Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta historia jest po prostu prawdziwa. Prawdziwe jest to, że czynienie dobra to często pojęcie względne. Prawdziwe są decyzje, których nie jesteśmy do końca pewni. I wreszcie, prawdziwe jest, kiedy wybieramy nie to, czego pragniemy, ale to, czego od siebie oczekujemy.

Ta historia jest po prostu prawdziwa. Prawdziwe jest to, że czynienie dobra to często pojęcie względne. Prawdziwe są decyzje, których nie jesteśmy do końca pewni. I wreszcie, prawdziwe jest, kiedy wybieramy nie to, czego pragniemy, ale to, czego od siebie oczekujemy.

Czytanie tej powieści to uczta językowo-mentalna. I, jak się okazało, właśnie dla tej narracji - a nie dla historii - ją przeczytałam.

Czytanie tej powieści to uczta językowo-mentalna. I, jak się okazało, właśnie dla tej narracji - a nie dla historii - ją przeczytałam.

Cenię ją za jawiący się momentami niezły portret psychologiczny (niekończące się pytania i brak odpowiedzi są może trochę denerwujące w narracji, ale w życiu rzeczywiście tyle ich jest), ale nie mogę odżałować tego, że w zasadzie jest to książka o niczym! Zamknęłaby się w dwudziestostronicowym opowiadaniu w jakimś świątecznym zbiorze i na pewno świetnie by się w niego wpasowała.

Cenię ją za jawiący się momentami niezły portret psychologiczny (niekończące się pytania i brak odpowiedzi są może trochę denerwujące w narracji, ale w życiu rzeczywiście tyle ich jest), ale nie mogę odżałować tego, że w zasadzie jest to książka o niczym! Zamknęłaby się w dwudziestostronicowym opowiadaniu w jakimś świątecznym zbiorze i na pewno świetnie by się w niego...