Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Will Langstrom- piekielnie przystojny trener ma mnóstwo obowiązków. Po ojcu odziedziczył upadające ranczo i masę długów, a na co dzień walczył o swój burzliwy związek. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuje, jest zbuntowana dziewczyna, która przeniosła się do jego drużyny lekkoatletycznej.

Olivia Finnegan- piękna i niepokorna nastolatka ucieka od przeszłości, a bolesne tajemnice skrywa za postawą graniczącą z bezczelnością i za mocnym prawym sierpowym. Ostatnią osobą, od której oczekuje pomocy, jest zarozumiały trener, którego nigdy nie może zadowolić.


Olivia jest swoim najgorszym wrogiem, ale kiedy Will odkrywa, że za trudną naturą dziewczyny kryje się coś więcej, postanawia pomóc jej za wszelką cenę. Jednocześnie musi się oprzeć budzącemu się w nim uczuciu, które mogłoby zniszczyć ich oboje. Jak Will potraktuje Olivię? Czy Olivia jest w stanie otworzyć się na nowe środowisko? Czy błędy z przeszłości dogonią dziewczynę w nowym miejscu? Czy Will pomoże Olivię i czy ona przyjmie tę pomoc? Czy Olivia przebudzi się z bolesnej przeszłości?

Cytat z książki:


"Coś drga w kąciku jej ust. I nagle zdaje mi się, że warto było tyle się z nią naużerać, byle tylko zobaczyć, jak prawie się uśmiecha."

Moja ocena: 8,5/10

Do przeczytania tej książki sięgnęłam dzięki propozycji od Wydawnictwa Kobiecego do jej zrecenzowania, a opis mnie zaintrygował.
Po zakończeniu tej historii nie żałuję, że zapoznałam się z jej treścią. Wiele już było podobnych książek o podobnej fabule i podobnym wątku. Aczkolwiek raz na czas jako przerywnik pomiędzy kryminałami, lubię sięgnąć po taką historię, by odstresować się od świata zwłok i ciągłego dochodzenia kto jest sprawcą. Lubię wtedy zapoznać się z książką w której wszystkie problemy idzie rozwiązać, a wszystkie przeszkody zwinnie przeskoczyć.
Prosty i nieskomplikowany język sprawia, że książkę czyta się zdecydowanie szybko, a krótkie rozdziały jeszcze potęgują ten fakt, że książka z zatrważającą szybkością maleje. Narracja postaci na przemian tylko potęgowała uczucie, że tempo akcji rośnie z minuty na minutę.
Bohaterowie tak samo jak istnieją książki o podobnej fabule, tak samo i bohaterowie mocno wchodzą w szablon takich książek. On okazał się bardzo niezdecydowany, a ona- trudno określić osobę z wadami, który zostały ukazywane jako jej zalety. Fabuła pomimo wielu podobnych, jakie już się ukazały, ciekawa i miło jest się przy niej odstresować.
Nie ma co się wiele rozpisywać, lepiej samemu się przekonać czytając tę historię.
Polecam osobom, które lubią romansidła z bolesną przeszłością jednego z bohaterów. Polecam również osobom, które lubią zimowe wieczory pod kocykiem z herbatką w ręku- można się zrelaksować. Nie trzeba wiele myśleć, ani knuć intryg, wszystko toczy się swoim torem, a dodatkowym atutem jest fakt, że szybko się czyta i czas upływa bardzo szybko i nim się obejrzymy książka jest już przeczytana.
Warto spróbować!

Jednym słowem


Bieg uczuć

Will Langstrom- piekielnie przystojny trener ma mnóstwo obowiązków. Po ojcu odziedziczył upadające ranczo i masę długów, a na co dzień walczył o swój burzliwy związek. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuje, jest zbuntowana dziewczyna, która przeniosła się do jego drużyny lekkoatletycznej.

Olivia Finnegan- piękna i niepokorna nastolatka ucieka od przeszłości, a bolesne...

Josh Michaels z oburzeniem odkrywa, że sąsiad podrzucił mu pod drzwi ciężarną suczkę Lucy. Nie może jednak oprzeć się uroczemu spojrzeniu brązowych ślepi i chociaż nigdy nie miał zwierzęcia domowego, postanawia przygarnąć psiaka.

Kiedy na świat przychodzi pięć niesfornych szczeniaczków, Josh zgłasza się po pomoc do lokalnego schroniska. Tam poznaje uroczą i kochającą zwierzęta Kerri, która z zapałem uczy go, jak dbać o psią rodzinkę. Wspólnie przygotowują szczeniaki do adopcji w ramach świątecznego programu szukania nowych domów psiakom ze schroniska.
Wraz z upływem czasu Josh zaczyna darzyć dziewczynę coraz cieplejszym uczuciem. Im bardziej zakochuje się w Kerri, tym bardziej przywiązuje się do futrzaków, które wniosły w jego życie mnóstwo miłości.


Czy Josh poradzi sobie z nowymi obowiązkami? Jak poradzi sobie w roli opiekuna czworonogów? Co szczeniaki wniosą do życia Josha? Kim w życiu Josha będzie Kerri?
Kiedy zbliżają się święta i nieuchronny termin oddania szczeniaków, Josh zastanawia się, czy będzie w stanie bez nich żyć?

Cytat z książki:

"Pielęgnuj wspomnienie o chwilach, które razem spędziliśmy,
zamiast żałować, że minęły."

Moja ocena: 7/10

Najnowsza powieść znanego nam już autora książki, która stała się bestsellerem "Był sobie pies". Josh to z pozoru zwyczajnym człowiekiem. W momencie w którym go poznajemy jest w trudnym okresie swojego życia, ponieważ rzuciła go dziewczyna. Lecz pewnego dnia za sprawą sąsiada, jego życie wywraca się do góry nogami. Powierzył mu pod opiekę suczkę- Lucy, która jak się okazało była ciężarna. Piątka szczeniąt, która przyszła na świat, zawładnęła życiem Josha. Dzięki nim poznaje Kerii, która wspomaga go w opiece nad szczeniętami.
Opisana historia w książce, ukazuje nam ciepłą i wzruszającą o'powieść. Lecz z drugiej strony ukazuje ludzi i zwierzęta oraz ich relacje między sobą. Pokazuje jak posiadanie własnego czworonoga może mieć wpływ na życie i relacje między ludźmi oraz budowanie tych relacji. Idealna książka na ciepły zimowy wieczór z herbatką w ręku. Osobom wrażliwym gwarantowane wzruszenie i nie jedna łezka, która w oku się zakręci. Same szczeniaki rozczulą nawet najtwardsze serce i dla Josha staną się najlepszym lekarstwem na złamane serce.
Styl w książce prosty. Szybko się czyta.
Jak dla mnie miła i przyjemna lektura, którą czytałam właśnie w zimowy wieczór.
Książka przeznaczona dla osób, którym poprzednia książka tego autora przypadła do gustu. Idealna dla osób, która lubią wzruszające i pełne ciepła opowieści. Również świetna propozycja na ciepły zimowy wieczór.

Jednym słowem


Przywiązanie

Josh Michaels z oburzeniem odkrywa, że sąsiad podrzucił mu pod drzwi ciężarną suczkę Lucy. Nie może jednak oprzeć się uroczemu spojrzeniu brązowych ślepi i chociaż nigdy nie miał zwierzęcia domowego, postanawia przygarnąć psiaka.

Kiedy na świat przychodzi pięć niesfornych szczeniaczków, Josh zgłasza się po pomoc do lokalnego schroniska. Tam poznaje uroczą i kochającą...

Udało mi się unieść głowę na tyle, by zobaczyć, jak skręcają mi się kończyny. Przywodziły na myśl kurczący się, topiony w wysokiej temperaturze plastik. Po chwili znowu znieruchomiałem, nie mogłem już poruszyć głową. Syk przerodził się w kolejne słowa. Tym razem wypowiadał je nie jeden obcy głos, ale kilka. Nakładały się na siebie, drgały nieprzyjemnym tembrem i było w nich coś szalonego. Coś demonicznego.
- Et super cornua eius decem diademata...- rozległo się.- Et super capita eius nomina blasphemiae!
Skurcz pojawił się także w mięśniach twarzy. Czułem, że usta układają mi się w szeroki, upiorny uśmiech, jakby ktoś rozciągał mi na bok kąciki. Głowa zaczęła się obracać, a kark strzelił. Targnęło mną coś nieokreślonego, coś wypływającego jednocześnie z mojej duszy, z jej najmroczniejszych zakamarków, ale także z zupełnie innego miejsca. Odległego. Miejsca, które powinno być niedostępne.


Boeing 747 irlandzkich linii lotniczych miał wylądować w Tel Awiwie o trzeciej w nocy. Nigdy nie dotarł na miejsce, a kontakt z maszyną utracono gdzieś nad Morzem Śródziemnym.
Na pokładzie znajdowało się 520 osób, w tym narzeczona Filipa, która miała odbyć pielgrzymkę do Bazyliki Grobu Świętego.
Przez pierwsze godziny Filip wierzy, że samolot się odnajdzie. Nic nie wskazuje na zamach, straż przybrzeżna nie odnajduje wraku, a co jakiś czas do kontroli lotów dociera sygnał z transpondera.

Co stało się z boeingiem? Jaki związek ma jego zniknięcie z podobnymi zdarzeniami? I jakie znaczenie ma obraz Matki Bożej, nazywany Czarną Madonną? Co wspólnego ma Filip z obrazem? Czy Filip wierzy?

Cytat z książki:

"Vigilate itaque, quia nescitis diem neque horam. Czuwajcie zatem, bo nie znacie dnia ani godziny."

Moja ocena: 8/10

Mróz. Mróz. Wszędzie Mróz. Boję się, że niebawem wyskoczy mi on z lodówki. A to może grozić zamarznięciem.
Do rzeczy, czas porozmawiać, a raczej wygłosić monolog mój własny na temat powyższej książki.
Czarna madonna, jak na początku się dowiedziałam o premierze (nie czytając opisu książki), pomyślałam, że Mróz i religia to intrygujące połączenie do tematyki książki. Myślałam, że kolejny thriller prawniczy, ale tym razem związany ze sprawami religijnymi. Potem zajrzałam, a tu fantasy. To był szok.
Opis? Zaginiony samolot, utracony sygnał i obraz Matki Bożej. Zaspokoiłam swoją ciekawość. I dobrze zrobiłam!
Czytałam wiele opinii jedne pochlebne drugie mniej i byłam ciekawa, po której stronie ja stanę.
Po "Behawioryście" miałam mieszane uczucia, że nic oprócz serii o Chyłce mi się nie spodoba. A jednak.
To było coś innego, niby fantasy z domieszką horroru, a ja w nocy nie umiałam spać, bo się najzwyczajniej w świecie bałam. (Nie jestem fanką horrorów, nie lubię ich wręcz. Omijam je szerokim łukiem).
Akcja szybka, wydarzenia następują po sobie jedno po drugim, aż ciężko się oderwać od książki.
Bohaterowie wykreowani w punkt, chociaż czasami wydają się zbyt wyidealizowani. Filip wierzył, że samolot się znajdzie. Ja na jego miejscu od razu bym się załamała, ale to Filip w książce żadne bariery nie obowiązują.
Fabuła pomieszanie fikcji z elementami rzeczywistości. Czasami się traci, czy to co się czyta zdarza się naprawdę, czy tylko są to pozory.
Książkę czyta się szybko, 4 podróże w pociągu i wieczorne czytanie i w dwa dni koniec. Nie potrafiłam się oderwać. A czcionka sprawiała, że naprawdę uciekała strona za stroną.
Jeśli kogoś fascynują samoloty, katastrofy samolotowe lub lubi tematykę około religijną z przymrużeniem oka, przy sytuacjach nadprzyrodzonych to ta książka jest dla niego.
Książka dla kogoś kto jest fanem książek Mroza, mimo iż wiem, że niektórym się ona nie spodoba, ale mimo wszystko myślę, że czasami warto się oderwać od Chyłki, bądź Forsta i poznać co ta Czarna Madonna nabroiła.

Nie wiem co Mróz bierze, ale niech powie albo niech da chociaż namiary!

Jednym słowem:

JAL123

Udało mi się unieść głowę na tyle, by zobaczyć, jak skręcają mi się kończyny. Przywodziły na myśl kurczący się, topiony w wysokiej temperaturze plastik. Po chwili znowu znieruchomiałem, nie mogłem już poruszyć głową. Syk przerodził się w kolejne słowa. Tym razem wypowiadał je nie jeden obcy głos, ale kilka. Nakładały się na siebie, drgały nieprzyjemnym tembrem i było w nich...