Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tą książkę, gdy czułam, że potrzebuję się zrelaksować i poczytać coś naprawdę luźnego. Wybór Bad Boy’s Girl był strzałem w dziesiątkę, bo pomimo tego, że książka jest dość spora, to czyta ją się błyskawicznie. I jak na historię z Wattpada, gdzie popularność zdobywają naprawdę głupie historyjki, ta całkiem nieźle się prezentuje.

Tessa nie miała łatwego życia jak na nastolatkę z bogatej rodziny. Dla jej ojca liczyła się tylko kariera, matka przejmowała się samą sobą, a brat został alkoholikiem po tym jak wyleciał z uczelni i zostawiła go ukochana. Dziewczyna była pozostawiona sama sobie, a dodatkowo życia nie ułatwiała jej otyłość. Miała eks przyjaciółkę — Nicole — która w książce została przedstawiona jak stereotypowa kapitan drużyny cheerleaderek, czy typowa wredna zołza. Jej życia nie uratowało nawet to, że schudła — tak czy siak była gnębiona. W tym nieszczęściu znalazła jednak dwie przyjaciółki, Megan i Beth. Co by tu jeszcze dodać do tej mieszanki wybuchowej? Nieodwzajemnioną miłość do Jasona, chłopaka Nicole, i powrót jego brata, Cole’a, który był wrogiem numer jeden Tessy.

Cole Stone wyjechał do szkoły z internatem i w ten dzień życie Tessy stało się minimalnie znośniejsze, jednak nie mógł siedzieć tam wieczne i wrócił do miasta. Niespodziewanie wepchał się w życie przerażonej dziewczyny i całkowicie je zmienił… Jak to się dzieje, że wróg numer jeden potrafi zostać ogromną miłością? Co mnie pozytywnie zaskoczyło — w tej książce wszystko zostało dokładnie wyjaśnione, a nie wyssane z palca. Winy nie zostały przebaczone, ale odkupione i chłopak naprawdę zasłużył na szansę od Tessy.

Tak jak pisałam wcześniej — Bad Boy’s Girl czyta się błyskawicznie. To jedna z tych książek, od których nie można się oderwać, a zakochanie głównej bohaterki przeżywa się wraz z nią. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po następne części!

Sięgnęłam po tą książkę, gdy czułam, że potrzebuję się zrelaksować i poczytać coś naprawdę luźnego. Wybór Bad Boy’s Girl był strzałem w dziesiątkę, bo pomimo tego, że książka jest dość spora, to czyta ją się błyskawicznie. I jak na historię z Wattpada, gdzie popularność zdobywają naprawdę głupie historyjki, ta całkiem nieźle się prezentuje.

Tessa nie miała łatwego życia...

Tak okropnie mocno czekałam na kontynuację serii King, że gdy tylko dostałam książkę w swoje łapki — piszczałam z zachwytu. Nie powiem, byłam jednak nieco zdziwiona, może nawet rozczarowana, gdy dowiedziałam się, że ta część nie dotyczy historii Kinga i Doe, a Beara, ich przyjaciela. Ostatecznie jednak muszę stwierdzić, że ta część to najlepsza z całego cyklu historia, a postać Thii skradła moje serce.

Bear był już świetnym bohaterem w poprzednich częściach. Groźny motocyklista, następny przywódca, dobry i wierny przyjaciel. W tej części głębiej poznajemy jego postać i historię, która sprawiła, że zauroczyłam się nim niemal od razu. Bear po przejściach z „Tyrana” stał się smutnym i zagubionym mężczyzną, które swoje problemy rozwiązywał za pomocą alkoholu, narkotyków i kobiet. Ta ucieczka w zapomnienie nie miałaby miejsca, gdyby nie Thia — dziewczyna z przeszłości, którą poznał przez przypadek, gdy ta była jeszcze dzieckiem. Przez głupie, zdaniem Beara, niewinne kłamstwo, Thia wpadła w wielkie kłopoty i Bear czuł się zobowiązany jej pomóc, a jednocześnie musiał zmierzyć się z teraźniejszością, zawalczyć o przyszłość i przestać uciekać.

Thia — zdeterminowana i pewna swego dziewczyna o różowych włosach, tak bym ją opisała. Naprawdę polubiłam jej postać. Miała cięty język i nieszablonowe podejście do życia, które nie było wobec niej łaskawe. Na dodatek podarowało jej prezent w postaci Beara. Błogosławieństwo i przekleństwo jednocześnie.

Jeżeli uwielbiacie serię King tak mocno jak ja — koniecznie musicie sięgnąć po Lawless i nie przejmujcie się, że mało tutaj przystojniaka z poprzednich części. Ta historia była naprawdę dobra i mocna i… Frazier nie zawiodła — znowu uraczyła swoich czytelników wstrząsającym zakończeniem.

Tak okropnie mocno czekałam na kontynuację serii King, że gdy tylko dostałam książkę w swoje łapki — piszczałam z zachwytu. Nie powiem, byłam jednak nieco zdziwiona, może nawet rozczarowana, gdy dowiedziałam się, że ta część nie dotyczy historii Kinga i Doe, a Beara, ich przyjaciela. Ostatecznie jednak muszę stwierdzić, że ta część to najlepsza z całego cyklu historia, a...

Nie byłam pewna recenzji tomiku z poezją, dlatego, że to coś, co każdy odbiera inaczej i gusta są naprawdę różne. Bałam się też tej pozycji ze względu na to, że współczesne wiersze to często, dla mnie, przypadkowe słowa poprzedzielane masą niepotrzebnych enterów. Poetą w tych czasach może nazwać się każdy, poezja stała się czymś niesamowicie popularnym i łatwym. Martwiłam się, że Atticus to kolejny twórca tego pokroju. Nie mogę nazwać tomiku Miała dzikie serce swoim ulubionym, bo to dalej nie jest Mickiewicz, Białoszewski czy Baczyński — bo to są wiersze, które kocham, ale ta pięknie wydana książka to na pewno zbiór ładnych cytatów, które sprawiły, że uśmiechnęłam się kilka razy, gdy je czytałam.

Ciężko ocenić mi ten tomik jako całość. Nie jestem wielbicielką dłuższych wierszy Atticusa, ale te krótkie zestawienia słów, które autor zaserwował, bardzo mi się podobały i miały w sobie to coś. Generalnie kontent owych wierszy to miłość każdego rodzaju, przedstawiona z różnych perspektyw.

Warto wspomnieć też o wydaniu tej książki — jest naprawdę obłędne. Zdjęcia, ułożenie wierszy, zestawienie czerni i bieli. Okładkowe sroki będą mogły nacieszyć swoje oczy na długi, długi czas, bo mimo przejrzenia książki kilka razy — nadal mi się nie znudziła i nie przestała podobać.

Czy polecam? Tak, oczywiście, jednak nie obiecuję wam zadowolenia i satysfakcji. Mnie się podobało, ale poezja to naprawdę coś wyjątkowego i ciężko mi stwierdzić, czy spodoba się również Tobie.

Nie byłam pewna recenzji tomiku z poezją, dlatego, że to coś, co każdy odbiera inaczej i gusta są naprawdę różne. Bałam się też tej pozycji ze względu na to, że współczesne wiersze to często, dla mnie, przypadkowe słowa poprzedzielane masą niepotrzebnych enterów. Poetą w tych czasach może nazwać się każdy, poezja stała się czymś niesamowicie popularnym i łatwym. Martwiłam...