Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest dosyć trudna w odbiorze. Na pewno nie dla osoby, która niewiele wie o buddyzmie lub dopiero zaczyna poznawanie tej filozofii.

Trudno jest mi ją ocenić za pomocą gwiazdek, ponieważ nie posiadam ani merytorycznej wiedzy, ani doświadczenia w poruszanym temacie.

Podsumowując: dla bardziej zaawansowanych.

Książka jest dosyć trudna w odbiorze. Na pewno nie dla osoby, która niewiele wie o buddyzmie lub dopiero zaczyna poznawanie tej filozofii.

Trudno jest mi ją ocenić za pomocą gwiazdek, ponieważ nie posiadam ani merytorycznej wiedzy, ani doświadczenia w poruszanym temacie.

Podsumowując: dla bardziej zaawansowanych.

Dawno już nie oceniłam książki na 10 gwiazdek i robię to z przyjemnością. Chociaż może nie do końca ocenianie ma tu sens. Bardziej są to wyrazy uznania.

Książka odwołująca się do osobistych doświadczeń, więc z pewnością każda Czytelniczka zareaguje na nią inaczej.

Dla mnie była to wspaniała podróż. Dotykająca wielu ważnych spraw. Z pewnością jeszcze do niej wrócę.

Polecam. Warto.

Dawno już nie oceniłam książki na 10 gwiazdek i robię to z przyjemnością. Chociaż może nie do końca ocenianie ma tu sens. Bardziej są to wyrazy uznania.

Książka odwołująca się do osobistych doświadczeń, więc z pewnością każda Czytelniczka zareaguje na nią inaczej.

Dla mnie była to wspaniała podróż. Dotykająca wielu ważnych spraw. Z pewnością jeszcze do niej...

Naprawdę dla początkujących i naprawdę ciekawe, krótkie wprowadzenie w tematykę buddyzmu. Zachęca do sięgnięcia po więcej, a to chyba najlepsza rekomendacja.
Polecam.

Naprawdę dla początkujących i naprawdę ciekawe, krótkie wprowadzenie w tematykę buddyzmu. Zachęca do sięgnięcia po więcej, a to chyba najlepsza rekomendacja.
Polecam.

Bardzo dobra książka, nawet dla osób nieosadzonych w religii. Ksiądz Grzywocz z otwartym umysłem, życzliwością i dużym poczuciem realizmu pisze o tym, czym według niego zdrowa duchowość jest, a co nią nie jest. Łagodnie, nienapastliwie i konkretnie.

Oczywiście wszystko podane w duchu chrześcijańskim, ale w duchu nienarzucającym i pozbawionym aroganckiego poczucia słuszności i nieomylności. Logicznie przedstawiony punkt widzenia.

-> Wartość dodana: propagowanie psychoterapii i sympatyzowanie z papieżem Franciszkiem.

Warto przeczytać.
Polecam.

Bardzo dobra książka, nawet dla osób nieosadzonych w religii. Ksiądz Grzywocz z otwartym umysłem, życzliwością i dużym poczuciem realizmu pisze o tym, czym według niego zdrowa duchowość jest, a co nią nie jest. Łagodnie, nienapastliwie i konkretnie.

Oczywiście wszystko podane w duchu chrześcijańskim, ale w duchu nienarzucającym i pozbawionym aroganckiego poczucia...

Nie jest to książka o medytacji, raczej zbiór przemyśleń i fragmentów publikowanych wcześniej przez autorkę na blogu. Nie zmienia to faktu, że książkę czyta się dobrze. Pewien sposób rozumienia świata jest mi bliższy, inny trochę mniej, są też fragmenty, które w ogóle do mnie nie przemawiają. Czyli raczej norma.

Ciekawostka, do której przyjemnie się wraca.

Nie jest to książka o medytacji, raczej zbiór przemyśleń i fragmentów publikowanych wcześniej przez autorkę na blogu. Nie zmienia to faktu, że książkę czyta się dobrze. Pewien sposób rozumienia świata jest mi bliższy, inny trochę mniej, są też fragmenty, które w ogóle do mnie nie przemawiają. Czyli raczej norma.

Ciekawostka, do której przyjemnie się wraca.

Oj, długo czytałam te 250 stron, niestety. I tak jak czytaną kilka lat temu książką o rezyliencji byłam zachwycona, tak przy okazji tej lektury, jestem nieco rozczarowana.

Może to jest tak, że każda książka ma swój czas albo moja kondycja w obecnym czasie domaga się zupełnie czegoś innego.

Nie zgrałyśmy się w każdym razie. Opowieść wydaje się być przegadana, miejscami ocierająca się o stereotypy i nieciekawa.

Dopiero ostatni rozdział, "Starość a kultura", gdzie Cyrulnik pisze trochę o związkach z Bogiem a trochę o kulturowym postrzeganiu procesu starzenia się i śmierci, przyciągnął mnie nieco bardziej.

To jednak za mało bym mogła uznać tę książkę za naprawdę dobrą.

Oj, długo czytałam te 250 stron, niestety. I tak jak czytaną kilka lat temu książką o rezyliencji byłam zachwycona, tak przy okazji tej lektury, jestem nieco rozczarowana.

Może to jest tak, że każda książka ma swój czas albo moja kondycja w obecnym czasie domaga się zupełnie czegoś innego.

Nie zgrałyśmy się w każdym razie. Opowieść wydaje się być przegadana, miejscami...