Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moje życie było pojebane jak wenezuelska telenowela[...].

Moje życie było pojebane jak wenezuelska telenowela[...].

Wzniosła oczy ku niebu, nabrała powietrza w płuca i westchnęła jeszcze głośniej. Znowu bez echa. - Ja bym mogła umrzeć, a i tak nikt by nie zareagował - stwierdziła nadąsana. - Masz rację, kochanie. - Mąż uśmiechnął się do niej serdecznie, wiedząc, że lepiej zgadzać się z żoną we wszystkim.

Wzniosła oczy ku niebu, nabrała powietrza w płuca i westchnęła jeszcze głośniej. Znowu bez echa. - Ja bym mogła umrzeć, a i tak nikt by nie ...

- Co to znaczy niepoczytalny? - Nie mam pojęcia. Ale zwierzchności bardzo się to podoba. - Mnie się wydaje, że to coś jak skurwysyn - wtrącił się Balanso z mądrą miną.

- Co to znaczy niepoczytalny? - Nie mam pojęcia. Ale zwierzchności bardzo się to podoba. - Mnie się wydaje, że to coś jak skurwysyn - wtrąc...

Trząsł się i był spocony jak Szwed na wakacjach w Tunezji.

Trząsł się i był spocony jak Szwed na wakacjach w Tunezji.

Na lotnisko zajechali grubo przed czasem. Odprawili się już w domu, więc przed nimi była tylko kontrola bagaży. Zamyślona Gertruda podeszła do celnika. Postawiła torebkę na taśmie, wyjmując wcześniej telefon i kładąc obok. - Poproszę o zdjęcie butów. - Mężczyzna wskazał na jej szpilki w morskim kolorze. Gertruda nerwowo zaczęła się rozglądać. - Zdjęcie butów? - Powtórzyła. Mężczyzna pokiwał. - Ale... Ale ja nie mam zdjęcia butów! Nie mam ich żadnej fotografii!

Na lotnisko zajechali grubo przed czasem. Odprawili się już w domu, więc przed nimi była tylko kontrola bagaży. Zamyślona Gertruda podeszła ...

Kawaler, bezdzietny, rodzice mu umarli, niektórzy mówią, że ma raka. Taki to może ryzykować.

Kawaler, bezdzietny, rodzice mu umarli, niektórzy mówią, że ma raka. Taki to może ryzykować.

- Ale na wojnie i ciebie mogą zastrzelić. - Ich prawo. - Stanisława uśmiechnęła się pogodnie. - Nie obrażam się o to.

- Ale na wojnie i ciebie mogą zastrzelić. - Ich prawo. - Stanisława uśmiechnęła się pogodnie. - Nie obrażam się o to.

Tina weszła do jadalni i usiadła na krześle, na samym brzeżku, jakby przyszła z wizytą do własnego domu. Na stole doktor Żywago, niezainteresowany swoją panią, właśnie się skoncentrował na lizaniu łapy.

Tina weszła do jadalni i usiadła na krześle, na samym brzeżku, jakby przyszła z wizytą do własnego domu. Na stole doktor Żywago, niezaintere...

[...] nachylił się jeszcze bardziej nad biurkiem, nie spuszczając wzroku z jej oczy, zimnych jak Bałtyk w czerwcu.

[...] nachylił się jeszcze bardziej nad biurkiem, nie spuszczając wzroku z jej oczy, zimnych jak Bałtyk w czerwcu.