Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nie ma co patrzeć w przeszłość, Chaol. Nikomu to w niczym nie pomoże. Musimy iść do przodu. (...) - A co poczniemy, gdy w istocie będziemy iść do przodu - odezwał się - a po drodze będziemy natrafiać na coraz więcej bólu i rozpaczy? Co jeśli czekają nas starcia z coraz większymi koszmarami? Aelin spoglądała na północ, jakby mogła dostrzec drogę do Terrasenu. - Wówczas trzeba będzie bardziej się postarać.

- Nie ma co patrzeć w przeszłość, Chaol. Nikomu to w niczym nie pomoże. Musimy iść do przodu. (...) - A co poczniemy, gdy w istocie będziemy...

Lecz postacie zmarłych zacierają się powoli w naszej pamięci, giną, jak pastel w szkło nieoprawiony, barwy rozpraszają się i znikają. I umarli umierają raz jeszcze w duszach naszych!

Lecz postacie zmarłych zacierają się powoli w naszej pamięci, giną, jak pastel w szkło nieoprawiony, barwy rozpraszają się i znikają. I umar...

Umarła, umarła... Umarło miasto...

Umarła, umarła... Umarło miasto...

Jaką dla mnie, którego cały świat odpycha, miłość twoja pociechą?

Jaką dla mnie, którego cały świat odpycha, miłość twoja pociechą?

I zazdroszczą mi może, że rabuję skrycie Godzinę jedną temu, co mi bierze życie.

I zazdroszczą mi może, że rabuję skrycie Godzinę jedną temu, co mi bierze życie.

Gdybyś, ojcze, przemarzył swój pierwszy sen w życiu, jakże byś się zadziwił i pewnie byś nie zaprzeczał cudowności tego zjawiska, które stało się dla nas wszystkich tak codzienne, tak małoznaczne. Mnie wydaje się, że sen jest ochroną przeciw regularności i powszechności życia, wolnym, swobodnym wzlotem więzionej za dnia fantazji, bo w tym wzlocie rozrzuca ona w chaotyczny nieład wszystkie zjawy życiowe i ustawicznej powadze człowieka dorosłego spocząć, pozwala znużonemu zabawić się nietroskliwie i wesoło jak dziecku. Bez snów postarzelibyśmy się wszyscy bardzo prędko, sen więc chociaż nie dany nam bezpośrednio, z nieba, możemy uważać przecież za boski dar, za wesołego towarzysza w wędrówce do grobu.

Gdybyś, ojcze, przemarzył swój pierwszy sen w życiu, jakże byś się zadziwił i pewnie byś nie zaprzeczał cudowności tego zjawiska, które stał...

Jako pierwsza zjawa śmierci, niezapomniana pozostaje pierwsza rozłąka. Długo potem niby strach nocny krąży dokoła duszy, krąży ciągle, gasi jedną po drugiej radość z dnia i jego zjawisk, aż przemieni się w tęsknotę. I rośnie tęsknota za stałym, pewnym, zmianom niepodległym lądem, a śmierć przemienia się w drogowskaz upragniony.

Jako pierwsza zjawa śmierci, niezapomniana pozostaje pierwsza rozłąka. Długo potem niby strach nocny krąży dokoła duszy, krąży ciągle, gasi ...

Ostrzegł mnie zawczasu, że aktorki nie są kobietami i że natura zapomniała wyposażyć je w serce.

Ostrzegł mnie zawczasu, że aktorki nie są kobietami i że natura zapomniała wyposażyć je w serce.

Atakuj, atakuj, gdy się wahasz, zawsze atakuj, nigdy nie daj wrogowi odetchnąć.

Atakuj, atakuj, gdy się wahasz, zawsze atakuj, nigdy nie daj wrogowi odetchnąć.