty potraktowałeś mnie.”

#secondchance #arrangedmariage #specialclub #touchherandyoudie #forcedproximity

Początkowo byłam nieprzekonana. I bałam się, że poczucie cringu zmiecie mnie z powierzchni bookstagrama. Obawiałam się, bo nie miałam zbyt dużej styczności z motywem wymuszonej bliskości czy wymuszonego małżeństwa. Jednak Aukcja przekonała mnie, że to naprawdę coś wartego uwagi. I powoli chyba stanie się to moim ulubionym motywem. ALbo chociaż w mocnej top pięć. Choć czy to rzeczywiście w przypadku Aukcji to małżeństwo i bliskość była aż takie wymuszona? Bo chemię między bohaterami czuć już od pierwszego ,,spotkania”. I zdecydowanie od początku bardzo czekałam na rozwinięcie się ich relacji i wypatrywałam każdego ich spotkania. A widywali się często!

Coś co bardzo mi się podobało w Aukcji to odwaga głównej bohaterki. Jako młoda dziewczyna nie załamała się i wzięła na siebie olbrzymią odpowiedzialność. I dała sobie radę. Mimo problemów, trudności i kłód rzucanych pod nogi buduje z nich schody i stara się jak najlepiej.W desperacji podejmuje trudną decyzję o sprzedaży własnego ciała. Bardzo trudną decyzję, której wiele z nas nie byłoby w stanie podjąć. Ale to też wiele o niej mówi. Jest silną i zdecydowaną osobą. Chce chronić brata i zrobi wszystko, aby zarobić na jego leczenie. Jednocześnie Lottie jest osobą, która potrzebuje wsparcia i ramienia, które ją wesprze. Przyjaciela.

Śmiało mogę powiedzieć, że bawiłam się na niej świetnie. I choć od początku dało się przewidzieć zakończenie, to nie sprawiło to, że książkę źle mi się czytało. Wprost przeciwnie! Skupiłam się na ich drodze do finału, wybuchając śmiechem co kilka rozdziałów. A musicie wiedzieć, że dzięki uprzejmości wydawnictwa miałam okazję czytać tę książkę wcześniej i na dodatek w pociągu. Więc było wesoło! Sama lektura była też naprawdę przyjemna, bo zarówno styl autorki jak i tłumaczenie było napisane bardzo fajnym językiem. Takim przez który się płynie i chce się więcej. Takim, przez który nie chce się książki odłożyć, a pozostać w niej na dłużej. Nie mogło też zabraknąć pikantnych scen! W końcu to gorący romans! Choć między nimi pożądanie kipi już od pierwszych stron, to kiedy wybuchło to zdecydowanie było spektakularnie.

Czy warto? Tak! To przyjemna, może nie aż tak lekka książka, z którą spędzicie naprawdę miły wieczór. Być może parę razy się zarumienicie, może wybuchniecie śmiechem, ale jedno jest pewne - nie będziecie się nudzić. Bo Aukcja to intrygująca opowieść o miłości (nie tylko tej romantycznej, ale też rodzinnej), o rodzinie i stawianiu na swoim. O docenianiu małych rzeczy i o tym, że pierwsza miłość nie rdzewieje. Z przymrużeniem oka!

,,Znałam cię kiedyś, ale to było dawno temu. Chłopak, którego wtedy znałam,nigdy nie potraktowałby kogoś tak, jak ty potraktowałeś mnie.”

#secondchance #arrangedmariage #specialclub #touchherandyoudie #forcedproximity

Początkowo byłam nieprzekonana. I bałam się, że poczucie cringu zmiec...

Rozwiń

Zwiń

Czy zakazana relacja może być początkiem odkrywania siebie na nowo i rozkładania skrzydeł? Czy demony przeszłości mogą zostać zniszczone przez kogoś z kim nie powinniśm być? I w końcu, czy dwoje ludzi, którzy już raz byli w jednym miejscu i jednym czasie może odnaleźć się na nowo?

#agegap #forrbidenlove #shefellfirst #hefellharder #highschool #youcancryonmyshoulder

,,Nie zamierzam być jak jakiś napalony nastolatek, który nie może się powstrzymać. Zbyt wiele dla mnie znaczysz.”

Historia Dani i Lachlana to jedna z najpiękniejszych książke z motywem age gap. Czuła, delikatna i subtelna. Pięknie pokazuje, że starszy mężczyzna, który decyduje się na związek z młodą dziewczyną może i chce traktować ją z szacunkiem, niczego na niej nic wymuszać i pozwalać jej nadawać tempa ich relacji. Pozwala jej na bycie sobą i akceptuje ją taką jaka jest. Dając jej pełne prawo do samorozwoju, odkrywania siebie i doświadczania nastoletniego życia. Ale też jest świadomy, konsekwencji, które płyną z jego decyzji. Wie, że nie będzie mógł jej towarzyszyć w każdym momencie, jednak w tym samym czasie niczego jej nie zabrania. Jest obok i wspiera. Pozwala jej na życie i daje to czego potrzebuje. Ciepło. Zrozumienie. Akceptację. I w tym się zakochałam. W tej pełnej wolności, jaką daje jej w tej miłości. Bo jeśli kogoś kochasz, to pozwalasz mu odejść, by był szczęśliwy.

Czymś co jeszcze w tej książce mnie kupiło (poza cudownym i czułym głównym bohaterem i zdroworozsądkowym podejściem do związku), to słowa. Słowa, które Lachlan kieruje do Dani. Słowa, które tworzą nam te historie. Słowa, które pozwalają nam wejść w fabułę i się w niej zatracić. Ta powieść przesycona jest wspaniałymi, ciepłymi cytatami. Zdaniami, które mają o wiele głębsze znaczenie niż może się wydawać. Dawno nie czytałam historii, gdzie miałam tak wiele znaczników i momentów wzruszeń. Oni są tak szczerzy i tak wiele rzeczy mówią sobie wprost, że każdemu życzyłabym takiej relacji i takich słów od ukochanej osoby. Oni nie udają. Oni są sobą. Są prawdziwi. Nie emanują, tak popularnymi teraz, red flagami. Są jak ciepły kocyk otulający nas w chłodny wieczór.

Jeśli macie ochotę na książkę z dobrym age gapem, z trudną historią w tle, z relacją, która zaczyna się od pięknej przyjaźni, to Sweet Dandelion jest dla Was. Uronicie łzę, wzruszycie się, a czasem wybuchniecie śmiechem. Będziecie im kibicować od pierwszego spojrzenia, a zakończenie zmiecie Was na kolana! Kochani, ja nie wzruszam się na książkach, ale ostatnie strony tej przepłakałam.

Była piękna. Prawdziwa. Subtelnie urocza. I nie wulgarna. Dała nadzieję i wiarę w to, że zdarza się miłość na całe życie.

Czy zakazana relacja może być początkiem odkrywania siebie na nowo i rozkładania skrzydeł? Czy demony przeszłości mogą zostać zniszczone przez kogoś z kim nie powinniśm być? I w końcu, czy dwoje ludzi, którzy już raz byli w jednym miejscu i jednym czasie może odnaleźć się na nowo?

#agegap...

Rozwiń

Zwiń

Uniknęły śmierci. Przetrwały. Jednak czy były gotowe na życie z brzemieniem ,,ocalałej”? Quincy, Lisa i Samantha. Trzy kobiety, które choć nigdy się ze sobą nie spotkały, są do siebie tak podobne. Gdy jedna z nich zostaje znaleziona martwa we własnej wannie, niespodziewanie życie pozostałej dwójki diametralnie się zmienia.

Co zrobią, gdy przeszłość wreszcie je dogoni?

,,Nie zmienisz tego, co się stało. Jedyne , na co masz wpływ, to jak sobie z tym poradzisz.”

Jedyne ocalałe to książka, która, jak poprzednie książki Sagera, miała olbrzymi potencjał. Jednak dla mnie finalnie stała się lekko poplątaną, nieskładną i nużącą lekturą. Z pozoru czytało się ją lekko i przyjemnie, jednak gdy ostatecznie zasiadłam do recenzji uświadomiłam sobie, że tak naprawdę to ta książka właściwie mi się aż tak nie podobała jak pierwotnie sądziłam. W porównaniu do Wróc przed zmrokiem, czy Zamknij wszystkie drzwi, to Jedyne ocalałe podobały mi się znacznie mniej. Były o wiele mniej dynamiczne i wciągające. Miały o wiele zbyt długi wstęp do akcji i im dalej fabułę tym toporniej mi się to czytało. Samo rozwiązanie też było ciut przewidywalne, jeśli to nie pierwsza wasza jego powieść. Czy to oznacza, że to zła książka? Nie. Ja po prostu miałam inne oczekiwania.

Jedno niesprzecznie trzeba Sagerowi przyznać - umie w napięcie i zawiłe historie. Jedyne ocalałe to, po raz kolejny, opowieść o tym, że nic nie jest takie jakie się wydaje. Że wszystko ma drugie dno i niczego nie możemy być pewni.

Szukacie zaskakującej, mocnej książkI? To z pewnością będziecie sie dobrze przy niej bawić. Ale dla mnie to nie była najlepsza książka w jego wykonaniu.

Uniknęły śmierci. Przetrwały. Jednak czy były gotowe na życie z brzemieniem ,,ocalałej”? Quincy, Lisa i Samantha. Trzy kobiety, które choć nigdy się ze sobą nie spotkały, są do siebie tak podobne. Gdy jedna z nich zostaje znaleziona martwa we własnej wannie, niespodziewanie życie pozostałe...

Rozwiń

Zwiń