Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ani ty , ani ja nie zmiażdżymy nikomu czaszki ani nie poderżniemy gardła, również w sferze ekonomicznej. Pragniemy oddać się modlitwie za wszystkie cierpiące istoty, a kiedy będziemy już wystarczająco silni duchowo, będziemy to robić skutecznie, tak jak dawni święci. Kto wie, czy świat nie przebudzi się i rozwinie wkrótce w piękny kwiat Dharmy", rzekł Japhy w rozmowie z Ray'em.

Powieść Jacka Kerouaca jest autobiografią. Opowiada o niezwykłym życiu grupy ludzi, których styl życia odbiega od konsumpcyjnego wówczas społeczeństwa Amerykanów. Nazywani są beat generation - pokoleniem buntowników. W historii widzimy przeważnie świat bohaterów powieści, rzadko pojawiają się nawiązania do tego, od czego uciekają. Zainspirowani buddyzmem, czerpią z niego tyle, ile potrzebują, aranżując swoje spotkania w duchowe misteria. Dużo podróżują, poszukując w ten sposób duchowej relacji z samym sobą oraz otoczeniem. Nie odmawiają sobie przyjemności. Korzystają z przywilejów wolnego seksu, alkoholu, nie widząc w tym przeszkód w realizacji swojej ideologii. Wymieniają się poglądami, nierzadko sprzeczają ale nigdy nie są wobec siebie wrodzy. Każdy z bohaterów ma nieco inną drogę odkrywania siebie, jednakże ich guru jest Japhy Ryder.
O wszystkim dowiadujemy się z relacji Raya Smitha. W swojej narracji bohater opisuje relacje z przyjaciółmi, swoje podróże, nie szczędząc przy tym opisów miejsc, które nie są przesadzone i świetnie komponują się w historię. Jego sposób postrzegania świata jest prosty, ale niezwykły. W przyrodzie widzi swojego sojusznika, w ludziach dostrzega dobro.
Autor zawarł w powieści wiele zwrotów pochodzących z kultury buddyjskiej. W mojej wersji książki znajduje się słowniczek, który umożliwia zrozumienie wypowiedzi bohaterów. "Włóczędzy Dharmy" to jedna z książek, której lektura daję poczucie radości lub spokoju. Skłania do przemyśleń nad naturą człowieka, niezależnie od jej religijnych treści. Traktuje o drodze, beztrosce i szczęściu. O tym, że proste niezależne życie daje radość.

"Ani ty , ani ja nie zmiażdżymy nikomu czaszki ani nie poderżniemy gardła, również w sferze ekonomicznej. Pragniemy oddać się modlitwie za wszystkie cierpiące istoty, a kiedy będziemy już wystarczająco silni duchowo, będziemy to robić skutecznie, tak jak dawni święci. Kto wie, czy świat nie przebudzi się i rozwinie wkrótce w piękny kwiat Dharmy", rzekł Japhy w rozmowie z...

"Mówię jak jest" w pełnym wydaniu. M. Kolonko porusza tematy, które osobiście go dotknęły. Opisuje miejsca, w których był. Połączenie pasji podróżnika i zaciętego dziennikarstwa spowodowały powstanie "osobistego dziennika", którego język jest pełen metafor, porównań i niezwykle ciekawych informacji.

Autor ma niewątpliwie wysokie ego, ale dzięki temu przebił się do światowego poziomu dziennikarstwa. Ironia i sarkazm- dobrze używane, powodują u czytelnika uczucie intrygi- którego w tej pozycji nie brak.

Książkę bardzo dobrze się czyta, M. Kolonko używa swojego stylu, nawet podczas pisania obnażając przy okazji swoją skłonność do poezji:).

Poza wszystkimi cechami "technicznymi" warto zagłębić się w historie, które autor przedstawia. Uważam, że jest to lektura, która niesie ze sobą dużo wiedzy- warto na to zwrócić uwagę i skupić się na tej- najważniejszej części dziennika.

"Mówię jak jest" w pełnym wydaniu. M. Kolonko porusza tematy, które osobiście go dotknęły. Opisuje miejsca, w których był. Połączenie pasji podróżnika i zaciętego dziennikarstwa spowodowały powstanie "osobistego dziennika", którego język jest pełen metafor, porównań i niezwykle ciekawych informacji.

Autor ma niewątpliwie wysokie ego, ale dzięki temu przebił się do...