Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Postanowiłem sięgnąć po książkę Danikena, by poszerzyć swoją wiedzę na temat teorii pseudonaukowych i spiskowych. Liczyłem na treści bardziej odklejone od rzeczywistości niż w przeciętnych pozycjach o tej tematyce, ale bardzo się zawiodłem. Oczywiście autor raczy nas na przykład wymysłami o kosmitach pomagających w rozwoju ludziom i modyfikujących ich genetycznie, ale tego typu smaczki giną w natłoku powtarzanych do znudzenia treści. Połowa książki to zapewnianie, że na pewno ludzie w różnych rejonach świata nie mogli wpaść na te same pomysły. Druga natomiast to narzekanie Danikena na tych złych naukowców, którzy ośmielają się nie podzielać jego poglądów. Trochę przejaskrawiam, ale od pewnego momentu poczucie, że całość można streścić do kilkudziesięciu stron było bardzo silne. Mimo wszystko czyta się to całkiem przyjemnie, Daniken "umie w pisanie".

Postanowiłem sięgnąć po książkę Danikena, by poszerzyć swoją wiedzę na temat teorii pseudonaukowych i spiskowych. Liczyłem na treści bardziej odklejone od rzeczywistości niż w przeciętnych pozycjach o tej tematyce, ale bardzo się zawiodłem. Oczywiście autor raczy nas na przykład wymysłami o kosmitach pomagających w rozwoju ludziom i modyfikujących ich genetycznie, ale tego...

Solidne połączenie high fantasy ze steampunkiem skierowane do nieco starszych dzieci, aczkolwiek dorośli też mogą z zainteresowaniem "Magię i stal" przeczytać. Opowieść momentami dłuży się z uwagi na niepotrzebnie szczegółowe opisy, problemem jest również jej przewidywalność i eksploatowanie znanych motywów. Wykreowany przez Pierumowa świat mimo, że różni się geografią i technologią od rzeczywistego, to jednak jasne jest, że Królestwo inspirowane jest Wielką Brytanią, a Rooskies to Rosjanie. Mnie te oczywiste analogie niezwykle irytowały, nawet mimo, że ich obecność jest przez autora wytłumaczona.

Solidne połączenie high fantasy ze steampunkiem skierowane do nieco starszych dzieci, aczkolwiek dorośli też mogą z zainteresowaniem "Magię i stal" przeczytać. Opowieść momentami dłuży się z uwagi na niepotrzebnie szczegółowe opisy, problemem jest również jej przewidywalność i eksploatowanie znanych motywów. Wykreowany przez Pierumowa świat mimo, że różni się geografią i...

Pierwsza połowa książki, zawierająca to, czym jest reklamowana, czyli historie bohaterów znanych bajek polane sosem wulgarności, jest rozczarowująca. Nieciekawe, nienaturalne dialogi. Przewidywalne i pozbawione sensu zakończenia. Nuda. Humor przez który trzeba opróżnić 5-litrowy baniak z wodą, by nie uschnąć. Ale gdy autor przestaje epatować czytelnika wymuszoną sprośnością i zaczyna snuć historie z wykreowanego przez siebie świata, zaczyna się robić ciekawie. A przynajmniej w porównaniu z tym, czym męczeni byliśmy uprzednio. Oto gdy z dialogów znikają ladacznice i stosunki seksualne, a pojawia się nacisk na historię, okazuje się, że jednak nie trzeba rzucać książką, bądź czytnikiem, o ścianę. Powiem więcej - nie pogardziłbym osobnym zbiorem opowiadań o Ludziach z Nieba. Gdyby nie oni wystawiłbym niniejszej pozycji maksymalnie 3 gwiazdki.

Pierwsza połowa książki, zawierająca to, czym jest reklamowana, czyli historie bohaterów znanych bajek polane sosem wulgarności, jest rozczarowująca. Nieciekawe, nienaturalne dialogi. Przewidywalne i pozbawione sensu zakończenia. Nuda. Humor przez który trzeba opróżnić 5-litrowy baniak z wodą, by nie uschnąć. Ale gdy autor przestaje epatować czytelnika wymuszoną sprośnością...