Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka, przezabawna, relaksująca. Świetnie się przy niej bawiłam.

Lekka, przezabawna, relaksująca. Świetnie się przy niej bawiłam.

W tej chwili czuję się jak Jack Sparrow, czyli jeden z bohaterów tej powieści. Bo niby mi się podobało, całkiem zgrabnie wyszło, ale jednak taki trochę melodramat ;).

Autorka przeniosła na strony wszystkie możliwe rodzaje zawirowań miłosnych spotykanych w literaturze: zdradę, nieporozumienie, niedopowiedzenia i obowiązkowy impuls, który zapoczątkował zwrot akcji. Książka ma bardzo ciekawą formę, nie posiada jednego narratora, każdy z bohaterów odrzuca swoje 3 grosze, co pozwala na poznanie różnych punktów widzenia.

Bardzo przyjemna, miejscami zabawna i często zagadkowa. Raczej nie ma w niej szczególnego przesłania, czyta się ją dla samej przyjemności czytania.

W tej chwili czuję się jak Jack Sparrow, czyli jeden z bohaterów tej powieści. Bo niby mi się podobało, całkiem zgrabnie wyszło, ale jednak taki trochę melodramat ;).

Autorka przeniosła na strony wszystkie możliwe rodzaje zawirowań miłosnych spotykanych w literaturze: zdradę, nieporozumienie, niedopowiedzenia i obowiązkowy impuls, który zapoczątkował zwrot akcji. Książka...

Autorka ma wrodzony talent do trzymania czytelników w napięciu i łączenia wątków miłosnych z żwawą akcją. Książka wciąga niemiłosiernie. Pani Miszczuk rozwinęła dotychczasowe wątki i wprowadziła kilka nowych postaci. Sporo fragmentów czytałam nieświadomie na jednym wdechu.

Cały czas kołacze mi się po głowie zakończenie. Mam szczerą nadzieję, że kolejną część jest w stanie napisać w ekspresowym tempie.

Autorka ma wrodzony talent do trzymania czytelników w napięciu i łączenia wątków miłosnych z żwawą akcją. Książka wciąga niemiłosiernie. Pani Miszczuk rozwinęła dotychczasowe wątki i wprowadziła kilka nowych postaci. Sporo fragmentów czytałam nieświadomie na jednym wdechu.

Cały czas kołacze mi się po głowie zakończenie. Mam szczerą nadzieję, że kolejną część jest w stanie...

Chciałam ponarzekać na ewidentne akcje reklamowe występujące w książce. Miałam to w planach, ale czy to ważne po tym jak dotarłam do końca? Zakończenie jest... nietuzinkowe.

Chciałam ponarzekać na ewidentne akcje reklamowe występujące w książce. Miałam to w planach, ale czy to ważne po tym jak dotarłam do końca? Zakończenie jest... nietuzinkowe.

Andrzej Pilipiuk, to synonim majstersztyku. To co robi, to nie jest zwykłe pisarstwo, to rodzaj sztuki. Humor dostarczany w ilościach hurtowych. Ja to kupuję!

Andrzej Pilipiuk, to synonim majstersztyku. To co robi, to nie jest zwykłe pisarstwo, to rodzaj sztuki. Humor dostarczany w ilościach hurtowych. Ja to kupuję!

Tą część trylogii przeczytałam jako ostatnią. To była niezwykła przygoda. Gdybym miała wybrać ulubioną część serii, to byłaby nią właśnie książka "Szary Mag. Sahi." Jest w niej wszystko czego oczekuję od dobrej książki: dynamicznie rozwijająca się akcja, barwników bohaterowie, szeroka paleta emocji. Myślę, że będę wracać.

Tą część trylogii przeczytałam jako ostatnią. To była niezwykła przygoda. Gdybym miała wybrać ulubioną część serii, to byłaby nią właśnie książka "Szary Mag. Sahi." Jest w niej wszystko czego oczekuję od dobrej książki: dynamicznie rozwijająca się akcja, barwników bohaterowie, szeroka paleta emocji. Myślę, że będę wracać.

To kolejna książka Jarosława Prusińskidgo, po którą sięgnęłam. Kolejny raz otrzymałam wciągającą historię. Dynamiczną, ale też poruszającą. Pełną magii dosłownie i w przenośni. Czytelnicy zwykle zachwycają się zagraniczną fantasy, ale coś Wam powiem: cudze chwalicie, a swego nie znacie. Przybijam pieczątkę "Wiola approved".





*notka dla niedowiarków: niewiele rzeczy na świecie jest tak szczere jak moje komentarze.

To kolejna książka Jarosława Prusińskidgo, po którą sięgnęłam. Kolejny raz otrzymałam wciągającą historię. Dynamiczną, ale też poruszającą. Pełną magii dosłownie i w przenośni. Czytelnicy zwykle zachwycają się zagraniczną fantasy, ale coś Wam powiem: cudze chwalicie, a swego nie znacie. Przybijam pieczątkę "Wiola approved".





*notka dla niedowiarków: niewiele rzeczy na...

Czytałam inną książkę tego autorka, o bliższej mi tematyce, do "Wielkiej Księgi" podeszłam dość sceptycznie, bo miała być "inną". I była, ale to nie zmienia faktu, że jest niesamowita. Wciągająca jak diabli.

Książkę otrzymałam w prezencie i to był jeden z fajniejszych prezentów, które ostatnio dostałam. Usiadłam i przeczytałam. Kiedy się zacznie, nie można przerwać.

Ale jest jedna zasadniczą wada: za krótko! Chcę więcej!

Czytałam inną książkę tego autorka, o bliższej mi tematyce, do "Wielkiej Księgi" podeszłam dość sceptycznie, bo miała być "inną". I była, ale to nie zmienia faktu, że jest niesamowita. Wciągająca jak diabli.

Książkę otrzymałam w prezencie i to był jeden z fajniejszych prezentów, które ostatnio dostałam. Usiadłam i przeczytałam. Kiedy się zacznie, nie można przerwać. ...

Niezła, ale bez rewelacji. Długo trzeba czekać na,rozwój wypadków. Pierwsze połowa przypomina bardziej książkę obyczajową, druga ma w sobie już więcej z kryminału. Tematyka bardzo ciekawa, ale mam wrażenie, że autor nie wykorzystał jej potencjału.

Niezła, ale bez rewelacji. Długo trzeba czekać na,rozwój wypadków. Pierwsze połowa przypomina bardziej książkę obyczajową, druga ma w sobie już więcej z kryminału. Tematyka bardzo ciekawa, ale mam wrażenie, że autor nie wykorzystał jej potencjału.

Mocna, bezkompromisowa i silnie zajmująca.

Autorka robi to co zwykle: sprowadza do parteru i przydeptuje butem. Tej książki nie można od tak przestać czytać, niektóre fragmenty są tak trudne, że po prostu chce się mieć je za sobą, dotykają do żywego.

"O wiele więcej" właśnie takie ma być. Ma wstrząsać czytelnikiem i krzyczeć mu prosto w twarz. Przeżuć i wypluć. Owinąć larwę w kokon i wypuścić motyla.

Mocna, bezkompromisowa i silnie zajmująca.

Autorka robi to co zwykle: sprowadza do parteru i przydeptuje butem. Tej książki nie można od tak przestać czytać, niektóre fragmenty są tak trudne, że po prostu chce się mieć je za sobą, dotykają do żywego.

"O wiele więcej" właśnie takie ma być. Ma wstrząsać czytelnikiem i krzyczeć mu prosto w twarz. Przeżuć i wypluć. Owinąć...

Ta książka jest niezbędna po przeczytaniu "Promyczka". Pozwala się pozbierać i wyciszyć. Jest piękna i kojąca.

Viva Kim Holden!

Ta książka jest niezbędna po przeczytaniu "Promyczka". Pozwala się pozbierać i wyciszyć. Jest piękna i kojąca.

Viva Kim Holden!

Nie jest to pierwsza książka o Słowianach, po którą sięgnęłam. Czytałam już słowiańską fantasy, bestariusz, mity i podania. Część informacji po prostu mnie już nie zaskoczy, ale mimo to książkę czyta się z ogromną przyjemnością.

Wiem niemało o Słowianach, jednak autor pokazał mi o wiele więcej. Wplótł zwyczaje, zabobony i legendy w opowieść o zwyczajnym życiu, ubierając je w bogate słownictwo, okraszając humorem. Znalazłam tak kilka "smaczków".

Jestem w pełni zadowolona, a mam wysokie standardy.

Nie jest to pierwsza książka o Słowianach, po którą sięgnęłam. Czytałam już słowiańską fantasy, bestariusz, mity i podania. Część informacji po prostu mnie już nie zaskoczy, ale mimo to książkę czyta się z ogromną przyjemnością.

Wiem niemało o Słowianach, jednak autor pokazał mi o wiele więcej. Wplótł zwyczaje, zabobony i legendy w opowieść o zwyczajnym życiu, ubierając je...

Chcę żebyście wiedzieli, że bardzo oszczędnie rozdaję książką "10". To wiele znaczy. Ta książka wypaliła we mnie ogromną, dymiącą dziurę.

Pokochałam Kate od pierwszych zdań. Jak przyjaciółkę. Jest niesamowita, odważna, rozbrajająco zabawna. Ile bym dała, żeby mieć chociaż połowę jej pogody ducha. Wszystkie opinie, które przeczytałam mówiły o wzruszającej, smutnej historii. Zastanawiałam się jak to możliwe, bo przez co najmniej połowę książki parskałam śmiechem. W tym rzecz, mieliśmy poznać prawdziwą Kate. Wiele razy wzruszałam się przy książkach, ale po raz pierwszy łkałam, szlochałam... I później miałam wyrzuty sumienia, pogwałciłam jedną z 10 zasad ustalonych przez Kate. A uwierzcie mi, nie chcecie jej podpaść.

Nie wiem kiedy dam radę po raz 2 sięgnąć po tę książkę, muszę ochłonąć. Ale na końcu książki autorka dodała playlistę z piosenkami przewijającymi się przez tekst, więc będę się katować. Nie wystarczy mi słów żeby opisać jaka jest niesamowita, jak bardzo trafia w mój gust!

Jest cytat, który od razu przyszedł mi na myśl kiedy dobrze poznałam Kate, jest idealny.

"Są książki, które zmieniają sposób patrzenia na świat, po ich przeczytaniu chce się umrzeć albo żyć inaczej. Jeśli chce się coś zrozumieć, trzeba pytać o to ludzi abo książki. Książki też są ludźmi. Mogą pomóc jak ludzie i jak ludzie kłamią." (R.Gallego)

Chcę żebyście wiedzieli, że bardzo oszczędnie rozdaję książką "10". To wiele znaczy. Ta książka wypaliła we mnie ogromną, dymiącą dziurę.

Pokochałam Kate od pierwszych zdań. Jak przyjaciółkę. Jest niesamowita, odważna, rozbrajająco zabawna. Ile bym dała, żeby mieć chociaż połowę jej pogody ducha. Wszystkie opinie, które przeczytałam mówiły o wzruszającej, smutnej...

Jedna z typowych babskich książek, po które rzadko sięgam. Autorka kilka lat temu zdobyła moje serce pewną serią, dlatego kupiłam tę pozycję. Historia miłosna, kłótnie, gorący romans, dość schematycznie. Jeśli tego oczekujecie, to się nie zawiedziecie.

Jedna z typowych babskich książek, po które rzadko sięgam. Autorka kilka lat temu zdobyła moje serce pewną serią, dlatego kupiłam tę pozycję. Historia miłosna, kłótnie, gorący romans, dość schematycznie. Jeśli tego oczekujecie, to się nie zawiedziecie.

Książka dość kontrowersyjna, wciągająca, lekka. Co ciekawe skłania do refleksji i chyba czas przemyśleć sobie kilka spraw. Zdecydowanie za krótka, czas na tom II!

Książka dość kontrowersyjna, wciągająca, lekka. Co ciekawe skłania do refleksji i chyba czas przemyśleć sobie kilka spraw. Zdecydowanie za krótka, czas na tom II!

Bardzo cieszyłam się na tą książkę, tym bardziej, że Kącki opisał historię, która miała miejsce na terenie Wdzydz (nie Wdzydzów jak błędnie odmienił autor!). Jest to jedno z miejsc, z które odwiedzam od dzieciństwa, rzut butem od mojej rodzinnej miejscowości.

Znalazłam tutaj same pozytywne opinie, opis na okładce książki krzyczy: KUP! Żarło, żarło i zdechło... Książka jest poprawna, ale tylko tyle. Nie wciągnęła mnie bez reszty, nie wołała do mnie odłożona na stole. Niektóre historie były intrygujące, inne zupełnie nudne. Spodziewałam się czegoś mocnego, po czym strach będzie spacerować wieczorami po nieoświetlonych ulicach i spać przy otwartych drzwiach. Czuję się mentalnie niedopieszczona.

Bardzo cieszyłam się na tą książkę, tym bardziej, że Kącki opisał historię, która miała miejsce na terenie Wdzydz (nie Wdzydzów jak błędnie odmienił autor!). Jest to jedno z miejsc, z które odwiedzam od dzieciństwa, rzut butem od mojej rodzinnej miejscowości.

Znalazłam tutaj same pozytywne opinie, opis na okładce książki krzyczy: KUP! Żarło, żarło i zdechło... Książka...

Podeszłam do niej sceptycznie, czytałam na tym portalu wiele opinii ludzi, którzy stwierdzili, że się zawiedli. Prawda jest taka, że książka różni się od pozostałych części, autorka oszczędziła nam nieustających zrywów akcji. I w sumie na szczęście, bo po poprzednich 3 częściach miałam już nerwy w strzępach.

Jest inna, ale w żadnym wypadku gorsza. Akcja nadal jest bardzo wciągająca, praktycznie od samego początku zostajemy wciągnięci w dziwną, pokrętną zagadkę kryminalną.

Opisy jakie tworzy Bolton są po prostu niesamowite, nietuzinkowe i świadczą o wielkim talencie. Nigdy nie udałoby mi się opisać w tak poetycki sposób strasznej, zdradliwej i brudnej rzeki. Myślę, że nawet opis jajecznicy spod pióra autorki byłby dziełem sztuki.

Historia miłosna scala wszystkie tomy, co jest wielkim plusem. Poza tym nie będę ukrywać, że akcja przeplatana romansem jest zawsze milej widziana ;).

Podeszłam do niej sceptycznie, czytałam na tym portalu wiele opinii ludzi, którzy stwierdzili, że się zawiedli. Prawda jest taka, że książka różni się od pozostałych części, autorka oszczędziła nam nieustających zrywów akcji. I w sumie na szczęście, bo po poprzednich 3 częściach miałam już nerwy w strzępach.

Jest inna, ale w żadnym wypadku gorsza. Akcja nadal jest bardzo...

Trzecia część serii o Lacey Flint. Mogłabym pisać patetyczne pochwały na temat autorki, z wieloma długi epitetami. Mogłabym. Ale po co? Prawdziwy talent obroni się sam. Będę powtarzać to do znudzenia: jestem dozgonną fanką Sharon Bolton.

Niesamowicie cieszyłam się na kolejną część, ale miałam kilka obaw. Wiecie jak to jest z kontynuacjami, kolejne części zwykle nie dorównują poprzednim, równia pochyła. Autorka zdecydowanie łamie prawa fizyki, kolejny raz dając czytelnikowi zastrzyk adrenaliny.

Książkę skończyłam czytać o 2 nad ranem, mimo, że o świcie musiałam wstać do pracy. Na szczęście nie mam zwyczaju objadać się na noc, bo miewałam wrażenie, że mój żołądek zaraz przewróci się na lewą stronę.

I jeszcze jedno: Bolton zastrzeliła mnie zakończeniem.

Trzecia część serii o Lacey Flint. Mogłabym pisać patetyczne pochwały na temat autorki, z wieloma długi epitetami. Mogłabym. Ale po co? Prawdziwy talent obroni się sam. Będę powtarzać to do znudzenia: jestem dozgonną fanką Sharon Bolton.

Niesamowicie cieszyłam się na kolejną część, ale miałam kilka obaw. Wiecie jak to jest z kontynuacjami, kolejne części zwykle nie...

Co ta autorka robi z ludźmi?

Zaburzyłam kolejność, zaczęłam serię od drugiej części, ale to nie ma najmniejszego znaczenia. Tym razem zajrzałam do przeszłości Lacey Flint (?) i pierwszej sprawy kryminalnej, w której brała udział. Znak zapytania nie znalazł się tu przypadkowo. Historia jest hipnotyzująca, a bohaterowie wielowymiarowi i nieprzewidywalni.

Jeszcze raz zapytam: co ta autorka robi z ludźmi? Typowałam wiele finałów tej sprawy, analizowałam zachowanie niemal każdej osoby. I wiecie co? Jedna z moich hipotez okazała się słuszna, a przynajmniej byłam bardzo blisko. Zaznaczę, że nie jest to proste, miałam zwyczajnie szczęście, bo Bolton trzyma w napięciu do ostatniej kropki. Wytypowałam mordercę, powiązałam wątki, stworzyłam mapę zależności, teoretycznie nic nie powinno mnie zaskoczyć. Autorka operuje słowem w taki sposób, że gdy na finiszu dostajemy rozwiązanie na tacy, wydaje się, że już wszystko wiemy, ona nagle wciska nas w fotel.

Uzależniłam się od tej autorki. Jest absolutną, niezaprzeczalną mistrzynią! Chylę czoła!

Co ta autorka robi z ludźmi?

Zaburzyłam kolejność, zaczęłam serię od drugiej części, ale to nie ma najmniejszego znaczenia. Tym razem zajrzałam do przeszłości Lacey Flint (?) i pierwszej sprawy kryminalnej, w której brała udział. Znak zapytania nie znalazł się tu przypadkowo. Historia jest hipnotyzująca, a bohaterowie wielowymiarowi i nieprzewidywalni.

Jeszcze raz...

Kupiłam tę książkę, bo jestem wielką fanką Katarzyny Bereniki Miszczuk. Spodziewałam się czegoś mocniejszego, nieprzewidywalnego, a dostałam historię o kłótliwej rodzince, której członkowie gdzieś w tle znikali jeden po drugim. Podejrzani byli wszyscy, a zarazem nikt. Jakoś się wszystko toczyło, ale trochę bezpłciowo. Ten gatunek raczej nie leży autorce.

Kupiłam tę książkę, bo jestem wielką fanką Katarzyny Bereniki Miszczuk. Spodziewałam się czegoś mocniejszego, nieprzewidywalnego, a dostałam historię o kłótliwej rodzince, której członkowie gdzieś w tle znikali jeden po drugim. Podejrzani byli wszyscy, a zarazem nikt. Jakoś się wszystko toczyło, ale trochę bezpłciowo. Ten gatunek raczej nie leży autorce.