Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy w 1980 roku ukazały się "Dzieła wybrane" Grabińskiego w trzech tomach jakiś recenzent (bodajże w "Polityce") autora "Demona ruchu" nazwał grafomanem. Grafomanem tragicznym. Ja wtedy byłem po lekturze tekstu Lema z "Opowieści niesamowitych" wydanych w ramach serii Stanisław Lem Poleca i fascynowałem się twórczością lwowskiego fantasty. Jedną z pierwszych rzeczy jaką uczyniłem będąc studentem Uniwersytetu Gdańskiego było studiowanie w czytelni opracowania Artura Hutnikiewicza. Do dzisiaj trzymam prawie stukartkowy zeszyt z notatkami z tego dzieła. I mam wielką satysfakcję, że Grabiński zza grobu (w jego przypadku to idealne określenie) zwyciężył wszystkich złośliwych malkontentów. Jego dzieła tłumaczone są na języki obce, jest filmowany (tutaj wprawdzie jest jeszcze wiele do zrobienia), ma kompetentnych krytyków i literaturoznawców, aktywny jest zakon jego wiernych wyznawców a książki Wydawnictwa IX pod redakcją Krzysztofa Grudnika to fantastyczne Objawienie. Każdy miłośnik polskiej fantastyki powinien je znać. I mieć je w swojej biblioteczce. Fantastycznie, że Grabiński ma swoje coraz większe Universum, zasłużył na to od dawna.

Kiedy w 1980 roku ukazały się "Dzieła wybrane" Grabińskiego w trzech tomach jakiś recenzent (bodajże w "Polityce") autora "Demona ruchu" nazwał grafomanem. Grafomanem tragicznym. Ja wtedy byłem po lekturze tekstu Lema z "Opowieści niesamowitych" wydanych w ramach serii Stanisław Lem Poleca i fascynowałem się twórczością lwowskiego fantasty. Jedną z pierwszych rzeczy jaką...

Wojciech Bąk znany jest przede wszystkim ze swojego tragicznego losu po 1948 roku. Autor wielu tomów poezji, kilkunastu dramatów, nieukończonej powieści autobiograficznej - świetny portret rodzinnego Ostrowa Wielkopolskiego i jego mieszkańców na początku XX wieku - oraz nielicznych opowiadań zawartych w tomie Twarze. Wśród nich opowiadania będące zapisem doświadczeń z powstania warszawskiego i obozu pracy w Cottbus, dwa z nich: "Anna Stempel" i "Piękny Franz" dość ciekawe.

Wojciech Bąk znany jest przede wszystkim ze swojego tragicznego losu po 1948 roku. Autor wielu tomów poezji, kilkunastu dramatów, nieukończonej powieści autobiograficznej - świetny portret rodzinnego Ostrowa Wielkopolskiego i jego mieszkańców na początku XX wieku - oraz nielicznych opowiadań zawartych w tomie Twarze. Wśród nich opowiadania będące zapisem doświadczeń z...

Zabawna historia faceta po przejściach, trochę powieść drogi, trochę diaboliczna, ale czasami dłużyzny. Obcięcie powieści o 15-20 % dobrze by jej zrobiło. Dlatego ocena "tylko" 6/10. Świetny wątek Szczepka.

Zabawna historia faceta po przejściach, trochę powieść drogi, trochę diaboliczna, ale czasami dłużyzny. Obcięcie powieści o 15-20 % dobrze by jej zrobiło. Dlatego ocena "tylko" 6/10. Świetny wątek Szczepka.

Nie rozumiem dlaczego tę książkę nazywa się powieścią.
Szkoda Wielkopolski na taką "powieść".

Nie rozumiem dlaczego tę książkę nazywa się powieścią.
Szkoda Wielkopolski na taką "powieść".