Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetny zbiór zadań do algebry liniowej. Obejmuje takie zagadnienia jak przestrzenie wektorowe, funkcjonały, geometrię afiniczną, czy postać kanoniczną Jordana.

Wyjątkowo połączenie skryptu z wykładu, z przykładowymi zadaniami i odpowiedziami do zadań ( których jest wiele i są odpowiednio różnicowane pod względem trudności). Każdy, kto zaczyna (i nie tylko ) przygodę z algebrą liniową znajdzie tu coś dla siebie.

Świetny zbiór zadań do algebry liniowej. Obejmuje takie zagadnienia jak przestrzenie wektorowe, funkcjonały, geometrię afiniczną, czy postać kanoniczną Jordana.

Wyjątkowo połączenie skryptu z wykładu, z przykładowymi zadaniami i odpowiedziami do zadań ( których jest wiele i są odpowiednio różnicowane pod względem trudności). Każdy, kto zaczyna (i nie tylko ) przygodę z...

Nostalgiczny powrót do komiksów z młodości. Zawsze uważałem Sknerusa za jedną z najciekawszych postaci i żałowałem, że nie znam dokładnie jego historii.

Dzięki Ci Don Rosa.

Nostalgiczny powrót do komiksów z młodości. Zawsze uważałem Sknerusa za jedną z najciekawszych postaci i żałowałem, że nie znam dokładnie jego historii.

Dzięki Ci Don Rosa.

Jestem pozytywnie zaskoczony. Spodziewałem się książki popularno-naukowej, która będzie traktować o tym samym co wszystkie inne- czarne dziury, ciemna energia i ciemna materia, fale grawitacyjne. Oczywiście te elementy są i tutaj, ale sama pozycja nie wchodzi w pewien schemat książek popularno-naukowych, a konkretniej, że wiele z tych książek tak naprawdę traktuje o tym samym*.

Tutaj Tyson pisze delikatnym językiem, stosuje urocze porównania i stara się wytłumaczyć zjawiska dla osoby, która z astrofizyki słyszała jedynie o czymś takim jak teoria względności (oczywiście jedynie słyszała, a nie uczyła się o niej na uniwersytecie). Pomijając standardowe fragmenty o początku wszechświata, czarnych dziurach i innych sztandarowych reklamach kosmologii, dostajemy opis metody oraz przedmiotu badań spektrometrii, jak stworzono pierwsze radioteleskopy, czy dlaczego akurat wszystko jest okrągłe**.

W ostatnim rozdziale "Egzoplaneta Ziemia" mamy, krótki dodatek "Refleksje nad perspektywą kosmiczną". Niektórzy zarzucali Tysonowi, że nie jest filozofem i lepiej niech nie próbuje, ale ja uważam, że taki fragment był przydatny. Pozwolił abyśmy, po przeczytaniu o wielu zagadnieniach z takich pól jak astrofizyka, astronomia, czy fizyka znaleźli ujście w pompatycznym podejściu do nauki i rozwoju cywilizacji technicznej. Świetne uczucie na koniec książki.

*Chodzi mi o to, że jest wiele książek, które podejmuje jedynie szlagierowe tematy z kosmologii, a do tego są napisane językiem mocno technicznym. Mi to nie przeszkadza, ale książka popularyzatorska ma spełniać swoje zadanie, a zapewne wielu ludzi po dorwaniu się do takich kolumbryn zaprzestanie czytania o współczesnej nauce. Tyson potrafi zaciekawić czytelnika.

**Kwestia oddziaływania pola grawitacyjnego rzadko jest poruszana w książkach, stąd to tłumaczenie jest dla mnie mile widziane.

Jestem pozytywnie zaskoczony. Spodziewałem się książki popularno-naukowej, która będzie traktować o tym samym co wszystkie inne- czarne dziury, ciemna energia i ciemna materia, fale grawitacyjne. Oczywiście te elementy są i tutaj, ale sama pozycja nie wchodzi w pewien schemat książek popularno-naukowych, a konkretniej, że wiele z tych książek tak naprawdę traktuje o tym...