Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Listy do utraconej" to książka, która zapada w pamięć. Nie jest to typowa młodzieżówka, która bombarduje nas wątkiem miłosnym ze wszystkich stron. Na pierwszy plan wychodzą ludzkie uczucia, cierpienie czy rozpacz. Jest to powieść o stracie, zagubieniu, walce z codziennością oraz szukaniu własnej życiowej ścieżki.
Książka może i jest skierowana do młodzieży, ale jej prostota i przesłanie przekonają nawet starszych czytelników.
Goooorrrąco polecam :)

"Listy do utraconej" to książka, która zapada w pamięć. Nie jest to typowa młodzieżówka, która bombarduje nas wątkiem miłosnym ze wszystkich stron. Na pierwszy plan wychodzą ludzkie uczucia, cierpienie czy rozpacz. Jest to powieść o stracie, zagubieniu, walce z codziennością oraz szukaniu własnej życiowej ścieżki.
Książka może i jest skierowana do młodzieży, ale jej...

Historia, która jest opisana w "Margo" na pewno jest ciekawa i nawet wciągająca. Mi osobiście podobał się pomysł autorki na fabułę, na początku zaczyna się niewinnie, potem przechodzimy do bardziej drastycznych wydarzeń a w końcowych rozdziałach przeżywamy niemałe zaskoczenie.
Myślę, że poleciłabym tą książkę, pomimo że nie jest ona jakaś wybitna, ale najgorsza też nie jest :) Typowa, szybko czytająca się młodzieżówka.

Historia, która jest opisana w "Margo" na pewno jest ciekawa i nawet wciągająca. Mi osobiście podobał się pomysł autorki na fabułę, na początku zaczyna się niewinnie, potem przechodzimy do bardziej drastycznych wydarzeń a w końcowych rozdziałach przeżywamy niemałe zaskoczenie.
Myślę, że poleciłabym tą książkę, pomimo że nie jest ona jakaś wybitna, ale najgorsza też nie jest...

To co na początku trzeba stwierdzić to, to że "Gus" jest tak samo dobry jak "Promyczek". W pierwszym tomie mieliśmy styczność z tragedią, tu- z uzdrowieniem. Gus, przyjaciel Kate, nie potrafi pogodzić się z tym co się stało. Zaniedbuje siebie, przyjaciół, zespół... ale w końcu spotkał ją, Scout. Ich początkowa relacja była pełna niechęci, traktowali się wręcz jak wrogowie, lecz dalsze wydarzenia pokazały im, że nie warto ze sobą walczyć. Zaczęło się niewinnie, ale skończyło wspaniale.
Gooooooooorąca polecam "Gusa" to trzeba przeczytać :)

To co na początku trzeba stwierdzić to, to że "Gus" jest tak samo dobry jak "Promyczek". W pierwszym tomie mieliśmy styczność z tragedią, tu- z uzdrowieniem. Gus, przyjaciel Kate, nie potrafi pogodzić się z tym co się stało. Zaniedbuje siebie, przyjaciół, zespół... ale w końcu spotkał ją, Scout. Ich początkowa relacja była pełna niechęci, traktowali się wręcz jak wrogowie,...