Bardzo ciekawa książka o zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych. Duża dawka wiedzy i przykładów. Co więcej, autor sam cierpi na OCD, więc doskonale wie, o czym pisze, co jeszcze bardziej wzmacnia pozycję książki jako źródła wiedzy o dziwnych myślach, które wywołują kompulsje u milinów ludzi

Bardzo ciekawa książka o zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych. Duża dawka wiedzy i przykładów. Co więcej, autor sam cierpi na OCD, więc doskonale wie, o czym pisze, co jeszcze bardziej wzmacnia pozycję książki jako źródła wiedzy o dziwnych myślach, które wywołują kompulsje u milinów ludzi

Prostuje mnóstwo stereotypów związanych z osobami mającymi nerwice natręctw. Jest to bardzo szeroka kategoria, a drogi psychiatrii w dochodzeniu do skutecznych terapii bardzo kręta i niepozbawiona błędów.

Prostuje mnóstwo stereotypów związanych z osobami mającymi nerwice natręctw. Jest to bardzo szeroka kategoria, a drogi psychiatrii w dochodzeniu do skutecznych terapii bardzo kręta i niepozbawiona błędów.

Człowiek jest niewolnikiem własnych myśli. Od tego nie da się uwolnić, nie da się nie myśleć. Nasz mózg ciągle pracuje, analizuje, tworzy, przetwarza.

Są myśli, które pojawiają się w sekundę i równie szybko znikają, ale są też myśli, które krążą po naszej głowie, od jednej ścianki do drugiej, czasami są w centrum, a czasami ukrywają się za innymi myślami. Zazwyczaj, kiedy taka myśl już się nacieszy swoim zainteresowaniem, znika. Jednak czasami jest nieugięta, a każda próba zignorowania tej myśli, tylko potęguje jej siłę.

Z początku myśl wydaj się nieszkodliwa „Czy dobrze przekręciłam kurki od gazu?”, „Czy wyłączyłam toster?”, „Czy zamknęłam drzwi na klucz?”, natrętna myśl, która nie daje nam spokoju, więc nasz mózg zwalcza ją kompulsją . Zaczyna się sprawdzanie, ciągniemy za klamkę, okej drzwi są zamknięte, schodzimy na półpiętro…. Ale czy na pewno zamknęłam drzwi? Miałam klucz w ręku, stałam przed drzwiami, pamiętam że wkładałam klucz do zamka… ale czy go przekręciłam?.

I na tym polega cały problem, dobrze wiem że sprawdziłam drzwi, że były zamknięte i zdaję sobie sprawę, że w magiczny sposób drzwi nie mogły się same otworzyć, ale natrętna myśl nie da mi spokoju, dopóki nie sprawdzę, dopóki się nie upewnię. Jest to jednak chwilowa ulga, wystarczy jedna inna myśl, kiedy sprawdzam drzwi, a schemat zaczynam odnowa. Pamiętam, że sprawdziłam, że były zamknięte, ale i tak zaczynam wątpić w realność tego wspomnienia, więc ponownie wchodzę na piętro i sprawdzam drzwi.

„Człowiek, który nie mógł przestać”, to historia mężczyzny, który zmaga się z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym. Opowiada nam, jak u niego natrętna myśl zmieniła się w obsesje, a następnie w kompulsje, jak bardzo może być to uciążliwe oraz irracjonalne. Mamy tutaj historie z życia wzięte, nie tylko same formułki i pojęcia. Na podstawie własnych doświadczeń, Autor w prosty i humorystyczny sposób wyjaśnia nam, na czym polega OCD, tłumaczy metody leczenia, przytacza historie innych ludzi zmagających się z tym zaburzeniem. Jest to książka, po którą warto sięgnąć, zwłaszcza kiedy chce się poznać OCD ze strony miejskiego szaraczka, który sam się z tym zmaga, a nie tylko z ust specjalisty.

Człowiek jest niewolnikiem własnych myśli. Od tego nie da się uwolnić, nie da się nie myśleć. Nasz mózg ciągle pracuje, analizuje, tworzy, przetwarza.

Są myśli, które pojawiają się w sekundę i równie szybko znikają, ale są też myśli, które krążą po naszej głowie, od jednej ścianki do drugiej, czasami są w centrum, a czasami ukrywają się za innymi myślami. Zazwyczaj, kiedy...

Bardzo szerokie ujęcie tematu. Podobało mi się przeplatanie wątków historycznych rozmaitych terapii z osobistymi doświadczeniami autora. Ważna lektura.

Bardzo szerokie ujęcie tematu. Podobało mi się przeplatanie wątków historycznych rozmaitych terapii z osobistymi doświadczeniami autora. Ważna lektura.

Bardzo dobra książka n/t zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych tzw OCD. Oczywiście książka ta nie stanowi podręcznika jak można się z tej choroby wyleczyć i nie poda na to złotej recepty ale pokaże to schorzenie od wielu stron- psychologii, psychiatrii, biologii, życiowej. Pomaga zrozumieć, spojrzeć na to schorzenie z innej perspektywy, część osób znajdzie odpowiedź na to dlaczego jest tak a nie inaczej. Warto po tą książkę sięgnąć, daje mega szeroki obraz.

Bardzo dobra książka n/t zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych tzw OCD. Oczywiście książka ta nie stanowi podręcznika jak można się z tej choroby wyleczyć i nie poda na to złotej recepty ale pokaże to schorzenie od wielu stron- psychologii, psychiatrii, biologii, życiowej. Pomaga zrozumieć, spojrzeć na to schorzenie z innej perspektywy, część osób znajdzie odpowiedź na to...

Bardzo dobrze napisana książka o OCD, w której w przystępny sposób dostajemy informacje na temat zaburzenia.

Największym atutem książki jest dla mnie to, że autor opisuje zaburzenie nie tylko od strony teoretycznej - bogato korzysta ze swojego doświadczenia, pisząc o czymś, co - jak doskonale widać na postawie publikacji - rozumie.

David Adam łączy to, co najlepsze w publikacjach naukowych oraz popularnonaukowych. Nie traktuje czytelnika jak naiwnego laika, ale też nie oczekuje wiedzy godnej profesora psychiatrii. Potrafi zainteresować, budując spójną narrację, a także dawkując ciekawostki (jednak możecie być spokojni: nie dostaniecie garści historyjek ułożonych bez intencji, bez komentarza, po prostu bez sensu).

Gdyby wszystkie zaburzenia psychiczne zostały tak ciekawie i dogłębnie opisane jak zrobił to Adam w przypadku OCD, być może my - jako społeczeństwo - przestalibyśmy demonizować choroby psychiczne. Tak czy inaczej, autor dokłada od siebie "cegiełkę", aby te zyskały ludzką twarz.

Pozycja warta polecenia dla osób zainteresowanych zagadnieniem, bliskich osób cierpiących na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, finalnie - dla osób dotkniętych OCD, które potrzebują poczuć, że nie są same.

Bardzo dobrze napisana książka o OCD, w której w przystępny sposób dostajemy informacje na temat zaburzenia.

Największym atutem książki jest dla mnie to, że autor opisuje zaburzenie nie tylko od strony teoretycznej - bogato korzysta ze swojego doświadczenia, pisząc o czymś, co - jak doskonale widać na postawie publikacji - rozumie.

David Adam łączy to, co najlepsze w...

https://panikultura.pl/czlowiek-ktory-nie-mogl-przestac-david-adam/

https://panikultura.pl/czlowiek-ktory-nie-mogl-przestac-david-adam/

"Opowieści o nerwicach natręctw" - to zdanie sugeruje, że będzie to książka o przypadkach ludzi z różnymi typami OCD. I jest to wprowadzanie w błąd.
Mimo tej nieścisłości autor stworzył tę książkę w o wiele ciekawszy sposób - dużo historii, mnóstwo psychologii, wyczerpujące dowody w oparciu o badania i masa nakierowań na teorie, terapie. Jest to książka przedstawiająca OCD tak, jak autor uznał za stosowne. I ja uważam, że zrobił kawał dobrej roboty.

"Opowieści o nerwicach natręctw" - to zdanie sugeruje, że będzie to książka o przypadkach ludzi z różnymi typami OCD. I jest to wprowadzanie w błąd.
Mimo tej nieścisłości autor stworzył tę książkę w o wiele ciekawszy sposób - dużo historii, mnóstwo psychologii, wyczerpujące dowody w oparciu o badania i masa nakierowań na teorie, terapie. Jest to książka przedstawiająca OCD...

Moim zdaniem jest to książka bardzo wartościowa. W ciekawy, inteligentny i zabawny sposób autor przekazuje czytelnikowi, czym jest OCD i jak działa, jaki jest jego mechanizm oraz jak można z nim walczyć. Książka zawiera również wiele interesujących ciekawostek, jak dla mnie dla przykładu, krótka historia lobotomii i jej podobnych tworów.

Myślę, że naprawdę warto tę książkę przeczytać, a także podsunąć znajomym, czy to być może zmagającym się z OCD, ich krewnym, a także ludziom nie mającym o OCD zielonego pojęcia. Szerzenie wiedzy odnośnie tej jednostki chorobowej jest tak samo potrzebne, jak szerzenie jej w temacie innych chorób psychicznych, które bardzo często nadal przez społeczeństwo postrzegane są stereotypowo i lekceważąco, a nawet z nieuzasadnionym przestrachem.

Moim zdaniem jest to książka bardzo wartościowa. W ciekawy, inteligentny i zabawny sposób autor przekazuje czytelnikowi, czym jest OCD i jak działa, jaki jest jego mechanizm oraz jak można z nim walczyć. Książka zawiera również wiele interesujących ciekawostek, jak dla mnie dla przykładu, krótka historia lobotomii i jej podobnych tworów.

Myślę, że naprawdę warto tę...

"Umysł to fabryka myśli... Nie wszystkie spośród czterech tysięcy myśli przychodzących do głowy przeciętnemu człowiekowi w ciągu dnia okazują się przydatne czy racjonalne. Umysłowe rupiecie mogą przyjmować różne formy."

Pretekstem do napisania książki stały się przeżycia autora, chęć opisania własnych doświadczeń, szczerego ukazania zmagań z chorobą, przedstawienie obrazu codzienności, kiedy niechciane i irracjonalne myśli przenikają mózg człowieka. To całkiem udana próba pogłębionego spojrzenia na zagadnienia zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD). Trudne do powstrzymania zachowania, utrwalone rytuały pochłaniające czas, powracające dręczące obrazy, natrętny wewnętrzny głos. Udało się doskonale ukazać, w jakim stopniu ograniczają prawidłowe funkcjonowanie i szczęśliwe życie, zrobiło to na mnie wrażenie.

Autor zastanawia się nad wyjaśnieniem tych zaburzeń, ewolucyjnym podłożem, dziedzictwem biologicznym, środowiskowym, doświadczeniami z wczesnego dzieciństwa, uprzedzeniami, opiniami i poziomem wiedzy. Obrazowo pokazuje jak trudno dotrzeć do przyczyn występowania choroby, jak niewiele wciąż o niej wiadomo, jak szerokie jest spektrum jej symptomów, w jaki sposób ją leczyć, jakie stosować terapie, jak pomagać osobom nią dotkniętym. Książkę chętnie się czyta, wciąga w ciekawy psychologiczny temat, nie przytłacza fachowym słownictwem, podaje liczne przykłady, przytacza nazwiska znanych osób, które zmagały lub zmagają się z OCD, ale to też zerknięcie na sposób naświetlenia choroby w środkach masowego przekazu.

Liczyłam właśnie na frapujące popularnonaukowe przybliżenie skąd przychodzą do głowy myśli, które nie są odpowiednie, których nie można zignorować, powstrzymać, odesłać, a które rodzą dyskomfort, niepokój, a nawet paraliż. Zajmująco ukazano sposób rodzenia się i proces wypracowania kompulsywnych zachowań, mających przynieść ulgę i ujście, uczynić życie lepszym jakościowo i zwolnionym z cierpienia. Zaburzenia podstępnie zniekształcają perspektywę, wyolbrzymiają drobne zagrożenia, wykrzywiają prognozy, przedstawiają statystyczną szansę jako przepowiednię, a nie informację o małym prawdopodobieństwie wydarzenia.

David Adam wielokrotnie podkreśla, że związek między umysłem a mózgiem to jedno z najbardziej tajemniczych zagadnień współczesnej nauki. Około trzech procent ludzi cierpi w którymś okresie życia na różne zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. OCD to czwarte najpopularniejsze zaburzenie umysłowe po depresji, uzależnieniach i zaburzeniach lękowych. Zatem warto mieć jego świadomość, bo choć my możemy być na nie odporni, co wcale nie jest takie pewne, to niewątpliwie właściwa wiedza pozwoli zrozumieć postawy czy zachowania innych. Publikację uzupełnia bibliografia i liczne przypisy.

bookendorfina.pl

"Umysł to fabryka myśli... Nie wszystkie spośród czterech tysięcy myśli przychodzących do głowy przeciętnemu człowiekowi w ciągu dnia okazują się przydatne czy racjonalne. Umysłowe rupiecie mogą przyjmować różne formy."

Pretekstem do napisania książki stały się przeżycia autora, chęć opisania własnych doświadczeń, szczerego ukazania zmagań z chorobą, przedstawienie obrazu...