Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem w pełni zaintrygowana przykładami i teorią przytoczoną w tym poradniku. Brakowało mi kilku elementów w tej dziedzinie a w tym poradniku to znalazłam. W kilka godzin udało mi się ją skończyć. Stworzyłam notatkę pod tą książkę. Polecam wszystkimi tym którzy nie wiedzą jak się uczyć, jak organizować czas i przestrzeń do nauki, co robić aby zwiększyć wydajność i pamięć i jakie metody uzywac do notatek ❤️

Jestem w pełni zaintrygowana przykładami i teorią przytoczoną w tym poradniku. Brakowało mi kilku elementów w tej dziedzinie a w tym poradniku to znalazłam. W kilka godzin udało mi się ją skończyć. Stworzyłam notatkę pod tą książkę. Polecam wszystkimi tym którzy nie wiedzą jak się uczyć, jak organizować czas i przestrzeń do nauki, co robić aby zwiększyć wydajność i pamięć i...

Oh, torpeda przynajmniej dla mnie jako czytelniczki. Mam dużo wspólnego z autorką i myślę, że byłby flow podczas rozmowy :D ciekawa pozycja dla zgubionych kobiet po 20 roku zycia, nie mających wsparcia, a szukającego go! Polecam zrobić sobie notatki chociażby wizualne, graficzne żeby wszystko spamiętać. Zdrowie, samoocena, pewność siebie i na końcu praca i osiąganie sukcesu! Do dzieła
Nie masz - działaj
Nie narzekaj, idź do przodu!

Oh, torpeda przynajmniej dla mnie jako czytelniczki. Mam dużo wspólnego z autorką i myślę, że byłby flow podczas rozmowy :D ciekawa pozycja dla zgubionych kobiet po 20 roku zycia, nie mających wsparcia, a szukającego go! Polecam zrobić sobie notatki chociażby wizualne, graficzne żeby wszystko spamiętać. Zdrowie, samoocena, pewność siebie i na końcu praca i osiąganie...

podbudowała mnie, dała dużo do myślenia. Jednoczśnie bardzo kontrowersyjna do dyskusji w środowisku. Kryzys osobisty, jak i zawodowy warto to przeanalizować i wypisać za i przeciw i dokonać zmiany. Ciekawe inicjatywy z tym coachingiem. Bardzo szybko się czytało w bibliotece. Jeśli nie miałeś do czynienia z coachingiem, psychologią w tym temacie nie ruszaj tego sam.

podbudowała mnie, dała dużo do myślenia. Jednoczśnie bardzo kontrowersyjna do dyskusji w środowisku. Kryzys osobisty, jak i zawodowy warto to przeanalizować i wypisać za i przeciw i dokonać zmiany. Ciekawe inicjatywy z tym coachingiem. Bardzo szybko się czytało w bibliotece. Jeśli nie miałeś do czynienia z coachingiem, psychologią w tym temacie nie ruszaj tego sam.

Alexandra Reinwarth w swym wprowadzeniu wyjaśnia problematykę samego poradnika. Sama miała problem z odmawianiem spotkań, czy uczestnictwa w ważnych wydarzeniach, w obawie przed oceną i przede wszystkim - nie sprostowaniu oczekiwań innym, choć wcale nie mając na to ochoty. A dlaczego tak się dzieje, jakie są przyczyny całej tej drogi mlecznej, skąd powstają takie schematy i funkcjonalność mózgu - Alexandra wyjaśnia dogłębniej w kolejnych rozdziałach. Nie spodobało mi się kilka istotnych kwestii poruszonych w pierwszym rozdziale ZACZNIJ OD SIEBIE, choć wydaje mi się, iż jest to kwestia indywidualna i jak do tego podchodzimy. Nie wszyscy jesteśmy tacy sami. Przy pisaniu szczegółowego streszczenia miałam opór, niczym krew lecąca z nosa. Dotyczyło to tylko podziałów, o których wspomniałam wyżej z rozdziału pierwszego.
Należy pamiętać, nawet do momentu śmierci, że ideałów nigdzie nie ma i nigdy nie będzie. To nabuchany mit, za którym ludzie tak popędzają - czy to moda, motoryzacja czy w ogóle wykształcenie.

Alexandra Reinwarth w swym wprowadzeniu wyjaśnia problematykę samego poradnika. Sama miała problem z odmawianiem spotkań, czy uczestnictwa w ważnych wydarzeniach, w obawie przed oceną i przede wszystkim - nie sprostowaniu oczekiwań innym, choć wcale nie mając na to ochoty. A dlaczego tak się dzieje, jakie są przyczyny całej tej drogi mlecznej, skąd powstają takie schematy i...

wciągnęła mnie ta kolekcja od Sempre Goscinnego. Nawet się nie obejrzałam, tak żem skończyła już V tom, choć to i tak mało gabarytowo tomiki, to ubaw było warty! Czułam się trochę jak dziecko pozostawione samo sobie, które nie ma odwagi i boi się wielu rzeczy. Mikołajek dojrzewa i zaczyna rozumieć coraz więcej rzeczy, staje się bardziej świadomy. Tutaj było 16 rozdziałów, w poprzednich było ich po 18. Polecam gorąco! :3

wciągnęła mnie ta kolekcja od Sempre Goscinnego. Nawet się nie obejrzałam, tak żem skończyła już V tom, choć to i tak mało gabarytowo tomiki, to ubaw było warty! Czułam się trochę jak dziecko pozostawione samo sobie, które nie ma odwagi i boi się wielu rzeczy. Mikołajek dojrzewa i zaczyna rozumieć coraz więcej rzeczy, staje się bardziej świadomy. Tutaj było 16 rozdziałów, w...

Przez swoją omyłkę pomyliłam tom IV z III, ale myślę, że to nie ma zbyt wielkiego znaczenia w tej serii. Niebieski Obóz - tego nie specjalnie się spodziewałam. Choć moja wyobraźnia coś podobnego namalowała to i tak tego komizmu nie czułam tutaj tak bardzo jak w opowieściach ze szkoły, "która jest po to, żeby się bić, tłuc i fajnie spędzać ze sobą czas." Widać i czuć tutaj tęsknotę Mikołajka za kolegami, - takimi jak Alcest, czy Euzebiusz, który jest bardzo silny i lubi dawać kolegom w nos. - nie są zbyt dobrymi przykładami na długotrwałe relacje i w ogóle przykłady do naśladowania.

Przez swoją omyłkę pomyliłam tom IV z III, ale myślę, że to nie ma zbyt wielkiego znaczenia w tej serii. Niebieski Obóz - tego nie specjalnie się spodziewałam. Choć moja wyobraźnia coś podobnego namalowała to i tak tego komizmu nie czułam tutaj tak bardzo jak w opowieściach ze szkoły, "która jest po to, żeby się bić, tłuc i fajnie spędzać ze sobą czas." Widać i czuć...

Kolejny dzień, kolejny tom. Ba, żeby to był jeden tego dnia. Wydaje mi się, że im więcej tego czytam - piszę tak samo, jak autor tej bajki francuskiego pierwiastka w swoich tekstach i relacjach. Rosół znów mnie rozśmieszył, ale nie na tyle, co nowy opiekun! Śmiechu nie było końca, jest kilka niedociągnięć i widać to gołym okiem czytelnika bardziej świadomego

Kolejny dzień, kolejny tom. Ba, żeby to był jeden tego dnia. Wydaje mi się, że im więcej tego czytam - piszę tak samo, jak autor tej bajki francuskiego pierwiastka w swoich tekstach i relacjach. Rosół znów mnie rozśmieszył, ale nie na tyle, co nowy opiekun! Śmiechu nie było końca, jest kilka niedociągnięć i widać to gołym okiem czytelnika bardziej świadomego

Druga część, zarówno tak samo jak pierwsza powaliła mnie na łopatki. Nie byłam w stanie oderwać się od niej. I domagam się więcej, więcej. Choć, gdy byłam jeszcze dzieckiem zupełnie inaczej to odbierałam. Znów są (w mniejszej ilości) powtórzenia. Myślę, że to bajka ubrana w komizm sytuacyjny, jak i postaciowy. A ten Rosół - spójrz mi w oczy, a na rosole są oka. No, mistrzostwo

Druga część, zarówno tak samo jak pierwsza powaliła mnie na łopatki. Nie byłam w stanie oderwać się od niej. I domagam się więcej, więcej. Choć, gdy byłam jeszcze dzieckiem zupełnie inaczej to odbierałam. Znów są (w mniejszej ilości) powtórzenia. Myślę, że to bajka ubrana w komizm sytuacyjny, jak i postaciowy. A ten Rosół - spójrz mi w oczy, a na rosole są oka. No, mistrzostwo

Moja ulubiona książka z dzieciństwa! Wróciłam do niej teraz kilkanaście lat po pierwszym zetknięciu z Sempre Goscinnym. Śmiałam się tak głośno i płynnie mi się czytało, inne spojrzenie na użycie nieskończonych powtórzeń (sick!), i na to, co się dzieje w fabule. Zastanawiam się, czy założeniem autora był komizm, czy raczej moralność. Mimo wszystko sprawiła u mnie radość i dobry nastrój, choć bywały momenty, gdy do śmiechu mi wcale nie było!

Moja ulubiona książka z dzieciństwa! Wróciłam do niej teraz kilkanaście lat po pierwszym zetknięciu z Sempre Goscinnym. Śmiałam się tak głośno i płynnie mi się czytało, inne spojrzenie na użycie nieskończonych powtórzeń (sick!), i na to, co się dzieje w fabule. Zastanawiam się, czy założeniem autora był komizm, czy raczej moralność. Mimo wszystko sprawiła u mnie radość i...

Jak pierwsza część pisarskiego memumuaru spodobała mi się, tak jej druga część warsztatu już niekoniecznie. Myślę, że zasady pisania i wykreowania sobie nawyku, opisów, czy nawet środków stylistycznych jest czymś naturalnym. Początkujący pisarz zawsze jest ciekawy różnych gatunków, stylów, życia pisarza. Nawet nieświadomie można popaść w uzależnienie literackim życiem.

Jak pierwsza część pisarskiego memumuaru spodobała mi się, tak jej druga część warsztatu już niekoniecznie. Myślę, że zasady pisania i wykreowania sobie nawyku, opisów, czy nawet środków stylistycznych jest czymś naturalnym. Początkujący pisarz zawsze jest ciekawy różnych gatunków, stylów, życia pisarza. Nawet nieświadomie można popaść w uzależnienie literackim życiem.

co to była za książka proszę Państwa!
To drugi tom serii Love For Days i z wyczekiwaniem czekam na trzeci tom! Bardzo banalna, ale piękna historia!
Opowiada tym razem o bracie bliźniaku Theo i jego poczynaniach. Poznaje włoszkę Lucie w windzie i w windzie się jej ożenił! czyż to nie cudowne? :D

co to była za książka proszę Państwa!
To drugi tom serii Love For Days i z wyczekiwaniem czekam na trzeci tom! Bardzo banalna, ale piękna historia!
Opowiada tym razem o bracie bliźniaku Theo i jego poczynaniach. Poznaje włoszkę Lucie w windzie i w windzie się jej ożenił! czyż to nie cudowne? :D

Jestem zachwycona, podjarana. Niby taka prosta banalna historia miłosna nawet pokazuje nam jak ważne jest, aby mieć miłość w naszym życiu. Wsparcie. Zachwyt. Docenienie. Zawsze kibicowałam tej pisare Kirsty Moseley i tak już zostanie. Nie mogę się doczekać już kolejnej części tej książki. Postać Amy jak najbradziej przypadła mi do gustu. I po cichu wierzyłam, że jednak zostanie przy Jaredzie Stone i tak też było! :D

Jestem zachwycona, podjarana. Niby taka prosta banalna historia miłosna nawet pokazuje nam jak ważne jest, aby mieć miłość w naszym życiu. Wsparcie. Zachwyt. Docenienie. Zawsze kibicowałam tej pisare Kirsty Moseley i tak już zostanie. Nie mogę się doczekać już kolejnej części tej książki. Postać Amy jak najbradziej przypadła mi do gustu. I po cichu wierzyłam, że jednak...

Dostałam ją w prezencie od korespondentki.
Z tej strony już znam Riaya, że wprowadza szokujące zwroty akcji w fabułach swoich książek.
Bardzo mnie zachwyciła i wywołała skrajne emocje. Byłam w kropce, komu mam wierzyć? Co jest rzeczywiste, a co jedynie filmem głównej bohaterki, jaką jest Charlie?
Czytałam ją z przerwami, ale nie zapomnę ją na długo!

Dostałam ją w prezencie od korespondentki.
Z tej strony już znam Riaya, że wprowadza szokujące zwroty akcji w fabułach swoich książek.
Bardzo mnie zachwyciła i wywołała skrajne emocje. Byłam w kropce, komu mam wierzyć? Co jest rzeczywiste, a co jedynie filmem głównej bohaterki, jaką jest Charlie?
Czytałam ją z przerwami, ale nie zapomnę ją na długo!

Słaba. Nad wyraz słaba. Miałam oczekiwania wedle tej książki, ale się zawiodłam. To zwykle romansidło, nie erotyk. Myślałam, że mnie porwie, owszem szybko ją przeczytałam, bo w zaledwie 4 dni, ale ciągnęłam ją na siłę, bo nie lubię przerywać czytania w środku książki...

Lukrecja, piękna, gnębiona w szkole. Odnajduje się w towarzystwie chłopców. Zwykle są to dwoje mężczyzn. Jest na studiach, wcześniej chodziła do terapeuty, który ją rozdziewiczył. Ma przyjaciela ze swojego rodzinnego miasta - Emila, który po odsiadce wraca do jej życia. Nie spodziewała się tego że ją odnajdzie. Lukrecja wynajmuje pokój u Arka, który chce sprzedać własny sklep. I tak oto powstaje miłość do dwóch chłopaków. Wcześniej w jej życiu zagościł też Miłosz. I Mateusz jej terapeuta na jeden numerek. Pracuje w redakcji u Grześka, który ma żonę i dziecko, a romansuje z jego pracownicą Aliną. Lukrecja szybko odkrywa, że Grzesiek wsypuje narkotyki do drinków dziewczyn w klubie, że ma filmik erotyczny na swoim laptopie i Lukrecja nawet włamuje się do jego laptopa i podmienia swoją pracę o Rzeźniku, którą musiała wykonać.

Słaba. Nad wyraz słaba. Miałam oczekiwania wedle tej książki, ale się zawiodłam. To zwykle romansidło, nie erotyk. Myślałam, że mnie porwie, owszem szybko ją przeczytałam, bo w zaledwie 4 dni, ale ciągnęłam ją na siłę, bo nie lubię przerywać czytania w środku książki...

Lukrecja, piękna, gnębiona w szkole. Odnajduje się w towarzystwie chłopców. Zwykle są to dwoje...

Wlekła się za mną jak Cień w blasku księżyca. W końcu wzięłam się za jej czytanie. Nie jestem tak mocno nią zafascynowana jak na przykład "Ocalałymi" tego autora. Przede wszystkim była to plątanina fabuły. Nie wiedziałam do końca co jest kłamstwem, a co prawdą. Gubiłam się trochę w tej fikcji literackiej. Pogmatwane to wszystko było, a szkoda, bo zapowiadało się naprawdę na głośny debiut i bestseller.

Wlekła się za mną jak Cień w blasku księżyca. W końcu wzięłam się za jej czytanie. Nie jestem tak mocno nią zafascynowana jak na przykład "Ocalałymi" tego autora. Przede wszystkim była to plątanina fabuły. Nie wiedziałam do końca co jest kłamstwem, a co prawdą. Gubiłam się trochę w tej fikcji literackiej. Pogmatwane to wszystko było, a szkoda, bo zapowiadało się naprawdę na...

sama historia opisana w książce jest pociągająca. Opowiada o życiu Kenny Rowan, która chce odzyskać swoje dziecko. Wyszła dopiero co z więzienia po pięciu latach. Właściwie zastanawiałam się nad miejscem akcji, a dopiero później przeczytałam podziękowania Colleen Hoover. To miejsce i tak sobie wyobraziłam już wcześniej. Piękna przy kawie i świetle naturalnym :)

sama historia opisana w książce jest pociągająca. Opowiada o życiu Kenny Rowan, która chce odzyskać swoje dziecko. Wyszła dopiero co z więzienia po pięciu latach. Właściwie zastanawiałam się nad miejscem akcji, a dopiero później przeczytałam podziękowania Colleen Hoover. To miejsce i tak sobie wyobraziłam już wcześniej. Piękna przy kawie i świetle naturalnym :)

Między serialem wydanym na netfliksie a samą książką jest dużo różnic, jak to często bywa. Czytałam ją trochę ponad miesiąc z przerwami. Co najbradziej mnie przyjęło? To to, że Camilie się odnalazła i Cope związał się z Lucy po tylu latach. Praca prokuratora bywa trudna i jest dla ludzi z mocną psychiką.

Między serialem wydanym na netfliksie a samą książką jest dużo różnic, jak to często bywa. Czytałam ją trochę ponad miesiąc z przerwami. Co najbradziej mnie przyjęło? To to, że Camilie się odnalazła i Cope związał się z Lucy po tylu latach. Praca prokuratora bywa trudna i jest dla ludzi z mocną psychiką.

mocno siadła mi na psychice. Jakbym miała ją opisać jednym słowem rzekłabym, bez wątpliwości, że jest nad wyraz brutalna. Marcel Moss doskonale wprowadził nas w świat hejterów. Jeśli jesteś raz hejterem, na zawsze nim już pozostaniesz. Niezwykła opowieść o prostytucji i silnej więzi przyjaźni dwóch kobiet - Ewy i Anity. Oraz tego jak mogą doprowadzić do zamętlenia w śledztwie.

mocno siadła mi na psychice. Jakbym miała ją opisać jednym słowem rzekłabym, bez wątpliwości, że jest nad wyraz brutalna. Marcel Moss doskonale wprowadził nas w świat hejterów. Jeśli jesteś raz hejterem, na zawsze nim już pozostaniesz. Niezwykła opowieść o prostytucji i silnej więzi przyjaźni dwóch kobiet - Ewy i Anity. Oraz tego jak mogą doprowadzić do zamętlenia w śledztwie.